Wat voor straf is gepast?
Beste allen,
Onze zoon is bijna 14 en erg gericht op gamen. Maar omdat hij ook sport, vrienden en een bijbaantje heeft én zijn schoolcijfers (vwo) goed zijn, hebben we daar nooit een probleem van gemaakt. Nieuwe tijd, zeg maar. We hebben wel duidelijke afspraken gemaakt over in-game aankopen. Dat doen we dus gewoon niét, maar die games zijn zo gemaakt, dat het heel erg moeilijk is om daar weerstand tegen te bieden. Vandaag kwam ik erachter dat hij via zijn mobiele telefoon ruim 250 euro heeft uitgegeven. Dat zag ik op mijn bankafschrift (meneer was even vergeten dat ik zijn abonnement betaal en dat die in-game aankopen dus ook van mijn rekening gaan). Wel belangrijk om te zeggen: hij dacht dat hij zijn eigen geld uitgaf, dus het was geen stelen.
Toen ik hem erop aansprak schrok hij zichtbaar en heeft het geld meteen naar me overgemaakt. Maar dat verandert natuurlijk niets aan het feit dat hij die aankopen heeft gedaan. Dit neigt naar een verslaving of is dat te hard gedacht?
Mijn man en ik twijfelen over de straf. We denken erover om hem een lange tijd niet te laten gamen, als straf, maar ook als 'afkickperiode'. Is dat realistisch? Hij is onze oudste en hebben een dergelijke situatie dus nooit eerder meegemaakt. Wat zouden jullie een gepaste straf vinden, het gaat wel om heel veel geld dat hij buiten de afspraak heeft uitgegeven.
Alvast bedankt.
Oprecht en open een goed gesprek voeren en straf geven gaan niet echt heel goed samen. In een sfeer van straf een goed gesprek voeren is net zoiets als een verbod een afspraak noemen.
Ik vind dat je het feit dat je kind iets stiekem doet, niet als zodanig kunt bestraffen. Het stiekeme is de andere kant van de medaille van jouw verbod. Alleen het gedrag dat je verboden hebt, kan ‘strafwaardig’ zijn. Je ziet hier dat de meeste volwassenen zijn gedrag niet strafwaardig vinden. Natuurlijk kun je daar anders over denken. Maar als de ouders op dit forum de straf al niet begrijpen, waarom zou je zoon hem dan begrijpen? Je loopt het risico dat het belangrijkste wat hij leert, is te zorgen dat jullie er de volgende keer niet achterkomen als hij iets doet wat jullie niet willen. Dat is niet het effect wat ik zou willen beogen.
Mija schreef op 15-05-2021 om 22:19:
Oprecht en open een goed gesprek voeren en straf geven gaan niet echt heel goed samen. In een sfeer van straf een goed gesprek voeren is net zoiets als een verbod een afspraak noemen.
Ik vind dat je het feit dat je kind iets stiekem doet, niet als zodanig kunt bestraffen. Het stiekeme is de andere kant van de medaille van jouw verbod. Alleen het gedrag dat je verboden hebt, kan ‘strafwaardig’ zijn. Je ziet hier dat de meeste volwassenen zijn gedrag niet strafwaardig vinden. Natuurlijk kun je daar anders over denken. Maar als de ouders op dit forum de straf al niet begrijpen, waarom zou je zoon hem dan begrijpen? Je loopt het risico dat het belangrijkste wat hij leert, is te zorgen dat jullie er de volgende keer niet achterkomen als hij iets doet wat jullie niet willen. Dat is niet het effect wat ik zou willen beogen.
In één van mijn eerdere posts heb ik geschreven dat we hebben gevraagd wat hij zelf terecht zou vinden en hij kwam zelf met een weekje niet gamen (en hij wilde zijn telefoon ook nog een week inleveren, maar dat hebben we geweigerd, omdat we hem willen laten weten dat we hem weer vertrouwen).
Dat had ik dan gemist. Voorbeeldige zoon! je kunt trots op hem zijn. Hij verdient hoe langer hoe minder straf 😂. Afijn, als hij vrijwillig een week niet gamen aanbiedt, zal het wel goed komen met ‘m.
Ja, kinderen zijn veel stricter en strenger, nogal zwart wit eigenlijk en putten uit het arsenaal dat ze van ouders en omgeving aangereikt hebben gekregen maar dan vooral de extreme varianten daarvan. Want die zijn het meest duidelijk en begrijpelijk.
Verschuil je daar maar achter.
