Maya-An
26-12-2024 om 09:48
Alleenstaande zijn en kinderwens
Ik ben een vrouw van 29, bijna 30. Ik ben al heel wat jaren single, maar heb altijd een kinderwens gehad. Ik ben nu de verschillende opties aan het bekijken, waaronder bewust alleenstaande moeder worden of pleegouder worden als alleenstaande.
Mijn netwerk is beperkt, maar wel betrouwbaar. Ik ben enig kind en het enigste van familie dat ik nog heb zijn mijn ouders. Mijn vader is wel al wat ouder, maar mijn moeder zal zeker willen helpen indien nodig.
Ik heb ook wel een paar vriendinnen, maar zij hebben zelf al een gezin of wonen verder weg, dus zal maar sporadisch zijn als zij eens willen helpen.
Als ik voor een kind alleen zou gaan betekent dit ook dat mijn kind geen ooms, tantes, nichtjes, neefjes,.. zal hebben. Daarnaast ontzeg ik het kind dan ook al een vader. Ik zou dan al graag 2 kinderen willen, zodat ze toch elkaar hebben als ik er niet meer ben, want anders hebben ze niemand meer. Maar je weet op voorhand natuurlijk niet of je 2 kinderen kan krijgen etc.
Ook het worden van pleegouder is voor mij een optie, maar dan eerder de voltijdse langdurige variant. Echter lijkt het mij heel moeilijk als het kind na X aantal jaren terug naar de ouders gaat en zekerheid heb je daarin nooit. Pas nog gehoord van een kindje dat normaal zeker al tot 12 jaar ging blijven. Is nu 3 jaar bij hun (vanaf baby) en zou volgend jaar terug naar de ouders gaan. Uiteraard is dit goed, maar lijkt me heel moeilijk als pleegouder.
Ik sta wel stabiel in het leven. Ben nog het laatste jaar aan het afronden van een bijkomend diploma, heb een eigen appartement (2 slaapkamers), werk voltijds,... Financieel heb ik het goed, dus daar zou er geen probleem zijn.
Ik ben me nog aan het oriënteren, maar wil een weloverwogen beslissing nemen en het beste voor een (toekomstig) kind.
Wat is jullie mening hierover?
Izza
29-12-2024 om 12:55
Jorni schreef op 29-12-2024 om 12:00:
[..]
Dat klopt vind ik en daarom denk ik dat een dergelijke keuze niet lichtvaardig moet worden gemaakt. Zeker niet als er nog best veel tijd is zoals bij TO om op een normale manier kinderen te krijgen.
De vraag is wat is normaal en wie mag dat bepalen? Jijzelf of de maatschappij? En stel je hebt die man gevonden en op de normale manier een kind gekregen. Maar die man blijkt later een slechte vader of partner, komt te overlijden of je gaat scheiden. Kind maar wegdoen?
De keuze voor een kind is altijd egoïstisch. En mensen die ze niet willen worden ook egoïstisch genoemd. Je doet het dus nooit goed.
Yumi
29-12-2024 om 13:07
Izza schreef op 28-12-2024 om 21:32:
Het is een enorm verschil of je als vrouw een partner wilt of een kind. Daar kan je gelukkig bewust een keuze voor maken. En tegenwoordig hoef je niet meer afhankelijk voor te zijn. Niet iedereen wil namelijk een partner! En niet iedereen is ook geschikt voor relatie.
Als vrouw heb je ook gewoon de pech dat je maar beperkt de tijd hebt. 40 is echt wel de max. Terwijl je als man tot hoge leeftijd de tijd hebt.
Ik zou er niet aan moeten denken dat iemand mij alleen maar wil als draagmoeder ipv als partner. En dat iemand jou dus gaat beoordelen als geschikte donor.
Als jij een kind wilt zou ik niet eindeloos gaan wachten op een partner. Die is misschien niet geschikt als vader, wat als hij geen kinderen wil of kan krijgen? Dan zit jij met die man en zonder kind. Wat als hij nu nog niet wil of meer of minder dan jij?
Je kunt met kind ook kijken naar een partner als dat je wens is. Maar als die man verdwijnt dan hou jij altijd je eigen kind.
Het is zeker een verschil of je een partner wilt of een kind, die partner kan voor zichzelf zorgen en heeft geen 24 uur per dag verzorging nodig. Het is maar de vraag of to die kan geven naast 4 dagen per week werk. Je hoeft inderdaad niet afhankelijk te zijn om een kind te krijgen, maar als alleenstaande moeder wordt ze wel afhankelijk van een netwerk en dat heeft ze nauwelijks.
Je schrijft dat die partner misschien niet geschikt is als vader en misschien geen kinderen wil of kan krijgen....Hoe weet jij of to geschikt is als moeder en of ze kinderen kan krijgen? Ze wil kinderen maar dat is geen garantie dat ze ook geschikt is als moeder, en dan moet het ook nog maar lukken dat weet ze ook niet van te voren.
Friezinnetje
29-12-2024 om 13:11
fijn dat TO ook blijft reageren. Ws al op weg naar een ander forum?
Yumi
29-12-2024 om 13:13
Izza schreef op 29-12-2024 om 12:55:
[..]
De vraag is wat is normaal en wie mag dat bepalen? Jijzelf of de maatschappij? En stel je hebt die man gevonden en op de normale manier een kind gekregen. Maar die man blijkt later een slechte vader of partner, komt te overlijden of je gaat scheiden. Kind maar wegdoen?
De keuze voor een kind is altijd egoïstisch. En mensen die ze niet willen worden ook egoïstisch genoemd. Je doet het dus nooit goed.
Waarom zijn er in jou ogen alleen slechte vaders?
