Wat voor straf is gepast?
Beste allen,
Onze zoon is bijna 14 en erg gericht op gamen. Maar omdat hij ook sport, vrienden en een bijbaantje heeft én zijn schoolcijfers (vwo) goed zijn, hebben we daar nooit een probleem van gemaakt. Nieuwe tijd, zeg maar. We hebben wel duidelijke afspraken gemaakt over in-game aankopen. Dat doen we dus gewoon niét, maar die games zijn zo gemaakt, dat het heel erg moeilijk is om daar weerstand tegen te bieden. Vandaag kwam ik erachter dat hij via zijn mobiele telefoon ruim 250 euro heeft uitgegeven. Dat zag ik op mijn bankafschrift (meneer was even vergeten dat ik zijn abonnement betaal en dat die in-game aankopen dus ook van mijn rekening gaan). Wel belangrijk om te zeggen: hij dacht dat hij zijn eigen geld uitgaf, dus het was geen stelen.
Toen ik hem erop aansprak schrok hij zichtbaar en heeft het geld meteen naar me overgemaakt. Maar dat verandert natuurlijk niets aan het feit dat hij die aankopen heeft gedaan. Dit neigt naar een verslaving of is dat te hard gedacht?
Mijn man en ik twijfelen over de straf. We denken erover om hem een lange tijd niet te laten gamen, als straf, maar ook als 'afkickperiode'. Is dat realistisch? Hij is onze oudste en hebben een dergelijke situatie dus nooit eerder meegemaakt. Wat zouden jullie een gepaste straf vinden, het gaat wel om heel veel geld dat hij buiten de afspraak heeft uitgegeven.
Alvast bedankt.
Overigens.. misschien loopt het met jullie zoon nu ook prima hoor. Mij is vroeger ook wel eens wat verboden en ik ben ook niet in de goot geëindigd.
Flanagan schreef op 16-05-2021 om 09:25:
Lopen we niet een beetje te hard op de zaak vooruit.
Misschien is het al goed gekomen; give a break.
Dank u. Ja, het is al goedgekomen. Hij heeft afgesproken met een vriend voor vandaag en heeft gisteravond lekker met zijn zus een potje ge-riskt. Van een weekje straf (waar hij zelf over mee mocht denken) keert hij zich echt niet van ons af. Hij heeft ook een oplossing moeten bedenken voor de gameomgeving waarin hij beheerder is. Kwam hij gisteren om 0:05 uur nog even trots vertellen dat hij dat had overgedragen aan een mede-gamer. We hebben maar even door de vingers gezien dat hij al een uur op bed had moeten liggen en dat hij dat via de game-chat had gedaan (😂). Ik dank iedereen voor de adviezen, eens of oneens. Ik denk dat in ons geval een excentrieke prikkel af en toe werkt, gezien zijn reactie en bereidheid om meteen met alternatieven en oplossingen te komen. Bij anderen is dat misschien weer anders en dat is prima.
Junio schreef op 16-05-2021 om 09:53:
Overigens.. misschien loopt het met jullie zoon nu ook prima hoor. Mij is vroeger ook wel eens wat verboden en ik ben ook niet in de goot geëindigd.
Uw laatste opmerking is hoe ik ernaar kijk.
ik las trouwens in uw reactie hierboven uw advies om mee te kijken en mee te spelen. Meespelen zal ik niet zo gauw doen, maar meekijken doe ik wel. Ik weet wel hoe die inkopen verslavend werken, want als Pietje en Klaasje dat wél doen, zijn zij sterker dan mijn zoon in de game. Het is een vernuftige manier van geld lospeuteren van kinderen. Af en toe laten inkopen, is voor onze zoon net zoiets als 'af en toe roken', je blijft verlangen naar dat beetje meer. Dat is de enige reden dat het hier in huis één van de weinige verboden is. We strooien uiteraard niet dagelijks met verboden en straffen, die zijn hier beiden zeldzaam.
Kleine verbetering taalkundig: ik zie dat mijn autocorrect van extrinsiek overal 'excentriek' heeft gemaakt. Dat is toch wel even iets anders en staat nogal dommig... voortaan toch maar wat beter mijn teksten nalezen voordat ik de reacties plaats... 😅.
Ik vind het ook meer een semantisch ding eigenlijk.
Iemand die een problematische relatie met alcohol heeft krijgt ook het advies om de alcohol een tijdje te laten staan. Een kind van 14 (want daar hebben we het toch wel over, 14 is echt nog wel jong), dat 250 euro uitgeeft in een game zou ik redelijk alarmerend vinden. Dat je dan samen afspreekt dat hij het gamen even mindert, vind ik echt niet gek.
Dat kun je straf noemen, of consequentie of een maatregel. Maar daar gaat het in mijn ogen niet om. Het gaat erom dat je iets doet wat bij de situatie past.
De straf verminderen ivm goed gedrag zou ik daarom dan weer niet doen.
