Straffen kind na ruzie

Geen straf voor een 18 jarige

Wel het huis uit trappen. Dit kun je toch niet pikken.

Ehm...

Een broerTJE van 16?

Wie heeft dit dramatische incident meegemaakt en opgeschreven ? ' Laatst' - tijdje geleden al dus ?

antwoord op wilgenkat

@wilgenkat Dit is wat volgens mijn dochter en zoon is gebeurd, dingen die zij allebei anders beschreven heb ik er buiten gelaten. Hij is niet 16, maar 15 trouwens. Dus broertje, want hij is wel jonger.

Voor de duidelijkheid

Het is trouwens nu een week geleden en wij zijn nog niet over de consequenties uit. Mijn dochter wilt graag weten wat en of er een straf komt en voelt zich niet serieus genomen....

Geen straf, maar hulp zoeken

Het gedrag van je zoon vind in dusdanig extreem en gewelddadig, dit vraagt om serieuze aandacht. Jullie moeten met hem gaan praten over wat er gebeurde en hoe hij kan verklaren dat hij met messen op de bank is gaan zitten en die spatel naar haar toe heeft gegooid. Je dochter blijkt terécht bang voor haar broer te zijn en dat is ernstig. Ik snap ook best dat ze vindt dat jullie het niet serieus nemen, want een week later nog steeds over een gepaste straf twijfelen... dat gaat veel te langzaam.

Ik heb één keer huisarrest als straf gebruikt en ik vind deze situatie ook wel rijp voor zo'n straf. Al is het maar om hem in het vizier te kunnen houden. Dat jij je jongste met broertje omschrijft vind ik overigens helemaal niet gek. Er zijn 60-ers die hun jongere broer of zus ook nog met -je aanduiden. Je zoon en dochter kunnen voorlopig niet zonder toezicht alleen thuis zijn (wat vermoedelijk inmiddels wel gebeurd zal zijn en waar je dochter zich dus wederom niet veilig bij gevoeld zal hebben) en er moet professionele hulp komen.

Titel klopt niet meer

Al schrijvende voort dacht ik, wel straf in de vorm van huisarrest.

Nou, ik weet het niet

Heeft je dochter je zoon soms uitgelokt? Je schrijft er zelf bij dat hij verkouden was, dat het smakken al jaren een punt is en dat hij meteen explosief reageerde. Mijn kinderen weten van elkaar precies welke knoppen ze moeten indrukken om een reactie te krijgen.
Jouw dochter weet dat vermoedelijk ook wel.

Je dochter begint met iets te vragen wat hem hoog zit. Hij begint met schelden (nou nou...), je dochter begint met gooien...

Enfin, en van daaruit escaleert het.

Je schrijft dat dochter zich niet serieus genomen voelt, maar voelt je zoon zich dan wel serieus genomen?

Wat is dat voor gedoe met dat smakken, wat al jaren een punt is. Doet je zoon dat expres of kan hij niet anders?
Is het van je zoon bekend dat hij erg boos kan worden als hij wordt uitgedaagd?Gebeurt dit vaker, dat er dingen stuk gaan? Hebben jullie enig idee hoe het komt? Is de verhouding tussen broer en zus op andere momenten wel goed?

Je dochter is doodsbang nu, schrijf je. Ik denk dat het vooral zaak is te zorgen dat die twee weer normaler met elkaar om kunnen gaan.

Anecdote: toen ik vroeger ook eens verschrikkelijk en gefrustreerd kwaad was, ben ik ook het huis uitgestormd en heb ik de schuurdeur zo hard dichtgegooid dat die ook kapot klapte en als een regen van glas over mij neerviel. Mijn ouders hebben mij daar nooit straf voor gegeven. Ik weet het nog goed, en ik weet ook dat ik me zo gefrustreerd voelde dat straf niks zou hebben uitgehaald en het eerlijk gezegd nog veel erger zou hebben gemaakt.
Dat heb ik altijd enorm gewaardeerd.

Eehm

Dochter vlucht via het keukenraam naar buiten? Is er geen deur?

En dit gedrag komt ongetwijfeld niet zomaar uit de lucht vallen.

Zodra wij niet kijken?

Je bent, samen met je man bezig, om je zoon te kalmeren, en ineens kijkt er niemand naar hem en staat hij buiten?
Wat een onwaarschijnlijk verhaal.

En wat gebeurde er toen je zoon buiten was?

