Advies aan Ouders Online
Sinds enkele dagen is Trouw druk bezig met het artikel op de pagina van Ouders Online over consultatiebureaus. Vandaag geeft Hermanns in het commentaar van Trouw advies aan Ouders Online:
'Hermanns had toen ook een goed advies: hulp moet weer gericht worden op het gezin, op herstel van het gewone leven. Dáár zou Ouders Online beter op kunnen aandringen.'
Hermanns vergist zich in één ding: ouders willen geen 'problemen' signaleren waarvoor hulp moet komen, ouders willen risicoloos vragen kunnen stellen waarop antwoorden komen. En als dat antwoord inhoudt dat er hulp moet komen willen ouders weten waarom, wat er te verwachten is van die hulp, wat het vraagt aan tijdsinvestering, hoe lang de wachttijden zijn etc. Om dan zelf te kunnen beslissen of het verstandig is om die hulp ook in huis te halen. Dit wegen ze af in het belang van de kinderen. Ook hulp is niet risicoloos: een alledaagse situatie opwaarderen tot een probleemsituatie
heeft een bepaald effect dat je moet afwegen.
Hermanns vergist zich in een tweede punt: niet het opiniërende artikel op Ouders Online maakt dat consultatiebureaus dezelfde weg op dreigen te gaan als BJZ, maar de in gang gezette ketennetwerken, signaleringsbehoeften, risico-analyses, de roep om preventie en vroegtijdig ingrijpen. Hermanns zelf heeft daar de grootste bijdrage aan geleverd in de inventgroep.
Zie: http://static.ikregeer.nl/pdf/BLG7899.pdf
Dit rapport uit 2005 (dus vóór Rouvoet) heeft alle ingrediënten die tot op de dag van vandaag worden uitgewerkt tot een sluitend netwerk rondom ouders en kinderen, waarin anderen bepalen wat er aan de hand is en wat er nodig is.
Paragraaf 1.3.3 heet: 'Vroegtijdig signaleren en interveniëren is een kerntaak voor allen die met
kinderen of ouders werken.'
Daarin zitten kernen van het probleem: ouders en kinderen zijn tot object gemaakt, de idee dat ouders zelf vaak de eersten zijn die vroegtijdig signaleren is helemaal weg, iedereen die met kinderen werkt krijgt een signaleringstaak (consultatiebureaus, maar ook scholen etc.) en het signaleren en interveniëren is tot kerntaak geworden van mensen en instanties die eigenlijk een andere taak hadden ten aanzien van kinderen.
Op het hierdoor ontstane klimaat is al forse kritiek gekomen van de raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling en de raad voor Volksgezondheid en Zorgin het rapport: investeren rondom kinderen.
Zie: http://www.adviesorgaan-rmo.nl/publicaties/adviezen/2009/1075/
Zij stellen (uit het persbericht): 'Kinderen hebben een rijke sociale omgeving nodig, waarin meer volwassenen belangstelling hebben voor hun ontwikkeling.'
Dat willen ouders wel: een rijke sociale omgeving, waarin andere volwassenen belangstelling hebben voor kinderen en ieder op het eigen terrein (consultatiebureau in de vroege zorg, scholen op het gebied van leren etc.) hun stinkende best doen om kinderen zoveel mogelijk tot ontwikkeling te laten komen. Met respect voor de positie van ouders.
Het signaal dat Ouders Online afgeeft is een logisch gevolg van de enthousiast ingezette ontwikkelingen rondom preventie, kindermishandeling en vroegtijdig ingrijpen. Ouders zijn niet gek. Ze beschermen hun kinderen terecht tegen deze ontwikkeling. EKD, verwijsindex, pro-kid, psychosociale-diagnostiek op scholen, een hulpvraag die eerst bekeken moet worden op de risico's voor kinderen, hulp met dwang en drang, adviezen die niet genegeerd mogen worden, de relatie tussen overheid en ouders is danig onder druk gezet.
Het zal een tour de force worden om deze geest weer in de fles te krijgen en zo een veilig klimaat te scheppen, waarin ouders andere volwassenen om advies kunnen vragen of advies kunnen krijgen, waarin er respect is voor wat ouders doen en ouders niet als enigen voor elk akkefietje van een kind verantwoordelijk worden gehouden (zo groots had zelfs Freud het zich niet kunnen voorstellen volgens mij).
