Aanspreken van kinderen

Pff moeilijk

dat je er wat van zei, dat begrijp ik helemaal. Is hij helemaal bedonderd. Ik zou er zeer zeker ook iets van zeggen.
Alleen denk ik dat je te ver bent gegaan met hem vastpakken. Zeker als het met flink wat tegen stribbelen ging waardoor je mogelijk? toch iets steviger hebt vast gepakt om hem mee te nemen.

Wat dat ventje tegen jouw zei is buiten proporties. Dat kan echt niet. En blijkbaar was zijn moeder zijn voorbeeld.
Maar als ik iemand mijn kind zo zou zien vast grijpen dan zou ik ontploffen. MAARRRR Als ik er achter kom dat mijn kind zoiets tegen iemand zou zeggen, dan krijgt ze een flinke straf, en ze moet excusses aanbieden aan de persoon. Leuk daagje uit is dan ook direct voorbij.

Dus aanspreken zeker, maar vast grijpen nee dat gaat mij te ver.
Mogelijk had je naar medewerkers kunnen lopen met je verhaal. Zodat zij er iets aan hadden kunnen doen.

Had w.s. hetzelfde gedaan

Ik had waarschijnlijk hetzelfde gedaan als jij Fransien, want ik kan hier dus ook niet tegen. Inderdaad riskeer je dan dus een boze ouder, die het niet goed vindt dat je hun kind vastpakt.
Helaast zijn dit dus situaties die je heel vaak meemaakt in binnenspeeltuinen. Kinderen die niet leuk spelen en ouders die er niet op letten. Het is dat de kinderen het vaak zo leuk vinden, maar anders zou ik er niet komen.
Misschien was het inderdaad beter geweest iemand van het personeel aan te spreken, zodat zij de jongen tot orde hadden kunnen roepen. Maar die dingen bedenk je altijd pas achteraf.

Personeel

Het aanspreken van het personeel is inderdaad niet bij me opgekomen, maar tsja, dat bestond uit twee middelbare schoolmeisjes, eentje bij de ingang achter de kassa en de balie snoepgoed en de ander achter de balie gevonden voorwerpen/thee/koffie/limonade/patat. Ja, het was beter geweest als er personeel rond had gelopen, want het gedrag van het jongetje kon niet door de beugel. Ja, mensen en vooral moeders zijn het meest kwetsbaar als ze op hun kind aangesproken worden en hun kind vastgehouden zien worden door een ander, ook al is het bij de bovenarm en wordt er niet geknepen of zoiets. Ik weet niet of ik nog een keer zo'n kind vast zou pakken, ik was ook boos vanwege de taal die hij uitsloeg, maar verzin het maar op zo'n moment.
Soms denk ik dat dit soort kinderen pestkoppen worden (of het al zijn). Ze komen ermee weg en als iemand er iets van zegt, gaat mama die persoon wel verrot schelden, en als dat niet helpt (die dreiging was er zeker wel)... En daar zit je dan met je drie bloedjes bij wie het niet in hun hoofd opkomt om te gaan slaan of schoppen, die delven het onderspit. Ik kan me er nog kwaad over maken en dan vooral over het gebrek aan afstraffen van dat joch, al hoop ik stiekem dat hij wel geschrokken is.

Goed gedaan hoor fransien

Dit soort mensen zijn aso's. Wat je ook had gedaan, het was niet goed geweest, in hun ogen dan. Een beter toezicht van het personeel was leuk geweest. Maar dat was er niet. Maar ik ben trots op je!

Carmen

Fransien

Ik vind het erg goed dat je dit hebt gedaan. Het is jammer als mensen het niet durven om andermans kinderen terecht te wijzen. Ik vind ook dat je het prima hebt aangepakt. Ik zou zelf ook niet boos worden als iemand anders mijn kind beet zou pakken. Mijn zoon kon als kleuter ook best lastig zijn soms en hij was soms ook wel ruw naar andere kinderen toe. Ik vond het juist fijn als andere mensen ook zeiden tegen mijn zoon als hij iets verkeerds deed.