Ben ik nou de enige

Die het verhaal een beetje ongeloofwaardig vindt en denkt, het is vakantie zal dus wel weer een zich vervelende puber zijn?
Zoon die met de halve inhoud van de bestekla op de bank zit. Gooit met een spatel, waarna dochter ernstig begint te bloeden.
Dochter die vlucht door het keukenraam, zoon die bij even niet opletten ongezien naar buiten kan komen en een dochter van 18 die haar schoolwerk beneden op de computer moet doen.
Als dit waar is heeft het gezin hulp nodig van professionals. Straffen heeft geen zin meer nu er al enige tijd voorbij is gegaan en bovendien doet straf volgens mij meer kwaad dan goed op die leeftijd.

Half a twin

Nee, je bent niet de enige.

Onverantwoord

Ben ik nou de enige die het onverantwoord vind om kinderen van 18 en 16 alleen thuis te laten? Daar huur je toch gewoon een oppas in? Je ziet nu toch hoe snel zoiets mis kan gaan. Zeker als je dochter van het type is dat niet voor zichzelf durft op te komen. Ze had toch op zijn minst een koffielepeltje terug kunnen gooien?

Ik vind straf hier wel op zijn plek. Een week geen internet en vooral geen toegang tot ouderfora. En voor de rest veel buiten spelen in de vakantie 😂

Slakom

En vanavond meteen na het eten naar bed met een goed boek 😂

Eeuhm

De vraag van Forumbeheer was toch om in geval van twijfel over getrol hen te contacteren in plaats van in draadjes beschuldigingen/grote twijfel te uiten. Ik had na mijn reactie ook de vraag of ik erin getrapt was en had al een posting klaar om dat te laten blijken. Die heb ik maar gewist omdat ik dacht dat dat niet de bedoeling was. Heb trouwens ook niet met forumbeheer gemaild.

Bedankt

Bedankt voor de reacties! Dit is een echt gebeurd verhaal... Voor de vragen:
-we hebben een keukendeur, maar die leidt tot de woonkamer. Daar stonden wij.
-Onze dochter begon met gooien, zoon had de messen. Uit sommige antwoorden lijkt dit omgedraaid te zijn, maar dit wilde ik even duidelijk hebben.
-Ze hebben voordat ik wegging nog leuk met elkaar gevoetbalt buiten.
-Onze zoon kan soms eten als een varken, wij als ouders zeggen er ook vaak wat van
-Onze dochter komt vaak genoeg voor zichzelf op, alleen onze zoon kan extreme dingen doen/zeggen als hij boos is

Kimberly

Misschien dat ook ik wat door elkaar gegooid.

Je dochter gooide met iets, met een notitieboekje, naar je zoon. Daar vallen geen doden door, of denk je van wel? Ze had het niet mogen doen, maar ik vermoed dat er in meer gezinnen weleens met dat soort dingen gegooid wordt. Je zóón heeft in antwoord hierop met méssen gedreigd, dat is duidelijk iets anders dan een notitieboekje. Een mes kan wel fatale, of op zijn minst erg schadelijke gevolgen hebben. Ik heb niet het gevoel dat dit als humor bedoeld was. Je zoon heeft serieuze dreigementen uitgesproken en zelfs als hij zou zeggen 'dat doe ik echt niet!', mag dat nooit getolereerd worden. Ik vraag me hierdoor ook af hoe hij zich buiten gedraagt, buiten jullie gehoor en blikveld. Als hij in jullie huis al niet voelt dat met een mes dreigen niet kan, hoe voelt hij dat dan búiten jullie blikveld? Waartoe is hij als hij uit zijn tent gelokt wordt in staat?

Ik heb zelf kinderen van die leeftijd gehad, dus ik weet heus wel dat je als ouders veel niet weet, gelukkig maar, zou ik haast zeggen, maar je weet hopelijk wel een béétje hoe je het in kunt schatten. In jouw geval vraag ik me af of je weet waartoe je zoon in staat is. Omdat hij nog geen 18 is, vind ik dat je hem nog wel kunt straffen met mijn voorstel, huisarrest, maar je hebt er al zoveel tijd tussen laten komen, dat nu nog straffen als mosterd na de maaltijd komt. Dus rest nu nog een goed gesprek en als hij altijd extreem gedrag heeft als hij boos is, vind ik dat professionele hulp geen luxe is. Een volwassen vent met extreme uitbarstingen wil je toch ook niet tegenkomen later.

Misschien dat ook ik wat door elkaar gegooid

heb.

Sorry hoor

maar mijn kinderen hebben ook wel eens met messen tegenover elkaar gestaan toen ik thuiskwam.
Is gewoon opgelost en uitgepraat, en nu gebeurt dat gewoon niet meer.

