Beatrijs en kinderen + groente

Ja toch

Hahaha, inderdaad, wat weet Beatrijs hier nu van??? Zeker bij etentjes met vrienden vind ik dat de sfeer voorop staat. Opvoeden moeten die ouders dan maar lekker thuis doen, dan gaan die kleine kinderen als ze 8 zijn vanzelf een hapje groente proeven op bezoek.
Mijn zoontje heeft jarenlang potjes Olvarit gegeten, ook als we op bezoek waren. Gaf wel enige spottende blikken, maar de sfeer aan tafel bleef tenminste goed. Inmiddels zijn wij en híj zover dat ie om het recept vraagt als het eten van de gastvrouw/heer hem goed heeft gesmaakt! Zonder druk, zonder dwang. Beatrijs kan mijn rug op, wat weet die er nou van!

Aaaargh

"Dan plukt één moeder de toch al schamele groenten van de pizza omdat haar zoontje hem anders niet zou eten."

Ik ben zelf een goede eter, maar geen haar op mijn hoofd die erover peinst om groente op een pizza te stoppen.

Dat gedoe met groente ook altijd

Mijn kinderen houden ook niet van 'warme' groente. Hebben ze van geen vreemde want mijn echtgenoot is er ook geen fan van en ook ik heb als kind jaren moeilijk gedaan (schijnt het, herinner me er niks van). Ze eten wel elke vorm van rauwe groente....komkommersla, gewone sla, witlofsla of gewoon rauwkost en verstopte groente zoals je die wel aantreft in pizza of lasagne of soep eten ze ook míts het geen hele bergen zijn....
Ze zijn wel gek op aardappels in elke vorm en fruit wordt met bergen gegeten. Voor gebrek aan vitamines hoeven we dus niet bang te zijn.Zelfs op hun brood eten ze graag komkommer of tomaat...
Ze zijn ook gecharmeerd van stamppot, boerenkool of stampot andijvie, wortelstampot wordt ze té veel groente. En in die andere stampotten hebben ze ook liever niet al te veel groente, de verhouding moet wat meer aardappels zijn.
Gelukkig zijn ze wel zo wijs om als ze ergens anders eten zich aan te passen. Ze eten gewoon kleine beetjes van wat ze niet zo lekker vinden en dat wat ze wel lekker vinden eten ze extra veel. Meestal valt het niet eens op. Want bij een uitgebreid etentje is er bijna altijd wel sla aanwezig en aan aardappels is ook altijd wel gedacht.
Altijd dat gezeur in nederland over die warme kleffe groenten waar ook nog's geen kraak of smaak aan zit (oke uitzonderingen daar gelaten...) de meeste landen ter wereld kénnen dat rare gebruik niet eens, die verwerken altijd groenten ergens doorheen, nooit zo 'appart' zoals we dat hier kennen.....
Volgens mij geeft de nieuwe generatie gewoon alvast aan dat we dat rare gebruik van groentes maar eens moeten vergeten...en anders moeten gaan koken. Gewoon de groenten ergens doorheen dus, als smaakmaker.
En niet meer als een kleffe doorgekookte drap naast je aardappels en vlees zoals 'vroeger'.
groeten albana

Groenten op pizza

Ha, ik vind pizza's met alleen kaas of vlees erop vies. Er moet van mij juist groente op, anders vind ik het een onsmakelijke vette hap. Minstens iets van tomaat, uien of olijven, liefst meer zoals paprika, artisjokken, of courgette of spinazie.
Maar ik zal wel vreemd zijn: ik ben dol op groente. OOk apart van de rest, maar dan wel goed klaargemaakt. Geen pannen vol gekookte prei zoals vroeger bij mijn moeder (brr), maar bv gegrilde mediterrane groenten, daar kan ik massa's van op.

