Ouder zijn met pubers
poeh.
Dit even van mij afschrijvend.
Soms vind ik het moederschap zo pittig.
3 dochters van 20,17 en 15..en elke dag in gevecht met mezelf dat ik werkelijk alles fout doe!
" hou je mond " bemoei je er niet mee" " ik bepaal zelf wat ik doe" is dagelijks kost. En dan heb ik nog niet eens over de scheldwoorden die ik ze echt niet heb geleerd.
Het vermoeid me, en is een dagelijks gevecht in mijn hoofd, want soms meer voelt als een bokswedstrijd!
Toen ze klein waren was het zo makkelijk, zo heb ik het ook echt ervaren...maar nu!
De wereld staat op zijn kop. Ik vind het heftig..niet leuk met heel veel vlagen " moeder zijn"
Voel mij ook schuldig om die gedachtes, maar als er geen wederzijds respect is dag in dag uit, breekt het je gewoon.
Ben ik hier nu alleen in?
Ik vind het niet meer leuk!
Philou schreef op 09-03-2023 om 11:54:
[..]
Dat vind ik dus nogal lastig. Je kan niet meer zomaar dingen afpakken, je kan ze niet meer voor een time out op de gang zetten of op hun kamer (als ze je time out respecteren, is het al een wonder). Consequenties zijn gelimiteerd ook in effect want iets kan ook een aanleiding zijn om een heel weekend met figuurlijke middelvinger attitude door te brengen.
(Overigens, hoor ik van vriendinnen met zonen en dochters dat dochter veel erger kunnen puberen).
Welke consequenties gebruiken jullie?
Hoe hou je de humor erin (soms alleen al voor jezelf).
Wij waren vroeger best streng, misschien helpt dat nog, en we zijn tegenwoordig erg makkelijk. We straffen nooit, we zeggen alleen wat we ergens van vinden en verder zijn consequenties voor hun (ik kan ze toch niet dwingen om goede cijfers te halen).
Maar ze weten wel dat we ook echt goed boos kunnen worden. Dan is het vooral een kwestie van wederzijds elkaars grenzen respecteren en ze aanspreken op hun volwassenheid.
Ik had wel een tijdje met mijn zoon (hij was toen 17 denk ik) dat ik amper iets durfde vragen omdat hij dan zo chagrijnig deed. Daar kreeg ik schoon genoeg van en toen heb ik hem grondig de mantel uitgeveegd. In mijn eigen huis wil ik me veilig voelen en niet een boze kop krijgen als ik iets heel normaals vraag. Dan hoepel je maar op. Nou, dat hielp toen wel. Maar aardige dingen doen en vooral ook samen leuke dingen doen helpt ook best goed. Plus dat we hier nu eenmaal met elkaar een team moeten vormen, ieder apart zou het immers minder goed hebben. Minder gezellig ook, maar jouw dochter ziet dat kennelijk anders.
En toch echt je grens trekken. Wie zich niet normaal kan gedragen die gaat maar ergens anders wonen. En hoe je het regelt, je ziet maar. Ze hebben ons daarvoor nog veel te hard nodig dus ze kiezen altijd eieren voor hun geld. De helft van de zinnen begint immers met “Papa/mama kun jij voor mij…”. En dan is nee ook een antwoord.
Philou schreef op 09-03-2023 om 14:10:
[..]
Serieus? Dat is ook voorgekomen? Daar heb ik toch wel moeite mee.
Ja, 1x gedaan was daarna niet meer nodig.
Ik dreig nooit met dingen die ik niet waar kan of wil maken, ik waarschuw 1 keer en voer uit.
Ik las ergens schoolboeken die in zo'n krat zouden zitten. Ja, dus niet mijn probleem, boek kwijt of beschadigd heeft zoon altijd zelf moeten betalen. En omdat ik zijn zooi niet uitzoek weet ik ook niet wat er in zit. Zijn probleem, niet van mij.
Ysenda schreef op 09-03-2023 om 14:07:
[..]
Dat was bij mij heel simpel: de kliko, ik, dat dus een prop ga jouw zooi niet uit zoeken
Bij het opruimen van het klompenhok kwam ik op de grond een stoffig stuk speelgoed tegen. Aangezien ik mijn kinderen te oud achtte voor dit speelgoed, kennelijk lag het er al jaren, gooide ik het weg. Een paar maanden later kwam mijn dochter (die toen al minstens 2 jaar het huis uit was) vragen naar dat stuk speelgoed, dat dus een onderdeel van een kostuum voor Anime bleek te zijn. Ze heeft het me heel lang kwalijk genomen (misschien nog wel steeds!) dat ik het "zomaar" had weggegooid. Ik had eerder in de opvoeding moeten beginnen met weggooien, kennelijk.
