Ik herken mijn dochter niet meer!
Ik ben een moeder van een net 15 jarige dochter en een zoon van net 12. Ik zit met mijn handen in het haar. Mijn dochter is sinds 2 weken verliefd op een jongen en is sinds een week volop aan het snap chatten en appen met haar "vriendje". Nou zijn mijn man en ik best makkelijke ouders. We vinden onze dochter over het algemeen erg slim en betrouwbaar en hebben eigenlijk nooit problemen. Het enige waar we echt op hameren is haar huiswerk. Ze zit in 4 HAVO en we weten uit ervaring dat dit een lastig jaar is dus houden we de cijfers redelijk in de gaten.
Sinds ze met deze jongen omgaat reageert ze boos en geïrriteerd naar ons. Ik weet dat het niet goed is maar ik heb obv haar gedrag haar WhatsApp gelezen. Ik ben mij dood geschrokken. In deze berichtjes verteld ze dat ik een vreselijke moeder ben die haar geregeld slaat en haar het leven zuur maakt. Ze schetst scenario's waarin ze zich zou moeten verstoppen onder haar bed omdat ik haar anders zou slaan....zelf doodmaken wordt genoemd. Mijn dochterlief ligt in bed en heb ik nog niet gezien maar ondertussen heb ik de hele ochtend gehuild. Ik heb haar uiteraard nog nooit met een vinger aangeraakt en ik doe alles voor haar.
Verder lees ik dat ze vrienden waar ze blijkbaar nu geen vrienden meer mee is het leven zuur maakt. Ze stuurt nare appjes (pestgedrag) en reacties dat ze zichzelf een plezier moeten doen en maar van de erasmusbrug moeten springen of zichzelf moeten ophangen. Ik ben vroeger gepest en heb hier altijd mijn kinderen voor gewaarschuwd dat ze dit nooit bij andere moeten doen. Wat dit voor gevolgen kan hebben.....mijn hart huilt nu ik dit lees.
Het liefst wil ik mijn dochter meenemen naar de persoon die ze heeft geappt en haar haar excuus aan laten bieden. Ik wil haar duidelijk maken wat de consequenties kunnen zijn van haar gedrag. Wat als die persoon echt iets zou doen. Daar moet ik niet aan denken. Dan is zij mede schuldig...en ik eigenlijk ook. Ik wil haar vertellen hoeveel verdriet ik heb van wat zij over mij schrijft. Ik wil haar nogmaals de gevaren benoemen van haar gedrag. Wat als haar leugens naar buiten komen. Ik werk met kinderen, ik heb een eigen zaak! Ik zou nooit meer vertrouwd worden in de gemeente waar wij wonen.
Ik snap dat ik haar berichten niet had moeten lezen dat ze ook recht op privacy heeft maar ik ben wel blij dat ik het gedaan heb en ik nu kan lezen dat ze niet goed bezig is....maar nu? Mijn gevoel zegt dat ik haar moet confronteren. Mijn man zegt dat we dat nu nog niet moeten doen maar hij is het er wel mee eens dat we dit moeten monitoren en de berichten moeten volgen. Hij is bang dat wanneer ik haar confronteer alles in het geheim zal gebeuren.
Kortom ik weer niet meer wat ik moet doen.
Ik zou heel graag advies willen.
Ik weet niet of er een verband ligt tussen de relatie met die jongen en haar veranderde gedrag. Als dat zo is, is het ook interessant wat hij schrijft - probeert hij haar te isoleren? Want dat lijkt me een duidelijke rode vlag en in dat geval zou ik contact opnemen met de wijkagent voor overleg.
Poeh, Pino. Klinkt meer of er ook kans is dat die jongen beschermd mag worden tegen dit meisje zoals ze nu is. De moeder schrijft dat dochter diverse anderen (vroegere vriendinnen) de ergste dingen toewenst, en nu moet er gekeken worden of het misschien aan haar vriendje ligt.
Zou je dat nou ook schrijven als een zoon op zijn 15e/16e rottig online gedrag vertoont: misschien ligt het wel aan zijn vriendin, ik zou dan contact opnemen met de wijkagent of er iets mis is met zijn vriendin?