Wat heb je daar toch mee en wat denk je dat je zoon daarmee opschiet? Behalve dat jij een soort genoegdoening ervaart want je zoon heeft eigen initiatief laten zien zonder dat met jou af te stemmen en dat kan natuurlijk niet.
Maar hoe dan?
Ik betaal ook het abonnement van mijn zoon en hij kan niet van die aankopen doen?
AnneJ schreef op 15-05-2021 om 22:36:
Ja, kinderen zijn veel stricter en strenger, nogal zwart wit eigenlijk en putten uit het arsenaal dat ze van ouders en omgeving aangereikt hebben gekregen maar dan vooral de extreme varianten daarvan. Want die zijn het meest duidelijk en begrijpelijk.
Verschuil je daar maar achter.
Wat heb je daar toch mee en wat denk je dat je zoon daarmee opschiet? Behalve dat jij een soort genoegdoening ervaart want je zoon heeft eigen initiatief laten zien zonder dat met jou af te stemmen en dat kan natuurlijk niet.
Ik denk niet dat wij het een worden en dat is prima. Ik ben van mening dat kinderen best een consequentie mogen voelen als ze iets fout doen. Dat is in het volwassen leven ook zo. Het is ook geen genoegdoening, maar een les dat fout en vooral stiekem gedrag consequenties heeft.
Mija schreef op 15-05-2021 om 22:36:
Dat had ik dan gemist. Voorbeeldige zoon! je kunt trots op hem zijn. Hij verdient hoe langer hoe minder straf 😂. Afijn, als hij vrijwillig een week niet gamen aanbiedt, zal het wel goed komen met ‘m.
We hebben nog een tegemoetkoming ingebouwd. Bij elke dag goed gedrag (dat houdt in: niet zijn zus pesten) gaat er een dag af. Dus dat is effectief 3 of 4 dagen niet gamen. Op woensdag gamede hij toch al niet wegens lange schooldag en sport. Dus het valt nogal mee. En trots zijn we zeker.
Slofje schreef op 15-05-2021 om 22:47:
Maar hoe dan?
Ik betaal ook het abonnement van mijn zoon en hij kan niet van die aankopen doen?
Weet u het zeker? Hij heeft het me laten zien en het was kinderlijk eenvoudig. Hij hoefde alleen maar te identificeren met zijn vingerafdruk (die geregistreerd staat in zijn telefoon) en het werd bij zijn abonnement opgeteld.
Ik vind dat jullie het goed opgelost hebben. Het verbaast me eerlijk gezegd wel dat hier zoveel mensen tegen straffen zijn. Dan leg je een regel op en bij het niet naleven daarvan gebeurt er niks, hooguit een 'foei, niet meer doen'. Zo werkt dat in het echte leven ook niet en kinderen kunnen echt wel tegen een stootje. Af en toe straf krijgen bij verkeerd gedrag hoort erbij in het leven, daar leren ze ook van. En je eigen geld uitgeven aan iets wat je blijkbaar graag wilde is op zichzelf natuurlijk geen straf.
Als je je kinderen nooit straft, kun je net zo goed alle regels afschaffen, want er gebeurt toch niks als je je er niet aan houdt. Een goed gesprek kan daar prima bij, aangezien straf gebaseerd is op twee beginselen; vergelding en preventie. Je hebt iets gedaan wat niet mocht en daarvoor moet je boeten (vergelding) en het schrikt af om het een volgende keer weer te doen plus je legt uit waarom het gedrag niet wenselijk is (preventie).
Ook vind ik dat je als ouders best deels mag bepalen wat je kind wel en niet hoeft en mag kopen, zeker als het geld is wat jij aan het kind verstrekt. Bij inkomen van een bijbaantje is het weer anders. Maar kleedgeld is bedoeld voor kleding, niet voor games. Je geeft een kind kleedgeld zodat het niet met versleten, te kleine of kapotte kleding hoeft te lopen, maar als alles op gaat aan games loop je het risico dat dat wel gebeurt.
Klopt misschien wel mamaE.
Ik heb nooit gestraft maar als ik er zo over nadenk dan denk ik dat ik ook nooit regels heb ingesteld.
Wel hebben we vaker afspraken gemaakt, maar dat is iets heel anders.
"Het verbaast me eerlijk gezegd wel dat hier zoveel mensen tegen straffen zijn"
MamaE, dat is nou het fijne van een forum, dat iedereen zijn eigen ervaringen mag delen en tips kan geven.
