Wat is je beste (opvoed)tip voor pubers?

Er is al veel waardevols gezegd. Vooral het in gezamenlijkheid afspraken maken en loslaten. Wat hier ook goed werkt ook al toen ze jonger waren is hun gedrag spiegelen. Dus rollende ogen, zuchten, schelden, ja straks....als je vraagt of ze de vaatwasser even leeg willen halen?

Op een moment komt de vraag: wil je me even wegbrengen? Dit voor me meenemen of whatever.....Dan ga ik zuchten, ja straks of o vergeten roepen. Ik krijg er zelden re chtstreeks feedback op maar het werkt echt wel. Je ziet gewoon de kwartjes vallen. 

pick your battles
Luister naar ze, neem hun inbreng serieus. Overleg en zoek naar compromissen. 
Doe regelmatig iets wat zij echt leuk vinden, bewuste quality time. 
Neem geregeld iets mee vanuit de supermarkt wat ze echt lekker vinden. 
Geef ze de ruimte om hun eigen “fouten” te maken. 
Blaas stoom af bij je partner/een vriendin. 
Oh en als je ergens op tijd moet zijn: houd rekening met minimaal een half uur extra. Er zijn altijd schoenen kwijt, haren die nog geföhnd moeten worden, schone kleren blijken ineens niet meer schoon te zijn, enz.  

Bakblik schreef op 07-05-2022 om 09:55:

De tijd van regels is voorbij, je gaat steeds meer toe naar een situatie waarin je afspraken maakt. Met wederzijdse instemming spreek je af hoe laat je moet afmelden voor de maaltijd, over de tijd van thuiskomst onderhandel je. Zij willen heel laat en vinden hou voorgestelde tijd achterlijk vroeg. Jij doet er een half uurtje bij zijn en half uurtje eraf en na een tijdje heb je door hoe vroeg je moet inzetten om op een voor jou acceptabele tijd uit te komen.

En dat vind ik dus weer onvolwassen gedrag als ouder: na een tijdje heb je door hoe vroeg je moet inzetten....

Maar inderdaad: pick your battles is een hele belangrijke. Ik vond het lastig met een partner die álle battles pickt en het ook persoonlijk neemt als de pubers tekeer gaan. Nee jij bent niet zo belangrijk dat ze het tegen jou persoonlijk hebben, dit komt door hun hersenen die dit veroorzaken en als ze niet zo tekeer gaan willen ze het huis niet uit. Ze zijn zich aan het losmaken. 

Eigen kamer is eigen kamer is inderdaad ook van belang. Bemoei je daar niet mee tenzij de hygiëne in gevaar komt. 

Gebruik hun humor niet, zeg iets en laat het met rust. Mijn ervaring is dat het soms best wel aankomt maar het duurt even. Soms dagen, soms maanden, soms jaren maar je plant een zaadje met informatie en dat mag je best water en zonlicht geven maar niet teveel en dan komt het soms vanzelf wel goed. Hun hersenen zeggen gewoon meteen nee en niet luisteren naar mijn ouders maar het kan gewoon even duren. 

Laat los!!
Je hebt er zo veel ingepompt. Nu moet je laten zien dat je vertrouwen hebt dat het goed komt...

Kennelijk vond mijn puber het nodig mij een handleiding te geven, die was ernstig ontevreden. Hier komt-ie:

Dit heb ik natuurlijk gekoesterd, heerlijk dit, vooral dat ik me meer moest inleven in haar wereld en vragen moest stellen. 

Choose your battles, zoals hier al vaker is gezegd.

Hun kamer is hun kamer, maar die dient wel netjes te zijn. Ik ga niet met m'n vinger over de planken om te zien of er ergens een stofje ligt, maar het is niet de bedoeling dat de hele kamer vol ligt met vuile was, snoepverpakkingen, lege flesjes, etc. 

Verder probeer ik vooral de grenzen te bewaken, daar binnen kunnen ze vrij bewegen. Maar uiteraard hebben sommige dingen wel consequenties.

Vuile was die niet in de wasmand ligt, wordt niet gewassen. Als ze 's avonds geen zin hebben om aan te schuiven bij het avondeten, ga ik niet een half uur later een pizza bestellen. 

Ik zit ze niet de hele dag achter hun vodden voor wat betreft hun huiswerk zolang er redelijke cijfers worden gehaald op school. 

Ik denk wel eens na over mijn ouders en die waren echt superrelaxed. Nu was ik ook wel een kind dat zich aan afspraken hield dus wellicht was dat ook makkelijker 😬. Ik moet soms ook echt even mijn eigen ouders inbeelden bij een bui van een van mijn pubers. Mijn ex is echt a-relaxed tegen de kids, zit overal bovenop, precies waar hij bij zijn moeder zo’n hekel aan had. 

Ik zie een hoop mooie en waardevolle tips voorbij komen hier. Onze jongens pubers zijn tussen de 22 en 15, en niet elke tip zal werken in elk gezin/ elk kind. Maar op 1 staat voor mij: alles in liefde! Idd ook liefdevol op hun bek laten gaan én weer voor ze klaarstaan! En weten wanneer je je mond moet houden, je niet persoonlijk aangevallen voelen. Meestal bedoelen ze het gewoon goed al komt het er wat rot uit af en toe.
Mooi ook dit: De meeste pubers groeien uit tot geweldige volwassenen....

Eentje die ik nog mis: interesse tonen voor hun leefwereld. Het is vaak de enige manier om hen aan het praten te krijgen. Hier twee heel verschillende zonen: een voetballer (en sportfreak in het algemeen) en een computernerd. Dus ik probeer in de gaten te houden welke voetbalploegen het goed of minder goed doen, en welke nieuwe computergames helemaal het van het zijn. Ik merk echt dat ze blij zijn als ik gerichte vragen kan stellen (niet gewoon 'hoe was het?' maar 'waarom heeft die speler eigenlijk een rode kaart gekregen?')

Freya13 schreef op 07-05-2022 om 12:07:

Eentje die ik nog mis: interesse tonen voor hun leefwereld. Het is vaak de enige manier om hen aan het praten te krijgen. Hier twee heel verschillende zonen: een voetballer (en sportfreak in het algemeen) en een computernerd. Dus ik probeer in de gaten te houden welke voetbalploegen het goed of minder goed doen, en welke nieuwe computergames helemaal het van het zijn. Ik merk echt dat ze blij zijn als ik gerichte vragen kan stellen (niet gewoon 'hoe was het?' maar 'waarom heeft die speler eigenlijk een rode kaart gekregen?')

Dit waren precies de tips van mijn puber aan mij. 

als ouder probeer ik veel rekening te houden met m’n kinderen, te luisteren en me in te leven. Maar nu ze wat ouder zijn had ik toch ook eerder moeten beginnen met leren rekening te houden met de belevingswereld van anderen. Wat zij doen invloed kan hebben op een ander. 

Dat is echt m’n grootste ergernis bij alle drie (17, 18 en bijna 20). Die nulmeridiaan gaat meestal dwars door hun navel. Ik was echt anders op die leeftijd. Maar goed, ik ben ook de norm niet natuurlijk en misschien ben ik wel té gefocust op de belevingswereld van anderen.