Advies aan Ouders Online

Tip aan Ouders Online

Leuk dat jullie dat artikel hebben geschreven. Helaas wordt het uit zijn verband gerukt, zo lijkt het mij.
Jullie zijn volgens mij de aangewezen personen/instantie om nou eens een gedegen rapport/artikel te maken over de doorgedraafde visie op vroegsignalering ed, zoals tsjor hierboven aanhaalt, eventueel samen met een erkende persoon in 'het wereldje'.
Er moet een kentering komen!

Gaat over ons

Volgens mij reageert Hermanns rechtstreeks op een draadje op het Forum. Het draadje van Temet over screening van kleuters.
Groet,
Miriam Lavell

Waarop reageert hij?

Ik heb ook al zitten spitten op de site van Trouw, maar het wordt mij niet duidelijk waarop hij precies een reactie geeft.
Wat mij opvalt is dat hij praat over 'de mening van het forum'. En wat volgens hem 'het forum' zou moeten doen. Ben benieuwd wie hij daarmee concreet bedoelt.

Consultatiebureaus?

Stuk van Justine over consultatiebureaus? Denk dat ik dat gemist heb. Was dat recent?

Sowieso

Sowieso heb ik het vermoeden dat hier veel journalisten meelezen. Ik zie enorm vaak dingen in de krant staan die hier een paar dagen eerder aan de orde zijn geweest. Tot recepten aan toe.

Nou, dan leest het ad hier niet mee

want er wordt hier al jarenlang aangeraden om bij de professionele hulpverlening niet het achterste van je tong te laten zien, omdat men daar doordraaft.
Ik hoop dat het doordringt. Ga door zo, Justine/OOL!
Eigenlijk is het triest, het is namelijk al lang geen nieuws meer maar realiteit.

Boodschapper van het slechte nieuws

Ik ben ook alleen maar de boodschapper van het slechte nieuws. Welke ouder zou van het cb weglopen als ze tevreden zijn? Alleen omdat ik dat zou adviseren (wat ik trouwens niet doe)? Dat is dus weer zo'n grove onderschatting van ouders. En een overschatting van mijn invloed.

Ik signaleer dus alleen maar dat het wantrouwen toeneemt. En inmiddels vind ik dat dus heel terecht. Dát heb ik tegen het AD gezegd. Omdat onze burgerrechten geschonden worden (zelfbeschikking, privacy) op toenemende schaal. De tip van ouders aan elkaar om voorzichtig te zijn met wat je zegt, en om Bur. Jeugdzorg te mijden als dat kan, is niet iets watw ik verzin, dat doen ouders nu. Terecht, nogmaals!

Ik ben dus alleen maar de boodschapper van het slechte nieuws. Maar het was in de oudheid ook al gebruikelijk om die boodschapper om zeep te helpen.

Iemand twitterde me een uitspraak van Ghandi. Vond ik heel erg mooi: "First they ignore you, then they ridicule you, then they fight you, then you win!"

GGD heeft iemand uit ons netwerk gebeld of hij niet wat aan die mevr. Pardoen kon doen...

We gaan dus gewoon door.

Justine

Openheid

Ik ben heel erg voor openheid. Ik zou dat gewoon in de openbaarheid gooien, dat de GGD op die manier reageert. Belachelijk trouwens!
Het is een beetje vergelijkbaar met het klimaatgedoe. Het is inmiddels politiek correct om in de strijd tegen kindermishandeling (broodnodig immers, want zie de cijfers...) alles geoorloofd te vinden. Tot valse meldingen aan toe, lees maar eens wat mensen allemaal meemaken.
En als je er dan tegenin wilt gaan word je geridiculiseerd. Hoe durf je die cijfers (die nooit bewezen zijn) niet serieus te nemen...
Enfin, het laatste van die uitspraak spreekt me erg aan: '... and then you win...'.