Overigens

Een truc die ik wel eens gebruik is tomatensaus bij de pasta, met veel groente erdoorheen gestaafmixerd. Kun je er later nog evt gehakt of tonijn aan toevoegen. Eten kinderen lekker makkelijk weg.

Staafmixeren

Ik staafmixer, jij staafmixert, mooi nieuw werkwoord, Ellen!

Maar goed, als je zelf tomatensaus maakt, met voor mijn part de staafmixer, heb je ook al groenten binnen.

Maar ik heb geen recht van spreken hier, mijn kinderen eten alles (en ja, daar zijn ook al discussies over geweest, ik weet het).

groet, Mamvantwee

Voor de broodnodige variatie en vitamines

Lijkt het mij verstandig om zoveel mogelijk toch groentes in eten te verwerken. Of je het nu als oma´s drapje naast de aardappels en het vlees doet of als ingredient, dat maakt niet uit. Ik vind persoonlijk ook dat kinderen wel moeten leren dat groente erbij hoort en óók dat groente die vies is soms op tafel komt te staan omdat het niet elke dag hún dag is.
Bij een vroegere vriendin zag ik dat ze nogal fanatiek met eten omging. Die arme kinderen moesten hoe dan ook een bord vol eten, zelfs als ze niet zo´n honger hadden en als ze het waagden te zeggen dat het niet lekker was werden ze gesommeerd door te eten. Als de kindertjes dan vervolgens waagden om inderdaad kokhals geluiden te maken werd ook dat de kop in gedrukt uit angst dat ze echt gingen spugen. Lekker ontspannen allemaal en door de stress ook vragen om dat soort gedrag. Ik begreep daar niks van.

Wel regels

Ik heb altijd de regel gehad dat ze mogen eten wat ze willen van wat op tafel staat maar dat ze niks anders krijgen. Bovendien wil ik ook niet dat er gezeurd wordt. Als we bij anderen eten dan verwacht ik dat ze gewoon mee eten en anders eten ze maar niks. Ook geen droge boterham of zo.
Zo is het duidelijk en ontstaat er geen verdere strijd over het eten.
Groenten van de pizza plukken zou ik niet doen. Mogen ze zelf wel discreet doen als ze die behoefte hebben maar ik ga het niet voor de kinderen doen.

Overigens vind ik groente erg lekker. Niet alle groente of op elke manier klaargemaakt maar om nou te stellen dat warme groenten helemaal niet lekker en klef zijn lijkt me ook onzin.

Als er hier anderen met kinderen komen eten die niks lusten dan mogen die ouders fijn zelf bedenken hoe ze daar mee omgaan. Als ze alles fijn willen snijden en uit elkaar willen plukken voor de kinderen prima en als ze de kinderen wat anders willen geven ook best. Ik zou het niet zo doen maar het zijn niet mijn kinderen dus ik hoef ze niet op te voeden.

Maylise

Gegrilde insecten

Dit soort stupide redeneringen kan uitsluitend bedacht worden door mensen die nog nooit hebben gezien hoe een kind kan kokhalzen. Maar ik stel voor om de volgende keer gekookte wormen of gegrilde insecten op het menu te zetten. Per slot van rekening zit de weerstand alleen tussen de oren. Ik vind dat mensen die weigeren wormen of insecten te eten verwend zijn. Het bevat namelijk hartstikke veel proteïnen. Heel gezond.

Misschien dat dan mensen zich erin kunnen inleven hoe enorm de weerstand van iemand kan zijn tegen bepaald voedsel. En misschien dat dan begrepen wordt dat je kinderen niet kunt dwingen te plassen, te slapen of te eten.

Tihama

Tihama

Dat moet je niet te vlug zeggen. De laatste keer dat ik in Mexico was hebben we gebakken mieren larven gegeten. Was echt heel smakelijk. Mijn toen vijf jarige zoon wilde zelfs een tweede portie. Sprinkhanen zijn gegrild trouwens ook heel lekker.

Maylise

Op pizza?

