Zoon met overgewicht blijft maar snoepen en bijkomen
Mijn zoon, bijna 14, heeft overgewicht. Hij is zwaar gebouwd met vooral een erg dikke buik.
Hij kampt daar al jaren mee, en ik probeer dus ook al jaren, op de zachte manier, om hem te stimuleren om er iets aan te doen door meer te sporten, minder te snoepen...
Wanneer ik lees over pubers met overgewicht, is het algemene advies steeds om je puber niet te pushen. Hij zou zelf de klik moeten maken.
Ik maak me echter erg veel zorgen hierover. En dan in de eerste plaats op het effect op zijn gezondheid. Een half jaar geleden hadden we een consultatie bij een endocrinoloog, ivm een ander probleem, en daar ging het ook over zijn gewicht. Zij liet hem zien hoe hij boven de groeicurve zat, en ze vertelde hem dat hij niet moest gaan diëten, maar dat er wel echt niks meer bij mocht komen.
De eerste weken had dat effect. Maar gaandeweg begon hij weer met snoepen.
En dat doet hij altijd wanneer ik het niet zie. Ik zie hem thuis zelden of nooit met zoetigheden. Maar ik vind wel veel papiertjes en zie op zijn rekening dat hij elke dag voor of na school winkeltjes induikt.
Van de week heeft hij een doosje gekregen met allerlei Milka-lekkernijen erin. Ik heb hem op het hart gedrukt om er af en toe iets uit te nemen. Vanmorgen stelde ik vast dat hij alles al opgegeten heeft. En het was niet weinig.
Nu moet ik me echt inhouden om niet echt heel hard tegen hem te gaan zijn. Als ik me volledig zou laten gaan, zou ik hem zeggen dat hij een vreetzak is en dat het werkelijk degoutant is wat hij doet. Klinkt hard, ik weet het, maar ik maak me er zoveel zorgen over.
Ik heb uiteraard al gedacht aan naar een diëtist gaan. Maar ik vrees dat dat effect net hetzelfde zal zijn als dat van de endocrinoloog.
Heeft iemand zinvolle tips voor mij?
Mijn kinderen aten op die leeftijd ook heel veel. Ik probeerde (en nog) daarom zoveel mogelijk gezond eten in de koelkast te hebben. Broccolisoep, linzensoep, pompoensoep, overgebleven prak, groente van gisteren, alles wat er staat eten ze op want het is makkelijk pakken en hoeft alleen even in de magnetron. Door te zorgen dat er gezond eten klaar staat, eten ze in ieder geval wat anders dan alleen snoep en leren ze bovendien dat hartig eten eigenlijk veel lekkerder is. Het vult sowieso ook veel beter.
Een 14-jarige zal zijn grote groeispurt nog krijgen dus best kans dat hij over een paar jaar er veel beter bij staat.
Ondertussen zou ik je dus aanraden er veel gezond eten in te stoppen en heel veel liefde. Dan hoeft hij zijn frustraties niet weg te eten.
Als hij te weinig conditie heeft om mee te doen met voetbal, dan gaat het niet helpen als hij daar op de kant moet zitten. Een rare instelling van de trainer, laat hem dan liever wat rondjes lopen tot zijn conditie betert.
En saneer echt je eigen huishouding. Heb je echt geen frisdrank of junkfood in huis? Hier viel daar echt wel winst te behalen. En gekregen snoep werd voor elkaar beheerd, in overleg!
Dat heeft geen zin als hij onderweg van/naar school dingen koopt en opeet voor hij thuis is, lijkt me?
Wat bij mijzelf hielp is, niet te denken in dingen die je NIET meer mag eten, maar vooral te focussen op dingen die je wel mag eten. Zorg dat dat voldoende voorhanden is. Maar voor mijn jongste werkte deze aanpak helaas niet, heeft nog steeds te kampen met overgewicht.
Wanneer is dit gedrag begonnen, TO? Ik lees net ook ergens dat je nog niet lang geleden gescheiden bent. Kan het zijn dat hij daarover zijn gevoelens niet kan uiten, en dat compenseert met snoepen en eten? Hoe was hij voor de scheiding? Speelde dit toen ook al? Misschien kun je ook eens naar deze invalshoek kijken. Je scheef nl ook ergens dat het er bij zijn vader heel anders aan toe gaat. Misschien is er onopgelost oud zeer wat hij oppikt, en waar hij geen raad mee weet?
je kunt ook alles over-psycholiseren, typisch vrouwendingetje. Hij vindt het gewoon lekker, net als 99.9% van de bevolking.
je kunt ook alles over-psycholiseren, typisch vrouwendingetje. Hij vindt het gewoon lekker, net als 99.9% van de bevolking.
Broccolisoep, linzensoep, pompoensoep, overgebleven prak, groente van gisteren, alles wat er staat eten ze op want het is makkelijk pakken en hoeft alleen even in de magnetron.
Gadverdarrie.
Beerlover schreef op 17-02-2022 om 10:45:
je kunt ook alles over-psycholiseren, typisch vrouwendingetje. Hij vindt het gewoon lekker, net als 99.9% van de bevolking.
Dus beerlover, hoe zou jij het dan aanpakken als het jouw 13 jarige zoon zou zijn? Commentaar geven blaten over seks in de toekomst en geld verdienen daar bereik je namelijk geen bal mee.
Ik hoor dus graag wat jij zou doen om je zoon te helpen? Ik neem aan dat je kinderen hebt want dit forum is voor ouders dus help ons.