Joooooooooooo

Do not believe
just because
wise men say so
just because
it has always
been that way
do not believe
just because
other may
believe so
examine
and experience
yourself!

*ik geniet*

"GGD heeft iemand uit ons netwerk gebeld of hij niet wat aan die mevr. Pardoen kon doen... "
LOL!
Ik zou direct aangifte doen van bedreiging!
Groet,
Miriam Lavell

Justine

Super wat je doet!

Ze zijn horende doof en ziende blind

Dat is wat ik vind. En wat Mirjam zegt, dat vind ik ook

Consultatiebureaus en vroegsignalering kindermishandeling, paul

Ik zat wat te googelen (eigenlijk wilde ik meer weten over bewezen/gemeten cijfers) en kwam terecht op de site van K4Kindermishandeling van Paul Pollmann (www.k4kindermishandeling.nl). Dit is een vertrouwensarts voor kindermishandeling en hij heeft een aantal boeken geschreven, onder andere, Kindermishandeling inzichtelijk. Hij ontwikkelt ook iets als protocollen voor de hulpverlening. Erg interessant leesvoer, omdat het een goed inzicht biedt in hoe de hulpverlening tegenover de ouder staat. Namelijk als potentiële dader, zo komt het althans op mij over. Ook het CB moet idd. observeren en 'niet-pluis gevoelens' nader onderzoeken. Ook voor het CB zijn ouders zo potentiële daders geworden. Bovendien is het idd ook zo dat ieder kind dat de EHBO bezoekt in principe als mogelijk slachtoffer van kindermishandeling moet worden gezien. (zie bv. extracten uit het boek Kindermishandeling Inzichtelijk, en dan bv. pagina 162: http://books.google.nl/books?id=tD4umPbfKoIC&printsec=frontcover&dq=paul+pollmann&source=bl&ots=TjKHJbyaP1&sig=lfHsdNBWRZ6SgxmTVa59C_fN0Mk&hl=nl&ei=QOR-S9DAPIqk_Qbh85SuDw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=10&ved=0CCUQ6AEwCQ#v=onepage&q=&f=false
Deze man heeft blijkbaar heel ernstige en schrijnende gevallen van kindermishandeling gezien en onderzocht. Hij noemt het gezinspathologie, dus een ziek gezin, de ouders, en dan vaak de vader die dan bv. een psychopaat is. Maar ook een autistische moeder is al iemand die niet voor haar kind kan zorgen. Ik kan mij voorstellen dat hij ernstige situaties wil helpen voorkomen, maar ik vind het uitgangspunt, dat daarbij alles geoorloofd is, CB's inschakelen en ook anonieme meldingen doen, alle kinderen als mogelijk slachtoffer zien en alle ouders als mogelijke dader, enz enz, wel heel erg doorgeschoten. Ook deze meneer gaat uit van die 100.000 gevallen, er worden er per jaar maar 16.000 gemeld volgens hem, dus is het zaak die andere ook op te sporen, want ze moeten er zijn...

En dan toch weer: cijfers

Ik begrijp maar niet waar ze die 100.000 vandaan halen. Per jaar worden een kleine 200.000 kinderen geboren. 100.000 mishandelde kinderen, zijn dat telkens nieuwe, of blijven dat dezelfde? Deels nieuwe en deels dezelfde zal het wel zijn. Als het telkens nieuwe zijn, omdat die wachtlijsten keurig worden weggewerkt, zou de helft van alle kinderen mishandeld zijn. En anders misschien een kwart.
Als je de site van Paul Pollmann doorneemt zie je dat hij vooral praat over de hulpmijders, dus degenen die niet geholpen willen worden, omdat ze geen geweten hebben, of zelfs genieten van de mishandeling. Kortom, dat zijn dan vaak ernstig zieke of gestoorde mensen. Dat zijn degenen die volgens hem bij het AMK gemeld worden (melden uit rancune of wraak of pesterij of misverstand, daar heeft hij het niet over). Ergens anders lees ik dat 3 procent van de mannen en 1 procent van de vrouwen psychopaat is. In nld zouden er volgens die cijfers dan zo'n 450.000 tot 500.000 psychopaten rondlopen, mannen en vrouwen boven de achttien. Dat zijn dan waarschijnlijk de ouders van die mishandelde kinderen...