Als hij lief is voor zijn zus zou ik ze samen een leuk uitje in het vooruitzicht stellen. Want dat past bij die situatie.
GinnyT schreef op 16-05-2021 om 11:09:
Ik vind het ook meer een semantisch ding eigenlijk.
Iemand die een problematische relatie met alcohol heeft krijgt ook het advies om de alcohol een tijdje te laten staan. Een kind van 14 (want daar hebben we het toch wel over, 14 is echt nog wel jong), dat 250 euro uitgeeft in een game zou ik redelijk alarmerend vinden. Dat je dan samen afspreekt dat hij het gamen even mindert, vind ik echt niet gek.
Dat kun je straf noemen, of consequentie of een maatregel. Maar daar gaat het in mijn ogen niet om. Het gaat erom dat je iets doet wat bij de situatie past.
De straf verminderen ivm goed gedrag zou ik daarom dan weer niet doen.
Als hij lief is voor zijn zus zou ik ze samen een leuk uitje in het vooruitzicht stellen. Want dat past bij die situatie.
Mmm, de opmerking over strafvwrmindering: daar zit wat in, maar ik heb het nu al gezegd, dus daarin kunnen we niet meer terug. Maar bedankt voor de tip, ik las het in een eerdere reactie ook al, daar had ik niet aan gedacht. Ik neem het mee voor een (hopelijk niet snelle) volgende keer. Dank.
Chiquita schreef op 15-05-2021 om 20:10:
Zonder verdere achtergronden te weten, vind ik zelf dat hij goed handelt door het geld meteen terug te betalen. Is hij misschien nu al genoeg geschrokken en kan met een goed gesprek dit verder als afgehandeld beschouwd worden?
hier sluit ik me ook bij aan.
straffen vind ik zelf nogal hard ervoor omdat ik vind dat hij goed handelt en goed reageerd op jullie en het ook gelijk heeft terug betaald.
mamavanRNW schreef op 16-05-2021 om 09:58:
[..]
Dank u. Ja, het is al goedgekomen. Hij heeft afgesproken met een vriend voor vandaag en heeft gisteravond lekker met zijn zus een potje ge-riskt. Van een weekje straf (waar hij zelf over mee mocht denken) keert hij zich echt niet van ons af. Hij heeft ook een oplossing moeten bedenken voor de gameomgeving waarin hij beheerder is. Kwam hij gisteren om 0:05 uur nog even trots vertellen dat hij dat had overgedragen aan een mede-gamer. We hebben maar even door de vingers gezien dat hij al een uur op bed had moeten liggen en dat hij dat via de game-chat had gedaan (😂). Ik dank iedereen voor de adviezen, eens of oneens. Ik denk dat in ons geval een excentrieke prikkel af en toe werkt, gezien zijn reactie en bereidheid om meteen met alternatieven en oplossingen te komen. Bij anderen is dat misschien weer anders en dat is prima.
wat fijn dat het opgelost is.
ik wil wel even zeggen dat ik het super goed van jullie zoon vind dat hij zo handelt en goed met jullie praat dat is niet overal het geval.😃👍
mamavanRNW schreef op 15-05-2021 om 21:56:
Ik zie vaak de opmerking "zakgeld is leergeld", maar dit is grotendeels kleedgeld, vinden jullie dat hetzelfde?
Ja. Hij komt er vanzelf achter dat hij geen nieuwe t-shirts kan betalen als het zomer wordt en hij of zijn veel te kleine kleding van vorig jaar aan moet of die veel te warme sweater. Bij wijze van spreken. Mooie les voor later, als je iets wil kopen en ook het geld op je rekening hebt staan, maar weet dat de aanslag gemeentebelasting er aan zit te komen.
Dit is een jongen met veel geld. Er is dus geen enkel probleem nu hij die games heeft gekocht. Er was ook geen reden om het te verbieden, behalve dat de ouders het zonde vinden om hier geld aan uit te geven. De jongen zelf heeft er waarschijnlijk veel plezier aan beleefd.
RosaMontana schreef op 16-05-2021 om 13:47:
Dit is een jongen met veel geld. Er is dus geen enkel probleem nu hij die games heeft gekocht. Er was ook geen reden om het te verbieden, behalve dat de ouders het zonde vinden om hier geld aan uit te geven. De jongen zelf heeft er waarschijnlijk veel plezier aan beleefd.
De reden om het te verbieden is het reële gevaar van verslavende werking. Daar zou onze zoon niet de eerste in zijn en ook niet de laatste. Die games zijn heel vernuftig ingericht.
RosaMontana schreef op 16-05-2021 om 13:47:
Dit is een jongen met veel geld. Er is dus geen enkel probleem nu hij die games heeft gekocht.
Hij koopt geen games, maar doet ingame-aankopen. Dat is een wezenlijk verschil. Het eerste is niet verslavend, het tweede wel. Je moet namelijk steeds meer bijkopen om bij te blijven met je mede-gamers. Hij mag dan ook wel games kopen (ook online), maar geen ingame-aankopen.
