Advies aan Ouders Online

Tjor

kinderen zijn ieders verantwoordelijkheid juist het wegkijken in het kader van "dat is mijn verantwoordelijkheid niet" is een groot maatschappelijk probleem.

Foute ouders

anders:" Nu overschat je toch wat je bij mij teweeg brengt."
De feiten liggen daar anders. Jij maakt mij uit voor kindermishandelaar en dat zelfs zonder mijn kinderen te kennen. Je onderschat wat die bewering uit de mond van een jeugdzorgmedewerker betekent.
anders:"Volgens mij ben jij degene die met je wereldbeeld alle ouders de gordijnen in probeert te jagen: een keer te laat komen en volgens jou staat de lpa op de stoep"
18 maart is het weer zo ver http://www.dagvandeleerplicht.nl/ Ik begrijp niet waarom je dit soort verschijnselen blijft ontkennen.
anders:"kom je als ouder in de verwijsindex dan wordt je kind uit huis geplaatst. "
Doe je het weer, onderschatten hoe traumatiserend de verdachtmakingen en onderzoeken zelf zijn. Overigens gaat die verwijsindex niet over ouders, maar over kinderen. Ik snap wel dat jouw focus volledig ligt op ouders die jij fout vindt en juist niet op de kinderen. Dat dit detail je ontgaan is, is daardoor voorstelbaar.
anders:"Vermoeiend lijkt me dat zo`n gebrek aan vertrouwen in je medemens."
Doe je het weer, ontkennen dat jouw positie als jeugdzorgmedewerker een andere is dan die van gewone burgers. Je hebt meer bevoegdheden dan een gewoon medemens. Van een gewoon medemens kun je wel wat hebben. Maar van iemand die in de jeugdhulpverlening werkt, heb je misbruik van bevoegdheden te vrezen. Juist daarom zou zo iemand voorzichtig en bescheiden moeten zijn met het vormen en uiten van oordelen.
Jij laat zien dat dat niet de praktijk is. Sterker nog: je bevestigt dat er in de praktijk door dit soort medewerkers heel makkelijk met verdenkingen over kindermishandeling gestrooid wordt.
In kort bestek en zonder dat mijn kinderen in beeld zijn, vechten wij hier samen een conflict uit zoals dat dagdagelijks wordt uitgevochten tussen medewerkers uit de jeugdhulpverlening en ouders.
Wel prettig dat ik nu object ben, dat mijn kinderen de beschermingsleeftijd al ontgroeid zijn dus dat zij er geen last van hebben en dat jij geen centimeter toegeeft, maar steeds zotter je gelijk probeert te halen.
Vooral fijn ook dat anderen nu eens mee kunnen lezen.
Groet,
Miriam Lavell

Het is mij helder

"Ik ben bang dat het niet helemaal goed gaat met je Miriam."
Het is mij ondertussen wel helder dat Anders zeer goed in staat is Mirjams gelijk te bewijzen.

Sancy

als je tot de kerkgemeenschap van Miriam behoort wel. Miriam predikt angst, hel en verdoemenis zoals de katholieke kerk het al jaren niet mee doet. Ik ben benieuwd hoe we verlost kunnen worden van onze zonden.

Beemer

"Je bent overtuigd dat iedereen die vraagtekens zet bij de huidige gang van zaken binnen jeugdzorg en de zoektocht naar mishandelde kinderen door de overheid gelijk een tegenstander is van de gehele jeugdzorg. Alsof gelijk alles alleen maar negatief is. Maar dat is niet zo."
Gelukkig is dat niet zo ik ben er ook van overtuigd dat mensen dat zelf kunnen ervaren. In discussie met Miriam is het moeilijk genuanceerd te blijven het valt mij op dat Miriam bij zo goed als ieder onderwerp ouders angst aanjaagd: dat wekt bij mij een grote ergenis op. Het beeld wat ze zo schept zorgt er naar mijn mening voor dat er ouders zijn die geen hulp meer durven te vragen of direct op voet van oorlog met de school van hun kinderen zijn zodra deze een opmerking maakt over verzuim.

