Tiener zwangerschap
Waarschuwing: gevoelig onderwerp.
Mijn zoon 18 heeft zijn 17 jarige vriendin waar hij 2 maanden mee samen is bezwangerd.
Zij woont in een begeleid wonen instelling en heeft een voogd van jeugdzorg. Indien zwanger etc mag ze daar niet meer blijven wonen.
Ze zitten op een roze wolk en willen het houden. Alles voorgespiegeld wat de situatie is. En dat ze een baby nu niets te bieden hebben. Aangezien ze beiden nog op school zitten.
Nu hadden ze bedacht of ik en mijn lief hun konden helpen door bv voogdij op ons te nemen. (Als dat al kan want zij heeft immers een voogd van jeugdzorg)
En dat ze dan met zijn drieën hier zouden wonen. En hun school af zouden maken. Zoon moet laatste jaar en zou eigenlijk daarna doorleren op de universiteit. En zij moet sws nog 3 jaar.
Hoe verdrietig ook, eerlijk gezegd Zou het het beste zou zijn als ze een overtijdbehandeling doen. Want ze willen ook niet dat kind in pleeggezin terecht komt.
Heb haar gezegd dat ze moet praten met haar voogd en dat ze naar de huisarts moet gaan voor gesprek over de mogelijkheden en eventuele doorverwijzingen.
Ik vind het heel verdrietig voor hun maar ik ben gewoon bang dat dit nooit goed zal gaan.
Wachttijden sociale huur is tegenwoordig 15 jaar. Daarnaast financieel en ben gewoon bang dat er ruzie gaat komen.
Het huis is te klein en slecht geïsoleerd, mijn jongste is aan t puberen en daarbij ik ken haar ook niet goed.
Voorzie gewoon dat er spanningen en ergernissen gaan komen en dat daadwerkelijk alles op mijn en man’s schouders terecht zal komen. Hij werkt overigens 6 dagen per week dus zal t zorgen op mij neerkomen. En t financiële op mijn man zn schouders, aangezien hij nu al meer bijdraagt ivm mijn kleine wia. Ben zelf ook niet helemaal gezond.
Ben bang dat dit de relatie met mijn man zal stuk maken als ze hier komen wonen. Wij zijn 9 jaar samen, waarvan 3 jaar samenwonend. Of dat het zo fout gaat dat ik hun weg moet sturen.
Ik kan hun niet dwingen tot een keuze. Echter zo voelen hun het wel. En ik voel mij schuldig dat ik die hulp die hun nodig hebben/willen niet kan bieden.
Babyhuis voor moeder/kind is pas als het kindje geboren is en vd duur van 6 maanden. Urgentie is tegenwoordig ook niet 123. En financieel dacht mijn zoon dan zijn studiefinanciering tzt te kunnen gebruiken.
Heeft iemand ervaring hiermee of tips?
Alvast bedankt voor de reacties.
Tijgeroog schreef op 03-08-2022 om 07:45:
Dat kind bestaat nog niet. De embryo wòrdt haar kleinkind, als het uitgroeit tot een kind.
Best kans dat het allemaal wel soort van open pootjes terecht komt. Maar er komen nog heel veel nieuwe kansen op een kind, elke maand opnieuw. Ik denk dat het zowel voor kind als voor de ouders een gelukkiger leven geeft als ze een andere kans aangrijpen.
Met 6 weken klopt er een hartje, en daarnaast is het nog helemaal afhankelijk van je definitie van leven. Dat kun je dus niet zo stellig brengen.
Een tip heb ik niet... Maar wil je wel veel sterkte wensen in de moeilijke tijd!
Bijtje82 schreef op 03-08-2022 om 09:31:
[..]
Dat impliceert helemaal niet dat ze akkoord gaat, maar dat ze haar kind niet in de steek laat ongeacht de situatie.
Vind de reacties hier zo hard en unfair. Bij een geplande zwangerschap tussen volwassenen doen veel ouders ook extra voor hun kinderen. Oppassen, en wat nog meer. Dan hoor ik niemand zeggen dat het hun eigen probleem is en het zelf maar moeten uitzoeken.
Vind het echt te triest voor woorden dat het gros van de mensen hier besluit dat abortus de redding is van deze jongeren. Misschien is het krijgen van een kind wel hun redding, of die van haar. Niemand hier heeft het recht om te beslissen over hun geluk en al helemaal niet het recht om TO te adviseren om haar kind te laten vallen.