Heel dapper van je

Puck, en door dat gezever durft niemand in te grijpen. Stel je toch voor dat je aan het kind van een ander zit. Als een kind al zó lang zit te klieren dat andere kinderen er onrustig en bang van worden en er wordt door niemand ingegrepen... nou, dan mag een andere ouder wat mij betreft zo'n kind beetpakken en van de bewuste plek weghalen. Tegenstribbelend of niet. Als ouder zit je daar niet voor je eigen ontspanning maar voor de begeléiding zowel voor de eigen veiligheid als die van andere kinderen. Als de eigen ouder dat niet doet, mag een ander het doen vind ik. Maar ik ga ervan uit dat jij het niet zover zou laten komen, toch? Dus hoeft een ander jouw kind ook niet terecht te wijzen.

Vastpakken

Ik kan me de ractie van Francien helemaal voorstellen. En dan ook nog eens uitgescholden worden door moeder en kind. Dat vastpakken alleen, dat is wel een struikelblok. Zo was ik eens in de speeltuin. Zoontje van 5 was kennelijk in een klierbui. Nu is hij erg makkelijk te sturen en zeker naar een vreemde zou hij luisteren (vreemde ogen dwingen). Ik was dus ook zeer verbaasd toen er een vrouw aan kwam lopen die zoontje aan zijn arm meenam. Het stootte mij direct tegen de borst! Aangezien zoontje haar (klein)kind inderdaad had geklierd heb ik hem sorry laten zeggen, want klieren wil ik gewoon niet hebben. Maar even later zag ik haar (klein)kind heel hard huilen omdat een ander kind misschien hooguit verkeerd naar hem keek, Niet zo zwartwit dus. Hij had waarschijnlijk de boel flink opgeklopt waardoor oma zo overdreven had gereageerd.
Maar als ik een jongetje zo vals had zien doen als dat jongetje waar Francien het over heeft, dan zou ik ook mij wel moeten beheersen om hem inderdaad niet aan de arm mee te nemen. Dat jongetje en zijn moeder klinkt toch als een geval aso. Waarschijnlijk als Francien op haar allerliefst de moeder had aangesproken had ze nog geen aansluiting gevonden.

Francien

prima dat je het kind meermalen hebt aangesproken,tegenwoordig draaien mensen hun hoofd om als er zo iets gebeurt,dus knap dat je dat durfde.
Maar met dat vastpakken ben je wel een grens over gegaan.Dat is net een stap te ver.

Wat had je anders moeten doen?

Hoi Fransien,

Je hebt een jongen van 9 (die dus best snapt dat hij aan het klieren is) al 2 keer gewaarschuwd dat hij zijn gedrag moet aanpassen en geen andere kinderen moet lastig vallen en pijn doen. De derde keer krijg je ook nog de nodige scheldwoorden naar je hoofd geslingerd. Het jongetje wil je vervolgens niet vertellen waar zijn ouders zitten. En er is alleen jong personeel aanwezig dat het bovendien superdruk heeft.

Tja, wat moet je dan? Het ettertje gewoon lekker door laten gaan met ongevallen als gevolg? Weer eens bevestigen dat je met een grote mond alles gedaan krijgt. Pfff. Zou eerst heel diep moeten ademhalen en dan kun je alleen maar doen wat jij ook gedaan hebt; het kind meenemen naar een plek waar hij anderen niet meer lastig valt en waar zijn ouders opgespoord kunnen worden om hun verantwoordelijkheid te nemen. En ja, dan moet je zo'n kind wel aanraken.

Snap ook echt niet dat er ouders zijn die vinden dat je ook in zo'n geval het kind met nog geen vinger mag aanraken. Om andere kinderen te beschermen nota bene!

En dat zijn moeder dan op zo'n asociale manier reageert, ach, dat geeft alleen maar aan dat het wel duidelijk is waar het met de opvoeding van dit kind mis gaat. Zo kweek je de crimineeltjes van de toekomst...... Tenzij de maatschappij (lees, de mensen met een normaal normbesef) zich niet laten intimideren en hem al op jonge leeftijd leren dat hij daar toch echt niet mee weg kan komen. En ik kan me voorstellen dat je nog het meest gefrustreerd bent over het feit dat hij hier dus duidelijk wel mee wegkomt.

Karly

Ach fransien

Het was denk ik of hem vastpakken en verwijderen of een nog grotere jongen zoeken die hem eens even onderhanden zou nemen .

Ik denk dat je opvoedingstechnisch weinig bij hem zult bereiken en van moeders hoef je denk ik ook niet al te veel te verwachten. Dus tja, wat doe je dan hè?