Overlijden doen we allemaal 'n keer niet alleen vaders en scheiden doe je samen
TrefleQ
29-12-2024 om 13:18
Er kan van natuurlijk alles gebeuren in het leven, ziekte, scheiding, liefdeloosheid, overlijden.
Maar met een anonieme donor sluit de moeder bewust en expres op voorhand een vader-kindrelatie uit. Dat overkomt je dan niet, dat is dan een bewuste keuze.
Joszy
29-12-2024 om 13:30
Friezinnetje schreef op 29-12-2024 om 13:11:
fijn dat TO ook blijft reageren. Ws al op weg naar een ander forum?
Die komt binnenkort wel weer met een nieuwe nick maar dezelfde vraag
Jorni
29-12-2024 om 14:06
TrefleQ schreef op 29-12-2024 om 13:18:
Er kan van natuurlijk alles gebeuren in het leven, ziekte, scheiding, liefdeloosheid, overlijden.
Maar met een anonieme donor sluit de moeder bewust en expres op voorhand een vader-kindrelatie uit. Dat overkomt je dan niet, dat is dan een bewuste keuze.
Het is inderdaad een vooraf bewust gemaakte keuze die je maakt voor een kind dat kind zonder vader opgroeit. Terwijl ook een vaderkindrelatie heel waardevol kan zijn. Een kind heeft een vader en een moeder nodig. Ben je alleen dan moet je van goede huize komen wil je kind toch voldoende willen kunnen bieden en kan een goed netwerk van groot belang zijn. Zeker wanneer je zelf onverhoopt mocht wegvallen dan heeft kind al meteen niemand meer qua ouders.
Je kan het alleen doen, maar lichtvaardig die keuze maken zou ik niet doen.
Meesje
29-12-2024 om 14:28
TO dubt iig al 2 jaar over de keuze. Dus lichtvaardig is het alvast niet 😉
TO; lees mijn eerdere post. Ik denk dat als je je zelf oriënteert en met gerichtere vragen komt je ook nuttigere reacties krijgt. Nu verzandt het al snel weer in de vraag of jij überhaupt een kind mag van het forum. Als jij een specifiekere vraag stelt krijg je daar ook antwoord op.
Bolmieke
29-12-2024 om 15:04
Izza schreef op 29-12-2024 om 12:55:
[..]
De vraag is wat is normaal en wie mag dat bepalen? Jijzelf of de maatschappij? En stel je hebt die man gevonden en op de normale manier een kind gekregen. Maar die man blijkt later een slechte vader of partner, komt te overlijden of je gaat scheiden. Kind maar wegdoen?
De keuze voor een kind is altijd egoïstisch. En mensen die ze niet willen worden ook egoïstisch genoemd. Je doet het dus nooit goed.
Wat in ieder geval niet normaal is om jarenlang dezelfde vraag hierover op diverse forums te dumpen daar zal iedereen het wel over eens zijn. To zal eerst aan zich zelf moeten werken met hulp van een deskundige, ze heeft gelukkig nog de tijd!
Daglichtlamp
29-12-2024 om 15:10
Bolmieke schreef op 29-12-2024 om 15:04:
[..]
Wat in ieder geval niet normaal is om jarenlang dezelfde vraag hierover op diverse forums te dumpen daar zal iedereen het wel over eens zijn. To zal eerst aan zich zelf moeten werken met hulp van een deskundige, ze heeft gelukkig nog de tijd!
Dan vraag ik me af waarom onzeker zijn over een kinderwens een reden voor therapie zou zijn.
Anoniemvoornu
29-12-2024 om 16:17
Bolmieke schreef op 29-12-2024 om 15:04:
[..]
Wat in ieder geval niet normaal is om jarenlang dezelfde vraag hierover op diverse forums te dumpen daar zal iedereen het wel over eens zijn. To zal eerst aan zich zelf moeten werken met hulp van een deskundige, ze heeft gelukkig nog de tijd!
Dat weten we niet natuurlijk of ze de tijd nog heeft.. zou ook zomaar kunnen gebeuren dat zwanger worden helemaal niet zomaar gaat , de "normale manier" of kunstmatig of pleegkind , (niet voldoen aan de eisen) daarom zou het geen gek idee zijn om dat ook in gedachten te houden to , wat als kinderen er niet in zit , hoe vul je dan je leven in? Want ook dat kan je gebeuren mischien krijg je geen kinderen. Hier verminderd vruchtbaar ,nu een kindje van 1derhalf maar 10 jaar geleden was dit kind al welkom geweest en een broer of zusje is medisch niet mogelijk
Annaniem2023
29-12-2024 om 18:00
Joszy schreef op 29-12-2024 om 13:30:
[..]
Die komt binnenkort wel weer met een nieuwe nick maar dezelfde vraag
Ja en het is grappig dat mensen toch blijven reageren, terwijl ze geen antwoorden wil, maar alleen maar reacties.
Zeespiegel
30-12-2024 om 06:19
Jorni schreef op 29-12-2024 om 12:00:
[..]
Dat klopt vind ik en daarom denk ik dat een dergelijke keuze niet lichtvaardig moet worden gemaakt. Zeker niet als er nog best veel tijd is zoals bij TO om op een normale manier kinderen te krijgen.
TO loopt tegen de 30. Vanaf 30 worden de kansen rap kleiner, en de risico's snel hoger. Natuurlijk zijn er best ook vrouwen die op hun 40e flierefuitend zwanger worden met een gezonde baby als resultaat. Maar daar kan je niet op rekenen. Dus dit is wel het juiste moment voor een drastische oplossing.
Overigens zit er aan adoptie ook een leeftijdsgrens van 40, met een heel lang traject, dus wanneer adoptie een overweging is, is 30 ook wel een goede start leeftijd.
En met 30 ben je ook wel oud genoeg om te weten wat je wilt in het leven.