Volgens mij wil TO haar kind niet laten vallen. Ik heb de indruk dat ze mee wil denken en helpen. Maar ook zij heeft haar beperkingen, kan het koppel niet bij hen in huis laten wonen. Maar deze situatie is niet vergelijkbaar met een geplande zwangerschap bij een koppel dat hun zaakjes al (wat meer) op orde heeft.
Bijtje82 schreef op 03-08-2022 om 09:31:
[..]
Dat impliceert helemaal niet dat ze akkoord gaat, maar dat ze haar kind niet in de steek laat ongeacht de situatie.
Vind de reacties hier zo hard en unfair. Bij een geplande zwangerschap tussen volwassenen doen veel ouders ook extra voor hun kinderen. Oppassen, en wat nog meer. Dan hoor ik niemand zeggen dat het hun eigen probleem is en het zelf maar moeten uitzoeken.
Vind het echt te triest voor woorden dat het gros van de mensen hier besluit dat abortus de redding is van deze jongeren. Misschien is het krijgen van een kind wel hun redding, of die van haar. Niemand hier heeft het recht om te beslissen over hun geluk en al helemaal niet het recht om TO te adviseren om haar kind te laten vallen.
Je gaat behoorlijk met je eigen invulling aan de wandel.
Waar heb je gelezen dat iedereen voor abortus gaat? Wel lees je dat de meeste mensen hopen dat er geen baby’s komen omdat de moeder denkt dat het haar problemen oplost.
Wat ik het zwangere meisje gun is meer realiteitszin en nuchterheid. Waarbij abortus niet iets engs is, maar het logisch vervolg van het rijtje condoom/map. Waarbij de zwangerschap niet als de redding wordt gezien en het klompje cellen als de oplossing voor alles, maar als dat wat het tot een paar weken geleden was; een ongewenste bijwerking van sex.
En ook laat je kind vallen lees je nergens. Wel stimuleren om het zelf te doen. Helpen om het juiste te doen (en dat is in elk geval de mensen die voor je zorgen informeren). Kinderen stimuleren om een plan te maken, alle consequenties laten zien, met de voeten op aarde te laten komen ipv te laten dromen; dat is er juist wel voor je kind zijn. Dat is ook waar To hier om hulp vraagt.
(Ik vermoed overigens dat deze To ook bij een zwangerschap die uit een volwassen relatie komt, van mensen die samenwonen, niet zal aanbieden om op te passen. Omdat ze dat fysiek niet trekt en dat is haar goed recht)
Heel.moeilijk TO.
Er is al veel gezegd. Zelf heb ik tamelijk veel ervaring met tienerzwangerschappen. In Groot Brittannië en in Nederland in het werk in een achterstandswijk in de moeder en kindzorg.
Veel tienermoeders ( vaders waren heel vaak afwezig overigens)begeleid in zwangerschap en kraamtijd. En mij ook vaak veel zorgen gemaakt over moeders en baby's.
Wat ik je wil adviseren is om als de wiede weerga met de FIOM te gaan praten..zij hadden vroeger ook opvanghuizen maar nu niet meer, helaas. Ze kennen wel de weg in hulpverleningsland. Verder heb je de organisatie Timon en VBOK/Siriz die opvang huizen hebben en veel ervaring in de begeleiding van jonge moeders ( en vaders)
Ik kan je vertellen dat je zoon en zijn vriendin samen met hun baby op een zolderkamer een recept is voor mislukking! Hier is veel en veel meer hulp bij nodig. Ze kennen elkaar nog maar twee maanden en dit meisje is vrijwel 100procent getraumatiseerd. Ik zeg niet dat ze dit niet kan maar de kans op intergenerationele problemen is levensgroot aanwezig. Jij kunt dit niet en ook niet een begeleider die 1 maal per week langs komt van de toch al overbelaste jeugdzorg.
Ze heeft meer toezicht en hulp nodig. Zeg hen dat als ze hun kind de beste start willen geven die voor hun kind nodig is ze toch begeleid moet wonen in een huis speciaal voor tienermoeders. Vraag na of er begeleiding is vanuit de CJG. In sommige gemeenten is dat er. Dan is er een samenwerking tussen verloskundigen en de CJG en krijgen vrouwen al in de zwangerschap bezoeken van de verpleegkundige van de CJG. Dit zijn allemaal mensen die gespecialiseerd zijn in moeder en kind zorg.
Er staat hier een bijdrage van 'jonge oma' en dat is een prachtig voorbeeld. Maar dat is een situatie van een stel wat elkaar langer kende en er veel steun is van beide kanten. En dan nog is het moeilijk.