Alsof het alleen maar Ouders Online zou zijn!

De trend dat je vooral niet te veel moet vertellen op het CB lees je echt niet alleen op Ouders Online. Ik kom op meerdere fora, en echt, op allemaal is de trend hetzelfde: het CB kun je niet vertrouwen, je moet ze vooral niet te veel vertellen.

En met enige regelmaat lees je verhalen (schrijnend vaak) van ouders die in een kafka-achtige situatie belandt zijn na een simpele vraag om advies hoe iets aan te pakken.

Nou mirreke

Je hoeft geen psychopaat te zijn om je kinderen te mishandelen.

Ik onderschrijf de onrust over de heksenjacht-achtige vormen die de preventie van kindermishandeling de laatste jaren aanneemt. Maar ik ben zoveel mishandelde kinderen tegengekomen voor wie niemand iets deed, dat ik bagatelliserende opmerkingen ook niet goed kan hebben. Ik geloof best dat er heel veel kinderen zijn die mishandeld worden, in mijn schooltijd waren het er één à twee per klas van wie ik het wist (en ik ging niet naar scholen die een verzamelplaats waren voor kinderen uit sociaal zwakke gezinnen).

Verschuiving

Wat is mishandeling?

Waar ligt die grens?

Ooit gaf ik mijn zoon uit onmacht een enorme dreun tegen zijn hoofd. Het is 1x voorgekomen uit onmacht verdriet slapeloosheid radeloosheid en volkomen wanhoop . Ik stond al 4 weken!! op de wachtlijst voor crisishulp van FF.

Na de tik heb ik zelf maar gebeld met FF en was ik de eerste ouder in de provincie die zelf FF had gebeld.

Pas na uitleg, wanhoop en heen en weer gebel van de instantie met de KJP en mij kwam er hulp.

Ben ik nu een potentieel psychopaat?

Dat was 1x een misstap in een carriere van 12 jaar moederschap!
Verwerpelijk, onwenselijk maar ook menselijk!

Tsjor

Ik zat toen zelf op school en als het AMK toen al bestond, wist ik niet van het bestaan af.

Geen idee hoe het tegenwoordig gaat, maar ik liep toen zelf nogal eens met een blauw oog rond en er was geen haan die daarnaar kraaide. Als iemand daar eens naar gevraagd had, zou ik dat wel gewaardeerd hebben.

Biene, heb jij gekeken op de site van paul pollmann

Als je zijn site doorspit zie je dat hij het eigenlijk alleen maar heeft over heel ernstige situaties, hij spreekt zelf over psychopaten, over gezinspathologie. Hij verdeelt mensen in hulpvragers en hulpmijders. De hulpvragers vragen al hulp, het gaat hem om de hulpmijders. Juist daar zitten de ernstige gevallen en bij het opsporen van die gevallen heiligt het doel de middelen. Als je zijn site (en delen van zijn boek) doorleest zie je dat hij artsen (huisartsen maar ook artsen op de EHBO) aangeeft dat het opsporen van kindermishandeling belangrijker is dan het breken van het vertrouwen tussen patient en arts.
En dan denk ik dus, ok, als men het heeft over 100.000 gevallen, die blijkbaar allemaal ernstig zijn, want hulpmijders, dan zit ik me af te vragen waar die zitten.
Wie zijn dat, klopt dat dan.
Jij bent vroeger mishandeld, en je kende nog twee kinderen bij jou in de klas. Ik ben niet mishandeld, en ik kende er geen, ook niet op de middelbare.
Ik kende één meisje dat met haar zestiende al onder begeleiding zelfstandig woonde, en ik kende één jongen die erg geleden heeft onder de scheiding van zijn ouders, van wie ik altijd dacht dat hij te weinig steun of liefde kreeg. Maar wel een vader die zo goed mogelijk zijn best deed had.
Ik zeg niet dat kindermishandeling niet bestaat. Ik denk alleen dat de jacht op slechte ouders is doorgeschoten, ik denk namelijk dat veel ouders een boel kunnen hebben aan een beetje hulp en advies. En daarmee weer op de rit komen. Zelf geloof ik juist heel erg in openheid en eerlijkheid, maar niet in een klimaat zoals het nu heerst.
Vanuit die achtergrond schreef ik mijn reactie!

