Alles meteen moeten hebben iets van nu?
In de discussie rondom hoge hypotheken en starters die meteen alles willen hebben (nieuwe keuken, nieuwe meubels etc) merkte ik op dat je dan een bredere discussie moet starten over consumptiegedrag.
Ik zelf denk dat de maatschappij gewoon is veranderd, de starter van nu is een andere dan vroeger, de starterswoningen waren toen ook relatief goedkoper.
Daarnaast geloof ik wel direct dat mensen veel meer hebben en willen hebben dan een jaar of 30 geleden. Mijn ouders zijn begonnen op een flat, ze verhuurde 1 kamer om rond te komen. Ik moet er niet aan denken om een huurder op zolder te hebben bijvoorbeeld !
hier een duur huis, maar ik ben mijn hele volwassen leven al bezig de juiste (robuuste design verantwoorde) meubels bij elkaar te krijgen, wat niet lukt omdat er altijd wel iets belangrijker is op het moment dat er geld over is. Geen wii, geen dure vakanties. Wel een heel comfortabel leven, eten is duur bij ons.
Bloemetje
Toch een vraag over een bloemetje. Waarom is een jongen met een zwemdiploma een beetje sneu als hij bloemen krijgt? Ik zie dat niet zo. Kampioenen krijgen tenslotte ook bloemen. Ik zou het alleen niet als cadeautje geven, maar als ´erbij´.
Inkie en vonda
Ik zie nu pas jullie berichten. Hahahahahaha! Ja, gerecyclede kinderen, een geweldig idee. Alsof ik ze gekielhaald zou hebben (een rondje gemaakt).
Margje
Ik ben vreselijk decadent
Als ik Tirza's berichten lees, realiseer ik me hoe decadent ik ben geworden: ik gooi ontstellend veel weg. Ik heb een klein huis, we moeten met de ruimte woekeren, maar een enorme schuur. Voor je het weet staat die vol met troep 'voor het geval dat'. Ik woon in een omgeving waar veel mensen dat hebben. Zo hebben m'n buren hebben een schuur van 30 x 20 x 15 m3 en die staat van onder tot boven vol troep (eh, sorry, spullen): auto's, onderdelen, planken, deuren, lampen, koelkasten, oude schooltafeltjes, bloembakken, grasmaaiers, etc, etc. En van alles niet één, maar tientallen exemplaren. Je kunt het zo gek niet bedenken of het staat er. Niets wordt weggegooid. Ik krijg het Spaans benauwd als ik er alleen maar naar kijk.
M'n butren zijng een uitzonderingen. Ik zie dit meer bij mensen met flinke schuren. Hoe groot het huis of de schuur ook is, hij raakt op een gegeven moment vol en dan moet je je banen paden door de troep (eh, spullen).
Ik mest ongeveer 2 keer per jaar het huis uit. Als ik iets echt wil bewaren gaat het in plastic afsluitbare dozen de schuur in, en voor de rest geldt: als ik het lang niet heb gebruikt, stop ik het in dozen en breng het naar de kringloopwinkel. Ik redeneer als volgt: alles in de kringloopwinkel is spotgoedkoop. Mocht ik ooit nog een oude, goedkoop gasstel, koelkast, tafel, bank, tv, servies, etc nodig heb, dan haal ik het daar vandaan. Maar ik ga niet meer alles bewaren omdat ik het ooit nog eens nodig zou kunnen hebben (wetende dat dat moment nooit komt). In de schuur staat het te roesten.
We zijn niet zo handig en we hebben weinig tijd. Ik kom net aan strijken toe, maar kleding repareren, dat komt er echt niet van. Kapotte kleding gaat dus weg. Kapotte apparatuur ook. Zo wilden wij deze week onze afwasmachine laten repareren. Dat had geen zin, zei de monteur. Reparatiekosten zouden in de buurt komen van de nieuwprijs. Gelukkig had een kennis wel belangstelling voor het ding.
Ik gooi dus veel weg. Wel heeft alles een bestemming:
voedsel => kippen en/of groene bak
tuinafval => groene bak
groene bak => wordt achterin de tuin geleegd
snoeihout: op de houtwal
plastic: wordt apart verzameld en wekelijks opgehaald
goede kleding => kringloopwinkel
kapotte kleding => AH textielbak
schoenen: inzameling of kringloopwinkel
metaal=> ijzerboer
speelgoed => bracht ik voorheen naar het AZC, nu naar de kringloopwinkel
kinderboeken die niet de moeite waard van het bewaren zijn => oude basisschool
boeken die niet de moeite waard van het bewaren zijn (vind ik moeilijk! maar ik kan ze niet allemaal neerzetten! ik moet af en toe selecteren!!) => antiquariaat of kringloopwinkel
papier en karton=> papierbak
glas => glasbak
blikjes => AH blikinzameling
gras => hooi voor de paarden
enzovoorts, enzovoorts...
Ik heb eens per 4 weken een grijze container vol. Verder ongeveer 2 keer per jaar een aanhangwagentje met grof vuil: bouwafval, kapotte meubels, tv die het heeft begeven, dat soort dingen.
pris
Pelle
Tjonge, ik verbaas me over je manier van overtuigen. Als je je zoon een bloemetje wil geven dan moet je dat toch zeker zelf weten. In elk Amsterdams zwembad zal het ouders een worst wezen wat andere ouders zien/vinden. En anders zeg je gewoon: Moet je toch seker lekker self weten. Seik nie so..... Dat is nou zo heerlijk aan een stad noboby cares....
By the way
Ik ben helemaal niet zo voor snoep dan liever af en toe een prutskado of nog minder vaak gewoon iets goeds (wel dat doosje lego).
