Bijna obees
Goedemiddag, ben al een tijdje bezorgd over onze zoon (19) die de laatste jaren best dik is geworden.
Volgens hem is zijn BMI net niet obees dus het is geen probleem. Hij vervangt spijkerbroek voor een joggingbroek en een oversized tshirt daarbij, opgelost!
Ik maak me zorgen vooral over de gevolgen van zijn dikworden, zoals hartproblemen, vaatziekten en diabetes.
Hij eet vooral 's nachts wanneer hij ah studeren is. Hij woont op kamers maar weekenden is die thuis.
Ook eet hij graag snoep en gebak (gemaakt door zijn vriendin).
Vroeger was hij heel actief, sportief en bewoog veel maar nu vindt hij sport niet zo leuk.
Wij ouders zijn juist heel sportief en helemaal niet dik, ook nooit geweest. Ook eten we heel gezond.
Hij is, trouwens, hierover ook niet echt te spreken.
Volgens hem is hij helemaal niet dik en we overdrijven.
Ik hoop dat hij eindelijk het licht zal zien maar maak me toch zorgen.
Iemand een tip of ervaring?
Of moet ik hem toch gewoon laten in zijn doen, hij is tenslotte volwassen :-/
Bedankt!
Ik snap dat je je hier zorgen over maakt! Misschien niet obees, maar wel flink overgewicht begrijp ik? En dan nog zo jong. Heeft zijn vriendin ook overgewicht?
Maar goed hij maakt zich zelf dus geen zorgen begrijp ik? De term dik, tsja, misschien is dat subjectief? Of misschien voelt dit heel negatief voor hem.
Wat kun je ermee....ik denk dat je je zorgen wel kunt uiten, ook omdat hij misschien ook steeds meer aankomt. Ikzelf zou het dan vooral hebben over het gezondheidsaspect van overgewicht. En hoe komt het dat zijn eet -en beweegpatroon zo veranderd is? Maar niet teveel over door blijven gaan. Het is zijn lijf en zijn leven.
Het kwaad is al geschiet. De extra vetcellen zijn al aangemaakt helaas omdat hij in zijn opgroeijaren dik is geworden. Je moet wachten tot hij zelf er zich aan gaat ergeren. Wellicht als hij het serieuze leven binnenstapt met huisje boompje beestje baantje en kindje maken dat hij weerzin gaat ervaren en de nadelen gaat zien, ondervinden.
Bedankt Mischa,
Flink overgewicht inderdaad!
Zijn vriendin is juist heel slank.
Ik zeg precies dat, dat ik me zorgen maak over zijn gezondheid. Dat is ook zo, met zijn looks bemoei ik me niet, voor zover.
Zijn eet- en beweegpatroon veranderde langzaam gedurende de laatste jaren, volwassen worden, buitenshuis gaan wonen, en dergelijke. Vroeger had ik veel meer grip op wat hij wel en niet eet. En zo ook op zijn levensstijl.
Gelukkig gaat hij nog steeds graag met ons op vakantie en daar zijn we altijd heel actief en zo te zien geniet hij daar ook van.
Ik probeer met hem mijn zorgen over zijn gezondheid te bespreken maar dat gaat heel moeilijk. Want in de momenten dat hij thuis is en kan ik hem even spreken wil ik natuurlijk niet meteen hierover beginnen.
Verder, volgens mij, hebben we een zeer goede relatie met hem. Ook is hij altijd best goed gestemd en vrolijk.
Bedankt Moederkareltje,
Ja, dat vrees ik ook!
Hopelijk begrijpt hij het toch ietsje eerder, hoop ik!
Misschien is hij ondanks het overgewicht toch wel goed gezond, als de middelomtrek maar goed is
Je zoon is volwassen en woont niet meer thuis. Je kan je zorgen maken maar er verder weinig aan doen. Ik zou dan ook zeker niet te veel pushen en “zeuren” over dit onderwerp, de kans is dan groot dat je hem alleen maar van je af duwt.
Ik begrijp je zorgen. Je wilt niet dat je kind er later gezondheidsklachten door krijgt. Ik denk alleen wel dat je het moet loslaten. Hoe vaker je er over begint, hoe meer hij zich er tegen zal verzetten. Overtuigen werkt niet. Hij zal zelf intrinsiek gemotiveerd moeten zijn om er iets aan te doen. Blijkbaar is het voor hem nu nog geen probleem. Laat het dan zo. Accepteer dat dit nu voor hem geen prioriteit heeft in zijn leven.
Wat je wel kan doen is zelf gewoon een voorbeeld blijven zonder daar constant de nadruk op te leggen.
Ik heb een vriendin. Flink stevig. Zus en moeder allebei ook overgewicht. Haar man is heel slank. Schoonfamilie uiterst gezond. Zien er allemaal slank uit, heel veel sporten en bewegen, en vooral ook de nadruk op die gezonde kant van het leven leggen. Ze wordt hier zo naar van. Elke keer weer een steek van onzekerheid als er weer een opmerking wordt gemaakt.. Ze loopt al jaren te vechten met haar gewicht. Elke dag weer een strijd.
Ik wil maar zeggen dat je je zoon er niet mee helpt om hem te overtuigen over zijn leefstijl en risico's. Hij weet dit zelf echt wel.