Zijn die insecten ook lekker op de pizza, Tihama? Het klinkt goed in elk geval!
In elk geval: als je bij iemand meeëet lijkt het me niet het juiste moment om een opvoedoffensief te beginnen. Doe dat maar lekker thuis in je eigen tijd, en hou het gewoon gezellig tijdens het etentje. Op den duur gaan de meeste kinderen toch wel van alles leren eten, daar op de verkeerde momenten druk op leggen werkt in alle opzichten averechts. Ik ken trouwens niemand die moeilijk doet over kinderen die niet volledig met de pot meeëten. Wat ik wel eens doe is tijdens het koken de keuken instappen om te kijken of mijn zoon het op die manier kan eten. Meestal gaat dat lukken. Als dat niet zo is vraag ik of ze wat droge rijst apart kunnen houden met een paar losse bladen sla. Voordat alles wordt gemengd met tomaten, paprika's, courgette, champignons, aubergine, mosselen of andere volgens mijn zoon oneetbare ingrediënten. Meestal kost dat geen enkele moeite en zo doe ik het thuis vaak ook (hij moet dan meestal wel een los stukje proeven om het te leren eten).

Oo écht verstoppen doen we allang niet meer

Even voor de duidelijkheid, die groenten écht verstoppen doen we niet hoor, ik 'verwerk' ze eigenlijk alleen...ergens door dus.
apparte groente hebben wij vrijwel afgeschaft. Een paar (smakelijke) uitzonderingen daargelaten..
Zo eten wij eigenlijk alleen nog bloemkool, witlof en spruitjes (kort gekookt) de rest wordt altijd verwerkt. We eten ook vaak rabarber of appelmoes erbij, jaha zelluf gemaakt en met amper suiker.
De rest is dus óf voor het verwerken óf rauw. Veel eten we: tomaten, prei, worteltjes, sla in alle soorten, aubergine, gourgette, komkommer en witte kool, rauw of ergens doorheen. De rest zo nu en dan. spinazie inderdaad op de pizza (mmmlekker) of in een groentetaart van bladerdeeg en andijvie en boerenkool als stampot, zuurkool als smaakmaker door sla, of als ovengerecht of alsnog als stampot. boontjes met overgebleven aardappels opbakken en erover rozemarijn zo ook met doperwtjes.
Witte bonen als soep, bruine ook. capucijners met spekjes en sla erbij en mosterdsaus.
Wie wil er nu nog een kwak spinazie zo op z'n bord dat bijna wegdrijft als je ooit een pizza met spinazie hebt geproefd? Dat kun je toch niet serieus menen dat dat lekkerder is toch? of maak 's een bladerdeegtaart met prei en gehakt, toch stukken lekkerder dan zo appart niet? en lang zo zompig niet.
Ik persoonlijk vindt gekookte groente zoals we dat in nederland 'gewend' zijn erg smaakloos...'t smaakt naar water met zout. En er is amper verschil in. Eet het eens met je ogen dicht, 3 soorten met bijna dezelfde 'constuctie' qua struktuur b.v. andijvie en prei of rode kool en witte kool...je proeft amper verschil of je moet bij het een suiker doen en bij het andere zout. De smaak kook je er gewoon uit...
oo en van die bietjes maken wij een salade. Ook erg lekker.
Wij in nederland hebben gewoon te weinig fantasie wat koken betreft.
groeten albana

Achterhaalde gedachte?

