Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Ach lieve Ciska wat zwaar .Nog 2 weken door met een suïcidaal meisje .Heftig een opname . Blijft er wel hulp . Iemand die mee blijft kijken ?
Heel veel sterkte 
Ciska78 schreef op 14-11-2022 om 19:02:
Omnik, wij hebben het nog nooit over dissociëren gehad, dus weet ook niet wat daar de kenmerken van zijn.
Sorry, ik heb te snel een conclusie getrokken. Ik interpreteerde dat jij vertelde "Gewoon echt eng, want had het idee dat ik met 3 verschillende mensen een gesprek heb gevoerd" als dat ze zou dissociëren. Nou is dissociëren op zichzelf niet zo'n heel bijzonder verschijnsel. Iedereen doet het wel eens (wegdromen bijvoorbeeld, of zo diep in concentratie zijn dat je een kanon kunt afschieten) maar ik kan niet zomaar de conclusie trekken dat ze 'psychiatrisch' dissocieert. Dat kan ik helemaal niet beoordelen! Misschien is het iets om met de behandelaars te bespreken, of dat aan de hand zou kunnen zijn.
Verder klinkt jouw verloop van de dag ergens wat hoopvol!? Het klinkt alsof dochter zich er in ieder geval voor een paar momenten bij aan het neerleggen is dat ze de strijd moet gaan opgeven, in de positieve zin, dat ze zich moet gaan overgeven aan het feit dat er iets ernstigs met haar aan de hand is en dat er iets moet gebeuren. En dat ze in verbinding is met jullie over haar kwetsbare gevoel, dat is ook zo kostbaar. Ik hoop dat die momentjes vaker gaan voorkomen. En ik hoop dat het niet al te lang duurt voordat er plek is. Want dit is wel heel moeilijk, om dit nu te moeten afwachten. Ik hoop dat er de komende weken goed voor jullie allemaal wordt gezorgd door de begeleiders/behandelaars.
Roos55 schreef op 14-11-2022 om 19:50:
Ach lieve Ciska wat zwaar .Nog 2 weken door met een suïcidaal meisje .Heftig een opname . Blijft er wel hulp . Iemand die mee blijft kijken ?
Heel veel sterkte
Het IHT team blijft gewoon erbij betrokken, ook als ze opgenomen is, zowel voor dochter als voor ons.
Ik hoop ook dat we niet al te lang op een plek hoeven te wachten.
Ik hoop ontzettend voor jullie dat er snel een passende plek beschikbaar is waar ze haar wel kunnen helpen. Dat ze niet meteen in de 'ik wil niet' modus schoot, is een klein lichtpuntje. Misschien ziet ze op een helder moment zelf ook in dat het thuis niet lukt, dat jullie en zij het niet alleen kunnen, dat een behandelteam op afstand niet voldoende is. Of ze is te moe en uitgeput om zich er tegen te verzetten. Maar in ieder geval moet er een keuze gemaakt worden en ze is nog te jong en te instabiel om dat helemaal zelf te kunnen overzien.
even een update van de afgelopen dagen.:
Ten eerste hebben we een opname datum, volgende week donderdag. En dat geeft heel gemengde gevoelens bij mij. Ik snap heel goed dag dit de juiste en nu enige mogelijkheid is. Maar ik vind het ook wel weer een heel moeilijke stap.
Dochter lijkt de afgelopen dagen in een wat rustiger vaarwater te zitten, alsof de beslissing tot opname haar een soort rust heeft gegeven.
Wat dochter heel goed zelf aangaf is dat ze eigenlijk hierin geen beslissing kan nemen, als zij denkt dat het kan helpen dan roepen ze stemmen meteen heel hard Nee!
Maar ze heeft geen Nee geroepen dus dat vind ik wel positief.
En in principe hebben wij nu samen met begeleiding gezegd , dit gaat er gebeuren.
Ze is ook weer aan het eten, niet super veel maar ze zit met de lunch en avondeten beneden en eet, dat is al een hele vooruitgang.
Helaas heeft ze het niet eten wel weer ingeruild voor zelfbeschadiging.
Zilvergray, hoe is het nu?
Dag Ciska, het is ook heel wat, zo'n opname. Vooral omdat we met elkaar toch blijven denken, dat psychische problemen oplosbaar zijn met liefde, aandacht, luisteren, begrip, vertrouwen en goede adviezen. Maar het lichaam is een supercomplex organisme (wat we wel snappen voor heel veel andere ziektes) en de hersenen zijn daarbij nog veel complexer.
Ik hoop dat je beseft dat je je dochter nu laat opnemen om haar, waar mogelijk, te beschermen tegen de desastreuze invloeden van de ontregelingen in haar lichaam.
Helaas is de oplossing niet eenvoudig, anders was die al lang gegeven. Het zal dus in het begin vooral aftasten en onderzoeken zijn, wat helpt haar. Dat moet je voor een groot deel overlaten aan de professionals, die zo'n fase van uitzoeken aandurven. Als het goed gaat zullen ze je zoveel mogelijk op de hoogte houden en anders moet je daarnaar vragen. Je dochter is nog minderjarig. In een behandelingsplan kan ook iets opgenomen worden over de rol van ouders/naasten; zo ook in een zogenaamde zelfbindingsverklaring.
Maar eerst de komende dagen doorstaan en daarna de weken van de opname. Ik hoop dat je in die weken ook de tijd neemt om een beetje afstand te nemen en wat rust krijgt. Het is, ook na een opname, niet allemaal zomaar in een keer voorbij, dus je hebt je energie daarna weer hard nodig. Veel sterkte.
