70 jarige vrouw bevallen van dochter - ethiek

Oma..

Sta je daar op het schoolplein met je rollator.. kom je je kleinkind afhalen?

Idioot

Misschien een fel woord, maar ik vind het belachelijk dat een 70-jarige nog een kind krijgt. Zelfs al wordt ze oud, dan nog heeft het kind vroeg geen moeder meer en ook pa is niet meer een van de jongsten. En hoe fit je ook bent, een 70-jarige heeft niet meer de flexabiliteit van een jong iemand, lichamelijk en geestelijk. Hoe triest het ook is dat ze geen kinderen gekregen hebben, dit kan niet m.i., dit is triest voor het kind! Ik vind echt dat artsen hier veel te ver zijn gegaan!

En india

is het land van het Guinness book of records.

Vier principes

Tegenwoordig wordt in medische ethiek vaak naar de volgende vier principes gekeken:

autonomie - je moet de patient (en de arts) zelf een keuze laten maken. Ik denk dat deze mevrouw goed geinformeed is over haar keus.

goed doen - moeilijke vraag of je deze patient wel of niet goed doet met deze behandeling. Misschien was het psychisch heel belangrijk voor haar om een kind te krijgen en misschien ook goed voor haar.

niet schaden - ik denk dat een zwangerschap in een zeventigjarige schadelijk is voor de moeders gezondheid. Ik denk ook dat de zwangerschap moeilijker is dus grotere kans geeft op een gehandicapt kind.

rechtvaardigheid - ik weet niet of het rechtvaardig is om een kind bij zulke oude ouders op te laten groeien als he niet moet. Daarbij is het voor de samenleving niet rechtvaardig om zoveel geld en artsen hun tijd te besteden aan zo'n moeilijke en vergezochte zwangerschap. De verdeling van tijd en geld is op die manier niet eerlijk.

En op die vier principes kun je nog wel meer bedenken,

Catootje

Ja ehh

maar het kan gewoonweg niet. Het is een leuk bedacht verhaal maar het kan simpelweg niet.

Manda rijn

Een jaar of 2 geleden was er een Roemeense vrouw van 67 die ook op deze manier een kind kreeg, dus wie weet kan het wel ...., al klinkt het mij ook heel raar in de oren!

Reina

ik ben nu 9 weken zwanger via ivf, ik weet ongeveer wat het inhoudt.

het kan simpelweg niet, de kansen zijn zo miniem dat ze jaren en jaren bezig moeten zijn geweest, elke poging kost dus bakken met geld. Het is een leuk verhaal en ik hoop werkelijk dat deze mensen toch dat eruit halen waar ze op hopen maar het kan in mijn bescheiden optiek niet. Ook niet op 67 jarige leeftijd.

Ivf is geen wondermiddel.

Pelle

ja ik hoop ook dat ze er toch nog wat aan over houden. Het zag er zo gezellig uit, misschien is het wel een gezamenlijke dorps acitiviteit geweest, eitjes van buurvrouw A, zaadjes van buurman B, baarmoeder van buurvrouw C.

En dan daarna is de baby aan deze mensen gegeven, om het record te halen

Overigens

ik ken een vrouw die op haar 44e moeder werd. Ik gun werkelijk iedereen een kindje, echt waar maar ik hoop dan echt dat zij nog lang goed van lichaam en geest blijft.

Want als ik dan bedenk dat mijn eigen moeder nu (ze is 68 geworden) al zo weinig te bieden heeft als moeder aan mij en nu al zoveel zorg nodig heeft...

ik ben blij dat ik dus 33 ben en niet begin 20.

Niet biologisch denk ik

Bij die roemeinse vrouw van 67 was het kind geloof ik niet biologisch van haar. Er is een eitje van een andere jongere vrouw gebruikt en daarnaast een sperma donor. En toen is dat geheel bij haar ingebracht. Ik ben medisch niet heel bij maar op die manier kan het misschien wel? Ik bedoel, het heeft dan weinig met haar vruchtbaarheid meer te maken en dus is het niet leeftijdsafhankelijk dacht ik.

Manda rijn

Ik geloof jou als ervaringsdeskundige onmiddelijk (daar heb ik meer vertrouwen in dan in de pers...)!

Maylise

ook als je een perfecte embryo hebt (dmv donors) dan nog moet er een innesteling plaats vinden, daarvoor moet het baarmoederslijmvlies perfect in conditie voor zijn. Verder moet het embryo'tje zich optimaal ontwikkelen de eerste dagen na de innesteling, de baarmoeder moet dus in goede conditie zijn en dat is simpelweg niet zo op die leeftijd. Daarnaast kost het dus heel veel geld en tientallen embryo's (die eerste gestimuleerd moeten worden bij die donorvrouw, dan nog dmv punctie uit de eierstok gehaald moeten worden).

kortom, ik geloof het niet.