Wat ik zou doen: in ieder geval niet meer naar dit speelparadijs gaan maar naar eentje waar wat meer toezicht zou is. En verder denk ik dat ik ook, voordat ik het zelf doorgehad zou hebben, hem zogezegd bij kop en kont gepakt zou hebben en verwijderd zou hebben a\bij de glijbaan. Ik denk overigens niet dat ik zo ver zou gaan om zijn moeder te zoeken, dat zou me net even te ver gaan. Maar even onder de arm pakken en hem wegleiden van de plek, ja dat zou mij ook wel gebeuren denk ik. Is ie nou helemaal betoeterd, die lummel?!

Scarlet, nee dat schiet op

Scarlet: "Ik denk dat ik zelf het joch al veel gemener had aangesproken. Zoiets van: Als je nou niet ophoud, ken je van mij een trap krijgen!. "
Nou sorry hoor, als je zoiets zegt dan ben je in mijn ogen net zo asociaal bezig als de moeder van het etterkind.
En wat betreft het aanpakken: ik kan het helemaal begrijpen, maar als je echt de verkeerde treft die er werk van maakt dat jij een kind (hoe begrijpelijk ook) vastpakt en tegenstribbelend meetrekt dan heb JIJ een probleem en niet die Aso-moeder.

Vastpakken

Sus-anne, ik ben bepaald geen stoere en praat ook liever dan dat ik lichamelijk contact maak door bijvoorbeeld trekken of beetpakken, maar ik word onderhand toch een beetje naar van dat je de grens over gaat als je een slecht luisterend kind, ook al is het niet jouw kind, beetpakt en zonodig meeneemt naar een andere plek.
Ik zou als moeder van zo'n kind zijnde uiteraard verontwaardigd zijn want ik wil in eerste instantie geloven dat mijn bloedje slachtoffer is van iemand die het op mijn kind voorzien heeft. Maar als blijkt dat die moeder mijn kind weggehaald heeft omdat mijn kind de boel zit te verstieren zou ik niet weten hoe snel ik excuses zou moeten aanbieden voor de situatie. Verontwaardiging omdat die ander ingegrepen heeft zou dan wel heel erg onterecht zijn.

Vastpakken (2)

Net als Kaaskopje vind ik dat je ook kunt overdrijven met het gevoel dat er grenzen overschreden worden als je een kind van een ander bijvoorbeeld even bij de arm vastpakt en meeneemt naar een andere plek. Uitgaande van het voorbeeld waarin hij andere kinderen bewust pijn doet met slaan en schoppen en duidelijk niet van plan is om hier mee op te houden. Uiteraard eerst normaal aanspreken, waarschuwen en kijken of zijn ouder de verantwoordelijkheid kan nemen, maar ..... dan kun je echt wel beheerst ingrijpen en met lichte dwang in afvoeren.

Waarom gaan mensen er eigenlijk van uit dat je dan fout zit? Dat je nooit het kind van een ander mag aanraken als dit een gevaar oplevert voor de omgeving. Ik lees bijvoorbeeld "En wat betreft het aanpakken: ik kan het helemaal begrijpen, maar als je echt de verkeerde treft die er werk van maakt dat jij een kind (hoe begrijpelijk ook) vastpakt en tegenstribbelend meetrekt dan heb JIJ een probleem en niet die Aso-moeder".

Om maar even een verregaande vergelijking te trekken: Je mag een inbreker in je eigen huis niet gericht in zijn hoofd of hartstreek schieten of zodanig met een voorwerp op het hoofd slaan dat dit de dood tot gevolg heeft, maar "gepast geweld" en "tegen zijn zin vasthouden" is zonder meer toegestaan. Het probleem ligt bij buitensporig geweld.

In het geval van een kind; als dit duidelijk een gevaar oplevert voor andere kinderen, kan ik me niet voorstellen dat bijvoorbeeld een rechter je zal veroordelen voor het feit dat je hem, na alle reeds aangegeven maatregelen die je al ondernomen hebt, hem met lichte dwang van de betrefffende plek verwijderd.

