Bijna obees

felija schreef op 19-09-2024 om 22:06:

[..]

Wat lezen mensen slecht, waarom voelt men zich zo aangevallen? Ik heb keer op keer gezegd, dat ik het zo juist niet zou benoemen, maar hoe dan wel? Kennelijk raakt het een gevoelige snaar. Nogmaals: als een naaste met klachten bij jou komt, die te maken kunnen hebben met/het gevolg zijn van overgewicht, maar dat wordt niet specifiek benoemd, wat zeg je dan? Is dat dan verboden terrein?

Kennelijk is het ondenkbaar dat in het geval van overgewicht je je oprecht zorgen maakt daarover. Net zoals je je zorgen kunt maken om iemand met psychische problemen, teveel drinken, roken. Het lijkt mij nogal wiedes dat je dat niet nog eens letterlijk benoemt, omdat diegene dat al weet, maar wat mag dan wel, is toegestaan?

Er worden mij dingen in de schoenen geschoven, die ik niet heb gezegd.

Als iemand medische klachten heeft ben ik medelevend en als het mij serieus in de oren klinkt adviseer ik om naar de huisarts te gaan. Laat een diagnose stellen gewoon aan een arts over.

Wat een goed inkijkje krijg je hier weer in hoe veel mensen in elkaar zitten, vreselijk! Onder het mom van bezorgdheid andere mensen afkammen. En ontken het maar niet, ik herken ze feilloos degenen die in je gezicht nog net een heel dun laagje vernis in stand proberen te houden, maar de drek en haat die er vervolgens uit komt zo gauw ze zich veilig achten om iemand vanwege z’n overgewicht genadeloos de grond in te boren, uit te schelden voor alles wat lelijk is. Het verbaast je dat ook ogenschijnlijk “beschaafde” mensen veranderen in bloeddorstige honden wanneer ze een dik persoon kunnen grijpen en publiekelijk veroordelen. Alles vanuit de overtuiging dat zij hun slankheid aan zichzelf te danken hebben, terwijl de wetenschap er steeds meer achter begint te komen dat er zeer veel genen meespelen bij overgewicht. De manier waarop ze een prachtig jong meisje als Amalia genadeloos neersabelen om een paar kilootjes te veel. Als persoon die te dik is heb ik een levensgrote argwaan en afkeer ontwikkeld tegen veel mensen omdat je er keer op keer achterkomt dat ze in je gezicht aardig doen, maar zo gauw ze de kans krijgen niets zullen nalaten om je tot het bot te vernederen. En je voelt vaak van te voren haarscherp aan welke fijnzinnige typetjes het zijn, en dat voel je in deze discussie dus ook weer. 

felija schreef op 19-09-2024 om 22:34:

[..]

Als je nu op mij doelt, dan haak ik af, mocht ik mensen onbewust gekwetst hebben, dan spijt me dat zeer. Dit gaat me te ver.

Knip

Horken schreef op 19-09-2024 om 22:28:

Wat een goed inkijkje krijg je hier weer in hoe veel mensen in elkaar zitten, vreselijk! Onder het mom van bezorgdheid andere mensen afkammen. En ontken het maar niet, ik herken ze feilloos degenen die in je gezicht nog net een heel dun laagje vernis in stand proberen te houden, maar de drek en haat die er vervolgens uit komt zo gauw ze zich veilig achten om iemand vanwege z’n overgewicht genadeloos de grond in te boren, uit te schelden voor alles wat lelijk is. Het verbaast je dat ook ogenschijnlijk “beschaafde” mensen veranderen in bloeddorstige honden wanneer ze een dik persoon kunnen grijpen en publiekelijk veroordelen. Alles vanuit de overtuiging dat zij hun slankheid aan zichzelf te danken hebben, terwijl de wetenschap er steeds meer achter begint te komen dat er zeer veel genen meespelen bij overgewicht. De manier waarop ze een prachtig jong meisje als Amalia genadeloos neersabelen om een paar kilootjes te veel. Als persoon die te dik is heb ik een levensgrote argwaan en afkeer ontwikkeld tegen veel mensen omdat je er keer op keer achterkomt dat ze in je gezicht aardig doen, maar zo gauw ze de kans krijgen niets zullen nalaten om je tot het bot te vernederen. En je voelt vaak van te voren haarscherp aan welke fijnzinnige typetjes het zijn, en dat voel je in deze discussie dus ook weer.