De kansen zijn werkelijk verwaarsloosbaar klein.

Geloofwaardigheid

Tja, ik had nog niet eens nagedacht over de geloofwaardigheid. Waarschijnlijk door de verbazing. Het is wel heel wonderbaarlijk als zo'n oude vrouw een kind weet te dragen.

Het geld voor de IVF-behandelingen zou natuurlijk uit onderzoeksbudget kunnen komen. In het kader van onderzoek een oude vrouw zwanger maken. Dat idee is al helemaal walgelijk.

Pippie

Oh correctie

"Daarnaast kost het dus heel veel geld en tientallen embryo's (die eerste gestimuleerd moeten worden bij die donorvrouw, dan nog dmv punctie uit de eierstok gehaald moeten worden). "

Door medicatie maakt de eierstok meerdere eiblaasjes aan per cyclus, die eiblaasjes worden aangeprikt en eventuele eitjes opgezogen. Niet in elk eiblaasje zit een eitje.

Niet alle eitjes zijn goed genoeg gerijpt en hier begint de natuurlijke selectie, en sommige eitjes raken wel bevrucht maar delen zich niet goed. Ivf is een afvalrace, elke stadium is een mijnenveld. Je kan met 20 prachtige eiblaasjes starten maar aan het eind geen goede embryo hebben om terug te laten plaatsen.

Sorry hoor manda (moeder van 44 jaar)

Wat jij opmerkt over een vrouw die op haar 44e moeder werd: ik kan niet zeggen dat ik dat een erg leuke opmerking vind. 44 jaar, mijn hemel, je praat over deze vrouw als over een bejaarde. Ik ken veel mensen van die leeftijd die een stuk fitter en leuker zijn dan mensen van pakweg 10 jaar jonger.
Natuurlijk hoop je dat elke ouder lang gezond blijft. Maar had die vrouw van 44 dan geen kind moeten krijgen omdat ze een groter risico heeft op een aandoening dan jij met 33 jaar??? Een ouder moet méér te bieden hebben dan alleen een topfit lijf hoor. Best kans dat, als het allemaal al waar is met die 70-jarige, het kind in een enorm liefdevol nest terecht komt. Bovendien liggen de familiebanden in zo'n land heel anders, als de moeder iets gebeurt, is er ook nog de rest van de familie. We hoeven niet te doen alsof het kind het zieligste ter wereld is omdat ze een heel oude moeder heeft. Trouwens, er zijn veel mensen door hun grootouders opgevoed, dat gaat vaak ook prima.

Zeg ik niet, lees het nog eens

ik zeg wel dat ik hoop dat die moeder van 44 niet zo snel geestelijk aftakelt als mijn moeder. Het kind vind ik wel zielig als die op zijn 20e al met een demente moeder zit.

Ik zeg dat ik nu ik 33 ben die moeder met gebreken (mijn moeder dus die nu 68 is) beter aan kan dan toen ik 20 was geweest. Dus dat heb jij verkeerd gelezen.

Ik heb het niet over een land als India, ik heb het over een alleenstaande moeder die op haar 44e haar kind kreeg in Amsterdam.

Ik begrijp dat je het een snaar bij je raakt maar ik vind werkelijk dat je dit soort aspecten niet weg kan schuiven bij discussie als deze. Als het kind 20 is is die moeder 64, mijn moeder was op haar 64 nog prima, nu 4 jaar later niet meer.

Ik las...

Maar Manda, je zei "Want als ik dan bedenk dat mijn eigen moeder nu (ze is 68 geworden) al zo weinig te bieden heeft als moeder aan mij en nu al zoveel zorg nodig heeft... ". En daarin staat niets over dat er bij je moeder sprake is van een geestelijke aftakeling. Wist ik ook niet, echt rot voor jou en haar.
Maar neemt niet weg dat ik het geen zielig kind vind met haar oude moeder. Ik ken de persoonlijke situatie van deze mensen niet maar kan me voorstellen dat zo'n kind op veel slechtere plekken ter wereld had kunnen komen. Het kind is zeer gewenst en kennelijk is er geld in het gezin aanwezig.
Overigens wil dit niet zeggen dat ik IVF bij een 70-jarige een goede zaak vind, gezond kan het niet zijn en het klinkt mij eigenlijk als een leuk experiment van de indiaase artsen in de oren. Iemand van 44 is een heel andere zaak, die is van zichzelf nog vaak prima in staat kinderen op de wereld te zetten (mijn buurvrouw was bijvoorbeeld 47). En wat is er dan mis mee als je 20 bent en je hebt een ouder van 64? Meestal zal de ouder behoorlijk gezond zijn.
Overigens zegt het niks, mijn moeder was al ernstig ziek toen ik 14 was. En toch heb ik daar géén "last" van gehad.

