puber gooit er met de pet naar op school
De titel zegt het al: zoon in vwo 4 overschat zichzelf ontzettend en onderschat de stof; het eerste rapport is binnen en het is drama (1x4 en 4x5). Dat vind ik op zich geen punt, hij is jong en mag best een keer blijven zitten, maar hij is zo respectloos....we mogen er niks van zeggen of we krijgen al een grote mond. En erger: hij scheldt zijn broertjes uit, op een heel nare manier, op het uiterlijk gericht. Ik ben er even zo klaar mee....
Hij doet ook verder helemaal niks, heeft geen baantje en spreekt vrienden alleen op school en online (gamen, of via snapchat ofzo)
Ergens ben ik boos en ergens maak ik me zorgen. Weet niet zo goed wat ik met dit topic wil. Ben ook helemaal niet van het straffen, wil altijd het gesprek aan gaan, maar man is er nu echt klaar mee (niet vanwege het rapport, maar vanwege zijn respectloze gedrag richting ons en zijn broertjes). Voor het eerst nu gestraft, dat wil zeggen: internetkabel bij hem er uit getrokken. En ja, het is de WK finale nu; die waren we eerst gezelig aan het kijken, totdat er weer een onvoldoende in Magister binnenkwam en hij dus zo vreselijk respectloos uit de hoek kwam. Dus hij moest naar boven , zonder internet, en wij kijken hier verder, maar jullie begrijpen dat het niet meer gezellig is nu. Iemand tips? Kunnen we hem dwingen een bijbaantje te nemen? Man en ik staan daarin niet op één lijn. Man zegt: hij moet; ik zeg: ik kan hem moeilijk aan zijn haren bij de AH afleveren. En qua school: gewoon laten gebeuren? of eisen dat hij wat gaat doen en anders bijles? of ...
Blowt of drinkt hij regelmatig?
rebmaaviv schreef op 18-12-2022 om 17:53:
Blowt of drinkt hij regelmatig?
nee, niks van dat al.
Als ouders zou ik in elk geval op zondag voortaan uit magister blijven. Laat hem in elk geval zelf de regie houden over wat hij wanneer deelt aan cijfers aan jullie.
Is er al een normaal gesprek met hem gevoerd
Hoe komen die onvoldoendes
Hoe gaat het met hem
Hoe kijkt hij zelf naar
verantwoording voor school volledig bij hem neerleggen.
Niet meer in magister kijken. Dat heeft bij ons enorm veel rust gebracht.
School komt vanzelf naar hem en jullie toe om afspraken te maken cq zijn vervolgstappen te bespreken.
Als hij zo vervelend doet, dan idd uit de ruimte laten vertrekken. Ik zou ook de wifi eruit halen en de telefoon mag dan ook beneden blijven.
Het is niet goed te praten, maar zijn gedrag naar de broertjes toe zou uit frustratie om de slechte cijfers kunnen gaan? De 4e klas is wel een stuk moeilijker dan de 3e. Misschien valt het hem vies tegen en durft hij dat niet toe te geven.
Zou het kunnen dat hij weinig zelfvertrouwen heeft? Hij doet niks zeg je, ook geen sport of ander clubje buiten school? Hij spreekt nooit af met mensen buiten schooltijd? Zou het misschien kunnen zijn dat het in sociaal oogpunt (ook) niet zo goed gaat en hij daar ook onzeker over is? Een baantje zou goed kunnen zijn voor het zelfvertrouwen op zich.
Verder ben ik het eens dat tijdens een WK finale slechte cijfers bespreken misschien niet het ideale moment is... ik kan me voorstellen dat je op Magister kijkt als je kind zelf niets uit zichzelf deelt (we hebben er hier eentje die alleen zijn goede cijfers vertelt, en als hij zich een beetje terughoudend begint te gedragen weten we weer hoe laat het is)
Dank voor de reacties; hij zegt alle cijfers zelf altijd meteen, nu ook. Dat hij wellicht onzeker is is iets wat ik ook weleens denk. Hij heeft nooit veel vrienden gehad; op de basisschool had hij altijd wel wat vrienden maar echt iemands beste vriend is hij nooit geweest. Wel meestal 3 of 4 uitnodigingen voor feestjes, maar speelafspraakjes waren er zelden, maar dat wilde hij zelf niet; heb vaak genoeg hem opgehaald op school en dat anderen wilden spelen en hij niet; in het begin natuurlijk met hem over gehad, maar hij gaf dan aan moe te zijn en gewoon rust te willen na school. Op het VO heeft hij wel wat vrienden, maar hij spreekt er nooit buiten school mee af. En ook die vrienden is een gespreksonderwerp waar het niet over mag gaan. Ik denk dat daar dus wel ergens een pijnpunt zit; broertje ziet hem op school wel altijd met een paar dezelfde jongens, maar als wij eens vragen hoe ze heten of of hij misschien ze eens uit wil nodigen wil hij het er niet over hebben, is zijn leven zegt hij dan. Hij ziet alles als bemoeienis. Maar kan dan wel weer vervelend doen tegen broertje; opmerkingen maken dat broertje altijd maar met 3 vrienden zit en die noemt hij dan losers. En dan zegt hij dat hij tenminste veel vrienden heeft (maar daar twijfel ik dus aan). Al met al, lastige situatie want het ligt blijkbaar zo gevoelig allemaal dat we nergens naar mogen vragen.
