Mee bemoeien of niet....?
Ik een mijn man hebben een beetje een discussie en ik vraag jullie mening. Het is de laatste tijd wel raak hier.
Kleine situatieschets:
Mijn dochter ( (15) heeft in oktober een jongen (17) leren kennen. Deze jongen zat bij haar op school. Ze hebben een tijdje veel contact gehad via snap. Ze gaf een feestje met halloween bij een vriendin en had gevraagd of hij ook wilde komen. Het feestje was best saai en hij was er om 23.00 nog niet, dus ze had hem gestuurd dat hij niet meer hoefde te komen. Hij wilde perse toch komen maar toen hij kwam was het feestje al afgelopen. Hartstikke vervelend want het is voor hem best wel een stuk fietsen.
Daarna hebben ze gewoon contact gehouden, maar rond december zei hij meer te willen. Mijn dochter wilde gewoon vrienden blijven. Hij kon niet goed met die afwijzing omgaan en deed soms echt lullig. Zo erg dat mijn dochter het contract helemaal verbroken heeft in in januari.
In maart heeft mijn dochter een andere jongen leren kennen, uit hetzelfde dorp als jongen 1. Zij klikten heel goed en zijn elkaar aan het leren kennen. Op een feestje waar deze jongen was bleek ook jongen 1 te zijn en blijken ze vrienden te zijn. Op dit feestje hebben jongen 1 en mijn dochter het weer goed gemaakt. Omdat mijn dochter goed met de vrienden van jongen 2 wilde zijn heeft ze hem ook weer toevoegd op snap.
De afgelopen weken is er gewoon weer leuk contact geweest. Jongen 1 flirt soms wel maar dochter houdt dat af.
Nu vroeg jongen 1 of mijn dochter naar hem toe wilde komen om wat te hangen. Hij was met twee vrienden en dochter met 1 vriendin. Jongen 2 zou ik nog komen.
Het was dus in een ander dorp en ik wil niet dat mijn dochter alleen of met zijn tweeën door het donker fietst dus ik zou ze brengen.
Het was 25 minuten rijden, en het adres bleek niet te kloppen. Uiteindelijk hebben ze elkaar toch gevonden.
Ik ben naar huis gereden en toen ik nèt thuis was belde dochter op of ik haar kon halen.
Nu blijkt dat de jongens ( muv jongen 2 want die wist echt van niks) met voorbedachte rade de meiden het verkeerde adres gegeven hebben. Ze hebben ook heel lullig gedaan en na een half uur gezegd dat zij weg moesten en de meiden dus ook. Allemaal als wraak voor het halloween feestje wat dus een half jaar geleden is. Op zich beetje puberale streken, maar wat ik heel vervelend vindt is dat de jongens 2 15 jarige meiden in het donker in een onbekend dorp in landelijke omgeving op straat hebben gezet. Ik moest nog een half uur rijden. Ik vind dit echt onveilig. Mijn man wil de ouders van die jongen nu bellen een aangeven dat dit echt onacceptabel is, maar ik denk laat maar. Er is niks gebeurd en dat gaat ook niet meer gebeuren want dochter heeft jongen 1 op alle sociaal media geblokt en wil hem nooit meer spreken. Wat zouden jullie doen?
Ik heb nog niet alles gelezen. Maar in het verhaal valt me op dat je er heel veel bijhaalt en bij beschrijft dat mij niet helemaal nodig lijkt om antwoord te krijgen op je vraag. Daardoor nodig je uit tot reacties op ook dat deel en wordt het wat vaag wat nu je probleem/vraag is. Daarbij leest het (daardoor) voor mij alsof je zelf de 15-jarige bent. Of als moeder ook niet in staat bent voorbij puberdrama en randzaken te kijken. Want wat nu werkelijk gebeurd is:
Dochter (15) was uitgenodigd bij vrienden (17) waar ze niet eerder thuis was geweest. Het was een stuk rijden dus jij bracht haar en haar vriendin. De vrienden bleken expres het verkeerde adres te hebben gegeven. Ook stuurden ze dochter en vriendin al snel weer weg waardoor zij een half uur op straat hebben moeten hangen voordat jij er was om ze op te pikken. Jouw vraag: moet ik de vrienden daarop aanspreken? Of hun ouders? of het hierbij laten?
Het hele verhaal over hoe ze 2x een jongen leerde kennen en naar welke feestjes ze het afgelopen halve jaar is geweest lijkt me helemaal niet relevant verder.
Hahaha ja ik heb inderdaad wel moeite met to-the-point komen als je het zo zegt. Maar goed ik ben dus geen 15 dus dat hoeft niet steeds herhaald te worden. Ik ben 44.
Kimdekim schreef op 25-04-2023 om 09:39:
Hahaha ja ik heb inderdaad wel moeite met to-the-point komen als je het zo zegt. Maar goed ik ben dus geen 15 dus dat hoeft niet steeds herhaald te worden. Ik ben 44.
Ik had de rest niet helemaal gelezen. Dus dat steeds herhaald wist ik niet.
Mss wel handige tip voor een volgende keer, dan krijg je ook niet van de ongewenste reacties op andere delen van je verhaal 
Ik werk zelf in een werkveld waarbij juist de nuances en omstandigheden erg belangrijk zijn. Daarom geef ik wellicht iets te veel informatie. Beroepsdeformatie zullen we maar zeggen.
Nuances en omstandigheden zijn zeker belangrijk.
En juist in dit verhaal maken de omstandigheden dat dit bezoek op z’n minst zeer bedenkelijk was.
Dat je verder op detailniveau op de hoogte bent werkt denk ik in je nadeel (van je oordelingsvermogen)
Niemand heeft het over straffen. Daar zou ik ook geen enkele zin in zien.