Maar om op de vraagsteller terug te komen. Dit is wel echt ingewikkeld omdat je de informatie alleen hebt verkregen omdat je in haar whatsapp hebt geneust. Normaal gesproken zou ik eerder adviseren de relatie tussen jullie te verbeteren. Gezellige dingen doen en ondertussen diverse soorten gesprekjes aanknopen. Bijvoorbeeld over die vroegere vriendinnen en waarom dat eigenlijk mis liep. Of ze nu wel andere vrienden hebben? Of over haar vriendje: hoe is het nu om verliefd te zijn? Willen jullie elkaar even vaak zien? Maar ook over diverse andere onderwerpen. Veel gezelligheid.
Maar ik weet niet of dat nu ook lukt en hoe goed het helpt.
Ik snap dat ik haar berichten niet had moeten lezen dat ze ook recht op privacy heeft maar ik ben wel blij dat ik het gedaan heb en ik nu kan lezen dat ze niet goed bezig is....
Dit snap ik nooit! Zonder dat er redenen zijn in iemands gsm kijken: verkeerd. In jouw geval: goed gedaan! Zo weet je tenminste ECHT wat er aan de hand is.
Ik denk ook dat het misschien iets met die jongen heeft te maken. Kan je dat niet afleiden uit de berichten? Wat schrijft ze allemaal naar hem toe (of hij naar haar).
Sterkte, ik leef met je mee, TO!
Trouwens,
Wat als haar leugens naar buiten komen. Ik werk met kinderen, ik heb een eigen zaak! Ik zou nooit meer vertrouwd worden in de gemeente waar wij wonen.
Hier zie je het wel een beetje te dramatisch. Het is niet omdat jouw kind (hopelijk tijdelijk en ik heb goeie hoop dat dit tijdelijk is, die komt wel terug bij haar zinnen) op het verkeerde pad is, dat 'jij nooit meer vertrouwd zou worden! Ik begrijp dat je in alle staten bent, maar blijf wel kalm. Ook in het denken over jezelf!
Ik ben het eens met Egel. Als je vertelt wat je gelezen hebt, krijg je nooit meer iets te horen. In plaats daarvan zou ik inzetten op het samen maken van mooie herinneringen. Een goed gesprek zou fijn zijn, maar het moet geen verhoor worden. Wanneer je samen iets leuks gaat doen, komt het vaak vanzelf. Dat kan zo simpel zijn als meekijken naar een serie die ze volgt of samen haar kamer anders inrichten. Een keertje de kleren die ze nodig heeft, samen in een andere stad gaan kopen, is ook leuk. Of maak een dagje uit van de open dagen die ze wil bezoeken en ga dan meteen ergens lunchen met z'n tweetjes. Dat soort dingen.
letterkoekje schreef op 15-10-2023 om 16:55:
Ik snap dat ik haar berichten niet had moeten lezen dat ze ook recht op privacy heeft maar ik ben wel blij dat ik het gedaan heb en ik nu kan lezen dat ze niet goed bezig is....
Dit snap ik nooit! Zonder dat er redenen zijn in iemands gsm kijken: verkeerd. In jouw geval: goed gedaan! Zo weet je tenminste ECHT wat er aan de hand is.
Ik denk ook dat het misschien iets met die jongen heeft te maken. Kan je dat niet afleiden uit de berichten? Wat schrijft ze allemaal naar hem toe (of hij naar haar).
Sterkte, ik leef met je mee, TO!
Trouwens,
Wat als haar leugens naar buiten komen. Ik werk met kinderen, ik heb een eigen zaak! Ik zou nooit meer vertrouwd worden in de gemeente waar wij wonen.
Hier zie je het wel een beetje te dramatisch. Het is niet omdat jouw kind (hopelijk tijdelijk en ik heb goeie hoop dat dit tijdelijk is, die komt wel terug bij haar zinnen) op het verkeerde pad is, dat 'jij nooit meer vertrouwd zou worden! Ik begrijp dat je in alle staten bent, maar blijf wel kalm. Ook in het denken over jezelf!
Het is echt sinds 2 weken. Daarvoor sprak ze zelf nog af met de mensen die ze nu berichtjes stuurt en afstoot. Het is echt een totale omslag in gedrag. Ik denk ook dat het met het vriendje te maken heeft. Dat ze zielig gevonden wil worden ofzo....hoopt op aandacht van hem?
