Dochter (vervolg)
eerder heb ik veel gehad aan alle adviezen en wijze woorden hier. Ondanks dat het soms ook ingewikkeld was om daaruit te destilleren wat voor ons het beste was.
Op dit moment is het allemaal weer erg ingewikkeld. Dochter is gestopt met haar opleiding. Woont bij vriend.
Vorige week zondag zijn we na volstrekt onnavolgbare en zorgelijk appjes van haar kant naar adres v vriend gereden, omdat we bezorgd waren en haar simpelweg wilden zien. (Noot: we waren daar nog nooit geweest)
Wat we daar aantroffen was echt heel verdrietig. Een vies, stinkend, verwaarloosd mini studiootje. Overal troep. Een cm stof op alle horizontale oppervlakken. Overal kleren. Vieze vaat. Andere zooi. Een dochter die totaal de weg kwijt is. Angst. Stress. Paniekaanvallen. Wilde naar de huisarts. Omdat die nog bij ons in het dorp zit ( ze woont daar soort v illegaal) hebben we haar meegenomen, zodat ze maandagochtend kon bellen en er hopelijk direct heen.
ze is maandag naar de huisarts geweest. Die zegt: psycholoog. maar ja. Wachtlijsten….
beetje gepraat. Ze is failliet. Contract bijbaantje was niet verlengd ( denk omdat ze door al haar stress en paniek te vaak verstek heeft laten gaan) . Nul inkomsten meer. En nog een paar tientjes op de bankrekening. Ze heeft stress en paniek want komt tot bijna niks. Kruipt weg. Ziet niemand. We hebben aangegeven dat ze natuurlijk welkom was om voor een tijdje thuis te komen wonen. Goedkoop, rustig, beetje reinheid en regelmaat. Dat wilde ze wel, zag eigenlijk ook geen andere optie. Is eigenlijk op dit moment ook amper in staat tot betaald werk denk ik.
Inmiddels liggen er 4 tassen stinkende kleren hier en is zij terug naar vriend. Na 3 dagen praten over ( voor hem) de stress van ons ( onverwachte) bezoekje aldaar moet er nu nog een vol weekend verder worden gepraat over haar plannen om even weer bij ons te gaan wonen. Dat is nu gaande. In haar eigen woorden komt ze morgen terug naar ons , maar ik moet het nog zien. We zien en spreken vriend erg weinig, maar wat we de afgelopen week hebben meegekregen hebben we echt het idee dat hij (ook) heel erg in de problemen zit. Hij zit nog steeds in de bijstand, en heeft geen enkele vorm van dagbesteding, maar ik krijg nu ook echt het idee dat deze man een ernstige sociale fobie heeft oid. En echt een kluizenaarsbestaan leidt in zijn echt onvoorstelbaar vervuilde appartementje. Wat dochter aangeeft is dat hij mega stress heeft bij het idee dat dochter zich bij ons thuis gaat herpakken. Dat dat slechts 15 km verderop is en dat we hem van harte hebben uitgenodigd om zich vooral welkom te voelen bij ons…landt niet. volgens dochter ‘zijn er problemen met z’n auto en reist hij niet met de bus (??)’ dus kan hij niet bij ons komen.
Ondertussen weet ik echt niet meer wat wijsheid is en waar ik op moet hopen. Ik weet wel dat ik aan de ene kant dolblij ben als ze in ieder geval tijdelijk even uit haar huidige setting weg is. Maar zie tegelijkertijd overal valkuilen en beren op de weg als ze weer thuis komt wonen….
Pfffffff….
IngridT schreef op 02-04-2023 om 13:48:
[..]
Dat is precies wat ik gezegd heb Mija. M’n man was trouwens niet thuis. Dus die heeft dit hele gebeuren gemist. En ze is gewoon weer op de bus gestapt, ik heb het maar laten gebeuren.
En nu weet ik het even niet meer.
Een knuffel voor jou Ingrid!