Overigens; ben zelf relatief klein en tenger en heb me nog nooit tot fysiek geweld verlaagd, maar wel in andere situaties kinderen aangesproken op hun gedrag. Daarbij heb ik me altijd zeer verbaasd over het type mensen dat roept: "als ze mijn kind zelfs maar met een vinger aanraken, krijgen ze met mij te maken en dan sla ik er op los".

(n.b. nog even gecheckt bij een jurist; in dit geval zou je beter officieel bij de leiding van het betreffende etablishement een verzoek tot verwijdering van de betreffende persoon indienen.........)

Ach, laten we gewoon in alle redelijkheid onze kinderen opvoeden, en zo nodig ook nog een beetje die van anderen; it takes a village to raise a child, om Hillary Clinton maar te citeren.

Karly

Tsja

Vastpakken is inderdaad het laatste wat je doet, en in mijn geval heb ik het met gewoon aanspreken geprobeerd. Het verbaasde mij oprecht dat dit kind daar niet op reageerde. Ik heb eerder mijn dochter en een vriendinnetje van school (5 en 6) aangesproken, ze waren in de ballenbak best hard naar elkaar te gooien en hadden dolle pret, maar er waren kleintjes die daar bang van werden. Vriendelijk uitleggen, reactie: o sorry, had ik niet gezien. Ook andere kinderen reageren doorgaans na aanspreken met ophouden, en weten meestal ook best dat ze fout zitten. Mijn kinderen zijn ook wel eens door andere moeders aangesproken en dan zijn ze zo mak als lammetjes, vreemde ogen dwingen. Dit joch reageerde echt anders, vreemde ogen dwongen voor hem niet, misschien was hij al gewend om ermee weg te komen door te negeren en een grote mond te geven.
Deze situatie is mij ook niet in de koude kleren gaan zitten, iemand bij de arm pakken doe ik absoluut niet zomaar, zelfs niet bij mijn eigen kinderen, ook daar is het een redmiddel uit gevaarlijke situaties en in te zetten bij dwarse peuterpubers die zich op de grond gooien terwijl je net met volle boodschappentassen naar huis loopt (ook mijn kinderen zijn niet altijd lieverdjes). Vervolgens nog uitgescholden worden ook, nou ja, dat lijkt me voor niemand leuk.
Eigenlijk vind ik het vreemd dat ik door de verschillende mensen geprezen wordt dat ik het heb aangedurft om een kind aan te spreken. Ook ouders zien niet alles, en ook mijn kinderen kunnen stout zijn.
Tsja, ik weet niet of ik weer naar deze speeltuin ga, er is echt erg weinig personeel, en als ik ga dan in ieder geval als het rustiger is. Ik ben eerder al een keer niet naar binnen gegaan omdat er net een hele klas geestelijk gehandicapten binnen was (volwassen mensen met het inschattingsvermogen van een (klein) kind) en ik dat niet veilig vond, als zo eentje in de trampoline op mijn 4-jarige valt is er wel iemand aan het huilen, als dat met een 4-jarige met het gewicht van een 4-jarige gebeurd is er niets aan de hand.
Aan de andere kant is het de enige in de omgeving...
We zien wel.
Groeten, Fransien

Misschien

Kun je dit eens melden bij de binnenspeeltuin. Dat je de situatie regelmatig als onveilig ervaart voor jou kinderen en zelfs een keer weg bent gegaan. Zijn ze vast wel gevoelig voor, want ze willen ook geen klanten kwijtraken. Wie weet doen ze er iets aan.
Hier ook een binnenspeeltuin en daar is echt wel voldoende personeel aanwezig, het kan dus wel. Laatst was ik er een keer en toen kwam er een personeelslid keurig wat grote jongens uit het speelgedeelte voor kinderen van 0-4 jaar sturen. Prima vind ik dat. Dat ook mijn zoon van 5 (die je echt geen 5 schat, eerder 4 jaar) werd weggestuurd omdat hij daar met een groepje grotere vriendjes speelde, vind ik dan geen probleem. Liever wat meer toezicht dan te weinig.
Heb overigens ook weleens overdreven toestanden meegemaakt hoor in een soortgelijke binnenspeeltuin in het zuiden des lands. Tangozoon was toen ergens ingeklommen en durfde er niet uit. Ik mocht hem er toen niet uithalen, maar dat moest een personeelslid doen. Gelukkig ging hij met diegene mee, niet van harte, maar dat vindt ik dan weer te ver gaan.