Wij willen geen hulp ín de gezinnen, wij willen het veilige sociale klimaat rondom onze kinderen. In het belang van de kinderen en om ouderschap weer leuk en interessant te maken, zodat je met een gerust hart kunt zeggen dat het af en toe knap lastig is, maar wel uitdagend en leuk.
Tsjor
Tsjor
De bijdragen van anders zijn de moeite van het reageren niet waard.
Ik moest ook rust houden.
Heb geprobeerd thuiszorg, gezinshulp, of weet ik wat te krijgen, maar nee hoor. Dus maar een bom duiten geleend en particuliere oppas genomen tijdens de uren dat manlief werkte.
Maar als ik dat nou financieel niet had gekund...? Ik vind dat er in Nederland veel meer gedaan zou kunnen worden voor ouders van jonge gezinnen, maar niet op de manier van Jeugdzorg. Volgens mij zijn de meeste wanhopige ouders het meest gebaat bij iemand die de was voor ze opvouwt en met het oudste kindje gaat wandelen zodat moeder even kan rusten. Maar daar is natuurlijk geen geld voor te vinden.
Vroeguh
Had mijn moeder met een gezin met vier kinderen altijd Inas hulpjes, stagiaires en schattige meiden die haar ondersteunden. Een vriendin van mij heeft ook wel eens via een opleiding zo meiden in huis gehad die haar ondersteunden. Dus er zijn nog steeds mogelijkheden maar soms is het ingewikkeld hoe je het kunt krijgen. Die vriendin kende iemand die op de school werkte.
Margriet
Ik ben bang dat je niet meer zo makkelijk hulp krijgt! Huishoudelijke hulp krijg je via de gemeente. Ik weet niet wat daar de criterea zijn, maar je betaald een inkomensafhankelijke eigen bijdrage daarvoor. Dan komt er iemand alleen om te poetsen (of jou te helpen met poetsen)
Als je meer hulp wil, die bv ook voor de kinderen zorgt, moet er of sprake zijn van een verstandelijke beperking of van een DSM4 diagnose (is GGZ). Dan kan een CIZ indicatie aangevraagd worden en kan er hulp aan huis komen. (vanuit gespecialiseerde gezinszorg, ambulante begeleiding vanuit VG of GGZ zorg.)Of via een PGB iemand die je zelf kent.
Alleen een lichamelijke beperking of ziekte is geen reden om de functie begeleiding te krijgen.
Stagaires zullen bij officiele organisaties stage lopen, kunnen niet "zomaar" in een gezin komen helpen. Mogelijk kun je een vrijwilliger daarvoor vinden? De laatste jaren wordt er fors op AWBZ zorg bezuinigd (omdat het onbetaalbaar wordt....)
groeten
Anders
Met de arrogantie waarmee jij je starre visie tentoon spreid,de meeste bjz werkers eigen, maak je tenminste goed duidelijk waarom ouders die ermee te maken hebben gehad elkaar aanraden om ver uit de buurt bij bjz te blijven! Je zal een voogdes als jou treffen zeg....brrrr
Goedkoop
is duurkoop, zegt men wel eens. Ik vraag me af of het schrappen van gezinszorg (met name voor gezinnen met kinderen of weduwnaars) of dat niet terug te vinden is in andere posten, zoals pleegzorg, OTS etc. Het zal lastig zijn om een en ander tegen elkaar weg te strepen en dan een berekening te maken. Maar ik maak me graag sterk voor eenvoudige zorg. De grote problemen zijn al ingewikkeld genoeg.
Tsjor
Hulpverlener
Je kunt wel degelijk een stagiaire thuis krijgen. Ik heb dat nl. een paar jaar geleden gehad. En ook nu werd er door de school nog gevraagd om gezinnen die een stageplek wilden aanbieden. Voorwaarde was wel dat er minstens één kind onder de 4 was en dat er een ouder thuis was op het moment van stagelopen. Ook mocht er niet een zodanige problematiek zijn dat "echte" thuiszorg gewenst was. De stagiaire kwam 2 dagen in de week.
