Mijn dochter wordt niet gerespecteerd
Mijn dochter van 16 jaar heeft al vijf maanden een vriendje van dezelfde leeftijd. In het begin vond ik heb een leuk koppeltje en hem ook een leuke, aangename jongen. De laatste tijd erger ik mij meer en meer hoe hij met mijn dochter omgaat: hij heeft amper tijd om af te spreken, als ze afspreken krijgt ze een tijdslot. Hij heeft het altijd te druk en zij is smoorverliefd en het doet haar veel pijn. Ze komt in mijn ogen dan ook te needy over tov hem. Ik heb al verschillende gesprekken met haar gehad, ik weet dan ook heel veel van de prille relatie. Zelf heb ik haar aangeraden aan de communicatie te werken en niet meer zo beschikbaar te zijn voor hem, want momenteel wijst hij elk voorstel om af te spreken van haar af, maar moet hij maar met zijn vingers knippen en ze staat er.
Probleem is dat ze net het tegenovergestelde doet en veel te afhankelijk is van hem. Misschien typisch puber dat ze mijn raad niet aanneemt, maar ik zie haar zo met haar hoofd tegen de muur lopen en met een gebroken hart achterblijven. Van mij hoeft ze het ook niet uit te maken, ik wil haar gewoon weerbaarder maken tov hem. Hebben jullie nog tips hoe mijn smoorverliefde dochter met haar voetjes op de grond te krijgen en te laten inzien dat ze meer van zich moet afbijten, want haar humeur is ook zo afhankelijk van hem dat ik het niet echt meer gezond vind.
Poezekat schreef op 19-10-2022 om 16:24:
Gaat ze ook nog om met anderen of zegt ze afspraken af als hij tijd heeft om haar te zien?
Ze heeft een grote vriendenkring, veel hobbies buiten school, ze zitten ook op verschillende scholen, dus hebben hun eigen vrienden waar ze de middag mee doorbrengen en ze gaat regelmatig uit zonder hem, want hij heeft daar geen zin in. Echt dingen afgezegd voor hem, dat gebeurt idd ook wel.
Het probleem van perfectionisme is dat die in je leven genadeloos hard terugkrijgt, want andere mensen gaan niet altijd doen wat zij wil.
Het zou wellicht wel al kunnen helpen als je haar iig niet hierin bevestigd. Dat doe je mi wel door het gedrag van vriendje als onrespectvol te beschrijven. Of doet hij dingen die je hier niet beschrijft? Als ik afga op wat je schrijft vind ik het alleen maar normaal (en persoonlijk ook gezond) dat een 16 jarige niet heel serieus in een liefdesrelatie zit.
Kerstin75 schreef op 18-10-2022 om 07:49:
Je moet iets harder worden. Als zij bij jou klaagt over hem: Hoe had je dit kunnen voorkómen? Wat doe je de volgende keer ánders als hij dit weer doet? Je bent een sterke meid, waarom laat jij hem dit doen? Als dit een vriendin van je was die zo met afspraken om gaat, wat zou je dan doen? Etc.
Dit is wel een van de beste reacties.
En verder snap ik ook wel weer dat je je kind voor verdriet wil behoeden maar ja.. dat gaat je niet lukken helaas. En ook snap ik dat je niet wil dat je dochter naar behandeld wordt.. maar ze zal zelf moeten leren om haar eigen grenzen te bewaken..
Ik vraag me trouwens wel af of deze jongen wel zo naar is..hij is 16 heeft duidelijk nog geen zin in 'dikke verkering'.. om het maar eens ouderwets uit te drukken 😬. Je dochter wel maar ja die kan vriendje niet dwingen..
En verder zou ik me ook wat ongerust maken over haar perfectionisme.. een intensieve studie, vaak sporten, jeugdbeweging.. door extreme planning houdt ze zelfs nog tijd over. Poe ik krijg het er benauwd van. Misschien vriendje ook wel. Het is je vraag niet maar veel van deze hele perfectionistische meiden knallen sowieso een keer met hun kop tegen de muur...ook daarin zal ze zichzelf misschien nog wel eens tegenkomen.
Leene schreef op 19-10-2022 om 23:22:
[..]
Het is je vraag niet maar veel van deze hele perfectionistische meiden knallen sowieso een keer met hun kop tegen de muur...ook daarin zal ze zichzelf misschien nog wel eens tegenkomen.
Wat bedoel je met deze onheilspellende uitspraken? Kun je ze misschien toelichten?