Kaaskopje

kaaskopje:maar ik word onderhand toch een beetje naar van dat je de grens over gaat als je een slecht luisterend kind, ook al is het niet jouw kind, beetpakt en zonodig meeneemt naar een andere plek.

Dat jij daar naar van wordt,daar kan ik niks aan doen.
ik zou het niet pikken als een vreemde mijn kind beetpakt uit woede,en ik zal dat ook nooit doen bij een andermans kind.ieder zijn mening toch?

Sus-anne

Niet om je aan te vallen, maar ik ben dan benieuwd hoe jij het had opgelost. Eigen kind oppakken en de rest daar maar laten, ik was de enige ouder bij die attractie, vind ik namelijk niet correct tegen de andere kinderen die al die trappen te verduren kregen. Voor mijn gevoel had ik die dan ook in de steek gelaten. Ik ben ook benieuwd hoe ik dan het signaal naar die jongen had kunnen afgeven dat dit soort gedrag niet door de beugel kan en dat je er niet mee weg komt met een grote mond.

Fransien

Ik had de jongen net als jij aangesproken ,als dat niet had geholpen was ik naar iemand van de organisatie gestapt,er lopen daar niet alleen meisjes van 16,17 er zal vast ook een volwassen mens aanwezig zijn geweest.
Verder had ik mijn kinderen daar weggehaald,je zegt dat jij daar de enige moeder was,kan me toch niet voorstellen dat al die kinderen die gepest werden zonder ouders in dat speelparadijs waren?

Niet vastpakken....

Zoals Fransien al aangaf; wat had ze dan moeten doen? Daar komt dus geen antwoord op.

Het jochie was al boos toegesproken (3x gewaarschuwd!, met als enig resultaat de vreselijkste scheldwoorden van zijn kant). "Iemand van de organisatie" zou in dit geval betekenen dat je een tiener hiermee belast. Waarbij het kind ondertussen weer een paar nieuwe slachtoffertjes had kunnen uitkiezen.

Ahc, dan resteert toch immers alleen effectief ingrijpen door ouder die wel de verantwoordelijkheid neemt en het opneemt voor die kinderen die geschopt worden. Het enige alternatief is dat je je eigen kind in veiligheid brengt en het jongetje hiermee weg laat komen waarna die lekker nog veel meer andere kinderen kan gaan schoppen.

Maar ja, ga dan wel aan kinderen uitleggen waarom dit jochie wel gewoon door mag gaan met pesten en anderen pijn doen. Weten ze gelijk zelf ook dat ze niet naar andere volwassenenen hoeven te luisteren, ook niet voor hun eigen bestwil.... Want die volwassenen mogen waarschuwen, maar luisteren hoeft niet. De volwassenen mogen immers nooit eventjes hun arm vastpakken, dus je kunt gewoon lekker anderen blijven pijn doen!

Pfff

Karly

Lastig,fransien

Fransien, je hebt gelijk hoor,het gedrag van die jongen kan absoluut niet,ik vind het erg stoer hoe je hereageerd hebt,maar niet handig.Ik vind het zo en zo vreemd gedrag van die jongen,een 9 jarige die kleuters kliert en hoe hij op jouw reageert.Dan weet je eigenlijk al ,wat voor ouders zo een kind heeft.Anders was er allang ingegrepen.Ik zou inderdaad ,om zelf uit de problemen te blijven ,mijn kind bij die jongen weghalen,even ergens anders gaan spelen..Je zegt dat je vond dat je dat niet kon maken tegenover de andere kinderen,maar die hebben zelf toch ouders?Eigenlijk is het hun eigen probleem dat ze hun kind laten pesten door dat joch.
Tja,en dit soort kinderen en volwassenen blijf je tegenkomen en ik weet dat ik er niet van win,dus ga ik de confrontatie niet aan.Vastpakken is niet handig,dat werkt als een rode lap,dan schiet iedere ouder in de verdediging.Hoe zou jij reageren als iemand dat bij jouw kind deed?Zelf zou je waarschijnlijk ook boos worden.Jammer dat jullie uitstapje verpest is door een klierig jongetje.

Sus-anne

Bijna gelijk getypt!