Beatrijs:"Op het gebied van eten bestaat dat belang eruit dat het kind gevarieerd voedsel leert eten (groente hoort daar natuurlijk bij, al was het maar uit gezondheidsoverwegingen) en dat kieskeurigheid wordt ontmoedigd. Een niet-kieskeurig kind zal later makkelijk bij vriendjes kunnen blijven eten, omdat hij/zij niet moeilijk gaat zitten doen over wat hij geserveerd krijgt en daardoor op een negatieve manier de aandacht op zichzelf richt."
Zoiets dus, of deed ik het ergens anders om?
Hoe dan ook: mijn kinderen hebben alles leren eten. Juist door ze te negeren trouwens, niet iets anders voor ze te maken of vragen, en smaken los van structuur te presenteren, bijvoorbeeld door het door de blender te halen.
Maar ik heb spijt.
Ik heb mijn kinderen opgezadeld met alles lusten en zo dus weer twee nieuwe superconsumenten op de westerse wereld gezet die hun hele leven vooral op moeten letten dat ze niet te veel in hun mond stoppen.
Het was makkelijker voor ze geweest als ze niet alles zouden lusten.
Toch blijf ik het een stom gezicht vinden. Gisteren had ik lasagna gemaakt voor de hele club. Schoondochter nam het taartje van pasta en sauzen van de bovenkant. Met mes en vork versnipperde ze het geheel tot een soort van prut en werkte het vervolgens met hele kleine hapjes weg. Geen gezicht en eeuwig zonde van de smaak en mijn moeite natuurlijk.
Maar zij kan wel 'alles' eten wat ze wil......
Groet,
Miriam Lavell

En voor de broodnodige variatie en vitamines (kaaskopje)

Waarom moeten kinderen zo nodig 'leren' dat het niet elke dag 'hun' dag is? Wat heeft het voor nut voor ons die allemaal eigenlijk niet van die kwakken ouderwets gekookte groentes houden om die dan nog te koken?? Alleen voor die ene keer dat ze misschien ergens anders zo'n kwak krijgen?
Welnee...ik leer ze gewoon dat als ze ergens anders eten dat ze daar het mee moeten doen en zo nodig hun honger bedwingen en dan later de schade wel mogen inhalen met een appel ofzo als ze thuis zijn. Alleen al uit beleefdheid, een ander doet z'n best tenslotte. En dat snappen ze heel goed. Gewoon leren dat ongeacht wat het is je altijd wat neemt en netjes dankuwel zegt.
Héél duidelijk, ook als iemand je dan wat insecten ofzo aanbied. Zo hebben wij ervaren dat gekookte hersenen ook best aardig smaken...zet jij die ook wel eens op het menu voor het geval dat?
groeten albana

Maylise

Ik vind het er erg van afhangen wat er dan op tafel staat. Ik ben toevallig de laatste paar weken maar een aantal verjaardagen geweest met eten. Veel kinderen aanwezig (kleine kinderen, peuter kleuter leeftijd) maar ik vond het eten niet echt kindvriendelijk. Ik heb het dan over: aardappelsalade, sterk gemarineerde kippepootjes en groene salade. Andere: scherp gekruide schaslicks, tapenades en pittige bami. Dan ben ik blij dat ik wat eierkoeken bij me heb. Ik vind het dan lullig om tegen mijn kinderen te zeggen: lusten jullie het niet, jammer dan.
Ik vind dat je best wat rekening kan houden met kinderen als je een feest geeft waar veel kinderen komen. Hoeft voor ook weer niet nuggets en patat te zijn hoor. Maar eenklien aanpassing was in beide gevallen nodig!

Dat bedoel ik dus, maylise

IK heb geen probleem met apart eten. Integendeel. Ik wou maar dat ik wat minder lustte, dat zou me zomaar een paar maten schelen Ik noem de insecten als voorbeeld omdat veel mensen zich prima kunnen voorstellen dat je die niet gaat eten, terwijl ze het wel eisen bij ander voedsel.

Tihama

Sharon

Ja dat ben ik met je eens. Als gastvrouw/heer moet je rekening houden met al je gasten dus als je weet dat er kinderen komen kan je daar ook wat voor in huis halen. Overigens ben ik tegenover mijn eigen kinderen wat harder dan tegenover kinderen die hier op bezoek komen. Kinderen die hier komen geef ik rustig wat alternatiefs als ze iets niet lusten en hun ouders het er mee eens zijn. Ze mogen de hele koelkast plunderen bij wijze van spreke. Bij mijn eigen kinderen doe ik dat niet. Die mogen eten wat op tafel staat (of een deel daarvan) en anders maar niks.