Ruim 20 jaar ben ik obees geweest,  morbide obees in combinatie met andere gezondheidsklachten.  Op mijn schoonmoeder na heb ik nooit te maken gehad met commentaar,  zgn goedbedoelde opmerkingen of andere negatieve zaken wanneer het over mijn gewicht/figuur ging.  Juist andersom.  Sinds ik 40 kg afgevallen ben door 15 jaar geleden compleet anders te gaan eten heb ik véél meer negatieve opmerkingen aangehoord.  Mijn ouders,  mijn gezinsleden waren heel blij voor mij ,ze hadden zich wel degelijk zorgen gemaakt.  Maar voor de rest: wat een commentaar van anderen toen ik die kilo's kwijt was en het er in die jaren daarna ook nog afbleef.  Mijn persoonlijke ervaringen zijn dus compleet anders dan hoe jij ze beschrijft/ervaart.  Juist nu ik in maat 38 pas permitteren mensen zich veel meer uitspraken die ik minder plezierig vind. 

tja, ik heb uit verschillende hoeken rotopmerkingen en vooroordelen over mijn gewicht gehoord. En ik ben niet eens obees, gewoon wat zichtbaar overgewicht. Ik zou een gestoorde relatie met mijn lichaam hebben, om maar wat te noemen. 
toen ik ging hardlopen voor mijn gezondheid kreeg ik fysieke klachten. Ik raadpleegde een gerenommeerd sportarts en die vond het nodig me in één consult zes keer te vertellen dat ik veel te zwaar ben. Tja het is niet dat ik dat nog niet wist hè? Ik heb een bmi van 27,5 maar ben het zat om aangesproken te worden alsof ik een vetklomp zonder hersens ben. Ik geloof niet meer zo in die goede bedoelingen van mensen die me willen ‘helpen’ door in te wrijven hoe dik ik ben. 
als je iemand in je omgeving wil helpen, dan hoef je niet te vertellen dat diegene dik is. Je hoeft geen hints te laten vallen over dat komkommer beter is dan kaas. Je hoeft alleen maar zonder oordeel naar diegene te kijken. Je hoeft dikte niet te prijzen of big=beautiful te roepen. Alleen maar aanwezig zijn, en menselijk contact te bieden zonder oordeel. Niet omdat je dikte wil promoten,maar omdat mensen de beste en gezondste relatie met hun lichaam kunnen hebben als anderen niet meedoen aan de spanning rondom gewicht. 

Wieder schreef op 19-09-2024 om 19:19:

Waarom zou je het bespreekbaar moeten maken? Mensen weten dat heus zelf wel hoor. Als ze je nu om hulp zouden vragen, maar bemoei je verder gewoon lekker met jezelf.

Dus als je man/vrouw besluit dat de buit nu binnen is en dichtgroeien helemaal oké is zou je er nog zo luchtig over denken?

Horken schreef op 19-09-2024 om 22:36:

[..]

[Quote verwijderd]

Ik heb deze hele discussie gelezen en ik lees absoluut niet in Felija’s berichten wat jij er nu van maakt. Ik lees oprechte bezorgdheid voor het welzijn van haar zus. En daarbij de vraag hoe ze hier het beste mee om kan gaan. Ik denk dat het antwoord hierop nu wel duidelijk is door verschillende reacties. Maar wat sommigen in haar reacties lezen zoals dat ze zich verheven voelt of al die dingen die jij noemt, zie ik echt niet.

Nick90 schreef op 20-09-2024 om 01:10:

[..]

Dus als je man/vrouw besluit dat de buit nu binnen is en dichtgroeien helemaal oké is zou je er nog zo luchtig over denken?

De minachting die van jouw bericht druipt zegt alles en maakt dat ik nul zin heb om met jou een gesprek aan te gaan.

Nick90 schreef op 20-09-2024 om 01:10:

[..]

Dus als je man/vrouw besluit dat de buit nu binnen is en dichtgroeien helemaal oké is zou je er nog zo luchtig over denken?

Als jouw liefde voor haar uit haar aantal kilo's bestaat, dan snap ik dat je daar iets van vindt.

Nu de relatie met je dochter. Verandert die als ze zwaarder wordt?

En stel jij begint, door welke reden ook, minder goed in je vel te passen. Mag je partner dan ook op je afknappen of is zij dan degene die kortzichtig is?

En hoe doe je dat met ouder worden? Inruilen? Sommige mensen worden niet zo "mooi oud"....mogen die dan geen relatie meer? 

Mogen alleen slanke mensen een relatie? Mogen dikke(re) mensen niet geliefd zijn of liefhebben?

En mensen met een vlekje?

Ik ben liever te dik dan zo kortzichtig als dat een keuze zou zijn.

Want het kan mensen niets schelen wat of wie je bent, behalve als je overgewicht hebt. Dan heb je geen vlekje maar ben je een Dalmatier in the spotlights, klaar om gestenigd te worden. Makkelijke prooi.

Als ik me ongemakkelijk voelde vroeger, voor mijn part op de dansvloer, dan kreeg ik te horen: dat zit tussen JOUW oren, mensen letten niet op jou en oordelen niet. Dat doen ze wel. En ook nog als ze volwassen zijn. Alleen dan proberen ze het te maskeren, sommigen dan, onder het motto zorgzaam.