Ik zou het loslaten. Hij is volwassen en moet leren zijn eigen keuzes te maken. Het enige wat je kan doen is voorleven. Dus stel voor om gezellig samen iets actiefs te gaan doen, nodig hem uit voor een lekkere voedzame maaltijd maar laat dit verder los.
Toen ik net op kamers zat kwam ik paar kilo aan en zei een tante dat ik nu toch wel op moest gaan letten. Dat vergeet ik nooit meer, voelde heel vervelend toen.
Als hij een vriendin heeft weten te krijgen ondanks zijn corpulentie dan zie ik het somber in voor je. Acceptatie door anderen helpt niet om een juist gewicht te bereiken. De helft van de mensen in Nederland heeft overgewicht dus die zal dit al gauw als "normaal" zien. Als hij gelukkig is (ondanks het gesjouw met al die kilo's) dan valt ook dit argument om en heb je alleen nog "gezondheidsredenen" over. En op die leeftijd telt dat nog haast niet. Je denkt dan nog dat je onverwoestbaar bent.
Ik zou het af en toe blijven noemen zodat hij niet gaat aannemen dat het normaal is, maar verder kan je er niets aan doen.
Waarom denk je dat hij zelf niet in de spiegel kan kijken? En dat jij het dus altijd moet benoemen? Denk je dat er per keer dat je het benoemt er effe een kilo van afvalt?
Laat het los. Tenzij je graag wil dat hij een eetstoornis kweekt.
Hij neemt vanzelf wel stappen als hij daar zelf klaar voor is.
rionyriony schreef op 18-09-2024 om 20:13:
Als hij een vriendin heeft weten te krijgen ondanks zijn corpulentie dan zie ik het somber in voor je.
Want mensen die te dik zijn, zijn anders niet leuk genoeg om een relatie te kunnen hebben?
rionyriony schreef op 18-09-2024 om 20:13:
Als hij een vriendin heeft weten te krijgen ondanks zijn corpulentie dan zie ik het somber in voor je. Acceptatie door anderen helpt niet om een juist gewicht te bereiken. De helft van de mensen in Nederland heeft overgewicht dus die zal dit al gauw als "normaal" zien. Als hij gelukkig is (ondanks het gesjouw met al die kilo's) dan valt ook dit argument om en heb je alleen nog "gezondheidsredenen" over. En op die leeftijd telt dat nog haast niet. Je denkt dan nog dat je onverwoestbaar bent.
Ik zou het af en toe blijven noemen zodat hij niet gaat aannemen dat het normaal is, maar verder kan je er niets aan doen.
Soms zou je toch willen dat je een post een dislike kon geven. Man, man, man. Wat een gevaarlijke onzin.
Ik sluit me aan bij de meerderheid. Hij is volwassen, en je moet dit laten gaan. Dit is de spanning in jullie relatie niet waard. Je gaat nu niet tot hem doordringen, wat je ook zegt. Accepteer hem zoals hij is. Voor je geruststelling: heel veel studenten eten ongezond en doen tijdelijk minder aan beweging, maar trekken later weer bij. In Amerika hebben ze daar zelfs een term voor: de freshman fifteen.
Renmuis schreef op 18-09-2024 om 21:57:
[..]
Soms zou je toch willen dat je een post een dislike kon geven. Man, man, man. Wat een gevaarlijke onzin.
Ik sluit me aan bij de meerderheid. Hij is volwassen, en je moet dit laten gaan. Dit is de spanning in jullie relatie niet waard. Je gaat nu niet tot hem doordringen, wat je ook zegt. Accepteer hem zoals hij is. Voor je geruststelling: heel veel studenten eten ongezond en doen tijdelijk minder aan beweging, maar trekken later weer bij. In Amerika hebben ze daar zelfs een term voor: de freshman fifteen.
Dikke like, Renmuis!
Jesse_1 schreef op 18-09-2024 om 20:24:
[..]
Want mensen die te dik zijn, zijn anders niet leuk genoeg om een relatie te kunnen hebben?
Meestal proberen vrijgezelle mensen nog wel een gezond en sterk, vruchtbaar, aantrekkelijk lichaam na te streven als ze nog op zoek zijn naar een partner en worden ze pas als ze gesetteld zijn met partner dikker. Dus de motivatie om een vrouwtje te krijgen is er niet en vrouwtje vind het misschien ook wel prima want zo nam ze hem dus daarom valt er weer een boel motivatie weg om gezonder te leven.
Riony heeft een gezonde, natuurlijke zienswijze hierop die gewoon klopt als je het goed leest.
Renmuis schreef op 18-09-2024 om 21:57:
[..]
Soms zou je toch willen dat je een post een dislike kon geven. Man, man, man. Wat een gevaarlijke onzin.
Ik sluit me aan bij de meerderheid. Hij is volwassen, en je moet dit laten gaan. Dit is de spanning in jullie relatie niet waard. Je gaat nu niet tot hem doordringen, wat je ook zegt. Accepteer hem zoals hij is. Voor je geruststelling: heel veel studenten eten ongezond en doen tijdelijk minder aan beweging, maar trekken later weer bij. In Amerika hebben ze daar zelfs een term voor: de freshman fifteen.
En wat is dan de onzin? Het klopt als een bus. Als iedereen zegt dat je prima bent ook met 100kg gaat niemand meer op de rem. Wat sociale controle houdt de mens in het gareel.