Tsjor en anders

Beste Anders,

Jij bent dus een praktijkvoorbeeld van mijn vraag onderaan deze rubriek.

Defensief of arrogant.

Doordat je geen antwoord kan geven op een x aanal feiten die Miriam en Tsjor je presenteren wordt je arrogant en zo maak je mensen monddood. (denk je)

Gelukkig is dat op een forum niet mogelijk maar binnen een zorgverlener zoals BJZ wel dus. Simpelweg door lastige ouders met vragen buiten spel te zetten.

Ik vind het zo jammer want niemand twijfelt aan je gooede inenties alleen schiet niet zo door in die intenties want daarmee berokken je een hoop kinderen en ouders overbodige schade!

Tsjor

Ik heb altijd een beetje moeite met jouw voorbeelden. Tip zet die er niet in. Een moeder die rust moet houden en een peuter die rondloopt lijkt me al niet een al te gelukkige situatie, zonder dat moeder er iets aan kan doen denk ik. Maar een VOTS krijg je echt niet zomaar. Op dat moment kan de situatie zo slecht geregeld zijn (om wat voor reden dan ook) dat ingrijpen wel nodig is.
En dat is eigenlijk het hele probleem met VOTS en UHP.
Soms kan het ook wat doorbreken en komt er wel actie in de hele situatie die het tij keert. Hoewel ik dit een hele ongelukkige manier vindt een UHP. Maar er zitten altijd meerdere zijden aan een verhaal vandaar dat ik moeite heb met jouw voorbeelden, die zijn altijd gekleurd....
Overigens zie ik in de praktijk dagenlijks de nadelen van het ontbreken van een systeem waarop alle betrokkenen goed in beeld zijn maar zou ik niet perse pleiten voor een verwijsindex. Maar goed wat is dan wel een goed functinonerend systeem?

Gekleurd?

Wat is er zo gekleurd aan de voorbeelden van tsjor? Bestaat het gekleurde eruit dat je je bijna niet kunt voorstellen dat zoiets gebeurd, dat het té erg is? Dat het zo wel niet gaan?
Mag je dan helemaal geen voorbeelden noemen? En waarom dan niet? Zodat mensen geen argwaan krijgen en naïef blijven in hun contacten met de jeugdhulpverlening?
Ik denk dat die voorbeelden juist wel genoemd moeten worden, zodat je weet waar dit beleid allemaal toe kan leiden, en om welke geringe aanleiding dan wel niet.

Anders

"Miriam predikt angst, hel en verdoemenis zoals de katholieke kerk het al jaren niet mee doet. Ik ben benieuwd hoe we verlost kunnen worden van onze zonden."
Anders, jij doet mij meer denken aan de heren bisschoppen en ordeleiders van de kerk die machtsmisbruik door diezelfde kerk maar een beetje bagatelliseren en blijven volhouden dat het allemaal wel meevalt, en meesmuilend een mompelend excuusje uitbrengen als ze daar echt niet omheenkunnen.

Jeetje margriet

"Een moeder die rust moet houden en een peuter die rondloopt lijkt me al niet een al te gelukkige situatie..." Mij lijkt het een redelijk alledaags voorkomende situatie. Iets wat niet meer dan normaal is eigenlijk en wat iedereen wel eens zal zijn overkomen..
Een VOTS kun je wel 'zomaar' krijgen...