Let gewoon op jezelf. Gooi die 1e steen fijn naar jezelf. Want daar zit het echte probleem en dat schijnt heel slecht te behandelen. 

Nick90 schreef op 20-09-2024 om 01:10:

[..]

Dus als je man/vrouw besluit dat de buit nu binnen is en dichtgroeien helemaal oké is zou je er nog zo luchtig over denken?

Als jouw liefde voor haar uit haar aantal kilo's bestaat, dan snap ik dat je daar iets van vindt.

Nu de relatie met je dochter. Verandert die als ze zwaarder wordt?

En stel jij begint, door welke reden ook, minder goed in je vel te passen. Mag je partner dan ook op je afknappen of is zij dan degene die kortzichtig is?

En hoe doe je dat met ouder worden? Inruilen? Sommige mensen worden niet zo "mooi oud"....mogen die dan geen relatie meer? 

Mogen alleen slanke mensen een relatie? Mogen dikke(re) mensen niet geliefd zijn of liefhebben?

En mensen met een vlekje?

Ik ben liever te dik dan zo kortzichtig als dat een keuze zou zijn.

Want het kan mensen niets schelen wat of wie je bent, behalve als je overgewicht hebt. Dan heb je geen vlekje maar ben je een Dalmatier in the spotlights, klaar om gestenigd te worden. Makkelijke prooi.

Als ik me ongemakkelijk voelde vroeger, voor mijn part op de dansvloer, dan kreeg ik te horen: dat zit tussen JOUW oren, mensen letten niet op jou en oordelen niet. Dat doen ze wel. En ook nog als ze volwassen zijn. Alleen dan proberen ze het te maskeren, sommigen dan, onder het motto zorgzaam.

Let gewoon op jezelf. Gooi die 1e steen fijn naar jezelf. Want daar zit het echte probleem en dat schijnt heel slecht te behandelen. 

Schemerlampje schreef op 20-09-2024 om 01:20:

[..]

Ik heb deze hele discussie gelezen en ik lees absoluut niet in Felija’s berichten wat jij er nu van maakt. Ik lees oprechte bezorgdheid voor het welzijn van haar zus. En daarbij de vraag hoe ze hier het beste mee om kan gaan. Ik denk dat het antwoord hierop nu wel duidelijk is door verschillende reacties. Maar wat sommigen in haar reacties lezen zoals dat ze zich verheven voelt of al die dingen die jij noemt, zie ik echt niet.

Jawel dat zit er wel, maar deels gemaskeerd. Mensen vinden iets van gewicht, zo simpel is het helaas.

Max88 schreef op 20-09-2024 om 07:38:

[..]

Als jouw liefde voor haar uit haar aantal kilo's bestaat, dan snap ik dat je daar iets van vindt.

Nu de relatie met je dochter. Verandert die als ze zwaarder wordt?

En stel jij begint, door welke reden ook, minder goed in je vel te passen. Mag je partner dan ook op je afknappen of is zij dan degene die kortzichtig is?

En hoe doe je dat met ouder worden? Inruilen? Sommige mensen worden niet zo "mooi oud"....mogen die dan geen relatie meer?

Mogen alleen slanke mensen een relatie? Mogen dikke(re) mensen niet geliefd zijn of liefhebben?

En mensen met een vlekje?

Ik ben liever te dik dan zo kortzichtig als dat een keuze zou zijn.

Want het kan mensen niets schelen wat of wie je bent, behalve als je overgewicht hebt. Dan heb je geen vlekje maar ben je een Dalmatier in the spotlights, klaar om gestenigd te worden. Makkelijke prooi.

Als ik me ongemakkelijk voelde vroeger, voor mijn part op de dansvloer, dan kreeg ik te horen: dat zit tussen JOUW oren, mensen letten niet op jou en oordelen niet. Dat doen ze wel. En ook nog als ze volwassen zijn. Alleen dan proberen ze het te maskeren, sommigen dan, onder het motto zorgzaam.

Let gewoon op jezelf. Gooi die 1e steen fijn naar jezelf. Want daar zit het echte probleem en dat schijnt heel slecht te behandelen.

Tja ik ben wel van mening  dat je voor je man of vrouw wel je best moet blijven doen om er goed uit te zien.  En daar hoort voor mij een beetje in vorm blijven zeker bij

Nick90 schreef op 20-09-2024 om 08:12:

[..]

Tja ik ben wel van mening dat je voor je man of vrouw wel je best moet blijven doen om er goed uit te zien. En daar hoort voor mij een beetje in vorm blijven zeker bij

Maar waarschijnlijk heb je dan ook een vrouw getroffen die dat zelf ook heel belangrijk vindt. En als jullie lekker samen in de sportschool willen werken aan een strak lijf, good for u. 

