Actie schoenendoos

Check

Jaren geleden heb ik als vrijwilliger bij een incheckpunt van dergelijke dozen gewerkt. Alle dozen werden nagekeken, als er te weinig in zat, werd er iets bij gedaan.
Etenswaren werden verwijderd, oorlogsspeelgoed ook.
De meeste dozen waren prima verzorgd ingeleverd trouwens!

De dozen gingen vervolgens in veel groter verpakkingsmateriaal en op pallets, ik geloof er wel in dat de spullen inderdaad naar verweggistan werden getransporteerd.

Ik ben het helemaal met je eens als je stelt dat zo'n actie niet erg efficient is. Dat is-ie vast niet nee. Maar het maakt voor kinderen wel heel tastbaar wat er gaande is. Dat is ook wat waard.

Pedagogische redenen

Ik vind de schoenendoos uit ontwikkelingsoogpunt volkomen onzinnig. Natuurlijk is wat Pelle schrijft veel effectiever. Geld inzamelen en daar inkopen doen en zo de plaatselijke economie stimuleren en de kosten minimaliseren.

Echter uit pedagogische redenen vond ik het altijd wel een goede actie. Voor kleine kinderen maakt het ontwikkelingshulp tastbaar en leert hun wat hulp in kan houden. Het weggeven van eigen speelgoed aan een ander kind wat nauwelijks speelgoed heeft is voor kleine kinderen veel meer tastbaar dan geld inzamelen en doneren. Tenslotte snappen veel jonge kinderen de waarde van geld nog niet goed.

Mijn kinderen vonden het altijd enorm interessant om wat dingen van hun speelgoed uit te zoeken, spulletjes te kopen en tekeningen te maken voor "hun doos".

Ik liet mijn kinderen dus altijd mee doen en vond het voor hun een waardevolle les en hoop maar dat het in elk geval aankomt zodat de mensen daar er nog iets aan hebben. Ik heb echter niet de illusie dat het een effectieve actie is die veel zoden aan de dijk zet.

Doos

Vorig jaar hoorde ik van een vriendin, die aanwezig was geweest bij het uitdelen van de schoenedozen in 'Verweggistan', hoe bijzonder de kinderen daar het vonden om zomaar zo'n mooi cadeau te krijgen van iemand die je helemaal niet kent. Voor de meeste kinderen was het sowieso het eerste cadeau wat ze in hun leven kregen.

Sindsdien denk ik dat de waarde voor onze kinderen nog ondergeschikt is aan de waarde voor de ontvangers. Het is inefficiënt, ze hebben meer aan schoolmeubilair en een waterput: allemaal waar. Maar nu krijgen ze iets wat veel minder nuttig maar wel veel persoonlijker en helemaal voor hen is. Hier doen we ook niet alleen maar aan nuttig en efficiënt.

Niet verplicht

Het is bij ons op school niet verplicht. Maar mijn kinderen willen het zelf wel heel graag. En daarom doe ik er ook aan mee. Voor de beeldvorming van een kind vind ik het wel een aardig idee. En blijkbaar komen die schoenendozen ook daadwerkelijk aan.

Dus wij gaan wel weer zo'n doos vullen. Zoon twee had gisteren bedacht dat hij een doos ging maken voor een baby. Hij keek daarbij al rond in de box van zijn baby broer. Hij weet vast ook al welk speelgoed daar dan in moet.

Aan het eind van het jaar geven wij trouwens altijd al onze oudere speelgoed (wel heel maar waarmee niet meer gespeeld wordt), spelletjes, dvd's etc aan de Voedselbank. Hier in de stad verzamelt de voedselbank speelgoed in om dan rond Sinterklaas in de voedseldozen ook wat speelgoed te doen (als cadeautje van Sinterklaas). Dat vinden mijn kinderen ook leuk om te doen. Nu al wordt er speelgoed apart gelegd om straks weg te geven.

Hier ook een paar keer gedaan

En ik ging meestal even shoppen bij de Wibra of Action. Daar kocht ik 5 pennen voor 1 euro, potloden voor een paar centen, een paar schriften enz. Dat verdeelde ik dan over de dozen. Het hoeft niet duur te zijn. Ik was geloof ik voor 5 of 6 euro in totaal klaar en toch was de doos dan best gevuld. Er staat inderdaad bij dat op het distributie punt de dozen bekeken worden. Lijkt me ook wel reeel. Stel dat iemand inderdaad allemaal oude kranten er in heeft gedaan en 1 pen, dan is dat erg lullig voor zo'n kind. Er werd ook altijd om 1 speelgoedje gevraagd, liefst van het kind zelf. Dat ging me soms te ver, ik heb kinderen die moeilijk afscheid kunnen nemen van spullen. Dus kocht ik bij de Wibra of Action een speelgoedje of knuffeltje.....Ze doen het nu niet meer op school. Aan de ene kant wel jammer, maar dat geknutsel hoeft van mij nu ook weer niet