RodeKrullenbol schreef op 20-10-2022 om 08:49:
[..]
Wat bedoel je met deze onheilspellende uitspraken? Kun je ze misschien toelichten?
Je kunt zelf heel perfectionistisch zijn en alles perfect en precies plannen, maar op andere mensen (die niet allemaal zo zijn) heb je geen invloed. En dat gaat hoe dan ook een keer voor frustraties zorgen. Bijvoorbeeld dat mensen voor groepswerk hun deel niet of te laat aanleveren of het halfslachtig gemaakt hebben.
Maar ook dat je plant wanneer je tijd hebt voor je vriendje en die tijd ook voor hem vrij houdt en dat het dan laat afweten. Het leven is immers nooit 100% te plannen.
RodeKrullenbol schreef op 20-10-2022 om 08:49:
[..]
Wat bedoel je met deze onheilspellende uitspraken? Kun je ze misschien toelichten?
Nou het klinkt misschien onheilspellender dan bedoeld..
Maar je zult vast wel berichten hebben gehoord dat veel jongeren ( en dan met name meiden) steeds vroeger last hebben van burn-out en depressies..nog voordat ze volwassen zijn, er is een enorme prestatie druk, willen voldoen aan verwachtingen, er MOET zoveel.. dan ga je op den duur vast lopen. Dat zuig ik niet uit mijn grote duim.
Als ik van TO lees wat dochter allemaal doet en hoe strak ze dingen kan plannen dan denk ik echt .. ze mag ook wel eens wat meer lummelen. Niet alles hoeft zo strak en georganiseerd. En ja verliefdheid kun je niet organiseren, je kunt ook niet organiseren dat de ander anders in de relatie staat, je kunt niet 'maken' dat de ander verliefd op je wordt en blijft. Dat kan hard aankomen en ook een leerproces zijn.
Maar ik heb het idee dat iemand die zijn leven tot in de puntjes wil organiseren daar wat meer moeite mee heeft..maar kan mij vergissen.
MamaE schreef op 20-10-2022 om 10:11:
[..]
Je kunt zelf heel perfectionistisch zijn en alles perfect en precies plannen, maar op andere mensen (die niet allemaal zo zijn) heb je geen invloed. En dat gaat hoe dan ook een keer voor frustraties zorgen. Bijvoorbeeld dat mensen voor groepswerk hun deel niet of te laat aanleveren of het halfslachtig gemaakt hebben.
Maar ook dat je plant wanneer je tijd hebt voor je vriendje en die tijd ook voor hem vrij houdt en dat het dan laat afweten. Het leven is immers nooit 100% te plannen.
Het is niet te plannen maar je kunt wel invloed hebben op hoe mensen je langdurig behandelen. Zij kan ervoor kiezen om dit niet van hem te accepteren. Dat lijkt me ook heel gezond in deze situatie.
alhambra schreef op 20-10-2022 om 10:24:
[..]
Het is niet te plannen maar je kunt wel invloed hebben op hoe mensen je langdurig behandelen. Zij kan ervoor kiezen om dit niet van hem te accepteren. Dat lijkt me ook heel gezond in deze situatie.
Zeker. Dat is ook een vorm van grenzen aangeven. Dat is belangrijk om te leren, juist voor perfectionistische mensen als de dochter van TS.
Ze kunnen bijvoorbeeld een vaste avond per week uitkiezen dat ze elkaar zien of bellen. Dan hebben ze beide duidelijkheid. In een relatie is het belangrijk om ook verwachtingen naar elkaar uit te spreken. Anders krijg je frustraties over dingen die helemaal niet besproken zijn.
Leene schreef op 20-10-2022 om 10:13:
[..]
Nou het klinkt misschien onheilspellender dan bedoeld..
Maar je zult vast wel berichten hebben gehoord dat veel jongeren ( en dan met name meiden) steeds vroeger last hebben van burn-out en depressies..nog voordat ze volwassen zijn, er is een enorme prestatie druk, willen voldoen aan verwachtingen, er MOET zoveel.. dan ga je op den duur vast lopen. Dat zuig ik niet uit mijn grote duim.
Als ik van TO lees wat dochter allemaal doet en hoe strak ze dingen kan plannen dan denk ik echt .. ze mag ook wel eens wat meer lummelen. Niet alles hoeft zo strak en georganiseerd. En ja verliefdheid kun je niet organiseren, je kunt ook niet organiseren dat de ander anders in de relatie staat, je kunt niet 'maken' dat de ander verliefd op je wordt en blijft. Dat kan hard aankomen en ook een leerproces zijn.