Verbieden is ook niet aan de orde.
Je dochter waarschuwen wel, liever nog helpen zelf hierin te groeien.
Voor ons buitenstaanders leek dit bezoek niet verstandig. Voor jullie gevoel overkomt het haar. Als jullie mindset kan veranderen geeft dat meer vat, houvast en macht over je eigen leven.
Laten we niet vergeten dat het een gezellige avond had kunnen worden als jongen 1 niet zo rancuneus was en gewoon normaal had gedaan.
Vroeger vaak genoeg een feestje bezocht zonder enige narigheid. Ook daarbij een eind moeten fietsen over afgelegen wegen. Dat de avond van de dochter van Kim zo verlopen is, ligt niet aan de meiden.
Flanagan schreef op 25-04-2023 om 15:30:
Laten we niet vergeten dat het een gezellige avond had kunnen worden als jongen 1 niet zo rancuneus was en gewoon normaal had gedaan.
Vroeger vaak genoeg een feestje bezocht zonder enige narigheid. Ook daarbij een eind moeten fietsen over afgelegen wegen. Dat de avond van de dochter van Kim zo verlopen is, ligt niet aan de meiden.
He dank je. Ik had ff het gevoel dat ik gek werd.
Flanagan schreef op 25-04-2023 om 15:30:
Laten we niet vergeten dat het een gezellige avond had kunnen worden als jongen 1 niet zo rancuneus was en gewoon normaal had gedaan.
Vroeger vaak genoeg een feestje bezocht zonder enige narigheid. Ook daarbij een eind moeten fietsen over afgelegen wegen. Dat de avond van de dochter van Kim zo verlopen is, ligt niet aan de meiden.
Ja als... Maar het was bekend dat deze jongen heel vervelend kon zijn en bovendien niet zo makkelijk een afwijzing accepteert. Dus tja, het kan dan wel niet de schuld zijn van de meiden maar ze stappen wel zelf in deze situatie, geholpen door moeder.
Pief schreef op 25-04-2023 om 16:07:
[..]
Ja als... Maar het was bekend dat deze jongen heel vervelend kon zijn en bovendien niet zo makkelijk een afwijzing accepteert. Dus tja, het kan dan wel niet de schuld zijn van de meiden maar ze stappen wel zelf in deze situatie, geholpen door moeder.
Joh, dat joch is toch gewoon een stuk verdriet. Hoe kan je nu een leuke middag hebben met een stuk verdriet. Heb je echt niets aan gemist. Wees blij dat ze er niet mee op vakantie was. Neemt niet weg dat je moet leren omgaan met stukken verdriet. Je kan het ze wel verwijten maar daar heb je niets aan.
Flanagan schreef op 25-04-2023 om 15:30:
Laten we niet vergeten dat het een gezellige avond had kunnen worden als jongen 1 niet zo rancuneus was en gewoon normaal had gedaan.
Vroeger vaak genoeg een feestje bezocht zonder enige narigheid. Ook daarbij een eind moeten fietsen over afgelegen wegen. Dat de avond van de dochter van Kim zo verlopen is, ligt niet aan de meiden.
Ik denk ook wel dat er een hoop wijsheid achteraf is.
tijdens mijn middelbare schooltijd kwam ook de duvel en z'n ouwemoer op feestjes langs.
Pief schreef op 25-04-2023 om 16:07:
[..]
Ja als... Maar het was bekend dat deze jongen heel vervelend kon zijn en bovendien niet zo makkelijk een afwijzing accepteert. Dus tja, het kan dan wel niet de schuld zijn van de meiden maar ze stappen wel zelf in deze situatie, geholpen door moeder.
Het is een beetje wijsheid achteraf.
"niet zo makkelijk een afwijzing accepteert" is nogal vaag.
De meeste mensen zouden niet zo'n flauwe streek verwachten.
Nou ja, geholpen door moeder. . Ik heb ze gebracht. Gelukkig maar anders had ze weer een uur langs het kanaal terug moeten fietsen. Ik heb de jongens nog gesproken. Ik heb gezien waar ze heen ging. Ik heb haar niet met een minirokje op de Wallen afgezet.
Kimdekim schreef op 25-04-2023 om 16:33:
Nou ja, geholpen door moeder. . Ik heb ze gebracht. Gelukkig maar anders had ze weer een uur langs het kanaal terug moeten fietsen. Ik heb de jongens nog gesproken. Ik heb gezien waar ze heen ging. Ik heb haar niet meer en minirokje op de Wallen afgezet.
Is dit spellingscontrole die met je verhaal aan de haal gaat?
Minirok icm Wallen, geeft in elk geval weer een nieuwe invalshoek voor dit verhaal. Ik gok dat we voor nog weken, maanden plezier aan de topic zullen hebben.
haarklover schreef op 25-04-2023 om 16:32:
[..]
Het is een beetje wijsheid achteraf.
"niet zo makkelijk een afwijzing accepteert" is nogal vaag.
De meeste mensen zouden niet zo'n flauwe streek verwachten.
Het was ook uitgesproken. Daarna is er weken leuk contact geweest.
Philou schreef op 25-04-2023 om 16:34:
[..]
Is dit spellingscontrole die met je verhaal aan de haal gaat?
Minirok icm Wallen, geeft in elk geval weer een nieuwe invalshoek voor dit verhaal. Ik gok dat we voor nog weken, maanden plezier aan de topic zullen hebben.
Nee er staat ergens in deze situatie geholpen door moeder alsof ik haar in een minirok op de Wallen heb afgezet. Ik heb haar gewoon naar een samenzijn gebracht, waar ik de jongens gesproken heb, waar ik de plek heb gezien waar ze was. Bij mensen met wie ze vaker omging.