Maylise

'kindvriendelijk eten'

Maar als je als gastheer/vrouw rekening moet houden met de kinderen die komen, wat moet je dan halen. Zoveel kinderen zoveel smaken, en wat de een heerlijk vindt vindt de ander juist niets.

Serveren jullie vrienden/kennissen dan echt zulke kindonvriendelijke menu's dat de kinderen daar helemaal niets van lusten? De eerder genoemde aardappelsalade/ pittige kippepootjes en groene salade zou ik zo voor kunnen schotelen. Kan me nog voorstellen dat er kinderen zijn die niet van het pittige houden, maar een aardappelsalade en een groene salade zij toch niet kind onvriendelijk? De scherp gekruide schaslicks, tapenades en pittige bami vind ik vooral een rare combi die wellicht ook bij een aantal volwassen gasten niet goed valt. Tegenover iets pittigs hoort ook altijd iets milds te staan, en tappenades eet je niet los, maar over het algemeen ergens op.

Maar goed, ik ben waarschijnlijk een hele slechte gastvrouw. Ik haal over het algemeen dan ook helemaal niets speciaals in huis voor kinderen, en als ik eerlijk ben ook niet voor de volwassenen. Ik haal in huis wat ik lekker vind. De rest mag daar van meegenieten. Of niet als ze het niet lekker vinden. Waarschijnlijk vinden een aantal kennissen van me het jammer dat ik nooit eens bitterballen, plakjes worst of blokjes kaas serveer. Net zoals ik het jammer vind dat ze altijd alleen maar bitterballen, plakjes worst en blokjes kaas serveren. Dat vind ik namelijk niet lekker….

En over groenten

en om weer een beetje terug te keren op het begin onderwerp.

Ik ben het met kaaskopje eens dat je je vooral niet moet bemoeien met hoe een ander zijn kind wel of niet groenten laat eten. Feestjes en gelegenheden zijn wat mij betreft al helemaal geen momenten om opvoedkundig heel strikt te werk te gaan.

Mijn kinderen 'moeten' thuis groenten op hun bord (proeven is hun probleem), op een feestje laat ik die regel vrijwel meteen los. Maar ik ga ook zeker niet voor ze zitten peuteren. Als ze iets niet willen halen ze het zelf maar van hun bord (mits ze de leeftijd hebben dat ze normaal mes en vork kunnen hanteren)

En een laatste uitsmijter: Albana, ik nodig je toch echt uit om eens gekookte groenten te komen eten. Kort koken maakt een groot verschil(dus niet zoals mijn moeder vroeger deed aardappels en groenten gelijktijdig opzetten, en als de aardappels klaar zijn zijn de groenten ook klaar.) Ik beloof je ook met je ogen dicht kan je overduidelijk het verschil tussen andijvie en prei merken....

Ik vind

dat als je een feest organiseert, wat ergens in de middag begint en duurt tot na avondeten (en er is bij vermeld dat er voor avond eten wordt gezorgd) dat je toch een beetje zorgt voor wat variatie én dat je rekening houdt met kinderen. Ik vind aardappelsalade nou niet echt iets wat ik peuters zou voorschotelen als avondeten.
Ik heb ook vaak genoeg meegamaakt dat er op een verjaardag van een kind waar dus veel kinderen komen, maar ook veel volwassenen, alleen snoep was voor de kinderen. Zo'n feestje duurde dan tot in de avond, voor volwassenen wordt dan wel gezorgd voor hartige hapjes, maar kinderen moeten het dan doen met spekjes! Ik snap dat niet. Zet dan een schaal met blokjes kaas, cherry tomaatjes en stukjes worst neer voor de kinderen.