Wel bijzonder dat dingen soms worden weggeflikkerd omdat het voor een ouder in de weg ligt. Een kind woont daar ook, ik ruim ook wel eens iets niet op. Ik zou not amused zijn als wie dan ook meent het recht te hebben het dan maar weg te gooien. Je mag best wel wat rekening houden met elkaar, ook als ouder van een puber. Zeg op z'n minst sorry, als je in je opruimwoede de verkeerde dingen weggooit.
EmmaT schreef op 11-03-2023 om 22:05:
Wel bijzonder dat dingen soms worden weggeflikkerd omdat het voor een ouder in de weg ligt. Een kind woont daar ook, ik ruim ook wel eens iets niet op. Ik zou not amused zijn als wie dan ook meent het recht te hebben het dan maar weg te gooien. Je mag best wel wat rekening houden met elkaar, ook als ouder van een puber. Zeg op z'n minst sorry, als je in je opruimwoede de verkeerde dingen weggooit.
Ook als je kind al 2 jaar het huis uit is, en het op de grond onder het stof ligt, niet in wat (ooit) haar kamer was, maar in een algemene ruimte? Als kinderen dingen laten slingeren alsof ze er niet om geven, en je aangeeft dat ze hun spullen moeten opruimen, vind ik dat ik zelf mijn domein mag opruimen. Ik heb nog diverse kasten vol van spullen van mijn dochter, maar de rest van mijn huis mag ik zelf opruimen.
Auwereel schreef op 11-03-2023 om 23:06:
[..]
Ook als je kind al 2 jaar het huis uit is, en het op de grond onder het stof ligt, niet in wat (ooit) haar kamer was, maar in een algemene ruimte? Als kinderen dingen laten slingeren alsof ze er niet om geven, en je aangeeft dat ze hun spullen moeten opruimen, vind ik dat ik zelf mijn domein mag opruimen. Ik heb nog diverse kasten vol van spullen van mijn dochter, maar de rest van mijn huis mag ik zelf opruimen.
Nee, ik heb het over schoolboeken van pubers die nog thuis wonen.
EmmaT schreef op 11-03-2023 om 22:05:
Wel bijzonder dat dingen soms worden weggeflikkerd omdat het voor een ouder in de weg ligt. Een kind woont daar ook, ik ruim ook wel eens iets niet op. Ik zou not amused zijn als wie dan ook meent het recht te hebben het dan maar weg te gooien. Je mag best wel wat rekening houden met elkaar, ook als ouder van een puber. Zeg op z'n minst sorry, als je in je opruimwoede de verkeerde dingen weggooit.
Na een waarschuwing, ja, dan heb je nog de mogelijkheid gehad om het op te ruimen.
In je eigen kamer maakt het mij niet uit, daar kom ik niet.
En in een klein huis is niet opruimen in de algemene ruimten geen optie.
Ysenda schreef op 12-03-2023 om 00:32:
[..]
Na een waarschuwing, ja, dan heb je nog de mogelijkheid gehad om het op te ruimen.
In je eigen kamer maakt het mij niet uit, daar kom ik niet.
En in een klein huis is niet opruimen in de algemene ruimten geen optie.
Een huis met 'algemene ruimten' en waar een puber een eigen kamer heeft is in mijn optiek niet te klein. Even waarschuwen geeft jou niet het recht andermans spullen weg te gooien. De gemeenschappelijke ruimten zijn van iedereen. Jij bent niet de enige die daar spullen voor 'gezamenlijk gebruik' mag neerleggen.
Ik zou laaiend zijn: als volwassene en helemaal als puber. Als het je stoort leg je het ergens anders.
EmmaT schreef op 12-03-2023 om 06:50:
[..]
Een huis met 'algemene ruimten' en waar een puber een eigen kamer heeft is in mijn optiek niet te klein. Even waarschuwen geeft jou niet het recht andermans spullen weg te gooien. De gemeenschappelijke ruimten zijn van iedereen. Jij bent niet de enige die daar spullen voor 'gezamenlijk gebruik' mag neerleggen.
