Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Ze heeft in ieder geval gisteravond ook medicatie ingenomen 🥳
Gisterochtend is ze bij de psychiater geweest, die heeft voor nu promethazine voorgeschreven in de hoop dat die haar wat rust geeft. Dinsdag heeft ze dan weer een gesprek om te kijken wat het meest passende is kwa medicatie.
Oh ik hoop zo dat dit aanslaat Ciska en dat het de weg terug is naar herstel!
Ciska78 schreef op 28-03-2024 om 08:33:
Ze heeft in ieder geval gisteravond ook medicatie ingenomen 🥳
Gisterochtend is ze bij de psychiater geweest, die heeft voor nu promethazine voorgeschreven in de hoop dat die haar wat rust geeft. Dinsdag heeft ze dan weer een gesprek om te kijken wat het meest passende is kwa medicatie.
Heeft het haar geholpen in de nacht? Ik duim met je mee
Ik wil geen domper zetten op dit goede nieuws, maar stel dat het een list is van de stemmen? Is er toezicht op dat ze de medicatie echt slikt en niet opspaart?
Het zou echt een superstap in de goede richting zijn als ze oprecht openstaat voor medicatie!!
Sandra, wij hebben dit al eens eerder besproken met begeleiding, maar ze neemt medicatie in waar groepsleiding bij zit, dus denk dat die kans minimaal is. Maar we zijn daar ons wel bewust van hoor.
Kan nog niet echt zeggen dat de medicatie al wat doet. De spanning is zo hoog dat zelfs al haar spieren helemaal gespannen zijn.
Als de medicatie bedoeld is om de stemmen naar de achtergrond te krijgen dan zou het duur het wel even voordat je iets merkt van resultaat. Dat maakt het ook zo lastig. Het duurt lang en dan kan het nog zijn dat er andere medicatie moet komen of een andere dosering. Ik hoop dat ze het vol houdt.
Tsjor
Zijn jullie de paasdagen een beetje doorgekomen Ciska ?
Hoe gaat het nu met dochter?
De medicatie is voor nu voorla bedoeld om haar wat meer rust te gunnen. Vandaag staat er een overleg met de psychiater gepland om te kijken hoe verder met welke medicatie.
De paasdagen waren redelijk. Dochter heeft vooral het gevoel dat als se thuis is ze vooral niet mag laten zien hoe het echt gaat, ze wil dan, naar haar mening, de perfecte dochter zijn, die alles leuk vind. Maar ja, de werkelijkheid is anders, en we kunnen 100x benoemen dat we weten dat het slecht gaat, maar in haar hoofd moet ze thuis alles “goed’ doen. En als ze maar 1 nacht thuis is kan ze dat redelijk goed volhouden, maar 2 nachten is te lang. Dit resulteerde dan ook in een soort van meltdown zondagavond, waarin ze 3 uur lang boven heeft gezeten, we niet in contact konden komen, we haar niet naar beneden kregen.
Uiteindelijk heeft ze een briefje geschreven naar ons waarin ze oa schreef dat ze zich zo schuldig voelt naar ons, het gevoel heeft alles fout te doen, ze ons teleursteld. Dat ze stemmen en drukte in haar hoofd echt super aanwezig waren.
En dat ze zichzelf wel had beschadig, maar dat ze dat echt nodig haar om haar spanning te verlichten. Nar het briefje is ze wel naar beneden gekomen en heeft ze nog wat gegeten. De rest van de avond was ze redelijk oke.
Maandag was ook een redelijk oke dag waarin we bewust echt heel rustig aan hebben gedaan.
Hoop dat ze medicatie tegen de stemmen krijgt en een goede behandeling.
wat ben ik trots op mijn dochter. Ze heeft heel duidelijk bij de psychiater aangegeven vandaag wat ze wil.
Zijn voorstel van anti psychotica met beide handen aan gegrepen.
Zijn voorstel om eerst laag te beginnen en 1x daags, werd door dochter van tafel geveegd, die wilde heel graag hoog beginnen en 2x daags.
Dus nu krijgt ze smorgens en savonds 2,5 mg olazanpine.
Ze gaf heel eerlijk aan dat het al moeilijk genoeg is in haar hoofd om met medicatie te starten en dat het nog moeilijker wordt als ze om de zoveel tijd moet opbouwen. En dat ze haar nog wel mogen platspuiten, zo gek wordt ze van de drukte in haar hoofd.
Psychiater is mee gegaan met wat dochter wil
En ik ben echt trots op haar dat ze dit nu wil en zo duidelijk ook is geweest en wat ze wil.
Ciska78 schreef op 02-04-2024 om 18:04:
wat ben ik trots op mijn dochter. Ze heeft heel duidelijk bij de psychiater aangegeven vandaag wat ze wil.
Zijn voorstel van anti psychotica met beide handen aan gegrepen.
Zijn voorstel om eerst laag te beginnen en 1x daags, werd door dochter van tafel geveegd, die wilde heel graag hoog beginnen en 2x daags.
Dus nu krijgt ze smorgens en savonds 2,5 mg olazanpine.
Ze gaf heel eerlijk aan dat het al moeilijk genoeg is in haar hoofd om met medicatie te starten en dat het nog moeilijker wordt als ze om de zoveel tijd moet opbouwen. En dat ze haar nog wel mogen platspuiten, zo gek wordt ze van de drukte in haar hoofd.
Psychiater is mee gegaan met wat dochter wil
En ik ben echt trots op haar dat ze dit nu wil en zo duidelijk ook is geweest en wat ze wil.
Zo! Wat goed! 
wauw, wat knap van haar Ciska, echt super fijn!! Oh laten we hopen dat de medicatie zijn werk doet!
Ik hoop echt heel erg dat dit een ommekeer zal brengen. Tsjor
Top olanzapine
Ik ben als meelever ook trots op haar .
wat fijn 👍