Vervolg

Later kreeg ik een stiefdochter die in de hulpverlening heeft gezeten. En toen ben ik erg geschrokken. Omdat die hulpverlening namelijk nauwelijks tot helemaal geen hulp bood. Omdat ik daar zoveel schrijnende gevallen zag. Want mijn dochter heeft op wel tien tot twaalf plekken gezeten, overal was het even erg. Zij was de enige die op vrijwillige basis ergens zat, waar haar ouders (en ik) regelmatig aan de bel trokken. Alle anderen hadden voogden en die zagen ze nooit!! Geen mogelijkheid om te klagen, want die kinderen werden toch niet geloofd. Mijn dochter heeft nog steeds contact met enkele meisjes van toen, en daar gaat het niet goed mee.
Mijn eigen dochter kreeg een vriendinnetje dat in een pleeggezin woonde, omdat haar ouders waren overleden toen zij erg jong was en ze niet bij haar broers kon wonen. Wat ik dan niet begrijp is waarom die hulpverlening haar niet samen met haar kleine broertje plaatste, waarom nou twee kinderen uit elkaar halen die traumatische ervaringen hebben gehad (meisje had haar eigen vader dood op de stoep aangetroffen).
Ze zat in een goed, mondig, pleeggezin, en is ineens zonder uitleg door jeugdzorg met toeters en bellen en de politie op school uit haar klas geplukt, weg, (een week voor de grote vakantie nota bene) en is geplaatst in een kindertehuis. Nog steeds niet met haar broertje, overigens...
Ik denk dat Jeugdzorg heel veel kinderen in een rotsituatie echt niet zoveel te bieden heeft, ik geloof in hulp binnen het gezin, tenzij dat echt niet kan.

Net als mirreke

Vrienden van ons hadden een crisis-pleegdochtertje. Ging al gauw erg goed met het meisje, mocht naar school met de eigen kinderen, meisje knapte op. Na bijna een jaar kreeg het een nieuwe voogd. Die concludeerde - zonder het kind gezien te hebben - dat kind zoveel traumatisch meegemaakt had dat het naar een MKD moest om te observeren of ze er iets aan overgehouden had. Op zich de beste intenties, zeg maar, maar ouders wezen erop dat kind zich juist veilig voelde nu in de klas op school. Had jeugdzorg geen boodschap aan, dus kind werd per direct van school gehaald en moest hele dagen naar MKD. Daarop kreeg het kind nachtmerries. Waarop de ouders volgens jeugdzorg "te toegeeflijk" reageerden. Onze vrienden wilden het kind niet laten huilen 's nachts, namelijk. Jeugdzorg waarschuwde dat kind "manipuleerde", waarop onze vrienden er nogmaals op wezen dat met het kind alles goed ging toen het nog op school zat, mocht het alsjeblieft weer terug naar de vertrouwde plek op school ?