Tsjor
Ciska78 schreef op 18-11-2022 om 08:04:
even een update van de afgelopen dagen.:
Ten eerste hebben we een opname datum, volgende week donderdag. En dat geeft heel gemengde gevoelens bij mij. Ik snap heel goed dag dit de juiste en nu enige mogelijkheid is. Maar ik vind het ook wel weer een heel moeilijke stap.
Dochter lijkt de afgelopen dagen in een wat rustiger vaarwater te zitten, alsof de beslissing tot opname haar een soort rust heeft gegeven.
Wat dochter heel goed zelf aangaf is dat ze eigenlijk hierin geen beslissing kan nemen, als zij denkt dat het kan helpen dan roepen ze stemmen meteen heel hard Nee!
Maar ze heeft geen Nee geroepen dus dat vind ik wel positief.
En in principe hebben wij nu samen met begeleiding gezegd , dit gaat er gebeuren.
Ze is ook weer aan het eten, niet super veel maar ze zit met de lunch en avondeten beneden en eet, dat is al een hele vooruitgang.
Helaas heeft ze het niet eten wel weer ingeruild voor zelfbeschadiging.
Zilvergray, hoe is het nu?
Hoi Ciska, wat heftig; toch een opname, kan me zo voorstellen hoe dubbel dit voor jullie moet zijn. Maar bedenk dat het op dit moment thuis niet beter gaat worden voor je dochter.
Blij om te lezen dat ze zich erbij neerlegt, en dat zelfs het eten alweer beter gaat. Moeilijk dat stuk zelfbeschadiging, hopelijk zal dit minder worden straks met de opname.
Al met al voorzichtig positief! ♥️
Hier thuis is het nog steeds moeizaam. Dochter hier is steeds zo moe, en vind het lastig zichzelf af te leiden als ze zich slecht voelt.
Thuis kunnen we daarbij helpen, maar op school is het lastiger. Gelukkig heeft ze een hele fijne studiebegeleider met wie ze dagelijks praat en er voor haar is.
De vermoeidheid is zodanig dat hele dagen les volgen bijna niet haalbaar is. Er zijn afspraken gemaakt dat ze enkel belangrijke vakken dient te volgen en enkel de toetsen hoeft te maken die belangrijk zijn.
Ze doet het 5e jaar nu voor de 2e x. Vorig jaar is ze blijven zitten ook vooral door de vermoeidheid. Ze maakt zich zorgen over hoe het nu verder moet. Ze wil zo graag studeren, we zijn pas nog naar de open dag van de RUG geweest; ze had er zo’n zin in.
Tja geen idee hoe dit verder moet.
Zilver_gray schreef op 18-11-2022 om 11:44:
[..]
Hoi Ciska, wat heftig; toch een opname, kan me zo voorstellen hoe dubbel dit voor jullie moet zijn. Maar bedenk dat het op dit moment thuis niet beter gaat worden voor je dochter.
Blij om te lezen dat ze zich erbij neerlegt, en dat zelfs het eten alweer beter gaat. Moeilijk dat stuk zelfbeschadiging, hopelijk zal dit minder worden straks met de opname.
Al met al voorzichtig positief! ♥️
Hier thuis is het nog steeds moeizaam. Dochter hier is steeds zo moe, en vind het lastig zichzelf af te leiden als ze zich slecht voelt.
Thuis kunnen we daarbij helpen, maar op school is het lastiger. Gelukkig heeft ze een hele fijne studiebegeleider met wie ze dagelijks praat en er voor haar is.
De vermoeidheid is zodanig dat hele dagen les volgen bijna niet haalbaar is. Er zijn afspraken gemaakt dat ze enkel belangrijke vakken dient te volgen en enkel de toetsen hoeft te maken die belangrijk zijn.
Ze doet het 5e jaar nu voor de 2e x. Vorig jaar is ze blijven zitten ook vooral door de vermoeidheid. Ze maakt zich zorgen over hoe het nu verder moet. Ze wil zo graag studeren, we zijn pas nog naar de open dag van de RUG geweest; ze had er zo’n zin in.
Tja geen idee hoe dit verder moet.
Heel veel sterkte voor jullie dames.
Zilver gray, is het jullie bekend dat je het eindexamen over twee jaar kunt uitsmeren? Misschien geeft dat wat lucht.
KnorrendKitten schreef op 18-11-2022 om 11:48:
[..]
Heel veel sterkte voor jullie dames.
Zilver gray, is het jullie bekend dat je het eindexamen over twee jaar kunt uitsmeren? Misschien geeft dat wat lucht.
Dankjewel KnorrendKitten (leuke Nick) ja dat ze het eindexamen kan verdelen over 2 jaar wisten we al. Dat hebben we vorig jaar ook met school besproken.
Bedankt voor het meedenken 
Dochter zit ook in haar examenjaar en hier ook besloten het over 2 jaar uit te smeren
Hier zit dochter in haar een na laatste jaar, volgend jaar examens dus. Maar omdat wij (en school) er vorig jaar vanuit gingen dat dochter over zou gaan naar de 6e hebben we besproken welke opties er waren.
Als het aan mij had gelegen zou ze voor nu even helemaal stoppen met school en zich focussen op haar herstel..
stoppen is ook wat wij genoemd hebben, maar begeleiding vind wel dat dochter iets moet hebben waar ze zich op kam focussen voor in de toekomst
Heel veel sterkte voor jullie beiden!
Ik denk aan jullie.
♥️♥️
Layka.12 schreef op 20-11-2022 om 00:47:
Heel veel sterkte voor jullie beiden!
Ik denk aan jullie.
♥️♥️
Lief ♥️
dames wat heftig wat jullie meemaken met jullie kinderen. Heb net het topic gelezen en wil jullie laten weten dat ik jullie rust gun! Ik blijf met jullie meelezen en hoop op verbetering voor jullie kinderen en daardoor voor jullie zelf!