Oh en

ik zie dat ik nogal wat spelfouten maak.

In elk geval ik kwam in gesprek met die vrouw, een interessant gesprek wat over enigst kinderen ging en aftakelende ouders. 1 van de redenen dat ik heel blij ben dat mijn dochter toch nog een broertje of zusje krijgt is dat zij later er niet alleen voor hoeft te staan. Aan de ene kant dus een generatiegenoot heeft die herinneringen aan vroeger deelt en ook dus als we oud worden zorgen kan delen. Ik hoop dat mijn kinderen tegen de tijd dat ik zorgbehoevend word zelf volwassen en gesetteld zijn.

Ik vind helemaal niet dat zij haar zoon niet had moeten krijgen. Iedereen moet zijn eigen keuzes maken. Ik vind dat je de discussie niet uit de weg moet gaan. Dit was ook de reden om niet nog een 2e kindje te krijgen, ze vond zichzelf te oud op haar 46e.

En niets is zeker, misschien ben jij wel op je 70 zo kwiek als een hoentje en zit ik op mijn 60 al aan het zuurstof. Maar het is wel een zorg die ik heb. Ik ben nu 33 en heb een echt (geestelijk) bejaarde moeder, ik heb ook vriendinnen die met hun moeder uit gaan en echt kunnen praten.

Guinevere

"Ik ken de persoonlijke situatie van deze mensen niet maar kan me voorstellen dat zo'n kind op veel slechtere plekken ter wereld had kunnen komen."

Tja dat is een mi totaal onlogisch standpunt.

Tjeetje, 70

In Nederland wordt de gemiddelde leeftijd waarop een vrouw voor het eerst moeder wordt steeds ouder....maar 70?
En die andere vrouw, van 67, die deed dat toch voor haar dochter? Die heeft toch haar kleinkind gedragen en op de wereld gezet? Of was dat weer een ander.
Ik durf trouwens niets meer te zeggen over een moeder van 44. Laat ik het zo zeggen: liever niet.

Leeftijd (manda)

Je betrekt het op jezelf en dat is op zich wel logisch. Ik heb mijn beide ouders jong verloren, mijn moeder heeft zelfs mijn zoon niet eens meer gekend. Mijn vader heeft hem zijn 1e verjaardag niet zien vieren. O, en ja, ik heb een zus. Maar ik heb de beide ziekbedden van mijn ouders "gedaan". Had zus geen zin in.
Leeftijd is nergens een garantie voor (ik ben niet eens zo bar oud moeder geworden, maar kan lichamelijk maar weinig) en een zus/broer ook niet.

Tirza

Cobi

Mijn ouders zijn zestig en hebben twee jongens van veertien in huis, een eigen zoon en een pleegzoon. Ja, er is wel eens gedoe over huiswerk, maar daar draaien mijn ouders na zoveel eigen en pleegkinderen hun hand niet meer voor om. Ze zijn juist erg relaxed geworden omdat ze in hun ogen een heel klein gezinnetje hebben, overzichtelijk en makkelijk (er zijn tijden geweest dat er tien kinderen rondliepen).
Mijn ouders zweren dat je er jong bij blijft en mijn broertje heeft nu nog nergens last van. Hij kent geen andere situatie dan deze en heeft als jongste van een groot gezin veel oudere broers en zussen die leuke dingen met hem doen.
Ik vind een moeder van 70 niet normaal. Ja, er zijn oma's die kinderen opvoeden en dat is heel fijn als het moet. Maar een moeder van zeventig? Ik vind het trouwens ook bijzonder vreemd als mannen van vergevorderde leeftijd nog kinderen verwekken (Picasso, Mulisch). Niet leuk voor dat kind.
Groetjes
Massi

En dan ik...

Ik kreeg op mijn 42ste een kind, en op mijn 39ste de eerste. Iedereen in mijn omgeving von dhet superleuk voor me. Soms kun je er ook niet voor kiezen om je kinderen op een bepaalde leeftijd te krijgen. Of het lukt niet, of je hebt gewoon geen man.
Ik ben nu elf jaar verder en ik heb er nooit problemen mee gehad dat ik een wat oudere moeder was, integendeel. Ik heb ook altijd veel energie,zie er jonger uit dan ik ben, hihi,( geen grijze haren ook niet geverfd )en leeftijd zegt inderdaad niet veel. Ik zie moeders van in de dertig die afgeleefd en doodop zijn.
Mijn zwangerschappen en bevallingen waren ook geen enkel punt. Ben twee keer thuis bevallen.Ik heb wel drie miskramen gehad maar dat zie ik dan maar als startproblemen. Miskramen komen heel vaak voor, ook bij jonge moeders.
Vroeger kregen heel veel vrouwen van over de veertig nog kinderen, grote gezinnen, nakomertjes etc. Dus niks mis mee zou ik zeggen.
Maar bij 50 houdt het wel op denk ik!