Op inzamelpunt geweest

Een paar jaar geleden ben ik mee geweest om de spullen af te leveren. We werden hartelijk ontvangen en mochten rondlopen en foto's maken zolang we wilden. Niks geheimzinnigs. De dozen worden inderdaad allemaal opengemaakt, als er teveel in zit wordt er wat uitgehaald, is het te weinig, gaat er wat bij. Daarom liggen daar ook dozen vol met pennen etc, zodat elk kind iets gelijkwaardigs krijgt. Sommige mensen stoppen er ook rare dingen ins inderdaad, zoals etenswaren, knuffelvarken (kan niet in islamitische landen), condooms, oorlogsspeelgoed etc. Het is echt een giga-organisatie. En dan het verzenden nog, dat kost ook handen vol geld lijkt me. Dus nee het lijkt me niet de meest efficiente vorm van hulpverlening.

Hier

Vorig jaar heb ik schoenen doos nummer 19 en nummer 20 gevuld. Ik kan die dingen niet meer zien. Maar de druk op school is zodanig dat je er niet onderuit kan. De doos wordt klassikaal versierd. Dus het is bijna geen doen om dan een door mijn kind versierde doos ongebruikt bij het oudpapier te doen.
Ik doe er tegenwoordig vooral veel praktische dingen in. Balpennen, papier, schriften, potloden, puntenslijper, gum. Allemaal van de Hema of zo, want dat Actionspul, daar hebben ze niets aan. En dan doen we er ook nog vaak wat 'gezelligs' bij. Stuiterballen, jojo, poppetjes, dat soort spul.
Ach, ik zie op die foto's dat het voor die kinderen echt heel leuk is om zo'n doos te krijgen. Maar het is inderdaad inefficient en ik heb er al teveel moeten vullen. Ik moet er nog vier, dan ben ik eraf ))

Ach

Inefficiënt, veel moeite voor iets kleins, tijd/geld kan beter besteed worden...

Maar...

De kinderen zijn er superblij mee, iemand zei al dat dit misschien het eerste cadeautje in hun leven is!

Hoezo inefficiënt dan? Mag het leven soms ook voor hén een keertje LEUK zijn? Ik vind dat gedoe over "nuttig" en "efficiënt" altijd zo ten koste gaan van "leuk"...

Nu ik weet dat zoiets echt aankomt bij de kinderen, zou ik best wel eens willen dat onze school ook zoiets zou doen...! Gewoon, omdat het LEUK is!

Inefficient

zeker. Volgens mij is het beter als er eens per jaar een grote vrachtwagen voor de school staat en er weken van te voren campagne gemaakt wordt voor het inzamelen van goede bruikbare kinderspullen (goed speelgoed, nette kleding, dekens, ledikantjes/bedden, fietsen, omkleedkussens en ander babyspul). Volgens mij zijn mensen ook nog blij dat ze hun halve zolder dan eindelijk leeg krijgen. En dan is er dus ook volop ruimte om een zichtbaar educatief element voor de kinderen in te delen, ik bedoel dat kan echt niet alleen via een schoenendoos.

Ik heb dat vorig jaar geopperd op school hier, ik had ook de mensen die het naar de kindertehuizen in Polen gingen brengen en verdelen. Ik had al toegezegd dat er dan ook foto's gemaakt zouden worden zodat iedereen achteraf kon zien waar hun spullen naar toe waren gegaan. Maar de school wou niet ik ga het dit jaar gewoon weer eens voorstellen of alleen vanuit onze klas ofzo.

Hee fladder,

helemaal mee eens!

Eens met fladder

Want wat wij een suf en prullerig iets vinden van wibra,kan een schat zijn voor een kind aan de andere kant van de wereld....

Spullen

Het zijn ook niet zozeer de spullen zelf waardoor ik mijn vraagtekens bij deze actie heb maar meer de manier waarop. Het kost enorm veel tijd en geld om die spullen hier allemaal in te pakken en daarheen te verschepen. Al gebeurd dit voor een groot deel vrijwillig er zijn altijd kosten aan verbonden. Veel handiger zou zijn om geld in te zamelen, dat over te maken naar een organisatie daar die ter plekke vervolgens speelgoed/pennen/schriften inkoopt en dat dan uitdeelt onder de kinderen. Dan kunnen voor hetzelfde geld als nu veel meer kinderen cadeautjes krijgen en als de spullen plaatselijk worden ingekocht bij lokale handelsondernemingen dan heeft ook de plaatselijke bevolking er meer aan.