RosaMontana schreef op 16-05-2021 om 13:47:
Dit is een jongen met veel geld. Er is dus geen enkel probleem nu hij die games heeft gekocht. Er was ook geen reden om het te verbieden, behalve dat de ouders het zonde vinden om hier geld aan uit te geven. De jongen zelf heeft er waarschijnlijk veel plezier aan beleefd.
Dat is dus nog maar de vraag.
Zou je ook zo reageren als het om online gokken zou gaan? Ook daar kun je namelijk ook veel plezier aan beleven. 250 euro is echter een heleboel geld (vind ik). Ik waag te betwijfelen of dat nog in verhouding staat tot het beleefde plezier. Het klinkt meer als iets dat hij niet meer onder controle had.
mamavanRNW schreef op 16-05-2021 om 13:53:
[..]
De reden om het te verbieden is het reële gevaar van verslavende werking. Daar zou onze zoon niet de eerste in zijn en ook niet de laatste. Die games zijn heel vernuftig ingericht.
Maar is er juist dan niet meer opvoedkundige waarde te behalen met laten oefenen in ‘met mate’ en samen afwegen waarom wel/niet?
Ik koop als volwassene ook spullen die ik niet echt nodig heb. Gewoon voor de leuk. Laten we eerlijk zijn: wie niet? Vooral decospul voor binnen en buiten vind ik moeilijk te weerstaan. Dat weten ze bij de bekende goedkope funshopwinkel ook heel goed. Ik zie er geen kwaad in om af en toe binnen te lopen en met meer de winkel uit te lopen dan ik van plan was. Maar alleen als er geen belangrijke uitgaven onder lijden en als het niet de spuigaten uitloopt.
Mijn kinderen vragen mij wel eens over iets wat ze willen kopen: “Is dit duur?” Ik zeg dan soms: “Ik vind van wel maar dat komt omdat ik het het niet waard vind. Maar daar kun jij anders over denken.” Die afweging neem je een kind af als je voor hem besluit dat hij het gewoon niet mag kopen omdat jij het niks vindt. Dat kun je natuurlijk doen. Is uiteraard jouw verantwoordelijkheid als ouder. Maar ik doe het dus niet. Niet omdat ik alles maar goed vindt maar omdat ik wil dat ze er zelf over nadenken. En omdat ik een verbod op het kopen van nutteloze spullen hypocriet vind omdat ik het zelf ook doe.
GinnyT schreef op 16-05-2021 om 14:03:
[..]
Dat is dus nog maar de vraag.
Zou je ook zo reageren als het om online gokken zou gaan? Ook daar kun je namelijk ook veel plezier aan beleven. 250 euro is echter een heleboel geld (vind ik). Ik waag te betwijfelen of dat nog in verhouding staat tot het beleefde plezier. Het klinkt meer als iets dat hij niet meer onder controle had.
Ik vind 250€ ook een boel geld en zou daar ook zeker van schrikken als dat zomaar gedachteloos was weggestroomd. In hoeveel tijd heeft hij het eigenlijk uitgegeven? Je schreef eerder dat het voor hem geen weggegooid geld was. Nu schrijf je dat het controleverlies was. Je zegt dat hij (te) veel geld heeft (want onbeperkt. De belangrijke vraag (voor hem en voor jullie) is: had ik hier mijn geld aan uitgegeven als ik erover had nagedacht? Als hij nee zegt, heb je een mooie opening voor gesprek en leren. Als hij ja zegt ook. Dan kun je doorvragen naar de waarde en het plezier voor hem. Als er dat niet is, zouden bij mij ook alarmbellen gaan rinkelen. En dat is dan ook een goede vraag: waarom zou je dingen te kopen waar je geen plezier aan beleeft? Als het alleen is omdat er toch geen einde komt aan zijn bankrekening, zou ik daar wat aan doen. Ik zou nog eerder een verplicht spaarbedrag opleggen, een maximaal bedrag op de lopende rekening afspreken, of opa’s en oma’s dwingen het geld op een spaarrekening te zetten dan mijn kind te verbieden keuzes te maken over de eigen lopende rekening. Omdat dat nou net is wat geleerd moet worden.
Ik heb de indruk dat je veel invult, op basis van hoe jij denkt dat het is of zou moeten zijn. Misschien klopt dat helemaal. Misschien niet. Ik zou graag willen weten wat er in kind omging toen hij dit deed en hoe hij er zelf in de toekomst mee zou willen omgaan. Als ik echt dacht dat er uit bescherming grenzen gesteld zouden moeten worden, zou ik dat zeker doen. Maar ik zou dan dus proberen het risico van fouten te verkleinen door het potentiële verlies te begrenzen. Ik kan me voorstellen dat dat ook in overleg kan. Kind ziet daar misschien ook de zin wel van in.