Ik zou laaiend zijn: als volwassene en helemaal als puber. Als het je stoort leg je het ergens anders.
Ik zei niet 'te klein' ik zei klein.
Algemene ruimten zijn van iedereen, dan moet iedereen die ook kunnen gebruiken.
En daar liggen idd de spullen voor gezamenlijk gebruik, dus niet je persoonlijke spullen als een olievlek. Jassen op tafel, schoenen midden in de gang waardoor de deur niet open kan.
Als dat na een waarschuwing na een dag nog niet opgeruimd is hebben we daar allebei last van.
Mijn persoonlijke spullen zijn ook in mijn slaapkamer die kleiner is dan die van zoon. We hebben het over een woonkamer van 4x4 en een keuken van 2x2, een gang ter breedte van een smalle deur. Daar is geen ruimte voor dingen niet opruimen en laten slingeren. Niet voor hem en niet voor mij.
Ysenda schreef op 12-03-2023 om 08:22:
[..]
Ik zei niet 'te klein' ik zei klein.
Algemene ruimten zijn van iedereen, dan moet iedereen die ook kunnen gebruiken.
En daar liggen idd de spullen voor gezamenlijk gebruik, dus niet je persoonlijke spullen als een olievlek. Jassen op tafel, schoenen midden in de gang waardoor de deur niet open kan.
Als dat na een waarschuwing na een dag nog niet opgeruimd is hebben we daar allebei last van.
Mijn persoonlijke spullen zijn ook in mijn slaapkamer die kleiner is dan die van zoon. We hebben het over een woonkamer van 4x4 en een keuken van 2x2, een gang ter breedte van een smalle deur. Daar is geen ruimte voor dingen niet opruimen en laten slingeren. Niet voor hem en niet voor mij.
En dan gooi je het maar weg? Bizar. Wees maar blij dat ik jouw puber niet ben. Ik had jouw spullen ook in de kliko gegooid. Zo werkt een puberbrein.
oh ik ben ook een weggooi moeder hoor. En nu ze puber zijn niet in de kliko maar de kamer in en deur weer dicht
absor schreef op 12-03-2023 om 08:44:
oh ik ben ook een weggooi moeder hoor. En nu ze puber zijn niet in de kliko maar de kamer in en deur weer dicht
Precies, dat is net even een tikkie anders 
EmmaT schreef op 12-03-2023 om 08:42:
[..]
En dan gooi je het maar weg? Bizar. Wees maar blij dat ik jouw puber niet ben. Ik had jouw spullen ook in de kliko gegooid. Zo werkt een puberbrein.
Jouw puberbrein, niet zoals ik dacht en zoon ook niet.
En het is niet zo dat het in eens zo is natuurlijk, dat krijgen je kinderen vanaf de geboorte mee.
Ysenda schreef op 12-03-2023 om 08:56:
[..]
Jouw puberbrein, niet zoals ik dacht en zoon ook niet.
En het is niet zo dat het in eens zo is natuurlijk, dat krijgen je kinderen vanaf de geboorte mee.
Dan valt het dus allemaal wel mee blijkbaar. Gooi dan z'n spullen niet weg. Ja, zo kunnen we nog wel even doorgaan, we zullen het niet eens worden, haha 
Ysenda schreef op 12-03-2023 om 08:22:
[..]
Ik zei niet 'te klein' ik zei klein.
Algemene ruimten zijn van iedereen, dan moet iedereen die ook kunnen gebruiken.
En daar liggen idd de spullen voor gezamenlijk gebruik, dus niet je persoonlijke spullen als een olievlek. Jassen op tafel, schoenen midden in de gang waardoor de deur niet open kan.
Als dat na een waarschuwing na een dag nog niet opgeruimd is hebben we daar allebei last van.
Mijn persoonlijke spullen zijn ook in mijn slaapkamer die kleiner is dan die van zoon. We hebben het over een woonkamer van 4x4 en een keuken van 2x2, een gang ter breedte van een smalle deur. Daar is geen ruimte voor dingen niet opruimen en laten slingeren. Niet voor hem en niet voor mij.
Ik denk ook wel dat dit de manier is om dit een puber heul snel aan te leren. Ik weet nu waar ik de fout in ga. Ik bewonder je dat je dit kan want het zal je op een lading boosheid komen te staan, thuis (en hier ook) maar het is wel meteen duidelijk.