Lieve Ingrid, ik geef je een troostknuffel vanuit het diepst van mijn hart. Ik heb jouw situatie gevolgd en jij de mijne. Er zijn zoveel overeenkomsten. Knuffel en heel veel sterkte en wijsheid gewenst.
" Nee, bij vriend gaat dat niet lekker landen, dat snap ik ook nog wel.
Ik vind het wel heel zorgelijk dat hij zo afhankelijk is van haar aanwezigheid. Voordat ze een relatie hadden kon hij toch ook alleen zijn? Ik trek dit soort mensen echt heel slecht merk ik."
Ik denk dat dit niet een gevalletje "moet een schop onder de kont hebben" is, maar dat er bij deze jongen sprake is van een psychiatrisch ziektebeeld. Maar daar zoekt hij geen hulp voor. Althans, geen professionele hulp. Die heeft hij vermoedelijk wel nodig. Dochter stelt zich nu op als zijn redder (zo ziet hij haar ook), en ziet niet in dat zij hem niet redden kan en dat hij haar juist de diepte in trekt.
Dochter zou meer afstand moeten nemen en vriend zou professionele hulp moeten inschakelen. Maar ja, daar willen ze dus beiden niet aan.
Heel veel sterkte Ingrid, dit is echt vreselijk.
Temet schreef op 03-04-2023 om 12:42:
" Nee, bij vriend gaat dat niet lekker landen, dat snap ik ook nog wel.
Ik vind het wel heel zorgelijk dat hij zo afhankelijk is van haar aanwezigheid. Voordat ze een relatie hadden kon hij toch ook alleen zijn? Ik trek dit soort mensen echt heel slecht merk ik."
Ik denk dat dit niet een gevalletje "moet een schop onder de kont hebben" is, maar dat er bij deze jongen sprake is van een psychiatrisch ziektebeeld. Maar daar zoekt hij geen hulp voor. Althans, geen professionele hulp. Die heeft hij vermoedelijk wel nodig. Dochter stelt zich nu op als zijn redder (zo ziet hij haar ook), en ziet niet in dat zij hem niet redden kan en dat hij haar juist de diepte in trekt.
Dochter zou meer afstand moeten nemen en vriend zou professionele hulp moeten inschakelen. Maar ja, daar willen ze dus beiden niet aan.
Heel veel sterkte Ingrid, dit is echt vreselijk.
Dat bedoelde ik ook niet. Ik vind het vreemd en ongezond dat een ruim volwassen persoon die al jaren op zichzelf woont opeens niet meer alleen kan zijn zodra hij een relatie heeft. Dat deze man hulp nodig heeft, lijkt me duidelijk. Alleen al gezien hoe hij erbij leeft. En die hulp kan de dochter van Ingrid niet bieden. Ik begrijp wel dat ze zich nuttig voelt door 'er te zijn' voor haar vriend.
Maar zo lang ze beiden niet inzien dat ze hulp nodig hebben en alles en iedereen vooral bemoeierig vinden, gaat het niet verbeteren. Daarvoor moet ofwel dochter ofwel haar vriend ofwel beiden tot inzicht komen. En stel dat dat inzicht bij dochter komt, dan is het wel belangrijk dat ze weet dat ze altijd op jullie terug kan vallen en dat er dus nog een lijntje is.
En heel eerlijk; ik zou ook kapot gaan als mijn dochter ooit in zo'n ongezonde relatie klem zit en ons zo weg zou duwen en af zou stoten, want dit gun je niemand.
Temet schreef op 03-04-2023 om 12:42:
" Nee, bij vriend gaat dat niet lekker landen, dat snap ik ook nog wel.
Ik vind het wel heel zorgelijk dat hij zo afhankelijk is van haar aanwezigheid. Voordat ze een relatie hadden kon hij toch ook alleen zijn? Ik trek dit soort mensen echt heel slecht merk ik."