Maar ik heb het idee dat iemand die zijn leven tot in de puntjes wil organiseren daar wat meer moeite mee heeft..maar kan mij vergissen.
Bedankt voor deze toelichting. Met de uitdrukkingen 'met je kop tegen de muur knallen' en 'jezelf tegenkomen' bedoelde je dus het oplopen van een burn out en/of een depressie.
je schrijft over actie-reactie in jullie relatie. Echter hebben jullie een moeder-dochter relatie en geen vriendschappelijke relatie. Je zal dus het moeten voorleven, hoe je zoiets constructiefs aanpakt. En zo uit het slachtofferschap te komen
Helpende vragen kunnen zijn,
Wat wil je de volgende keer anders doen?
Waar ligt jou grens?
Wat maakt dat je er zoveel negatieve gevoelens van krijgt en wat wil je daarmee
Waar heb je wel invloed op
Welk gevoel is nu het sterkst
Wat zeggen je vriendinnen?
Welk advies zou je je vriendin geven als haar hetzelfde was overkomen
Heeft absoluut niks meer met de titel te maken, maar puur met het perfectionisme dit, maar het klopt dat de druk op de schouders van onze kinderen zeer hoog is, vaak in de hand gewerkt door de instanties die dienen ter ontspanning en opleiding.
Niet voldoende getraind = niet opgesteld tijdens wedstrijden.
Niet goed genoeg = niet opgesteld tijdens wedstrijden.
Niet voldoende getraind, niet goed genoeg = geen kansen om op hoger niveau te spelen, wat echt een statussymbool is bij veel clubs, trainers, ouders, spelers.
Niet voldoende aanwezig op scouting = niet mee op zomerkamp.
Slechte resultaten op school = kans op slechte attestering.
Lijkt mij dan ook een logisch gevolg dat perfectionistische kinderen zich snel minderwaardig voelen en nog harder willen werken.
Als ouders zijn wij daar vaak genoeg tegen ingegaan en hebben het aangekaart bij al de instanties voor al onze kinderen, maar je komt altijd van een kale reis terug, want de “regeltjes” moeten gerespecteerd worden.
Ja maar, je HOEFT ook niet op het hoogste niveau te spelen, of de zwaarste opleiding te volgen of...
Dat zijn ook allemaal keuzes he
Dus in plaats van het alleen aan te kaarten bij instanties, zou je het daar ook over kunnen hebben met je kinderen
Kaat0206 schreef op 20-10-2022 om 13:57:
Heeft absoluut niks meer met de titel te maken, maar puur met het perfectionisme dit, maar het klopt dat de druk op de schouders van onze kinderen zeer hoog is, vaak in de hand gewerkt door de instanties die dienen ter ontspanning en opleiding.
Niet voldoende getraind = niet opgesteld tijdens wedstrijden.
Niet goed genoeg = niet opgesteld tijdens wedstrijden.
Niet voldoende getraind, niet goed genoeg = geen kansen om op hoger niveau te spelen, wat echt een statussymbool is bij veel clubs, trainers, ouders, spelers.
Niet voldoende aanwezig op scouting = niet mee op zomerkamp.
Slechte resultaten op school = kans op slechte attestering.
Lijkt mij dan ook een logisch gevolg dat perfectionistische kinderen zich snel minderwaardig voelen en nog harder willen werken.
Als ouders zijn wij daar vaak genoeg tegen ingegaan en hebben het aangekaart bij al de instanties voor al onze kinderen, maar je komt altijd van een kale reis terug, want de “regeltjes” moeten gerespecteerd worden.
Als je dat met die sport niet aankan dan moet je dus een treetje omlaag. Je komt er alleen als topsporter als je daarmee om kan gaan. Dat betekent niet dat je het niet aankunt maar op dit moment laat jouw karakter in combinatie met al je talent het niet toe om op dat niveau te sporten. Of je leert het naast je neer te leggen en dus nog harder te trainen.
Bijzonder dat van de scouting. Blijkbaar hebben ze teveel gegadigden voor een kamp? Moeten ze dus kinderen teleurstellen omdat ze te weinig plek hebben? Daar zou ik wel een mail over sturen naar het bestuur. Waarschijnlijk komt het door de combinatie met haar sport? Dan stoppen met één van de twee. Nog nooit van gehoord hier overigens, iedereen die wil kan mee.