TO jij bent er alleen om dit stel te steunen. Je partner is niet de vader van je zoon. Hoe denkt hij erover? Dit ga je niet trekken echt zo zsm hulp
Veel sterkte
Wat wordt er veel ingevuld voor deze jonge vrouw van 17. We weten vrijwel niks van haar en toch worden haar allerlei eigenschappen en ervaringen toegeschreven. Over vooroordelen gesproken.
Voor al diegenen die denken dat TO moet aandringen op een abortus.
Ik denk zoals anderen al hebben genoemd dat deze jonge vrouw dit ziet als een uitweg, de baby als iets wat nu eindelijk helemaal van haar is. Dus sowieso heb ik niet het idee dat ze voor een abortus zal gaan. Als ze wel gaat onder grote druk is de kans heel groot aanwezig dat,d snel weer zwanger is. Dat heb ik vele malen meegemaakt. Abortus en dan binnen een half jaar weer zwanger. Redenen: nog steeds slecht anticonceptie gebruik of toch heel veel spijt,. abortus niet echt hun eigen keuze geweest. Met als heel triest voorbeeld een jonge vrouw van 18 met haar vriend. Abortus, menstruatie en daarna gelijk weer zwanger. Doorgevraagd...wat bleek sterk overgehaald door omgeving en begeleiding op school. Ze kon zo goed leren ze vergooide haar toekomst. Ja ja allemaal heel nuchter maar ze liep weg bij de abortus kliniek en had al spijt. Dus de medewerkers van de abortus kliniek hadden dit er ook niet uitgehaald...of niet goed genoeg doorgevraagd of ze was heel goed in toneel spelen.
Er is hier ook iemand die schrijft dat het alleen nog maar een klompje cellen is.. dat is overigens maar de vraag en de discussie, zoals Max88 schrijft is er al een hartslag vanaf 6 weken en ook al een duidelijk dna profiel. En wanneer komt de ziel dan?.als het levensvatbaar is ?met de post?
Maar goed laten we daar niet over discussiëren..
Of je het nu alleen maar een klompje cellen wil noemen of dat juist niet wil. Feit is dat het voor de ervaring van deze vrouw geen klomp cellen is
zij is in haar ervaring zwanger van een baby! Die in haar- in haar idee- ook een uitweg kan zijn uit haar situatie,.iets voor haarzelf.
Is dat gunstig? Nee
Had zij beter niet zwanger kunnen worden van een vriendje wat zij nog maar twee maanden kent? 100 procent zeker weten dat ze beter niet zwanger kan zijn.
Maar een keuze voor een abortus opdringen?.100 procent beter van niet.
En verder is er geen frase in de hele abortus discussie waar ik mij meer aan stoor dan ' weloverwogen keuze' dat zou het moeten zijn ja. Maar is het als ik naar mijn ervaringen kijk vaak niet.
Opdringen zorgt voor nog meer trauma, maar de kans dat zij een 2de keer zwanger raakt herken ik ook. Beste zou zijn, wanneer zij hierna aan de prikpil gaat, wanneer dat medisch mogelijk is.
Pistache schreef op 03-08-2022 om 11:47:
Wat wordt er veel ingevuld voor deze jonge vrouw van 17. We weten vrijwel niks van haar en toch worden haar allerlei eigenschappen en ervaringen toegeschreven. Over vooroordelen gesproken.
De situatie zou al iets minder gecompliceerd zijn als het meisje in eenzelfde woonsituatie zou zitten als de 18 jarige jongen waarvan ze nu zwanger is. Dat heeft niks te maken met (voor)oordelen.
Poezekat schreef op 03-08-2022 om 11:05:
[..]
Volgens mij wil TO haar kind niet laten vallen. Ik heb de indruk dat ze mee wil denken en helpen. Maar ook zij heeft haar beperkingen, kan het koppel niet bij hen in huis laten wonen. Maar deze situatie is niet vergelijkbaar met een geplande zwangerschap bij een koppel dat hun zaakjes al (wat meer) op orde heeft.
Nee dat was ook precies mijn punt.
Ik val erover dat er hier mensen zijn die dan maar zeggen dat ze helemaal haar handen eraf moet houden. Of ze nou wel of niet gelukkig is met de zwangerschap, ze is er voor haar kind en indirect ook voor het meisje. Ondanks dat moeder geen zorgverplichting heeft richting het meisje, kan betrokkenheid wel zorgen voor een goede start van haar toekomst. Alleen al het gevoel hebben dat je ertoe doet kan al een positieve uitwerking hebben.