Precies mirreke

Ik schrok ook nogal van Margriets reactie. Ben blij dat mijn kinderen nooit uit huis zijn geplaatst. Ik was altijd uitgeteld als ik zwanger was. Heb dagenlang het huishouden vanaf de bank bestuurd. En gekookt zittende op een stoel. En dan heb ik ook nog een kind met adhd, hoe heb ik het gered zonder 'ingrijpen' ??
*haalt opgelucht adem*

Vots

Margriet, een vots en spoed-uhp zijn in no-time geregeld. Letterlijk. Er gaat een alarmerend rapport naar de rechter en die heeft eigenlijk amper een mogelijkheid om niet de vots uit te spreken. De beslissing wordt zo snel genomen dat er geen tijd is voor hoor en wederhoor.
Als dat alarmerende rapport, dat ten grondslag ligt aan het verzoek om een spoed-ots (ev met uhp) rust op drijfzand, dan heb je dus wel degelijk 'zomaar'een ots.
Dan is het te hopen dat als de zaak op een vrij korte termijn opnieuw voor de rechter komt er inmiddels voldoende tijd is om de zaak wat rustiger en kritischer te bekijken. Een advocaat met een beetje sjoege is dan overigens wel prettig, en het vervelende is dat die zittingen in ots-zaken vaak op zo'n korte termijn worden ingepland dat je maar net de mazzel moet hebben dat je een advocaat vindt die tijd heeft om die dag te komen opdraven.
Je kan in theorie als ouder ook wel verweer voeren zonder advocaat, en juridisch is het allemaal niet zo ingewikkeld, maar ik denk dat je je hoofd koel en je blik helder moet houden, wat mij bovenmenselijk moeilijk lijkt als het om je eigen kinderen gaat.

Groeten,

Temet

Tsjor

heeft een rijke fantasie als het gaat om het illustreren van zijn eigen gelijk allemaal van die leuke niet verifieerbare feitjes: mij overtuig je er niet mee.

Tsjor

Vroeger, blijkbaar al heel lang geleden, konden ouders die ziek waren of rust nodig hadden gezinshulp krijgen. Dat was iemand die kwam poetsen, koken, op kinderen passen etc. Het was een uitstekend systeem: je kon er zelf om vragen bij de huisarts of bij maatschappelijk werk. Ik zou dat wel terug willen

Ben het hier zo hartgrondig mee eens!!!!!

En wat betreft Margriet, ik vind het heel ernstig wat je schreef. Ik ben ziek en heb onlangs een week in het ziekenhuis gelegen en dan heb ik ook nog een zoon met klassiek autisme en een mitochondriale stofwisselingsziekte. Gelukkig heb ik hulptroepen maar stel dat ik die niet had? Was ik dan een potentieel slachtoffer van het bloeddorstige volgsysteem? Weet je waar ik nou zo bang voor ben? Dat over een aantal decennia zal blijken dat er door al die absurde toestanden er veel meer beschadigde mensen zijn dan nu. Immers het kan niet goed zijn voor kindjes dat er zo mee gesold wordt.

Wel lezen

Ik schrijf:
Een moeder die rust moet houden en een peuter die rondloopt lijkt me al niet een al te gelukkige situatie, zonder dat moeder er iets aan kan doen denk ik.
Ik bedoel dus dat die moeder er op dat moment niets aan kan doen maar ze kan wel proberen iets te regelen. Hallo ik heb zelf ook drie kinderen dus ik weet hoe vermoeiend zwanger kan zijn met onvermoeibare peuters om je heen.
Toch is het soms wel handig om dan iets te regelen zeker als je gillend gek wordt (kan ik me ook alles bij voorstellen). De een krijgt dat wel voor elkaar een ander niet. En dan kunnen er zorgelijke situaties ontstaan waarvan ik niet zeg dat ze niet op te lossen zijn.... Een casus beschrijven is prima alleen zitten er altijd veel meer facetten aan het geheel, daarom zegt me zo'n voorbeeld niet zoveel. (maar ja ik zal wel beroepsgedeformeerd zijn als werker in de jeugdzorg......)

Nikus

"Weet je waar ik nou zo bang voor ben? Dat over een aantal decennia zal blijken dat er door al die absurde toestanden er veel meer beschadigde mensen zijn dan nu. Immers het kan niet goed zijn voor kindjes dat er zo mee gesold wordt."