Wat ik echt aanraad is praten met elkaar.
Ook naar elkaar toe. En praat jij vooral vanuit jezelf. Zeg bv. dat je erg van dit voorval geschrokken bent, en dat je zelf eigenlijk ook niet goed weet wat je hiermee moet. Dat jij graag hebt dat je kinderen goed met elkaar omgaan, en dat je verwacht dat ze op deze leeftijd verantwoordelijk genoeg zijn dat je ze alleen thuis kunt laten. Dat het je verdriet doet dat dit nu niet is gelukt (bijvoorbeeld).

Laat ook naar elkaar uitspreken wat zij voor gevoelens hadden. Laat je dochter tegen haar broer zeggen dat ze bang voor hem is nu, en laat je zoon zeggen waardoor hij zo kwaad werd. Ik denk idd dat je de termijn voor straffen nu trouwens allang voorbij bent. Ja, ik kan me voorstellen dat je zoon de ruit moet betalen, voor zover er geen verzekering is die dit dekt maar dat is een logische consequentie en geen straf.

Het is onzin om te zeggen dat met een notitieblokje (blok?) gooien wel mag maar dat het vervolgens gooien met wat nog meer voorhanden was (een spatel zeg je?) weer niet mag. Ook met een per ongeluk verkeerd geland notitieblok kun je lelijke verwondingen of erger aanrichten...

Gooien mag gewoon niet, klaar! Ruzies los je met woorden op, en als je vreselijke woede voelt die je moet afreageren, moet dat op een andere manier. Praat daarover, wat zou voor je zoon een mogelijkheid zijn?

En leg uit dat je elkaar ook niet moet treiteren totdat iemand over de schreef gaat... En laat ze dat elkaar beloven. Dat zegt natuurlijk niet dat het nooit meer zal gebeuren, maar dit is wel de manier om ermee om te gaan. Neem beide kinderen serieus, en laat ze ook elkaar serieus nemen.
Je beide kinderen zijn hier deel aan geweest. Jullie moeten het samen weer oplossen.

En maak het ook niet groter dan het is.

Mirreke

Wij praten als familie vaker met elkaar, dit heeft nog nooit tot verbetering geleidt. Notitieblokje kan hoogstens een papiersnee opleveren, ijzerenspatels en messen zijn van heel ander niveau. Je doet nu net alsof het normaal is dat ze met messen tegen over elkaar staan, terwijl ik zeker weet dat dit NIET normaal is. Wij hebben zeker ook duidelijk gemaakt dat gooien niet mag, alleen vind ik messen en notitieblokje toch op een heel ander level zitten

Sorry hoor Mirreke

met messen tegenover elkaar staan vind ik niet normaal. Of je het nu netjes hebt weten uit te praten of niet.

Natuurlijk kun je met een notitieblokje ook een blauwe plek veroorzaken en als hij in een oog terechtkomt meer schade. Maar ik zie buiten dat ook een verschil in handelen. Het boekje werd in een opwelling gegooid, de messen zijn bewust gepakt om zus daar vervolgens in alle kalmte mee op te wachten. Dat vind ik echt geen geruststellend tafereel.

Beste forumlezers,

Zie het bericht in de rubriek 'over het forum'.

Met vriendelijke groet,
Forumbeheer Ouders Online

Trollen???

Sorry ik ben oprecht verbijsterd... Dit is een oprecht verhaal. Ja het is nogal heftig, ja het gebeurt niet vaker. Maar ik heb dit bericht geplaatst, omdat ik de meningen van andere ouders wilde weten. En hierbij wil ik anoniem zijn, dus aan vrienden in de omgeving vragen was geen optie. Ik snap dat het over kan komen als “trollen”, maar dit is eenmaal een ongewone gebeurtenis...

Mirreke?

Mirreke: niet groter maken dan het is? Wanneer vind jij het wel ernstig?
Soms moet je zaken inderdaad niet groter maken (en zelfs liever kleiner). Maar deze moeder lijkt nu een week gewacht te hebben.
Dit nadat er een stevig fysiek gevecht tussen broer en zus was, en broer zat alvast klaar met messen, zus doodsbang. Natuurlijk, het kan anders liggen: misschien heeft zus heel geniepig uitgelokt of is het allemaal een beetje anders.

Ik denk juist dat moeder - en overigens ook vader - dit nu juist groter moeten maken om het de proportie te geven die het verdient: hier is huiselijk geweld gaande en een zieke manier van met elkaar omgaan.

Verder vind ik de tips van veel anderen goed: gewoonweg een straf heeft ofwel geen zin (meer), of is op zijn allerminst zeker niet genoeg. Jullie moeten kijken waarom de kinderen zo met elkaar omgaan, wat hebben ze voor agressie in zich?
Krijgen ze wellicht bepaalde voorbeelden?
Zijn er veel andere frustraties in hun leven?

Hier zijn gesprekken nodig om uiteindelijk weer een prettig gezin te krijgen. Als het kan met hulp.

