Ouder zijn met pubers
poeh.
Dit even van mij afschrijvend.
Soms vind ik het moederschap zo pittig.
3 dochters van 20,17 en 15..en elke dag in gevecht met mezelf dat ik werkelijk alles fout doe!
" hou je mond " bemoei je er niet mee" " ik bepaal zelf wat ik doe" is dagelijks kost. En dan heb ik nog niet eens over de scheldwoorden die ik ze echt niet heb geleerd.
Het vermoeid me, en is een dagelijks gevecht in mijn hoofd, want soms meer voelt als een bokswedstrijd!
Toen ze klein waren was het zo makkelijk, zo heb ik het ook echt ervaren...maar nu!
De wereld staat op zijn kop. Ik vind het heftig..niet leuk met heel veel vlagen " moeder zijn"
Voel mij ook schuldig om die gedachtes, maar als er geen wederzijds respect is dag in dag uit, breekt het je gewoon.
Ben ik hier nu alleen in?
Ik vind het niet meer leuk!
hier geen lading boosheid hoor als ik hun spullen in hun kamer gooi. Volgens mij vinden ze dat juist wel makkelijk 😂
absor schreef op 12-03-2023 om 14:06:
hier geen lading boosheid hoor als ik hun spullen in hun kamer gooi. Volgens mij vinden ze dat juist wel makkelijk 😂
Nou idd, doen hoeven zij niet 4x een steile, krappe trap op wat met maat 39 al lastig is maar met 45 helemaal.
Dat doe ik dus niet. Als het boven ligt wil ik wel even de deur open doen en het naar binnen schuiven, oeps, gaat de kat ook mee.
Philou schreef op 12-03-2023 om 14:00:
[..]
Ik denk ook wel dat dit de manier is om dit een puber heul snel aan te leren. Ik weet nu waar ik de fout in ga. Ik bewonder je dat je dit kan want het zal je op een lading boosheid komen te staan, thuis (en hier ook) maar het is wel meteen duidelijk.
Dat zou hier, met nogal rechtlijnige kinderen, toch een hele lege huiskamer opleveren. Want de meeste spullen in de huiskamer zijn van ons en niet van de kinderen en daarmee niet algemeen belang, dus dan zou onze krant, de boeken, dvd’s, een vest, gereedschap omdat de klus niet klaar was, een openstaande laptop, allemaal ook in de kliko verdwijnen.
Ik heb geen zin in zo’n wapenwedloop dus wij gaan respectvol met elkaars spullen om. Onze pubers leren het wel op een wat vriendelijkere manier. Ik leer ze nl ook graag hoe je samen prettig samenleeft, en niet het recht van de sterkste.
Hier ook een puber, wel een makkelijk exemplaar, maar soms ligt er inderdaad ook een spoor van troep door het huis. Wat ik mezelf maar voor houd is dat ze het niet doet om mij in de weg te zitten. Hier werkt humor vaak wel. Of ik zeg gewoon dat ik ga koken als zij de eettafel even opruimt. Soms pak ik de rommel bij elkaar en leg het bij haar neer, meestal als ze op de bank een filmpje aan het kijken is. Weggooien doe ik niet. En vooral ook veel prijzen als ze wel iets gedaan hebben. Het belongingscentrum van is in de hersenen van pubers nou eenmaal zeer actief.
absor schreef op 12-03-2023 om 14:06:
hier geen lading boosheid hoor als ik hun spullen in hun kamer gooi. Volgens mij vinden ze dat juist wel makkelijk 😂
Nee maar dat is wel logisch toch?
wat ik mijn pubers zo moeilijk aanleren vind, is om vóór het verlaten van een vertrek, achterom te kijken hoe ze het achterlaten. Maar als je je spullen kwijtraakt als je dat niet doet.. dan wordt het in je eigen belang om het wel te doen.
Ik vraag me af of eigendommen die ze achterlaten eindigen in een tas oid die pas een paar weken weer open gaat, zinvol zou zijn als les.
