Aanspreken van kinderen

Sus-anne

Wat vind jij dat de medewerkers in zo'n geval zouden moeten doen, ipv. vastpakken?

Asa torell

het kind aanspreken,uitzoeken wie de moeder is,en eventueel het kind en de moeder duidelijk maken dat dit gedrag niet gewenst is ,de moeder aanspreken op haar verantwoordelijkheid voor haar kind.een goed duidelijk gesprek dus,eventueel met het dreigement dat het kind anders niet meer welkom is in het speelparadijs( dit ligt er aan hoe ernstig de situatie is).
vastpakken nooit doen,geen leraar mag dat ,geen medewerker van het speelparadijs,geen winkeleigenaar,je blijft gewoon met je handen van iemand anders af.zo simpel is dat voor mij.

Asa torell

*Ik snap het wel, het is een duidelijk principe en anders kom je natuurlijk op een hellend vlak terecht.*

dat is precies wat ik bedoel.

Uitzoeken wie de moeder is....

Sus-anne,

Het betreffende jongetje had al geweigerd te vertellen waar zijn moeder zat. Moet je dan alle ouders afgaan om te vragen of het misschien hun kind is dat andere kinderen pijn doet? Ik denk dat hier juist het probleem lag, dat de moeder niet op het gedrag van haar kind geattendeerd kon worden.

Karly

Hellend vlak (beetje meta)

Juist het hellende vlak is in deze discussie interessant. Het is leuk om het principe 'een ander niet aanraken' te hanteren, maar het kan in conflict komen met het recht op leven (in zwembad ander kind onderduwen, op schoolplein met een mes een ander steken) en dan is er al door de wet geregeld dat er wel aangeraakt mag worden, en stevig ook indien nodig. Als een badmeester een kind van een ander kind aftrekt omdat er een levensbedreigende situatie is, krijgt hij echt geen probleem. Maar goed, bijna iedereen is het daar wel mee eens.
In mijn voorbeeld gaat het meer om het recht van andere kinderen om vrij en ongestoord te spelen en niet gepest te worden tegenover het recht van de pestkop om niet aangeraakt te worden, en voor mij is het iedere keer een afweging wat zwaarder weegt en juist daar legt iedereen zijn grens op een ander punt. Juist daarbij vind ik het fijn om van gedachten te wisselen, ook als mensen het niet met me eens zijn.
Groeten, Fransien

Marsy

Bedankt voor de tip. De volgende keer zorg ik voor een flinke voorraad chocola . Maar ik blijf in ieder geval kinderen/mensen aanspreken op hun gedrag, als je dat al niet meer durft, hoe houd je dan de buurt leefbaar.

Constatering

Ik denk dat er toch duidelijk 2 meningen blijven.

Het valt me op dat bij alle aangegeven situaties steeds sprake is van een situatie waarin een kind duidelijke overlast veroorzaakt ten opzichte van andere kinderen. Ofwel door ze pijn te doen, stelselmatig te pesten, ofwel door hun eigendommen te vernietigen of ze op andere wijze duidelijk te kwetsen. Het kind is aangesproken op dit gedrag en nadrukkelijk gevraagd hier mee op te houden. Toch blijft het overlast veroorzaken. M.i. is er daarbij als sprake van een "afwijkend reagerend kind", omdat bijna alle kinderen zich wel laten corrigeren in hun foute gedrag. De ouder van dit kind is op dat moment niet aanwezig of is niet aan te spreken omdat men niet wie verantwoordlijk is voor dit kind.

Wat je nu merkt is dat sommigen vinden dat je in dat geval dit kind uit de situatie mag halen, waardoor het geen overlast meer veroorzaakt. Anderen zijn van mening dat niemand, ook de leerkracht, badmeester, medewerker van het klimpaleis etc., dat betreffende kind fysiek mag aanraken. Het betreffende kind kan in dat geval doorgaan met zijn gedrag en zal zich dan bevestigd zien in zijn "recht" om andere kinderen pijn te doen, lastig te vallen etc. Volwassenen kunnen hem alleen verzoeken dit niet te doen, maar mogen hem niet fysiek verwijderen.