Ik denk dat dit niet een gevalletje "moet een schop onder de kont hebben" is, maar dat er bij deze jongen sprake is van een psychiatrisch ziektebeeld. Maar daar zoekt hij geen hulp voor. Althans, geen professionele hulp. Die heeft hij vermoedelijk wel nodig. Dochter stelt zich nu op als zijn redder (zo ziet hij haar ook), en ziet niet in dat zij hem niet redden kan en dat hij haar juist de diepte in trekt.
Dochter zou meer afstand moeten nemen en vriend zou professionele hulp moeten inschakelen. Maar ja, daar willen ze dus beiden niet aan.
Heel veel sterkte Ingrid, dit is echt vreselijk.
Dat lijkt me vooral ook het moeilijke van deze situatie. Jullie dochter weet al dat jullie deur altijd voor haar open blijft staan, ik zou niet weten wat je momenteel nog meer voor haar kan doen (waar ze zelf ook achter staat vooral).
Wat ongelooflijk moeilijk Ingrid. Ik zou het ook even niet meer weten, behalve dan de al eerder genoemde sociale wijkteams en bemoeizorg. Het is duidelijk dat ook vriend hulp nodig heeft. Ik zou echt bellen en zoeken naar zoiets. Heb je contact met familie van de vriend? En zo ja wat vinden zij van de situatie?
Heel veel sterkte want dit vreet aan je.
Het lijkt me in elk geval goed dat dochter officieel nog bij TO woont, dan wordt ze in elk geval niet meegesleurd in eventuele schulden van de vriend. Misschien wordt bemoeizorg via de woningstichting ingezet als ze daar eens op huisbezoek gaan of als hij huurachterstand krijgt of heeft.
Misschien kun je haar een beetje helpen door bv. de telefoonrekening en zorgverzekering voor haar te betalen, zodat ze niet in de financiële problemen komt?
" Het lijkt me in elk geval goed dat dochter officieel nog bij TO woont, dan wordt ze in elk geval niet meegesleurd in eventuele schulden van de vriend"
nee en ja.
Nee voor wat betreft persoonlijke schulden van vriend, zoals huurschuld oid. Maar er dreigt een terugvordering van zijn bijstand, en daarbij kan zij als 'meeprofiterende partner' worden beschouwd en ook een schuld krijgen.
Sandra1964 schreef op 03-04-2023 om 15:31:
Het lijkt me in elk geval goed dat dochter officieel nog bij TO woont, dan wordt ze in elk geval niet meegesleurd in eventuele schulden van de vriend. Misschien wordt bemoeizorg via de woningstichting ingezet als ze daar eens op huisbezoek gaan of als hij huurachterstand krijgt of heeft.
Misschien kun je haar een beetje helpen door bv. de telefoonrekening en zorgverzekering voor haar te betalen, zodat ze niet in de financiële problemen komt?
Als ze gaan posten, dan zien ze dat dat niet zo is. Die problemen wil je echt niet.
Temet schreef op 03-04-2023 om 15:37:
" Het lijkt me in elk geval goed dat dochter officieel nog bij TO woont, dan wordt ze in elk geval niet meegesleurd in eventuele schulden van de vriend"
nee en ja.
Nee voor wat betreft persoonlijke schulden van vriend, zoals huurschuld oid. Maar er dreigt een terugvordering van zijn bijstand, en daarbij kan zij als 'meeprofiterende partner' worden beschouwd en ook een schuld krijgen.
Is dat echt zo? Ik vind dit: https://vng.nl/vragen-en-antwoorden/verzwegen-partner-kan-de-boete-ook-aan-de-partner-opgelegd-worden
Dus er kan zeker niet zomaar bijstand worden teruggevorderd bij een inwonende partner die zelf geen bijstand krijgt.
Overigens zou ik dochter wel vertellen dat vriend problemen kan krijgen omdat ze daar woont, daar is ze wellicht gevoeliger voor dan voor het feit dat ze zelf problemen krijgt.