En hier ook nog een "oude" vader

Mijn man was 44 toen onze oudste kwam en 49 toen vorig jaar de volgende werd geboren (hij is een tikkie ouder dan ik). Ik heb hem er nog geen enkel probleem mee zien hebben. Hij valt totaal niet op tussen de andere jonge vaders, komt ook omdat ie er fors jonger uitziet. Hij valt altijd van zijn stoel als hij hoort dat anderen van zijn leeftijd al kleinkinderen hebben. Daar voelt (en is) hij zich dan reuze jong naast.
Het nadeel is wel dat er van vaderskant geen opa of oma meer is. Maar dit gat wordt bijna vanzelf opgevuld door oudere mensen in de omgeving die zelf geen (klein)kinderen hebben en het maar al te leuk vinden die rol wel te hebben!
Ik maak me geen zorgen dat mijn zoontjes mogelijk op hun 30e vaderloos zijn. Het is onze taak om ze goed naar de volwassenheid te begeleiden en om ze te leren een goed sociaal netwerk op te bouwen waardoor ze er nooit helemaal alleen voor komen te staan. Tot nu toe gaat dat best aardig, dus ik weet haast zeker dat mijn kinderen dat gaan redden tegen die tijd.
Over-oma hier is trouwens ver in de 90 dus ik hoop dat mijn man haar sterke gestel heeft en dus de tijd krijgt om ruim 40 jaar van zijn kinderen te genieten.

Cool massi nissa

Kijk, dat vind ik nu een mooi verhaal, Massi, van je ouders met hun 2 pubers! Ik kan me inderdaad voorstellen dat je er jong bij blijft. Komt ook doordat je in een ander netwerk terecht komt met jongere mensen denk ik?

Tirza

garanties zijn er nooit, de hoofdreden om zo'n weg af te leggen voor de 2e was omdat we nog heel graag een kindje wilden. Adoptie hebben we ook overwogen, dat wou ik mijn hele leven graag. Maar je kan op voorhand bepaalde keuzes maken omdat je jezelf wel of niet geschikt vindt dus dat viel af, ook al was de wens er. Als je op je 44e zoals in mijn voorbeeld een kind krijgt vind ik het oneerlijk om dit soort punten weg te wuiven. Ik hoop toch echt dat er over na gedacht is.

Dat van mijn moeder speelt momenteel gewoon in mijn leven, ze heeft een herseninfarct gehad en het plan om als fit bejaard stel nog van alles te zien in de wereld is echt voorbij. Ik heb daar dus zorgen over.

Ik ook

Sini, ik was ook graag 10 jaar jonger geweest!
Lekker, weer even 30-min zijn. Maar dan graag wel ff zonder kotertjes.

Guinevere

Ja, ze hebben erg veel aanloop van andere tienerjongens omdat het bij hen thuis zo gezellig is. Tabak en alcohol zijn verboden, maar verder kan er veel: eindeloos computeren, zelf iets uit de voorraadkast pakken of een boterham smeren, warme chocolademelk als ze verkleumd van het fietsen thuis komen, even naar de stad brengen als ze naar de bioscoop willen, met de honden lopen of knuffelen, blijven slapen. Ik vind het zelf ook heel gezellig dat er van die grappige, luidruchtige jongens aan tafel zitten als ik bij mijn moeder ga koffiedrinken. En onze dochter van twee vindt het helemaal fantastisch, al die jongens doen hun uiterste best om haar te vermaken en aan het lachen te maken en gekke dingen te leren.
Mijn moeder *wilde* overigens helemaal geen kind op haar 46e, hij was zeer onverwacht en bleek ook nog een zorgenkindje (moeilijke rhesusfactor, bloedtransfusies in de baarmoeder). Vanaf het begin hebben mijn ouders voor zijn bestaan gevochten en alles in het werk gesteld om hem te helpen. Maandenlang zat er altijd iemand naast zijn couveuse om hem te aaien, toe te zingen en indien toegestaan te knuffelen.
Het is nu een lange slungel met een zware stem die tien boterhammen per dag wegwerkt, ongelooflijk.
Groetjes
Massi