Dit forum is helemaal niet alleen voor ouders. Lees mijn eerdere posts en steek je hoofd uit het zand. En ik blaat niet, ben geen schaap, beetje respect hé
Ja tuurlijk vindt hij het lekker. Je gaat niet smerige dingen zitten eten.
Maar gewoon voor de lekker kun je ook een paar snoepjes nemen, dat hoeven niet meteen hele zakken te zijn.
Met alleen zeggen 'je vreet te veel en je bent veel te dik en zo ga je nooit een meisje krijgen' help je iemand niet.
Wel is het belangrijk om eerlijk te zijn over iemands gezondheid en gedrag en samen kijken naar hoe het anders kan.
Ik wil jullie er op wijzen dat er veel klachten binnenkomen over dit draadje. We willen dat iedereen met respect behandeld wordt en het respect is ver te zoeken op dit moment. Graag niet meer in herhaling vallen en ik heb alle argumenten over het niet kunnen vinden van een partner, een goede baan en een hoog inkomen nu wel gezien. Die worden nu verwijderd.
Verder alleen tips voor APw of vragen beantwoorden van APw. Al het andere wordt verwijderd.
Beerlover schreef op 17-02-2022 om 11:07:
Dit forum is helemaal niet alleen voor ouders. Lees mijn eerdere posts en steek je hoofd uit het zand. En ik blaat niet, ben geen schaap, beetje respect hé
Die heb ik gelezen maar ik las daarin geen goede, bruikbare tips. Alleen opmerkingen waar een 13 jarige niks aan heeft. Dus ik hoor graag wat jij dan ziet als een goede methode om een te zwaar kind te helpen om een gezond gewicht te bereiken.
Ik denk denk dat niemand hier zijn kop in het zand steekt.
Je hebt de heilige plicht om je kind jouw kennis en ervaringen over te brengen. Maar die mag ik hier blijkbaar niet herhalen. Wel eens gehoord van vrijheid van meningsuiting?
to, ik was vroeger jouw zoon. Vergeleken met nichten en neven een stuk voller en daarom werd bij alles wat ik at door ooms en tantes een opmerking gemaakt. Ik ben bijna 29 en nog steeds een haat-liefde verhouding met de weegschaal en mijn man probeert nog steeds zijn best te doen dat ik geen anorexia ontwikkel (ik eet veel te weinig, omdat ik bang ben dik te worden). En als ik foto's terugkijk, viel het eigenlijk heel erg mee.
Wat ik wil zeggen, je opmerkingen kunnen keihard aankomen. Ook al zal je zoon doen alsof het hem niks doet. Ik zou hem zeggen dat je van hem houdt zoals hij is, dat hij niet voor jou hoeft te veranderen en dat je weet dat het voor hem ook niet fijn is dat zijn kleding niet altijd meer past en dat het ook niet leuk is om steeds op de bank te zitten. Dat hij altijd bij jou mag klagen als het even niet lekker gaat en dat je hem in alles zal steunen. Dat je het erg vindt dat hij niet zichzelf durft te zijn bij jou, omdat hij stiekem snoept. Dat je liever samen iets lekkers op de bank eet en samen geniet van de korte tijd die hij nog bij jou thuis doorbrengt (voor je het weet us hij de deur uit). Dat je graag samen boodschappen doet en dat jullie allebei iets lekkers kiezen (jij dan een gezond alternatief) en dat jullie iedere avond na het eten samen een toetje maken en dat opeten. De ene keer beslis jij, de andere keer hij. Dan bouwen jullie samen aan een goede band en eet hij wellicht ook meer gezonde dingen. Met die goede band kan je uitzoeken waarom hij zoveel snoept en waarom dat stiekem is. Misschien weet hij hoe jij erover denkt en doet hij dat daarom onder de radar? Misschien zit hij niet lekker in zijn vel?
En misschien to, zal hij uit zichzelf een keer zeggen, mam ik wil gezonder leven kan je me daarmee helpen? En dan to, komt het uit zichzelf en is hij veel gemotiveerder. Intrinsieke motivatie is hierin veel belangrijker dan wat anderen vinden. En mocht dat moment niet komen, probeer dan in ieder geval niet te hard te oordelen. Als hij lekker in zijn vel zit en zijn leven leidt zoals hij dat wil, wees dan blij dat jouw kind gelukkig is.
Ik zou er toch wat harder inzitten.
Te beginnen met thuis in elk geval geen snoep en frisdrank meer in huis halen, maar hem leren gezond te eten. Zo'n Milka-traktatie zou ik dan gewoon weggooien.
Wat hij buitenshuis doet, heb je minder invloed op. Ongezond eten is tegenwoordig overal en het is haast de norm.
In mijn omgeving heb ik ook een jongen die op zijn 14e echt overgewicht had. Wel goed in de sport die hij deed maar ook veel at.
Op zijn 16e ging bij hem de knop om en een klein jaar later staat er nu een hunk met een 6-pack. Door Corona hebben we 'm een tijd niet gezien en toen hij binnen kwam lopen had iedereen echt niet door dat hij het was. Tot we zijn moeder zagen en de link legden.
Ik denk dat het heel belangrijk is om het gesprek te blijven aangaan, maar dat de omslag echt vanuit het kind zelf moet komen want dan zullen ze het volhouden.
Je kunt thuis wel sturen wat er in huis is, maar tieners gaan toch ook meer en meer hun eigen gang en kopen zelf dingen of laten het hun vrienden kopen.
Weet je of hij eet omdat hij echt honger heeft? Of heeft het een andere oorzaak?