Ook ik lees met verbazing over het pubergedrag. Omdat het blijkbaar veel voorkomt zal het wel normaal zijn. Onze zes zijn puber-af, maar wij hebben ze altijd best veel taken in huis gegeven omdat we met z’n negenen woonden. Ze hebben ook al vroeg leren ruilen en onderhandelen over taken. En geleerd dat iedereen zijn steentje moet bijdragen. Eén heeft ooit als beginnende puber een grote mond gehad, maar na straf van zijn vader en een gesprek was het snel over. Wij hebben ontzettend geluk gehad!
je kan je wel troosten met het feit dat ze het bij anderen waarschijnlijk niet doen. Wij hebben tientallen pubers over de vloer gehad, maar die waren altijd beleefd en netjes. Ik neem aan dat jullie brutale pubers tegen andere ouders wel normaal doen.
Beste ouders uit dit topic, ik ben nieuw hier, althans, eerder verwoede pogingen gedaan op zoek naar steun. Steun en erkenning in deze zware fase.
Ik heb onwijs de behoefte om in een fysieke praatgroep te zitten met ouders van pubers. Gewoon echt face to face contact, een knuffel, hulp bieden aan anderen waar nodig en zelf ook wat rust krijgen.
Bestaat dit? Zijn er groepjes die ook met elkaar afspreken? Zal natuurlijk per regio verschillend zijn.
Ik kom zelf uit de regio Tilburg-Breda.
Lieve groet Mar.
Marien84 schreef op 29-09-2024 om 10:43:
Beste ouders uit dit topic, ik ben nieuw hier, althans, eerder verwoede pogingen gedaan op zoek naar steun. Steun en erkenning in deze zware fase.
Ik heb onwijs de behoefte om in een fysieke praatgroep te zitten met ouders van pubers. Gewoon echt face to face contact, een knuffel, hulp bieden aan anderen waar nodig en zelf ook wat rust krijgen.
Bestaat dit? Zijn er groepjes die ook met elkaar afspreken? Zal natuurlijk per regio verschillend zijn.
Ik kom zelf uit de regio Tilburg-Breda.
Lieve groet Mar.
Bij mijn zoon waren die er via de school.
Ik dacht spontaan aan de centra voor jeugd en gezin, maar ik zie dat informatie daarover al snel versnipperd is. Zo her en der bestaat er nog wel zoiets. Soms is het ondergebracht bij de GGD, wellicht kun je daar kijken.
Tsjor
Er zijn verschillende Facebookgroepen voor ouders met pubers. Dat kan misschien helpen in contact te komen met lotgenoten om daadwerkelijk mee af te spreken of met organisaties waar groepen samenkomen.
Informeer ook eens bij je huisarts, die heeft een netwerk.
Succes!
Marien84 schreef op 29-09-2024 om 10:43:
Beste ouders uit dit topic, ik ben nieuw hier, althans, eerder verwoede pogingen gedaan op zoek naar steun. Steun en erkenning in deze zware fase.
Ik heb onwijs de behoefte om in een fysieke praatgroep te zitten met ouders van pubers. Gewoon echt face to face contact, een knuffel, hulp bieden aan anderen waar nodig en zelf ook wat rust krijgen.
Bestaat dit? Zijn er groepjes die ook met elkaar afspreken? Zal natuurlijk per regio verschillend zijn.
Ik kom zelf uit de regio Tilburg-Breda.
Lieve groet Mar.
Ik kan me wel voorstellen dat je contact met andere ouders prettig zou vinden. Lotgenoten vind ik een wat vreemde/dramatische benaming, maar dat ligt misschien aan de zwaarte van de problemen die je ervaart. Ik kom niet uit jouw regio en zou in mijn eigen regio ook niets weten. Via Facebook wellicht?
Maar los van dat je steun zoekt bij anderen, zou je ook je kennis kunnen vergroten. Door bijvoorbeeld boeken te lezen over hoe het puberbrein werkt (er zijn er heel veel). Maar ik kan je ook aanraden je te verdiepen in de methode 'Verbindend gezag & geweldloos verzet'. Heel veel ouders met pubers met (gedrags)problemen hebben daar veel aan gehad. Het gaat erover hoe je kunt zorgen dat je naast je kind komt te staan, in plaats van ertegenover.
Sterkte.