Bloemkool(ot)

Doet me denken aan mijn tante,die serveerde ooit de kinderen rauwe bloemkool met een dipsausje..
Bastet

Albana

Hier krijg ik verwerkte groenten moeilijk verkocht. Dochterlief (en echtgenoot) willen liefst hun groenten lekker apart. En hier ook geen platgekookte groenten die enkel naar water en zout smaken. Integendeel, als groenten correct worden klaargemaakt en gekruid zijn ze apart vele malen lekkerder dan verwerkt in een taart of stamppot of zo.

Katrien

Groenten

mijn oudste eet dus alleen groenten als ze ook kan herkennen wat het is. broccoli moet broccoli zijn, erwtjes moeten ook groen en rond zijn. Ik zorg thuis dat er altijd iets voor hun is wat ze lusten. Eten wij komkommersalade of een gewone salade, dan krijgen zij opgewarmde worteltjes ofzo. Op een feestje is dit lastiger. Oudste is allergisch voor stukjes, pasta eet ze alleen met ketchup en haar pizza mag alleen belegd zijn met kaas en salami en zonder die rare groene stukjes erop.

Ik verwacht niet dat een gastvrouw rekening houdt met mijn kinderen maar een boterham ofzo zou wel fijn zijn als mijn kinderen echt niets lusten. Ik zou daar ook geen problemen van maken.
Jongste heeft weer een ander probleem, hij lust namelijk geen frieten, en wat wordt er meestal gemaakt voor de kinderen, juist frieten.

Pfff

Als het om het eten bij anderen gaat geldt voor mij:
1. Opvoeden doe ik thuis wel.
2. Mijn gastheer / gastvrouw moet niets.
3. Mijn kinderen moeten niets.
4. Het is feest! (als het feest is), of: het kan niet altijd feest zijn (als het geen feest is).
Het ligt er dus maar aan wat er gegeten wordt, hoe de stemming is, in hoeverre ik huilbuien verwacht, in hoeverre ik zin heb om een punt te maken, of er alternatieven voor handen zijn, of de zon schijnt, hoe de wind waait. Ik kan me echt nauwelijks voorstellen dat ik vaste regels zou hebben voor het eten bij anderen. Ik zie wel hoe het loopt.

Thuis is het helder. We eten allemaal wat. We eten zonder gezeur. Wat je niet lust eet je niet en af en toe moet je proeven.
Groenten van de pizza halen zou ik wel doen, dan eet Stoffer de groente op en laat de pizza staan. Zou dat wel goedgekeurd worden door de opvoedpolitie?

Ik vind het trouwens ook altijd wonderlijk als mensen de opvoedkunsten van anderen gaan zitten beoordelen op feestjes. Op feestjes is het handelen van ouders niet gericht op 'opvoeden', maar op het behouden van een vrolijke stemming.

Groenten, Maw.

Ach die beatrijs

Die maakt toch altijd een hoop los op OO. Laat 't mens toch lekker kletsen, weet zij veel. Ze heeft de wijsheid niet in pacht.
Hier een driejarige die nauwelijks dingen eet (met twee oudere broers en twee oudere zussen die álles eten), eten is voor hem héél eng en héél moeilijk. We hebben jaren gedaan over wennen aan een hapje aardappel, een klein stukje vlees (2 soorten) en een mini hapje droge pasta. Wij doen niet aan stress aan tafel. Ik maak mezelf niet wijs dat a) ik zo'n goede opvoeder ben dat de anderen alles lusten, b) dat ik een slechte opvoeder ben omdat jongste niks lust of c) dat een feestje het ultieme moment is om niets lustende kinderen te leren eten. Beatrijs denkt maar wat ze wil, wij komen toch bij haar niet eten.