Iedereen schrijft hier vanuit zijn eigen referentiekader. Helaas zijn er in de hulpverlening ook heel veel beschadigde kinderen die ouders hebben die slecht voor ze zorgen (door hun eigen problematiek vaak helaas). Die zie ik ook groot worden binnen hulpverleningsinstellingen en die zou ik ook graag wat anders wensen.
Overigens kun je niet alles op de fouten van de jeugdzorg schuiven. Waar is de volwassen GGZ die nog steeds niets systeemgericht werkt als ouders psychiatrisch zijn en er met de kinderen eigenlijk niet zoveel aan de hand is. Zij doen de ouders, de jeugdzorg moet het maar met de kinderen regelen...(daar heb ik toch al wel heel veel missers in gezien). Welk systeem zou dan wel werken is opnieuw mijn vraag. Hoe maak je hulpverlening rondom gezinnen wel sluitend??????? Wat zou wel helpen aan signaleringssystemen. Als je geen verwijsindex wil hoe help je bepaalde gezinnen dan wel als er al jaren door verschillende hulpverleningsinstanties lang elkaar heen wordt gewerkt. Ik zie de dagenlijkse praktijk.

Inderdaad tjor

haast gaan geloven: nog nooit zo`n larie verhaal gelezen maar ja sensatieverhalen gaan er in als koek en zo`n krant moet verkopen...

Jeugdzorg in het algeheel

Met de nederlandse jeugdzorg heb ik geen ervaring, wel met de duitse.

Naarmate mijn ex 1 jaar geen contact gezocht had met dochter (toen 3) kwam hij op de idee, mij bij de jeugdzorg aan te geven. Hij zei, dat ik hem dochterlief niet wilde laten zien, wat echt compleete onzin was, maar hij bleef bij zijn versie.

Begeleide omgang werd afgesproken, met onzere caseworker als "neutrale" persoon. Zij wilde dochterlief dwingen, hem papa te noemen - iemand, die zij al een jaar niet gezien had. Dochterlief, zij had altijd al haar eigen ideen, weigerte dit. Caseworker kwaad op mij, ik had dochter negatief beinvloed. Helemaal niet, ik heb NOOIT negatief over hem gepraat. Heb hem ook niet als prins op het witte paard beschreven, wel met zijn fouten, maar haar ook gezeggt, wat waarschijnlijk de redenen hiervoor zijn, oorlogstrauma dus.

Door de bemoeinis van de duitse jeugdzorg zijn de dingen bij ons pas echt uit de hand gelopen. Dochter was zwaar geschokkt van deze ontmoeting en wilde ex tot 2 jaar geleden helemaal niet ontmoeten. Inmiddels heb ik haar zover, dat zij het wel wil, dat zij nieuwsgierig is op hem, zij heeft laatst zelfst gebelt met hem.

Ex en ik hebben nu een bijna vriendschappelijke omgang met elkaar.

De aanpak van de duitse jeugdzorg was zeker goed bedoelt. Maar het faalde door de heel erg van zichzelfst ingenomene caseworker, die helemaal niet bereid was, om op ons te luisteren toen, het moest volgens HAAR protocol gebeuren.

Ehh tsjor

"Maar je verkoopt het hier alsof het om het eerste gaat. Dat is niet zo."

Wat bedoel je. Waar verkoop ik wat....???
Ik signaleer zaken maar ben ook niet zo voor een verwijsindex zoals bedacht. Waarom zet je ons tegenover elkaar?
Dat ik kritiek lever op je postings zegt niet dat we het niet met elkaar eens kunnen zijn.

Ik ben wel benieuwd hoe die moeder met die peuter het had opgelost. Was het zonder ingrijpen wel goed afgelopen? Zonder veroordelend te zijn is dat ook meegenomen in het onderzoek? Deze aspecten mis ik in een vb verhaal...

Tsjor

Welnee *grijnz* Anders is gewoon een BJZ medewerker. Heel herkenbaar dit hoor.