Ik zie de toekomst van mijn eigen kind in een maatschappij met dergelijke kinderen overigens wel met angst en beven tegemoet.

Karly

Waar zijn we mee bezig?

Ik lees dit met steeds meer verbazing. Een kind dat ongelofelijk loopt te klieren of andere kinderen bedreigt of pijn doet spreek je inderdaad eerst aan. Maar sommige kinderen trekken gewoon een lange neus naar je. En dan zou je ze niet uit die situatie mogen halen?

Dacht het wel. Sinds wanneer zijn de kinderen de baas? Als er geen ouder ingrijpt of een bevoegde dan doe ik dat zelf. Kom op zeg, we mogen toch ook zelf iemand aanhouden bij een misdrijf en dan overdragen aan de politie? Waarom het kind niet bij de arm pakken en ouder, leraar of bevoegde zoeken?

De echte klieren weten dondersgoed wanneer ze te ver gaan en dat hun ouders er niets aan doen. Die lachen iedereen uit die foei roept. En wij allemaal maar met handschoentjes op de rug zachtjes foei blijven roepen en klagen dat deze samenleving naar de verdommenis gaat.

Waar is de sociale controle gebleven? Hebben wij dan zelf geen verantwoordelijkheid en rol in het leefbaar en veilig houden van de samenleving? Een kind vastpakken is geen kindermishandeling. Als we dat wel gaan vinden vrees ik het ergste. Dan kijtk iedereen een andere kant op en klagen we om het hardst dat de overheid er te weinig aan doet.

groeten,
Ekeim

Lara

Het voorbeeld van de overblijf, mij verteld door de overblijfmoeder, 4 jaar ervaring, jongste bij mijn oudste in de klas, ging over een jongetje waarvan de ouders in een scheiding lagen, hij zat echt niet goed in zijn vel en was ook op school aan het klieren. Voor de overblijfmoeder was dit de eerste keer in 4 jaar dat iemand haar zo uitdaagde, want zo voelde ze het, en zo om grenzen schreeuwde. Hij leek ook opgelucht toen hij uit de situatie was en zijn moeder er was. Zijn moeder was niet zo blij maar goed, wie zou dat in zo'n geval wel zijn. Ik heb het voorbeeld niet eerder genoemd omdat ik het niet te vergelijken vond met mijn geval, zij is als overblijfmoeder namelijk verantwoordelijk voor het ordelijk verlopen van de overblijf en is dan als het ware 'in functie'. Eigenlijk vind ik het te zot voor woorden als je dan wettelijk gezien strafbaar bent. Ik hoop voor je vriendin die een berisping heeft gehad, dat de jongen geschorst is, of liever nog van school getrapt. En ik vind het belachelijk dat de ouders aangifte hebben gedaan.
Laat ik erbij blijven dat ik de wet op dit punt niet begrijp en me er eigenlijk ook niet bij wil neerleggen. Ik spreek echt wel vaker kinderen aan op hun gedrag en eigenlijk geldt altijd vreemde ogen dwingen, dit soort kinderen blijft gelukkig zeldzaam en ik hoop dat dat zo blijft, maar als het kind zo heilig is geworden dat niets of niemand het aan zou mogen raken om anderen te beschermen, vind ik dat we te ver doorgeslagen zijn en te kort schieten in het beschermen van de normale kinderen.

Tja....

als een zgn. etterbak naar z´n ouders gaat met een heel ander verhaal ("ik deed niks") en je hebt ouders die dan aangifte doen dan heb je een probleem.

Ik ben niet zo genuanceerd bezig als ik het heb over kinderen die er mee weg komen. Dit omdat wij er ook mee te maken hebben (gehad)......in ons geval was het niet mijn man, maar onze zoon.

Het gaat te ver om hier iets over uit te weiden, maar als we het dus hebben over de zgn. etterbakken dan vliegt het stoom me uit de oren!!

Heri,

is een andere school geen optie?

Dat de ouders zich over hebben laten door de juf om aangifte te doen......daar begrijp ik helemaal niks van.

De omstandigheden, daar kijken ze niet naar. Ze kijken naar wat je hebt gedaan.