Pff, voor je de volwassen persoon van de organisatie te pakken hebt, ben je snel een half uur verder. En natuurlijk waren er wel meerdere andere ouders, maar Fransien stond er nu eenmaal dichtbij als ouder die ingegrepen had, terwijl andere ouders verder weg zaten.

Maar laten we het nu eens anders voor stellen. Nu iets dichter bij huis. Je bent in een zwembad met je eigen kinderen. Je ziet dat een jongen van 9 jaar in het pierenbadje de kleintjes aan het treiteren is en eigen kleintje zit ook in dat bad. Haal je dan je eigen kind daar weg of grijp je in en zeg je op zo'n moment tegen die jongen dat hij moet ophouden of beter nog gewoon in diepere bad kan gaan spelen. Hij luister niet. Je waarschuwt hem nog een keer (want ja, je zit er het dichtste bij en heb goed in de gaten wat er gebeurt. Als reactie krijg je heftige verwensing naar je hoofd geslingerd en het joch geeft vervolgens het dichtsbijzijnde kind (toevallig je eigen kind) een duw, waardoor die vooruit in het water valt. Je andere kinderen staan er met open mond bij te kijken. Ga je dan op zo'n moment op zoek naar een volwassen iemand van de organisatie terwijl je weet dat de dichtsbijzijnde badmeester verderop bij het diepe staat? Of mag je dan wel dit kind bij de arm pakken en vragen of hij nu helemaal betoeterd is. En mag je hem dan al tegenstribbelend meenemen naar de dichtsbijzijnde badmeester?

Karly

Emma43: zinloos geweld

Tja, en over 10 jaar is zo'n jochie de dader bij een situatie van zinloos geweld. De omstanders stonden er bij en keken toe hoe het weerloze slachtoffer in elkaar geschopt en geslagen werd en ter plekke overleed. Zo gek dat niemand reageerde!

Enne, als mijn kind zich echt fout gedraagt, mag het uiteraard gecorrigeerd worden door volwassenen. En indien nodig ook vastgepakt worden om uit de betreffende situatie te halen. Mits er een goede reden voor is. Bewust andere kinderen pijn doen is uiteraard zo'n goede reden!

Karly

Karly

Nog even andersom,jij bent in het zwembad en je ziet een volwassenen jouw kind al tegenstribbelend meesleuren aan zijn arm.Hoe reageer jij dan???

Een punt

Ja Karly, daar heb je een punt. Alhoewel ik denk dat in een zwembad de ouders van al die kleintjes zeer in de buurt zijn. Ik zou in het geval zoals jij het nu omschrijf mijn kind oppakken en naar de badmeester lopen..

Ik vind gewoon dat je andermans kinderen niet mag vast grijpen. Je gaat daarin een stap te ver. Al denk ik wel dat de gene die dit zeggen en vinden, meestal zelf wel hun kind in de gaten hou. Uiteraard heb je de uitzonderingen. Mijn kinderen zijn geen lieverdjes, (wel kind wel?) maar ik ben hun moeder en ik straf ze. Maar ik hou dan ook steeds mijn kinderen in de gaten. Ze mogen best alleen op pad in zo'n speelpaleis, maar ik zoek ze zeer regelmatig op. Of ik ga zo zitten dat ik er zicht op heb.

Ik persoonlijk zie namelijk ook geen verschil tussen een tik uitdelen of vastgrijpen. Had ik vroeger liever een tik tegen mijn arm dan dat ik vast gegrepen werd. Dus als iemand zeg, ohh ja hoor ik zou daar niet zo over vallen, dan ben ik dus geneigd om te vragen of er dan ook een tik uitgedeeld mag worden??

Karly,we waren gelijk

Ja,Karly daar heb je helemaal gelijk in.Maar dat heb ik ook bij pesten op school.Dan moet ook het gevoelige, gepeste, kind op sova om harder te worden en kan de pester door bijven gaan.En de pesters op school,gedragen zich zo in een speeltuintje.En inderdaad later nog erger.Maar als een kind zich zo gedraagt ,weet je dat zijn ouders net zo zijn.Ik ga echt de strijd niet aan met a-sociale mensen.Heb echt geen zin om uitgescholden te worden en die mensen zijn echt niet onder de indruk,hoor.

Emma43

Hypothetische vraag, want ik heb een superbraaf kind , dus het is gemakkelijker voor te stellen met een iets minder gezeglijk vriendje.