Als iedereen haar nu compleet zou laten vallen, dan moet ze wel heel sterk in haar schoenen staan om iets positiefs van haar toekomst te maken. Hulp of medeleven vanuit iedere hoek is positief.
Bijtje82 schreef op 03-08-2022 om 12:47:
[..]
Nee dat was ook precies mijn punt.
Ik val erover dat er hier mensen zijn die dan maar zeggen dat ze helemaal haar handen eraf moet houden. Of ze nou wel of niet gelukkig is met de zwangerschap, ze is er voor haar kind en indirect ook voor het meisje. Ondanks dat moeder geen zorgverplichting heeft richting het meisje, kan betrokkenheid wel zorgen voor een goede start van haar toekomst. Alleen al het gevoel hebben dat je ertoe doet kan al een positieve uitwerking hebben.
Als iedereen haar nu compleet zou laten vallen, dan moet ze wel heel sterk in haar schoenen staan om iets positiefs van haar toekomst te maken. Hulp of medeleven vanuit iedere hoek is positief.
Het is zeker van belang dat ook het meisje mensen heeft die haar steunen, ongeacht de beslissingen die ze neemt. Maar ze moet ook beseffen dat een kind op de wereld zetten een grote verantwoordelijkheid is, ook in elke andere, meer ideale, situatie. Blijkbaar zit ze nu nog op de roze wolk, evenals haar vriend die toch ook nog jong is. Ik denk dat dit hetgeen is waar veel posters zich zorgen om maken.
Poezekat schreef op 03-08-2022 om 12:55:
[..]
Het is zeker van belang dat ook het meisje mensen heeft die haar steunen, ongeacht de beslissingen die ze neemt. Maar ze moet ook beseffen dat een kind op de wereld zetten een grote verantwoordelijkheid is, ook in elke andere, meer ideale, situatie. Blijkbaar zit ze nu nog op de roze wolk, evenals haar vriend die toch ook nog jong is. Ik denk dat dit hetgeen is waar veel posters zich zorgen om maken.
Dat weet ik niet of ze nu op die roze wolk zit. Geloof niet dat TO dat zo heeft gezegd, maar dat anderen dat hier hebben ingevuld.
Denk dat ze best wel eens gewoon een beetje in paniek kan zijn, maar toch ook voor het kindje wil gaan. We weten het allemaal niet, kennen het meisje en haar situatie niet echt. Dus alle adviezen over afbreken, afstaan etc. Vind ik ongegrond.
Ik heb vroeger ook in een tehuis gezeten en dat was echt niet omdat ik onhandelbaar was of andere problemen had. Sterker nog, niemand heeft mij ooit kunnen vertellen waarom ik daar zat.
Poezekat schreef op 03-08-2022 om 12:06:
[..]
De situatie zou al iets minder gecompliceerd zijn als het meisje in eenzelfde woonsituatie zou zitten als de 18 jarige jongen waarvan ze nu zwanger is. Dat heeft niks te maken met (voor)oordelen.
Als kind kun je je ouders nu eenmaal niet uitkiezen.
Bijtje82 schreef op 03-08-2022 om 13:10:
[..]
Dat weet ik niet of ze nu op die roze wolk zit. Geloof niet dat TO dat zo heeft gezegd, maar dat anderen dat hier hebben ingevuld.
Denk dat ze best wel eens gewoon een beetje in paniek kan zijn, maar toch ook voor het kindje wil gaan. We weten het allemaal niet, kennen het meisje en haar situatie niet echt. Dus alle adviezen over afbreken, afstaan etc. Vind ik ongegrond.
Ik heb vroeger ook in een tehuis gezeten en dat was echt niet omdat ik onhandelbaar was of andere problemen had. Sterker nog, niemand heeft mij ooit kunnen vertellen waarom ik daar zat.
Dat is ook iets wat wordt ingevuld voor haar, dat ze op een roze wolk zit. Ik denk dat de kans veel groter is dat ze het eng vindt, omdat ze niet goed weet wat haar te wachten staat. Ze is wellicht onzeker, voelt paniek in vlagen. Dat kan allemaal, we weten het niet.
Vreemd idee dat zwangere vrouwen massaal "op een roze wolk zitten". Als je onverwacht zwanger raakt is dat meestal niet de realiteit.
Die roze wolk staat letterlijk genoemd in de OP.