Grens

Natuurlijk moet er ergens een grens zijn. Ik vind slaan van andere kinderen niet correct. Ik vind het wel normaal als een volwassene een kind wat iets niet doet en na een verbale terechtwijzing daar niet mee stopt vervolgens uit de situatie te halen.

Ik vind de oplossing van andere volwassenen er bij halen zoals de speeltuinleiding of de badmeester overbodig. Ik snap wel dat mensen het doen omdat je situaties zoals die van Heri wilt vermijden.

Alleen het is toch eigenlijk heel raar dat een volwassene de hulp van anderen in moet roepen om een kind terecht te wijzen. Logisch dat die kinderen blijven klieren en de grenzen op zoeken. Kinderen hebben grenzen nodig om zich veilig te voelen. Een kind moet er gewoon van op aan kunnen dat de volwassenen er voor zullen zorgen dat hij veilig en beschermd is. Dat geldt zowel voor een kind wat gepest is als voor een kind dat pest. ik denk namelijk dat geen van beiden zich veilig voelt. Als andere volwassenen een kind niet meer terecht durven te wijzen uit angst om aangeklaagd te worden en als de wet ook nog daar achter staat dan denk ik dat het echt de verkeerde kant op gaat en dat deze kinderen later nog voor veel overlast zullen gaan zorgen.

Fransien

Fransien: "Laat ik erbij blijven dat ik de wet op dit punt niet begrijp en me er eigenlijk ook niet bij wil neerleggen. "
Ook al begrijp je de wet niet dan nog zal je je wel aan de wet moeten houden. Zo simpel is het nu. Dat je je er niet bij neer wil leggen is je goed recht, maar dan moet je dus niet gek opkijken als je een keer groot gedonder ermee krijgt. En dat kun JIJ belachelijk vinden, maar de wet geeft wel de klager gelijk als jij zijn kind aanpakt. Het is precies zoals Lara10 zegt: je màg het gewoon niet en voor uitzonderingen zoals zij zegt moet je idd toestemming van de ouders hebben.
Fransien "Ik spreek echt wel vaker kinderen aan op hun gedrag en eigenlijk geldt altijd vreemde ogen dwingen, dit soort kinderen blijft gelukkig zeldzaam " Vooral blijven doen, ik spreek ook wel kinderen aan, maar blijf gewoon te allen tijde van ze af voor je eigen bestwil.

Lara

ik zou simpel kind overnemen en vragen wat er aan de hand is aan beide partijen. Maar goed ik denk dat bij mijn kinderen het zo zijn dat ze wel zouden luisteren naar een volwassene of naar mij toe zouden gaan mochten ze vinden dat de volwassene hun ten onrecht terecht wees. Daar zit ik al het verschil in. Kinderen die gewoon luisteren naar een volwassene of gewoon meelopen naar de ouder die hoef je niet aan de arm te pakken. Dit joch luistert gewoon niet meer en wordt blijkbaar niet opgevoed. Tja kan me voorstellen dat je ingrijpt en ik zou het misschien in deze situatie ook hebben gedaan. Ik laat een rotjochie niet zomaar andere kinderen mishandelen.

Ekeim en sera

ekeim:*Sinds wanneer zijn de kinderen de baas? Als er geen ouder ingrijpt of een bevoegde dan doe ik dat zelf.*

je leest verkeerd,kinderen zijn niet de baas,dat maak jij er van.
je mag ingrijpen als er iets mis gaat,verbaal wel te verstaan,niemand zegt hier dat je een kind niet mag corrigeren,het gaat om de manier waaróp je dat doet.

Sera:*Als andere volwassenen een kind niet meer terecht durven te wijzen uit angst om aangeklaagd te worden .*
Nogmaals ,iedereen is het eens met het feit dat je een kind terecht mag wijzen,er is geen wet die dat verbiedt.
maar er zijn grenzen,vastpakken en fysiek worden mag niet.en dat is maar goed ook.

Grens.