Maar niet iedereen vindt dat belangrijk. Mijn man was altijd heel slank. Heeft nu wat spekjes om zijn middel. I really don't care, ik ging voor zijn eigenwijze kijk op de wereld en mooie blauwe ogen. Ik had 20 jaar geleden ook al wat extra spek op mijn lijf. En ik jojo zo'n 10 kilo op en neer. Maar ik heb een leuk koppie, deel zijn gevoel voor humor en trek hem meer mee de wereld in. 

En zo zijn er meer mensen voor wie dat lijf nooit zo belangrijk is geweest in een relatie. Good for them. 

Ginevra schreef op 19-09-2024 om 23:49:

tja, ik heb uit verschillende hoeken rotopmerkingen en vooroordelen over mijn gewicht gehoord. En ik ben niet eens obees, gewoon wat zichtbaar overgewicht. Ik zou een gestoorde relatie met mijn lichaam hebben, om maar wat te noemen.
toen ik ging hardlopen voor mijn gezondheid kreeg ik fysieke klachten. Ik raadpleegde een gerenommeerd sportarts en die vond het nodig me in één consult zes keer te vertellen dat ik veel te zwaar ben. Tja het is niet dat ik dat nog niet wist hè? Ik heb een bmi van 27,5 maar ben het zat om aangesproken te worden alsof ik een vetklomp zonder hersens ben. Ik geloof niet meer zo in die goede bedoelingen van mensen die me willen ‘helpen’ door in te wrijven hoe dik ik ben.
als je iemand in je omgeving wil helpen, dan hoef je niet te vertellen dat diegene dik is. Je hoeft geen hints te laten vallen over dat komkommer beter is dan kaas. Je hoeft alleen maar zonder oordeel naar diegene te kijken. Je hoeft dikte niet te prijzen of big=beautiful te roepen. Alleen maar aanwezig zijn, en menselijk contact te bieden zonder oordeel. Niet omdat je dikte wil promoten,maar omdat mensen de beste en gezondste relatie met hun lichaam kunnen hebben als anderen niet meedoen aan de spanning rondom gewicht.

Ik kreeg die opmerkingen al toen ik in de twintig was en een gezonde bmi (ca 23,5) had oke ik paste toen niet in maat 38 maar had gewoon een mooi iets voller postuur. Gewicht is iets waar sommige mensen altijd overlopen te zeiken. Inderdaad ook de komkommer opmerking terwijl ik altijd vrij gezond eet maar op een feestje en in het weekend wel  zondig.

Nu na de overgang wel wat overgewicht bmi 26,5 maar ik krijg nu minder opmerkingen dan vroeger toen mijn bmi gezond was. Ik ben wel harder en directer geworden in mijn reactie terug.

Tuinfluiter schreef op 20-09-2024 om 08:59:

[..]

Ik kreeg die opmerkingen al toen ik in de twintig was en een gezonde bmi (ca 23,5) had oke ik paste toen niet in maat 38 maar had gewoon een mooi iets voller postuur. Gewicht is iets waar sommige mensen altijd overlopen te zeiken. Inderdaad ook de komkommer opmerking terwijl ik altijd vrij gezond eet maar op een feestje en in het weekend wel zondig.

Nu na de overgang wel wat overgewicht bmi 26,5 maar ik krijg nu minder opmerkingen dan vroeger toen mijn bmi gezond was. Ik ben wel harder en directer geworden in mijn reactie terug.

Ik kreeg die opmerking op mijn 16de, bij de dokter.  Ik had last van mijn knie en moest op de weegschaal.  Ik was 1.75 en woog 66 kilo.  Ik was niet slank,  maar ook niet volslank,  ik was heel gewoon.  Wat vind je zelf van je gewicht,  vroeg hij.  Tot die tijd vond  ik er niet zo gek veel van.  En misschien had het feit dat ik net van mijn brommer gevallen was,  iets te maken met mijn knieproblemen.  Maar op die dag leerde ik al dat als je dik bent (wat ik toen niet was,  maar het zaadje was geplant), iedere klacht afgedaan wordt op je gewicht.  Ik ben nu bijna 50, maar de keren dat ik naar een dokter gegaan ben,  zijn op 1 hand te tellen.  Omdat ik er ervan overtuigd ben dat het geen enkele zin heeft omdat een arts toch zijn of haar oordeel al klaar heeft.  Dat ís niet zo,  maar door alle goedbedoelde en liefdevolle opmerkingen die ik heb mogen ontvangen in mijn leven,  heeft die overtuiging postgevat in mijn hersenen en in mijn ziel. En ik ben er geen kilo lichter door geworden.  Ik weet dat ik te dik ben.  Jullie hebben allemaal,  stuk voor stuk gelijk. Sorry daarvoor.