Uiteraard ook al rustig met hem over school gepraat; hij zegt zelf dat hij te weinig doet en het onderschat heeft en dat hij meer gaat doen, maar nogmaals: die cijfers vind ik niet het belangrijkste, ik wil dat hij gelukkig is. En ik denk niet dat hij dat nu is; ik denk niet dat iemand die gelukkig is steeds zijn familie zo respectloos behandeld. Daar zit iets achter.
En ook wij denken dat een bijbaantje juist heel goed voor hem zou zijn; goed voor zijn zelfvertrouwen, maar ook goed om eens in een andere omgeving te zijn dan thuis of op school. Hij moet 45 minuten fietsen naar school en dat is zijn sport zegt hij; ik zie hem graag een teamsport doen, maar dat heeft hij nooit gewild (heeft bijvoorbeeld wel getennist, maar niet in team verband)
Kijk eens naar jullie gedrag hierin. Ik lees vooral veel dingen over hoe jij vindt dat hij moet zijn. Niet ieder kind spreekt graag af of heeft een bijbaantje. Laat hem eens wat meer los en zijn eigen gang gaan. Ik snap wel dat hij brutaal is bij al deze onuitgesproken verwachtingen.
Roos55 schreef op 18-12-2022 om 18:02:
Is er al een normaal gesprek met hem gevoerd
Hoe komen die onvoldoendes
Hoe gaat het met hem
Hoe kijkt hij zelf naar
Hij zegt dat alles goed gaat, dat hij gelukkg is. En dat hij meer gaat doen en dat het 2e rapport dan veel beter is.
Volgens mij is 4 VWO zo‘n jaar dat je moet gaan plannen en als je dat lastig vindt verzuip je.
Wij hebben voor de onze iemand gevonden elke week een gesprek heeft over hoe het gaat, de planning en leerstrategieën doorneemt. Er wordt niets bijgespijkerd. Wij hebben gekozen om het niet zelf met kind te doen want daar komt heel veel dwarsigheid van. Naast dat dat kind er veel aan heeft, heeft er ook voor gezorgd dat plezier in school terug kwam.
Als het euvel plannen, organiseren van huiswerk is, raad ik je zo iemand van harte aan.
Lisabette schreef op 18-12-2022 om 18:28:
Kijk eens naar jullie gedrag hierin. Ik lees vooral veel dingen over hoe jij vindt dat hij moet zijn. Niet ieder kind spreekt graag af of heeft een bijbaantje. Laat hem eens wat meer los en zijn eigen gang gaan. Ik snap wel dat hij brutaal is bij al deze onuitgesproken verwachtingen.
Hij hoeft van ons niks; ik was vroeger ook niet van het afspreken, maar iemand vroeg naar zijn vrienden dus vandaar dat ik even wat achtergrond info gaf. En dat bijbaantje: hoeft ook niet van mij, ik denk alleen dat het goed voor hem zou zijn. Het enige dat ik wil is dat hij gelukkig is. Hij hoeft van ons ook geen VWO, dat wil hij zelf, heeft een studie op het oog. Maar ergens diep van binnen heb ik het gevoel dat hij niet gelukkig is en ik weet niet wat ik daarmee aan moet; hij wil niet praten, ook niet met huisarts of praktijkondersteuner.
Philou schreef op 18-12-2022 om 18:30:
Volgens mij is 4 VWO zo‘n jaar je moet gaan plannen en als je dat lastig vindt verzuip je. Wij hebben voor de onze iemand gevonden elke week een gesprek heeft over hoe het gaat, de planning en leerstrategieën doorneemt. Er wordt niets bijgespijkerd. Wij hebben gekozen om het niet zelf met kind te doen want daar komt heel veel dwarsigheid van. Naast dat dat kind er veel aan heeft, heeft er ook voor gezorgd dat plezier in school terug kwam.
Als het euvel plannen, organiseren van huiswerk is, raad ik je zo iemand van harte aan.
Klinkt goed en heb ik ook al eens besproken, maar hij wil echt nergens iets van weten. Is allemaal niet nodig volgens hem. En dat maakt het zo lastig. Hij is zo gesloten...
grasspriet1980 schreef op 18-12-2022 om 18:31:
[..]
Klinkt goed en heb ik ook al eens besproken, maar hij wil echt nergens iets van weten. Is allemaal niet nodig volgens hem. En dat maakt het zo lastig. Hij is zo gesloten...
Als je denkt dat dàt aan de hand is, zou je met hem kunnen afspreken om het eens een vast aantal afgesproken keren te proberen. Wij hebben kind toen kennis laten maken met deze dame en in een gesprek aangegeven dat dit een ticket was naar meer zelfstandigheid want anders moesten wij ons er mee bemoeien. Dat sprak de onze wel aan, uiteindelijk.
Want weet je dat van zittenblijven niet heel veel komt? De cijfers zijn meestal het tweede jaar niet heel veel beter en je wordt er ook niet gemotiveerder van.
Een stuk lijkt mij gewoon 15-jarig puber-gedrag.
En als hij weet wat hij wil doen later en in VWO wil blijven zal hij toch écht zelf aan de bak moeten. Anders is het straks simpelweg nog een keer 4 VWO of misschien 4 HAVO.
Ik zou hem daarnaast helemaal niet verplichten tot een baantje. Dat moet hij toch echt zelf willen. En ik zou ook geen zin hebben om op 't einde van 't jaar te moeten horen dat hij niet geslaagd is omdat hij geen tijd had om te leren omdat hij persé een baantje moest van jullie. Je wil een werkgever ook niet opzadelen met een 15- à 16-jarige die gedwongen en volledig tegen zijn zin een baantje moet.