In ieder geval zou ik er snel heen rennen en vragen wat er in hemelsnaam aan de hand is. Het verhaal aanhoren en uiteraard ook mijn kind haar versie van het verhaal laten doen. Op basis daarvan besluiten wat verder te doen.

Karly

Blanco

Ik denk niet dat je als ouder (zeker niet als ouder met meerdere kinderen) altijd je kinderen goed in de gaten kunt houden. Ik vertrouw er dus op dat andere ouders zo nodig ook voor mijn kind opkomen, net zoals ik ook voor andere kinderen die pijn gedaan worden zou opkomen als de betreffende ouder net niet in de buurt is.

Dit verantwoordelijkheidsgevoel geldt bijvoorbeeld als ik als ouder meega met een schoolreisje en een groepje te begeleiden heb, maar ook in een situatie zoals het schoolplein, zwembad of klimpaleis. Dan laat ik niet andere kinderen de dupe worden van een kind omdat hun eigen ouder er op dat moment net niet bij is. Nogmaals; it takes a village to raise a child.

M.b.t. je opmerking van een tik en het vastpakken. Ik vind het niet acceptabel als volwassene een tik uitdelen aan een kind. Omdat je daarmee bewust een kind pijn doen. Omdat je blijkbaar niets anders tegenover ongewenst gedrag kunt stellen en je verlaagt tot het niveau van het kind dat andere kinderen pijn doet. Kijken wie het hardste kan meppen of zo?

Maar ik vind slaan wel heel iets anders dan corrigerend ingrijpen door een kind vast te pakken en uit een situatie te verwijderen waarin het andere kinderen bewust pijn doet. Of in een situatie waarin gevaar voor je eigen kind bestaat (het voorbeeld van een zich op een openbare weg ter aarde stortend kind in de peuterpuberteit is hier al langsgekomen) Uiteraard niet met de bedoeling om pijn te doen, maar wel door corrigerend op te treden in een situatie waarin de normale handelingen (waarschuwen etc.) niet effectief zijn gebleken. En dat kun je doen als ouder, maar ik doe het dus ook als volwassenen die op dat moment "het ouderlijk gezag" representeert.

Ik schrik er overigens wel van dat er dus veel ouders zijn die alleen lijken op te komen voor de belangen van hun eigen kind. Mijn belevingswereld en verantwoordelijkheidsgevoel is duidelijk heel anders.

Karly

Verschil

Om op de vergelijking vastpakken en tik in te gaan, voor mij zit daar een wereld van verschil tussen. Bij een kind vastpakken doe je het kind geen pijn en heb je zeker niet de bedoeling om een kind pijn te doen. Het is voor mij uit de situatie halen. Dat daar een element van straf in zit, is onvermijdelijk. Aanspreken op gedrag heeft al een element van straf in zich (gelukkig is iedereen het er wel over eens dat dat nog moet kunnen). Een tik geven gaat bij mij echt een grens over, dat zou ik niet pikken, dan doe je een kind bewust pijn om het te straffen, uit de situatie halen is niet puur straf, soms ook noodzakelijk om de andere kinderen te beschermen.
Ik zou het niet leuk vinden als een andere moeder mijn kind bij de arm zou pakken om het uit een situatie te halen waarin andere kinderen in gevaar zijn/de dupe zijn en waarin waarschuwen niet geholpen heeft, maar ik zou het wel begrijpen en zou daar niet zozeer boos om worden, ik zou me doodschamen dat het nodig was en echt wel willen weten wat de reden geweest is. Die reden moet dan wel goed zijn, en ik zou mijn kind ook echt wel vragen wat er gebeurd is.
Persoonlijk vind ik dat je in het geval waarin een kind niet luistert, wel gevaar voor anderen oplevert, leiding niet op korte termijn bij te trekken is, je het volwassen gezag vertegenwoordigd en een kind uit de situatie mag halen. Straf geven ligt bij de ouders, verwijdering uit het gebouw bij de leiding.
@ sus-anne, er was niemand bij dat toestel en ook niet op roepafstand, en er was geen volwassene bij de leiding. Misschien komt het je vreemd voor maar ik ben niet agressief en ik doe het niet voor de lol. Zou je het eigenlijk van de leiding wel accepteren als die je kind aan zouden raken als het ook naar hen niet luistert?