Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Sterkte Ciska!
Ciska78 schreef op 30-01-2024 om 20:19:
ik wil even laten weten dat ik alles lees hoor, maar momenteel gaat het niet lekker met mijn vader, dus ben daar nu ook druk mee.
Sterkte Ciska! Wat veel allemaal. Hopelijk gaat het gauw beter met je vader.
gisteren weer een gesprek gehad over dochter en voornamelijk de toekomst mbt wonen/behandeling.
En dat gaat nog een hele lastige klus worden. Wat dochter nodig heeft is zeer specifiek maatwerk, wat op geen enkele groep gevonden gaat worden. Eigenlijk moet er een nieuw hokje gemaakt worden voor dochter. Maar ja, dat ga je ook niet voor elkaar krijgen.
Ze is in ieder geval aangemeld voor het ret, dat is een team wat meekijkt in complexe gevallen en gaat meezoeken naar “de” passende plek. Daar sluiten meerdere partijen bij aan.
Bijkomend probleem is dat ze eigenlijk maar bij 1 instelling op de wachtlijst geplaatst mag worden ivm wachtlijstvervuiling, dus dan moeten we wel zeker weten dat dat de juiste plek gaat zijn.
Komt ook nog eens bij dat de overstap jeugdzorg naar ggz zorg ingewikkeld lijkt te zijn, allemaal een hoop dingen die we er eigenlijk niet bij kunnen hebben maar die wel heel erg meespelen voor de toekomst.
En dochter voelt zich steeds meer onbegrepen in haar doodswens, het 1ste gesprek met de huisarts over het euthanasieverzoek is uitgesteld omdat de vaste huisarts van het terrein ziek is, daar baalt dochter ontzettend van.
Degene van het CCE die een aanvulling op het verslag moet doen laat ook niets van zich horen, echt ik baal daar zo van.
Dat balen over de hulpverlening herken ik helaas heel goed.
Niet dat je er veel aan hebt maar ik lees je .
Ook ik herken dat balen over de hulpverlening!
Trekken jullie als ouders het nog een beetje Ciska? Het is zoveel en het gaat maar door, die machteloosheid en nu ook zorgen om de toekomst.
Je mag me echt altijd een pb sturen als je spuien wilt.
Ik denk aan jullie.
♥️
Ciska, ik hoop dat het weekend goed is gegaan.
Even een berichtje om te laten weten dat er aan jullie gedacht wordt. Sterkte, ook met je vader
♥️
ik heb momenteel niet veel nieuws te vertellen.
Dochter zou een afspraak krijgen bij de huisarts om te praten over het euthanasie traject maar de vaste huisarts is ziek momenteel. Dus dochter baalt ontzettend omdat nu niet duidelijk is wanneer dat gesprek plaats gaat vinden.
Verder is besloten haar na de verhuizing niet op een slaapkamer zonder camera toezicht te laten slapen.
Begeleiding vindt het risico voor nu te groot omdat alle pogingen momenteel plaatsvinden op haar slaapkamer zonder toezicht.
Wat nu de bedoeling is is dat ze , op de enige groep met camera toezicht, snachts daar slaapt, al haar eigen spullen mogen dan wel op haar slaapkamer zijn en de deur gaat snachts niet op slot.
Ook willen ze meteen na de verhuizing starten met zoveel mogelijk 1 op 1 . Hier gaan we het vrijdag nog uitgebreid over hebben met se behandelcoördinator
Ciska78 schreef op 08-02-2024 om 08:52:
ik heb momenteel niet veel nieuws te vertellen.
Dochter zou een afspraak krijgen bij de huisarts om te praten over het euthanasie traject maar de vaste huisarts is ziek momenteel. Dus dochter baalt ontzettend omdat nu niet duidelijk is wanneer dat gesprek plaats gaat vinden.
Verder is besloten haar na de verhuizing niet op een slaapkamer zonder camera toezicht te laten slapen.
Begeleiding vindt het risico voor nu te groot omdat alle pogingen momenteel plaatsvinden op haar slaapkamer zonder toezicht.
Wat nu de bedoeling is is dat ze , op de enige groep met camera toezicht, snachts daar slaapt, al haar eigen spullen mogen dan wel op haar slaapkamer zijn en de deur gaat snachts niet op slot.
Ook willen ze meteen na de verhuizing starten met zoveel mogelijk 1 op 1 . Hier gaan we het vrijdag nog uitgebreid over hebben met se behandelcoördinator
Jeetje Ciska om moedeloos van te worden, er is altijd wel iemand ziek, afwezig of op vakantie waardoor de boel stagneert.
Ik snap dat het onmacht is, maar frustrerend voor je dochter.
Ik op een goed gesprek vrijdag. Dat daar duidelijkheid uit mag komen hoe ze het 1 op 1 gaan aanpakken.
Heb het met jullie te doen
1 op 1 voor haar veiligheid?
Is er nog behandeling?
Hoe gaat het met jezelf? En man ?
Jullie samen?
nee niet 1 op 1 voor haar veiliheid, maar omdat ze in de grote groep gewoon erg overvraagd wordt. De hoop is met 1 op 1 dat dochter niet meer overvraagd wordt en dat er eerst weer terug naar de basis kan gaan. Dus eerst stabiel worden, niet meer overvraagd, niet meer ingewikkelde sociale interacties en voor al echt kijken wat dochter nodig heeft, en met die 1 op 1 (of misschien 1 op 2) kan er veel meer maatwerk geboden worden. Dat is wat dochter nu nodig heeft.
En nee, momenteel is er weinig behandeling, maar dat is ook het advies vanuit het CCE, zo weinig mogelijk behandelen maar eerst stabiliseren.
Terug naar de basisbehoeftens.
Hoe gaat het met je dochter nu? Ik bedoel slikt ze haar medicatie nog? Wat doet ze zoal overdag? Is ze over het verdriet heen van haar vriendin?
Ik heb het zo met jullie en met haar te doen. Alle stress en onzekerheid van de behandeling komt nog bovenop haar psychische klachten. Ik kan alleen maar hopen dat deze dagen niet te belastend voor haar zijn.
Ciska78 schreef op 08-02-2024 om 09:45:En nee, momenteel is er weinig behandeling, maar dat is ook het advies vanuit het CCE, zo weinig mogelijk behandelen maar eerst stabiliseren.
Terug naar de basisbehoeftens.
Zijn jullie het daar mee eens ?
Mijn eigen ervaring is en ik weet dat jullie in een andere situatie zitten …hoe langer gewacht wordt met behandeling hoe meer achter uitgang.
Basisbehoeften en behandeling kan echt ook samen gaan .
Soms moet je juist gaan behandelen om de basis behoeften weer terug te krijgen.