Consequenties zijn de zaken die vanzelfsprekend zijn. Je moeder komt er achter dat je toch aankopen doet voor je game. Daar ligt een conflict dat je uit zult moeten spreken en bespreken wat daar het idee achter is en waarom je dat wel of niet doet.
Consequentie is ook dat een groot bedrag naar een enkel plezierdoel gaat. Geen probleem als het de rest van je meer noodzakelijke bestedingen niet in de weg zit. Dat bespreek je.
Straffen om het straffen is vragen om gedoe met je puber en dat ze je gaan ontwijken. De meningen over zaken gaan uiteen lopen en je kunt het natuurlijk wel proberen maar het zijn echte mensen die ook op eigen benen gaan staan.
Zo is het in het echte leven ook niet. Je baas kan vervelend zijn en je kunt uiteindelijk zelfs ontslagen worden als je expliciet strafbare zaken pleegt, zoals die in het wetboek van strafrecht staan, maar in welk wetboek staat dat je een straf krijgt als je het oneens bent met je moeder en ondanks haar wil toch je eigen gang gaat?
mamavanRNW schreef op 15-05-2021 om 22:54:
[..]
We hebben nog een tegemoetkoming ingebouwd. Bij elke dag goed gedrag (dat houdt in: niet zijn zus pesten) gaat er een dag af. Dus dat is effectief 3 of 4 dagen niet gamen. Op woensdag gamede hij toch al niet wegens lange schooldag en sport. Dus het valt nogal mee. En trots zijn we zeker.
Ah, hij mag zijn straf met goed gedrag afkopen dus? Ik snap dat je op die manier de scherpe kantjes eraf wilt halen, maar ik zou dat niet bij voorbaat al doen. Zoiets moet je als onaangekondigde verrassing toepassen, vind ik. Anders wordt elke straf een soort koehandel.
Wat vind je van het idee om aankopen via de telefoon uit te zetten? Dan kan dat niet meer. Betaalde hij via Google Pay? Ofwel G Pay? Zo ja, ga dan naar je google-account en ga naar je account beheren en vervolgens naar betalingen en abonnementen. Daar kies je betaalmethoden beheren. En zie je waarschijnlijk ook de telefoon provider staan. Die kun je verwijderen. Als je dat wilt.
Die in-game aankopen zijn natuurlijk het verdienmodel voor die game-ontwikkelaars en gericht op verleiding en ja helaas verslaving. Je zoon is daar duidelijk niet tegen bestand gebleken en daar moet hij tegen beschermd worden. Hij is nog te jong om dit echt goed te overzien, ook al lijkt hij normaal misschien groot en verstandig. Ik zou daarom niet straffen, maar erover praten en bekijken hoe het spel in elkaar zit. Kan hij spelonderdelen gratis krijgen door reclame te kijken? Of andere mogelijkheden? Dan zal hij zich daartoe moeten beperken en anders met jullie overleggen of een naar zijn idee nuttige aankoop een goed plan is. Een énkele keer mag wel, maar kleine bedragen, een keer per maand of zo en altijd in overleg. Laat hem ook ook afwegen of hij niet beter iets anders met zijn geld kan doen. Van die 10 euro kun je ook iets anders doen.
EmmaT schreef op 15-05-2021 om 23:33:
"Het verbaast me eerlijk gezegd wel dat hier zoveel mensen tegen straffen zijn"
MamaE, dat is nou het fijne van een forum, dat iedereen zijn eigen ervaringen mag delen en tips kan geven.
Daar ben ik het zeker mee eens EmmaT. Het is fijn om te lezen als mensen het met mij eens zijn, hoor, maar ik ben ook blij met de forumleden die het niet met mij eens zijn. Hun tips en adviezen werken voor ons misschien niet in deze situatie, maar wel weer in een andere situatie. En er lezen ook anderen mee voor wie dat weer waardevolle tips kunnen zijn.
Het verbaast me eerlijk gezegd wel dat hier zoveel mensen tegen straffen zijn.
Ik wil graag dat mijn kinderen intrinsiek gemotiveerd zijn om iets wel of juist niet te doen. Ik zie het als mijn taak als ouder om mijn kinderen te begeleiden bij dit proces. Het uitdelen van straf als een kind iets 'fout' doet of een beloning in het vooruitzicht stellen als een kind iets 'goed' doet zorgt er voor dat kinderen vanwege een externe prikkel iets wel of niet gaan doen in plaats van dat deze keuze vanuit henzelf komt.