Ondertussen zijn wel maatregelen nodig: niet bij elkaar alleen laten, als gezin gezellige momenten proberen te creëren, enzovoort. Veel succes en sterkte.

Bedankt

Bedankt voor de tips. Onze dochter vindt dat haar broertje alsnog een straf moet krijgen. Zij gaat nu al een week op haar kamer zitten zodra haar broetje thuis/wakker is. Ze eet ook niet met het avond eten mee en kan eigenlijk geen kant op in huis. Hoe kunnen wij dit oplossen? Ze durft niet bij hem in de buurt te komen, slaapt met het licht aan en durft niks te zeggen tegen hem aangezien ze bang is voor een nieuwe woedeuitbarsting waarbij hij haar niet opwacht, maar gelijk ten aanval gaat. Onze zoon zit dagelijks beneden en heeft alle vrijheid. Het zit haar heel hoog. Ze is van plan hetzelfde te doen, aangezien hij ook geen straf krijgt. Gewoon met 5 messen hem opwachten en dan niks doen, maar hem wel goed laten schrikken. Als een soort wraak. Ik snap dat enigszins wel, maar dit is niet de bedoeling. Wij hebben onze zoon vertelt dat hij nog een straf krijgt, dus in dat opzicht kan dit nog.

Wat vind je dochter zelf

Een goede straf?

En lost straf haar trauma op? Wordt zij daar minder bang van?
En waarom durft ze ook niet meer beneden te zijn als jullie thuis zijn?

De enige juiste oplossing lijkt mij dat een van beiden tijdelijk ergens anders gaat wonen.

Ik snap overigens niet dat je zoon nu alle vrijheid krijgt. Vind je dat zelf okee?
Zo ja, dan vanaf maar met z’n 3en gezellig bij dochter op de kamer zitten? Kan je zoon in zijn eentje gezellig van alle vrijheid genieten. Of voortaan inderdaad een vaste oppas voor zoon. Blijkbaar kan hij de vrijheid niet aan.

Ginny

Ze durft niet naar beneden omdat ze bang is dat hij toch weer ontploft uit het niets. Hij is heel impulsief en overwacht, onze dochter is hooggevoelig. Ze zit midden in een burnout en zoiets als dit kan leiden tot het verergeren van haar paniek/angst-stoornis en depressieve gedachten. Dat heeft het nu ook al gedaan. Dochter voelt zich niet eerlijk behandelt, vindt niet dat zij degene moet zijn die alleen op haar kamer moet zitten heel de dag, maar dat hij dat zou moeten zijn. Het trauma zal het niet oplossen, maar het gevoel van oneerlijkheid wel. Zij heeft namelijk wel altijd straf gekregen als zij iets fout deed en voelt zich al jaren oneerlijkbehandeld. Mijn man is het met haar eens, ik zelf niet. Onze zoon heeft 2 dagen bij mijn moeder geslapen. Dat dochter weggaat is geen oplossing want ze heeft een profielwerkstuk om te maken en wij hebben geen bruikbare laptops.

Zoon het huis uit

Is het mogelijk dat je zoon een aantal maanden bij oma gaat wonen, of bij een oom en tante?
Zoon is impulsief en heeft met messen klaargezeten om je dochter te verwonden/vermoorden, dat is niet echt een gezonde situatie lijkt mij.
Het lijkt mij dat ze beide hulp nodig hebben. Je dochter met haar psychische klachten en je zoon met zijn impulsiviteit en agressie.

Je dochter kan nu niet meer met je zoon in éen huis wonen, dit is veroorzaakt door je zoon. Jullie hebben nog geen hulp ingeroepen om te zorgen dat je zoon nooit meer zo ontzettend agressief wordt. Je zoon gaat niet veranderen als er voor hem geen noodzaak is om te veranderen, hij heeft het rijk nu alleen, zijn irritante zusje zit boven, zijn ouders zijn het niet met elkaar eens waardoor zijn gedrag geen enkele negatieve consequentie heeft, alleen maar positieve, ideaal dus.
Maar eerst zullen je man en jij het eens moeten worden, zonder dat zullen jullie zwaar tegen elkaar uitgespeeld worden.

Sterkte

Non-probleem

Dan neemt ze de computer toch mee.

En waarom ben jij het niet met je dochter eens?

Ginny

Computer is lastig te verplaatsen... Bij beide ouders van ons is geen plaats voor een computer. Anders hadden wij dit allang gedaan. Ik vind niet dat wij onze zoon en dochter anders behandelen en ik heb helemaal geen voorkeur tussen de twee. Ik heb juist een betere band met mijn dochter dan met mijn zoon.