Albana

Kinderen moeten leren dat niet elke dag hun dag is omdat ze zich ook moeten kunnen neerleggen bij het feit dat ze het niet elke dag voor het zeggen hebben. Dat heeft niets te maken met een al dan niet onsmakelijk groenteprakje. Ik vind dat wij een heel erg democratisch gezin zijn op eetgebied. We houden zoveel mogelijk rekening met iedereen en ik of mijn man ontzeggen ons ook wel eens wat omwille van het grut. Maar áls we dan eens iets eten wat ze niet lekker vinden dan vertellen we ze dat ´niet elke dag hun dag hoeft te zijn´.
Vroeger bij mijn ouders thuis aten we vaak de Hollandse pot. Aardappels, groente en een bal of stukje vlees. Afgewisseld met macaroni, nasi, sla met gebakken aardappelen, nou ja.. noem maar op wat in die tijd redelijk gewoon was. Bami was dan alweer zo exotisch dat mijn moeder zich er nooit aan waagde, net als spaghetti. Dat aten we nooit. Patat aten we alleen als we naar de stad gingen en dat was een paar keer per jaar. Tóen was de macaroni een welkome afwisseling. Als wij nu gekookte aardappelen en groente eten genieten man en ik er heel erg van. Gewoon omdat we het zo zelden eten. Persoonlijk vind ik dat er niets mis is met ´hollandse kost´. Bij alles geldt dat als het een sleur wordt de lol eraf gaat. Dus ook tussen al dat buitenlandse eten door is een gekookte aardappel wel eens fijn.

Maar wat in hemelsnaam (kaaskopje)

moet dan 'hun' dag en 'onze' dag worden als wij allemaal van ongeveer hetzelde houden? Alles wat wij eten vinden we állemaal lekker. Er zijn wel gerechten waar bepaalde gezinsleden 'fan' van zijn, die zijn dan nóg weer iets lekkerder dan de rest zeg maar....Zo kan je jongste wakker maken voor kip in elke vorm en op elke manier klaargemaakt die je maar kan bedenken (ja, óók pittig!) en oudste voor alles wat maar enigzins een chinees tintje heeft, ik ga voor de boerenkoolstamppot en man heeft graag wat te kluiven of veel verschillende dingetjes (restjes b.v.). Maar alles wat we thuis eten lusten we gewoonweg állemaal graag.
Dus waarom zou ik dingen gaan koken die niemand thuis lust? Om hun iets te 'leren'???
En watte dan precies? Want ik kan de'r met de kop niet bij dat dat enig nut heeft..........
Wat ook wel blijkt, ze weten zich tot nu toe zeer gewenst sociaal te gedragen. En vooral oudste is behoorlijk uithuizig hier, als die eens een week thuis eet achter elkaar is het een uitzondering.
groeten albana

Wakker maken............

En voor al die aanbiedingen voor allerlei gekookte groentes, het is erg aardig, maar ik denk dat ik vriendelijk bedank.
En geloof ook dat ik al wel genoeg ervaring heb in het eten van gekookte groentes om gewoonweg te weten dat het niet míjn kostje is. Het maakt ook niet zoveel uit, kortgekookt, langgekookt, door topkoks gemaakt of uit de gaarkeuken....ik vindt het gewoon smaakloos.
oo, ik éét het wel, als het sociaal gewenst is op dat moment, zeker. Zonder problemen. Keurig bordje leeg, alles zelf wat op tafel staat. Maar om nou te zeggen dat ik dan lékker heb gegeten....? Nou, nee. Ik vindt het meer vulling zonder smaak (grotendeels).
En zeg nu zelf, waar mogen ze je wakker voor maken 's nachts? Ik hoor zelden of nooit dat iemand dan doperwten noemt of andijvie. Als je die vraag stelt noemt iedereen altijd iets als pasta, pizza, patat, vleessoorten, kaas of iets dergelijks (taart? chocolade?).
Nog nooit heb ik gehoord dat iemand op zo'n vraag vol overtuiging een gekookte groente riep.
groeten albana