Op een ochtend kwamen twee mannen het kind uit de MKD groep plukken. Vrienden kregen te horen dat ze geen contact meer mochten hebben met het kind omdat dat "in het belang van het kind was". Ze hebben het meisje nooit teruggezien. Van de ene op de andere dag waren hun eigen kinderen hun "zusje" kwijt - en waren de eigen kinderen doodsbenauwd wat kon iemand dat bij hen óók doen ?? Dat er zomaar iemand kwam en dat je de ouders nooit meer mocht zien ?? Vrienden hebben zelfs een tijdje de angst gehad dat jeugdzorg inderdaad de eigen kinderen ook mee zou nemen. Dat is goddank niet gebeurd maar ze hebben ook nooit een pleegkind meer opgevangen (terwijl ze er al meerdere een prima plek hadden gegeven).

Door dit soort acties heb ik een zeer negatief beeld aan jeugdzorg overgehouden......

Martine!

Goh, wat doet me het verhaal van jou denken aan wat dat pleeggezin dat ik kende is overkomen. Dezelfde manier van redeneren, dezelfde manier van (overtrokken) handelen.
Het vriendinnetje van mijn dochter is ook van het ene moment op het andere met veel tamtam niet alleen van school gehaald (het was echt een overval met politie en al, heel de klas was overstuur, school boos, directie erbij, en waarom...?) maar per direct ook uit het pleeggezin.
En dat terwijl het ook in haar geval steeds beter ging en er echt niets dramatisch aan de hand was. Als een gezin deze acties uitvoert ben je direct je kinderen kwijt, maar een jeugdzorginstantie mag en kan dit allemaal doen, en wordt nog gesteund door de politie ook. De school was echt woedend! Eigenlijk zou niemand haar meer mogen zien, maar omdat er veel mensen erg boos waren, ik heb ook nog mails ed. gestuurd, ook naar de instantie en naar de plek waar ze zat, mocht ze toch nog een ochtendje terugkomen om afscheid te nemen van de klas. Zo'n arm meisje, alleen in een taxi...
Ook hier was de achterliggende gedachte dat het pleeggezin zich teveel met het meisje identificeerde, haar teveel beschermde, zich teveel bemoeide. Eigenlijk waren ze gewoon te mondig, gaven aan dat ze het met bepaalde ideeën en handelingen van de jeugdzorginstantie en voogd niet eens waren.
Ook zij zijn zich doodgeschrokken en vangen nooit meer een kind op. Ook zij hadden nog drie eigen kinderen.
Meisje zit nu nog steeds in een kindertehuis. Dochter heeft via msn nog wel contact met haar. Ik vind dit echt schrijnend... en ik begrijp het ook niet. WAt zijn daar in godsnaam de beweegredenen voor?

Duh

Justine:
Het AD belde: wij vinden dit nieuws. Nieuws, hoezo? Iedereen weet dit toch al jaren?"
Driedubbel duhuh

http://www.trouw.nl/krantenarchief/2006/04/01/2334356/Kinddossier_en_privacy.html
http://www.trouw.nl/krantenarchief/2007/10/13/2313800/Dat_EKD_belandt_ooit_op_internet.html?part=2
In 2006 en 2007 schreef ik hierbovengelinkte ingezonden brieven al, vooral de 2e is leuk:
'Soms is het EKD ook contraproductief. Het stimuleert zorgmijding, direct (mensen gaan niet meer naar consultatiebureau of jeugdzorg) maar vooral indirect: men gaat nog wel, maar laat uit (al dan niet terechte) angst het achterste van de tong niet meer zien. Veel gescheiden ouders hebben matige ervaringen met de jeugdzorg rond rechtszaken, en de trend om tactisch om te gaan wat je wel en niet vertelt aan hulpverleners is overduidelijk.'
En dat ik toen ook niet zelf bedacht; het was de weerslag van discussies op OO en op gescheiedenouderforums.
Maar blijkbaar duurt het even voordat zo'n gedachte rijpt....

Gunst (ot)

ik zien een invasie van oude bekenden....Martijn van de Plas.....hieronder Thieu.....waar komen ze toch vandaan....