Dat is alleen wel veel minder tastbaar voor kleuters. Ik hoop dat dit soort acties er voor zorgen dat jonge kinderen interesse krijgen in ontwikkelingshulp en ook later vrijwilligerswerk gaan doen en veel doneren aan goede doelen. Dus voor deze kant van de actie lijkt het me best nuttig maar het doel daar (cadeautjes aan kinderen die anders nooit cadeautjes krijgen) kan voor hetzelfde bedrag echt effectiever gedaan worden zodat nog meer kinderen er profijt van hebben.

Maylise

Leuk

Ik heb foto's gezien van kinderen in Kenia die hun schoenendozen uitpakten. Daar werd ik gewoon blij van.

Met een ding eens met lidwientje

Ik vind het idee leuk en ondanks dat er veel geld in gaat zitten wat nuttiger besteed kan worden denk ik dat je ook niet moet onderschatten hoe fijn het is om gewoon iets te krijgen wat niet 'nuttig' is. Welk kind vindt het niet fijn om iets te krijgen waar het kind mee mag zijn, speelgoed dus. Of kleurpotloden met puntenslijpers en tekenpapier, knutselspullen. Ik zou er persoonlijk geen pop of auto van Wibra in doen. Liever een tweedehands pop of auto van onszelf dan die plastic zooi (ik heb dat mijn eigen kinderen ook nooit gegeven, waarom dan wel een ander kind?) van Wibra van 2 euro.(Dingen van papier, zoals kleurboeken, of knutseldingen kunnen er op zich best aardig en niet duur zijn.)

Vorig jaar

deed onze school voor het eerst mee aan de schoendoosactie. Ik vond het prima voor een keer, maar ik zou het prettig vinden als ze het afwisselen met andere initiatieven. Ik ben er bijvoorbeeld erg voor om het ene jaar iets 'ver wegs' te doen en de volgende keer dichter bij huis. Een goed voorbeeld vind ik dan bijvoorbeeld de sinterklaasbank. Deze zamelen geld in om kadootjes te kopen voor mensen die daar zelf het geld niet voor hebben. Bijvoorbeeld de zelfde mensen die naar de voedselbank gaan. Zo krijgen die kinderen ook eens iets nieuws in plaats van afdankertjes (ook prima, maar een keertje echt iets uit mogen kiezen is voor ieder kind natuurlijk super).
Ook bij dit soort acties kun je je kinderen betrekken door ze een bijdrage te laten doen van hun zakgeld, verjaardagsgeld, rapportgeld....of wat dan ook. Voor mijn part doen ze er klusjes voor in huis....het gaat om het idee.

Precies ise

Een beetje afwisseling, dat zou ik ook graag zien. Niet ieder jaar weer die schoenendozen. Het educatieve effect is echt al jaren geleden verdampt hier.
Die sinterklaasactie, dat klinkt heel goed.

Prulkadootjes versus schoon drinkwater

Natuurlijk zijn die kinderen blij met prulkadootjes, maar is het niet wrang dat er dan minder geld gaat naar bv. een project voor schoon dinkwater of onderwijs? Tel het allemaal eens bij elkaar op, al die prullen en al die vervoerskosten en al die moeite. Dat gaat allemaal ten koste van andere projecten. Die domme dozen worden nu in bijna alle Nederlandse scholen gevuld. Van dat geld zou je misschien wel een heel sos kinderdorp kunnen bekostigen.
The road to hell is paved with good intentions...

Ach

De houders van een speciale minimapas alhier krijgen ook een speelgoedbon aan het eind van het jaar,voor hun kinderen.Ja,van dat bedrag kun je ook schoenen of eten kopen,maar het zijn kinderen,speelgoed is belangrijk.

Precies tops

Naast alle donaties die ik jaarlijks geef aan verantwoorde doelen vind ik het heel goed om eens per jaar een schoenendoos te vullen met mijn kinderen. Voor hen een stukje bewustwording. Voor de kinderen daar een eigen cadeautje. Ik weet van dichtbij dat kinderen die het niet breed hebben daar dolgelukkig mee zijn, hoewel ze inderdaad misschien die waterput harder nodig hebben. Kinderen moeten, ook daar, af en toe kind kunnen zijn.

Mopperkont

"Natuurlijk zijn die kinderen blij met prulkadootjes"
Door het woord 'prulkadootjes' te kiezen wordt de schoenendoosactie bij voorbaat een naar project. Ik zou het een vreemde insteek vinden als ouders de dozen uitsluitend vullen met versleten of slechte kwaliteit spullen.
Ik begrijp niet waarom zo'n actie ten koste van een andere moet gaan. Wij steunen een paar doelen. Los daarvan stort ik wel eens een kleine bijdrage op een rekening. Zo'n schoenendoos zou voor mij extra zijn en niet in plaats van. Je kunt het ook omdraaien: als er serieuze zaken als onderwijs en schoon water worden geregeld in een gemeenschap met veel armoede en weinig voorzieningen is dat héél erg belangrijk en prettig voor die gemeenschap, maar een kind gedijt nu eenmaal niet alleen op een goede waterpomp in het dorp, of een gebouw waar les gegeven kan worden. Zonde dus als er nooit iemand op het idee was gekomen om die kinderen te verrassen met een doos gevuld met cadeautjes.