Ik ben het helemaal met sus-anne eens,vastpakken en fysiek worden mag niet.
Wie bepaalt ook de grens?Wanneer mag je een kind vastpakken?
Als ik het verhaal van Fransien lees,vind ik het terecht dat ze de jongen terecht gewezen heeft.Maar hoe zit het met de ouders van de andere kinderen,die vonden het waarschijnlijk niet nodig??
Dus hoe beslis je of je een kind vast mag pakken of niet,voor iemand die niet goed tegen kinderen kan,is die grens waarschijnlijk veel lager en hoeft een kind nog maar in de weg staan,dus gewoon nooit een kind vastpakken.

Emma43, grens

Emma43: "Dus hoe beslis je of je een kind vast mag pakken of niet,voor iemand die niet goed tegen kinderen kan,is die grens waarschijnlijk veel lager en hoeft een kind nog maar in de weg staan"
Die grens hoef je niet zelf te bepalen, die IS al bepaald. Je bent gewoon strafbaar als je een kind vastpakt en voor uitzonderingen op die regel moet je tekenen.

Puck

Dat is maar goed ook,dat die grens al bepaald is,dat probeerde ik uit te leggen.Het KAN en MAG gewoon niet een kind vastpakken,en maar goed ,dat het niet MAG ,want wie zou anders bepalen wanneer het wel zou mogen.Dat KAN niet.

Als er een kind op mijn jongste zit

dan ruk ik dat kind er direct van af en sleep het richting zijn ouders, kan mij dan ook niet schelen wat er dan gebeurd of wat er dan 'gezegd' wordt. Een kind aan een oor pakken is overigens ook een methode die ik mezelf wel zou zien toepassen in zo'n situatie.

Grootste voordeel is dat ik speelhallen de minst leuke entertaining denkbaar vind dus wij zijn daar niet te vinden.

Oor

zou ik nooit doen maar bovenarm of voor mij part romp echt wel. Maar natuurlijk niet meteen en niet zomaar. Doet een kind een ander kind pijn (en helemaal mijn kind) dan waarschuw ik, wordt er niet geluisterd dan grijp ik in.

Sus-anne

Ik begrijp dat die grens er wettelijk gezien is. Overigens wist ik dat dus niet. Ik zal dan ook nooit zomaar een kind beetpakken behalve in geval van gevaar.

Alleen ik ben het niet een eens met het feit dat dit niet mag wettelijk. Een kind verbaal terecht wijzen is namelijk niet altijd genoeg. Ik vind het geen fijne gedachte dat ettertjes die zich misdragen niet door een andere volwassene dan hun eigen ouders terecht mogen worden gewezen op een andere manier dan verbaal. Juist omdat de ouders het laten afweten ontstaat er een soort leegte en als die niet door anderen vervuld kan worden dan zullen die kinderen inderdaad zonder enige grens opgroeien.

Maar ik zal dus nooit een ander kind beetpakken in elk geval

Lara

Ik heb twee keer zo'n situatie meegemaakt.

De eerste keer was een mevrouw die mijn zoon van de glijbaan haalde. Ze had hem al een paar keer gevraagd of hij aan de kant wilde gaan want er waren ook andere kindjes maar hij luisterde niet. Dus toen heeft ze hem er af getild en meegenomen aan zijn arm en vervolgens hem buiten het speelterrein neergezet. Ik weet niet of dat hard of zacht was. Mijn zoontje huilde en schreeuwde wel maar dat was van verontwaardiging. Ik was het ook helemaal met die mevrouw eens.

Een andere keer heeft iemand mijn zoontje geslagen. Daar was ik het niet mee eens. Mijn zoontje was wel stout geweest en ik snapte ook wel waarom dat gebeurd was maar ik was het niet met de methode eens. Tussen slaan en beetpakken vind ik wel een grens zitten. Achteraf gezien had ik dat ook wel tegen die mevrouw willen zeggen. Het kwam toen eigenlijk niet in me op want ik wist niet goed hoe ik op die situatie moest reageren. Toen heb ik er niets van gezegd. Ik had overigens nooit aangifte gedaan. Dat vind ik veel te ver gaan voor zo iets.

Ik zou zelf nooit een kind slaan. Dat vind ik echt te ver gaan. Beetpakken vind ik echt wat anders.