Eens met margriet
Ik ben ook een beetje verbaasd over hoe je Sinilind´s bloemetje neersabelt. Ik zou er werkelijk niets raars aanvinden als mensen met een bloemetje naar een zwemdiploma uitreiking komen, zélfs niet als het voor een jongen is. Dit laatste met een knipoog.
Kampioenen worden toch wel degelijk van bloemetjes voorzien? AZ kreeg bloemen, die zijn nog het publiek ingegooid, bij de Olympische Spelen... bloemen. Zo zijn er nog wel meer voorbeelden te noemen.
Mijn zoon 
is blij met een bloemetje
De zwemdiploma's zijn al achter de rug. Maar hij verheugt zich al op de avondvierdaagse. Daar zie ik veel bloemetjes voorbij komen, ook voor jongens.
Mijn zoon wil er wel graag wat snoep tussenin. Dat heeft hij andere jaren gezien en snoep is toch ook erg interessant........
Komend jaar is zijn eerste avondvierdaagse, vandaar dat hij er nu al mee bezig is...
Pelle
Ik denk inderdaad dat niemand echte armoede kan begrijpen die het niet met zijn eigen ogen heeft gezien, of ze nu kind of volwassene zijn. Daar is niets grappigs aan, dat is heel triest. Overigens hoeft een vakantie in de tropen niet luxer of duurder te zijn dan een andere vakantie. Elke vakantie is al luxe. Zwemles ook 
.
Mathilde
Volg je eigen weg, niet die van anderen...
..dat is wat we onze kinderen bijbrengen. Je eigen weg volgen, op allerlei gebieden.
Hier een gezin van vader, moeder en 2 kinderen van 6,5 en 8,5 jaar. Financieel hebben we het erg goed, we hebben geen leningen o.i.d.. Wel een ruim huis, wat we in een goede tijd gekocht hebben en waar we nog minder hypotheek voor betalen dan iemand anders huur voor een leuke huurwoning.
Maar: zowel mijn man als ik hebben niets met merken of gadgets en het 'moeten hebben'. We zouden in huis alles op en top kunnen hebben, maar hebben dat niet 
. Alleen in de basis hebben we duurzame dingen gestopt. Bijv. een massieve parketvloer die we *schaam* niet goed genoeg onderhouden, en massieve teak meubels omdat die een flinke stoot kunnen hebben (van welke kast kun je een vlek wegkrijgen met een schuurpapiertje? hahaha. met deze meubelen kan het). We hadden een gewone (breedbeeld) tv, maar kregen nu zo'n home-cinema ivm 12,5 jaar huwelijk. Zelf zouden we dat niet hebben aangeschaft (hoewel het wel heel mooi is, dat beeld natuurlijk). We vinden het mooi, maar hebben er niets mee in de zin dat we dat ook zouden MOETEN hebben.
Onze meisjes dragen qua kleding een mengeling van Esprit, Zeeman, H&M, Hema, Benetton en wat er nog meer is. Het is leuk of niet, zit goed of niet. Jurkjes en rokjes maak ik ook wel eens zelf voor ze, en juist vriendjes/vriendinnetjes vinden dat helemaal geweldig, want dan ben je bijzonder, omdat niemand anders zoiets heeft. Ze hebben dus mooie en duurdere dingen, maar ook veel leuke dingen waar ze heerlijk in kunnen spelen. Ze krijgen ook zakgeld, wat ze (uit zichzelf) sparen en daar hele mooie dingen van kopen op het moment dat ze genoeg hebben en het zich kunnen veroorloven. Eerst het geld hebben, dan pas kopen. Niet andersom.
Ik weet wel dat we ons luxe kunnen veroorloven, en dat uit zich op momenten dat we iets nodig hebben, en dan ook kwaliteit kunnen kopen. Maar ons geluk zit in andere dingen dan spullen. Ik vind het heerlijk als er vrienden en familie komen, en ik kan koken voor een gezelschap bijvoorbeeld. Of om een feest te geven op verjaardagen met eten erbij (maak ik zelf een rijsttafel voor 30 man). Ik zou ook een catering kunnen laten komen, maar dat vinden we niks. Het geluk zit hem juist in het zelf maken van het eten en het plezier erna als het goed gelukt is, de chaos in de keuken met iedereen die een taak doet. Geweldig vind ik dat...
Mijn ouders zeggen wel eens over spullen, een gaaf servies bijvoorbeeld, dat ik dat dan mooi neer moet zetten in een kastje ofzo, of op het dressoir. Daar heb ik ook niks mee: ik gebruik het gewoon! Wat heb ik aan iets waar ik alleen maar naar mag kijken, maar niks mee mag doen (behalve afstoffen). We hebben dus weinig show-elementen in huis, hahaha.
Geef mij voor het geluk ook mn kippenhok maar: als ik dat weer een likje verf heb gegeven en er een leuk plantje aan heb gehangen, en mn kippetjes zie scharrelen in een verse berg zand, ben ik de tevredenheid ten top! Daar kan ik echt super van genieten, onderwijl met een kopje koffie zittend. Dat is het echte gevoel...Daar kan geen merk of hebben hebben hebben tegenop! )).
Minne
Mijn way of life. Ik geniet ook van dingen opknappen en rommelen en van oud weer nieuw maken. Zo bestaat ons interieur o.a. uit geverfde oude kasten (die ik al jaren heb) en buizen stoelen van de kringloop en uit de stortbak (een echte Gispen).
Ik ben ook basic niet van het uitstallerige.
Mag ook graag op Koninginnedag rommelmarkten mooi speelgoed en kleding scoren voor een prikkie.
Hoewel we het financieel goed hebben is dat de lol!