Sorry hoor pandia

ze zijn er zielsgelukkig mee, ja en dus moeten we allemaal massaal schoenendozen gaan vullen met stukjes zeep en gebruikte tandenborstels ?

Ik moet even denken aan de vrachtwagens vol gebruikte knuffels die niet verder konden rijden in Turkije omdat de aardbevingen ook de wegen hadden stuk gemaakt en toen is die troep dus maar gedumpt. En wat heb je aan een paar vrachtwagens vol troep als er ook tenten, dekens, voeding en medische hulp in had kunnen zitten. Ja en tuurlijk was zo'n kind zonder tent boven het hoofd ook blij geweest met een speeltje...

Maar goed ik snap het wel maar ik heb altijd moeite met dit soort tranentrekkende verhaaltjes.

Kinderen

Bij ons op school zijn ze zeer bedreven in het de kinderen bewust maken van al het leed in de wereld. Je kunt dus als ouder niet met goed fatsoen zeggen dat je niet meedoet aan het vullen van schoenendozen. Mijn kinderen waren vorig jaar niet echt blij met mijn bijdrage, die vonden ze weinig creatief en 'leuk' (5 tubes tandpasta en 3 stukken zeep). Ze hebben toen maar wat van hun eigen speelgoed erbij gedaan. De arme kindjes zijn vast heel blij geworden van 20 AH Wuppies en een half kinderservies

Ja dat zit mij gewoon niet lekker

ook toen ah met al die niet te recyclen beesies zat, toen moest het maar naar de 3e wereld want daar waren de mensen er wel blij mee.

Dat is gewoon simpelweg dumpen van chemisch afval zoals wij wel vaker doen. De link naar de middeleeuwen is ook snel gemaakt: gooi het keukenafval lekker over de paleismuren voor de armen, hebben die ook weer wat te eten.

Nou

ik vind het een hele mooie lieve actie. Het kan inderdaad zijn dat het ergens strand, maar om er dan bij voorbaat al niet aan mee te doen, vind ik jammer.
Wij hebben spulletjes uitgekozen, die nog weleens gebruikt werden. Ook een beetje om te leren delen. Als wij een aardbeving of andere ramp op TV zien, zegt mijn zoon, onder het mom van niet getreurd: Dan maken wij wel wat geld over,he mam (ja daar voelt niemand iets van). Dat vind ik het leuke van de schoendozenactie, je geeft iets wat je nog wel een beetje mist ook.

Manda?

Mensen stoppen er nieuwe spullen in hoor,geen gebruikte tandenborstels,waar haal je dat vandaan?

Ps manda

Waren het maar verhaaltjes,het erge is juist dat het realiteit is.En ik ben voor en/en,niet of/of.En als er ook verzorgingsprodukten en schoolspullen inzitten,is het toch prima.
Een hoge pief van Microsoft heeft enige tijd geleden zijn baan opgezegd,en zorgt nu dat er heel veel schoolboeken naar Nepal gaan.Eerst engelse boeken,nu ook boeken in eigen taal.
Ook daar heerst armoede,maar scholing is minstens zo belangrijk.

Toch

Ik blijf toch met de vraag zitten waarom niet hier geld ingezameld wordt om gewoon daar die spullen te kopen ipv spullen van hier weer helemaal naar daar te verslepen. Natuurlijk vinden kinderen het ook daar geweldig om een barbie en een doos kleurpotloden te krijgen. Alleen de vraag blijft waarom dat hier ingezameld moet worden en verscheept ipv ter plekke gekocht en uitgedeeld.

Dit is toch het soort actie wat wel heel goed bedoeld is maar wat uiteindelijk meer gaat om het kijk ons goed doen gevoel van de gever dan van de ontvanger.

Maylise

Markt

Inderdaad Maylise, de potloden-, schriften- en pennenverkoop stort daar natuurlijk enorm in, als er weer een vrachtwagen uit Nederland langs is geweest. Het zou handiger zijn als de organisatie ter plekke de economie steunt door daar de spullen aan te schaffen. Volgens mij zullen de kinderen er daar dan net zo blij mee zijn.
Voor de kinderen hier is het 'betrokkenheidsgevoel' dan misschien minder. Maar dat gevoel is er hier toch allang niet meer, dat is zo ongeveer tussen doos nummer vijf en zes verdwenen.