Juist omdat er sprake is van vervuiling is er alle kans dat buren o.i.d. een keer een melding doen, en dat dan uitkomt dat er samengewoond wordt en dat dit niet gemeld is.
Ik twijfel over het financieren van dingen. Enerzijds wil je geen schulden, want dat kan al heel snel uit de klauwen escaleren tot tienduizenden euro's. Anderzijds wil je dit leven ook niet financieren/in stand houden. Als er geld blijft komen, gaan ze nooit écht op hun bek.
Een zorgverzekering lijkt me wel prioriteit om te betalen. Want als ze hulp zoekt, maar te boek staat als wanbetaler, kan dat tot grote problemen leiden. Probeer desnoods te regelen dat jullie de zorgtoeslag en de verzekering via jullie bankrekening loopt. Dat is voor haar en voor jullie een zorg minder.
" Dus er kan zeker niet zomaar bijstand worden teruggevorderd bij een inwonende partner die zelf geen bijstand krijgt."
Volgens mij staat er dat aan de partner geen boete kan worden opgelegd, maar dat wel de ten onrechte betaalde uitkering kan worden teruggevorderd.
" Om die reden kan er geen bestuursrechtelijke boete opgelegd worden wegens schending van die inlichtingenplicht. De te veel of ten onrechte betaalde uitkering kan wel worden teruggevorderd, nu dit specifiek is geregeld in artikel 59, tweede lid WWB (PW).
Dit is anders als er aangifte wordt gedaan en de fraude via het strafrecht wordt afgehandeld. Op grond van het strafrecht kan de meeprofiterende - verzwegen -partner wel worden bestraft."
Dus de vraag is of zij alleen maar een hoog bedrag aan uitkering moet terugbetalen, of naast dat hoge bedrag ook nog een boete 
Temet schreef op 03-04-2023 om 16:22:
" Dus er kan zeker niet zomaar bijstand worden teruggevorderd bij een inwonende partner die zelf geen bijstand krijgt."
Volgens mij staat er dat aan de partner geen boete kan worden opgelegd, maar dat wel de ten onrechte betaalde uitkering kan worden teruggevorderd.
" Om die reden kan er geen bestuursrechtelijke boete opgelegd worden wegens schending van die inlichtingenplicht. De te veel of ten onrechte betaalde uitkering kan wel worden teruggevorderd, nu dit specifiek is geregeld in artikel 59, tweede lid WWB (PW).Dit is anders als er aangifte wordt gedaan en de fraude via het strafrecht wordt afgehandeld. Op grond van het strafrecht kan de meeprofiterende - verzwegen -partner wel worden bestraft."
Dus de vraag is of zij alleen maar een hoog bedrag aan uitkering moet terugbetalen, of naast dat hoge bedrag ook nog een boete
Ik begrijp de wens fraude tegen te gaan maar zware consequenties komen zo heel gemakkelijk terecht bij kwetsbare mensen die de situatie waarin ze zitten niet goed overzien, laat staan er grip op hebben. Je moet er toch niet aan denken dat de dochter van IngridT langdurig in moeilijk te herstellen financiële of juridische problemen komt omdat ze mentaal in de knoop zit als jongvolwassene. En die man is natuurlijk ook helemaal van het padje. Het is al erg genoeg zoals het is. Ik zou het erg triest vinden als zo'n situatie, waar het gaat om het delen van een uitkering voor één persoon met een tweede persoon (laten we wel wezen, het is geen enorm verdienmodel) niet op een menselijke manier bekeken kan worden maar er direct naar sancties wordt gegrepen. Ik kan me dat vanuit mijn eigen belevingswereld zelfs nauwelijks voorstellen maar de toeslagenaffaire laat zien hoe die dingen gaan.
Misschien valt het allemaal wel mee nu iedereen ineens bevangen is door de menselijke maat vanwege de schrik na de toeslagenaffaire.
Maar ik zou er geen geld op zetten.