Pelle

Ik weet eigenlijk niet waar het staat dat je een kind niet mag vastpakken. Maar ik weet wel 100% zeker dat bijv. de begeleiders van bijv. BSO, zorginstellingen, etc. dat niet mogen en dat je zoals Lara10 al zei, je specifiek toestemming moet geven als je toestaat dat een ander jouw kind vastpakt. En het verhaal van Heri toont ook al aan dat je dus grote problemen kunt krijgen als je een ander kind wel vastpakt. En wat ik zou doen als een ander kind bovenop de mijne zit en aan het vechten is. Dan sleur ik ze ook uit elkaar, natuurlijk. En achteraf besef ik me dan dat ik dat eigenlijk niet had mogen doen. Maar ook ik ben niet altijd even braaf en houd me aan de regeltjes en impulsief soms al helemaal niet, in zo'n geval is mijn moederinstinct erg dominant.

Oooh emma

Hoe kun je nu een hekel hebben aan een kind dat te lief en te zacht is. Dan deug je toch ook niet als mens, laat staan als juf.

Ik word er helemaal verdrietig van. En wat lief van je dochter, al moet dat voor haar natuurlijk ook heel erg moeilijk geweest zijn om haar broertje zo verdrietig te zien en daar niets aan te kunnen doen.

Vraag me ook af

Op de basisschool van mijn kinderen zit een hekserige juf, die echt continu tegenstribbelende kinderen bij de arm pakt. Overal, in de klas, op het schoolplein. Ik heb het zelf zeker al een keer of twintig gezien. Ze deed dat bij mijn zoon ook veelvuldig, zelfs een keer bij mij! Dat laat ze verder wel uit haar hoofd! De kinderen die ze beetpakt zijn dan niet een gevaar voor wie dan ook. Ze zijn op zijn hoogst ongehoorzaam, maar meestal gaat het erom dat de heks een punt wil maken en op deze manier de aandacht vast wil houden.
Dus als dit werkelijk wettelijk verboden is, dan wil ik dat heel graag weten. Dan stap ik alsnog naar de politie. Misschien kan ze dan eindelijk ontslagen worden!

Puck: klopt volgens mij niet hoor

BSO leiders mogen geen geweld tegen kinderen gebruiken, maar ze mogen deze kinderen wel uit een situatie halen.

Dat dit rustig en beheerst moet gebeuren lijkt me duidelijk.

En ik zelf denk ook dat daar de grens en het probleem ligt. Als je een kind rustig bij de arm pakt en wegleidt bij de glijbaan, ballenbak, etc doe je in mijn ogen weinig verkeerd. In de praktijk is dit echter vaak moeilijk en komt er meestal ook nog wat boosheid bij kijken waardoor je toch vaak geneigd bent om te hard vast te pakken en te trekken en dan wordt het een iets ander verhaal vind ik.

Overigens vind ik het verhaal van Mandarijn helemaal duidelijk. Daar zou ik dan ook graag een boete voor overhebben. Ik mag trouwens ook hopen dat onze maatschappij niet zodanig ontwricht is dat het dan ook daadwerkelijk zover zou komen.

Ik ga toch echt niet met mijn handen over elkaar toekijken hoe een ander kind mijn kind aftuigt. Kom nou zeg.

Bij het oor pakken is dan misschien wel weer een stapje te ver, maar zou wel verleidelijk zijn ja.

Dees

Ik heb de informatie uit de eerste hand, namelijk de locatiemanager van de BSO. Lees mijn posting er maar op na die ik een paar dagen geleden heb geschreven over een akkefietje met onze oudste op de BSO. En wat in jouw ogen weinig verkeerd is dat doet er niet toe, een ander kan dat wel vinden en daarom is de regel duidelijk: geen kinderen vasthouden.
Zucht, ik word een beetje moe van iedereen die zegt: ik VIND het niet erg. Nee ik vind het ook niet erg als mijn kind gepakt wordt wij de arm, maar het MAG gewoon NIET. Klaar! Punt! Geen discussie over mogelijk.

Nou puck

Dan kun jij wel roepen dat het niet mag, maar daar ben ik dan weer niet van overtuigd...

Ik denk dat Pelle namelijk gelijk heeft. Waarom mag je wel een inbreker etc. staande houden maar geen vervelend kind?