Ik snap dat het een beetje dramatisch klinkt maar ik woon in een kleine gemeente en geef creatieve workshops voor kinderen. Ik zou persoonlijk mijn kinderen niet naar iemand toe brengen die bekend staat als iemand die haar kinderen slaat. Helaas verspreiden leugens zich ook snel😥
yette schreef op 15-10-2023 om 18:04:
Ik ben het eens met Egel. Als je vertelt wat je gelezen hebt, krijg je nooit meer iets te horen. In plaats daarvan zou ik inzetten op het samen maken van mooie herinneringen. Een goed gesprek zou fijn zijn, maar het moet geen verhoor worden. Wanneer je samen iets leuks gaat doen, komt het vaak vanzelf. Dat kan zo simpel zijn als meekijken naar een serie die ze volgt of samen haar kamer anders inrichten. Een keertje de kleren die ze nodig heeft, samen in een andere stad gaan kopen, is ook leuk. Of maak een dagje uit van de open dagen die ze wil bezoeken en ga dan meteen ergens lunchen met z'n tweetjes. Dat soort dingen.
Ik wou dat het zo iets zou kunnen zijn maar ik weet zeker dat het daar niet aan kan liggen. Ik ga altijd met mijn kinderen samen of apart weg en dingen ondernemen. Shoppen, dagjes strand, wandelen in het bos, dagjes weg naar andere steden, dierentuinen pretparken. Ik krijg juist van vriendinnen te horen dat ik altijd zo veel met de kinderen onderneem. De kinderen genieten hier ook van.
Ik Kon ook met mijn dochter over alles praten. Sinds 2 weken zijn het wel wat korte antwoorden. Ze is ondertussen wakker en blijkt zich ziek te voelen. Ik heb een kopje thee en toast gemaakt en dan doet ze poeslief tegen mij en krijg ik een knuffel. Maar ik kan er nu niet echt van genieten omdat ik weet wat er achter mijn rug om geschreven wordt.
yette schreef op 15-10-2023 om 18:04:
Ik ben het eens met Egel. Als je vertelt wat je gelezen hebt, krijg je nooit meer iets te horen. In plaats daarvan zou ik inzetten op het samen maken van mooie herinneringen. Een goed gesprek zou fijn zijn, maar het moet geen verhoor worden. Wanneer je samen iets leuks gaat doen, komt het vaak vanzelf. Dat kan zo simpel zijn als meekijken naar een serie die ze volgt of samen haar kamer anders inrichten. Een keertje de kleren die ze nodig heeft, samen in een andere stad gaan kopen, is ook leuk. Of maak een dagje uit van de open dagen die ze wil bezoeken en ga dan meteen ergens lunchen met z'n tweetjes. Dat soort dingen.
Ik wou dat het zo iets zou kunnen zijn maar ik weet zeker dat het daar niet aan kan liggen. Ik ga altijd met mijn kinderen samen of apart weg en dingen ondernemen. Shoppen, dagjes strand, wandelen in het bos, dagjes weg naar andere steden, dierentuinen pretparken. Ik krijg juist van vriendinnen te horen dat ik altijd zo veel met de kinderen onderneem. De kinderen genieten hier ook van.
Ik Kon ook met mijn dochter over alles praten. Sinds 2 weken zijn het wel wat korte antwoorden. Ze is ondertussen wakker en blijkt zich ziek te voelen. Ik heb een kopje thee en toast gemaakt en dan doet ze poeslief tegen mij en krijg ik een knuffel. Maar ik kan er nu niet echt van genieten omdat ik weet wat er achter mijn rug om geschreven wordt.
Smithje schreef op 15-10-2023 om 18:47:
[..]
Ik wou dat het zo iets zou kunnen zijn maar ik weet zeker dat het daar niet aan kan liggen. Ik ga altijd met mijn kinderen samen of apart weg en dingen ondernemen. Shoppen, dagjes strand, wandelen in het bos, dagjes weg naar andere steden, dierentuinen pretparken. Ik krijg juist van vriendinnen te horen dat ik altijd zo veel met de kinderen onderneem. De kinderen genieten hier ook van.
Ik Kon ook met mijn dochter over alles praten. Sinds 2 weken zijn het wel wat korte antwoorden. Ze is ondertussen wakker en blijkt zich ziek te voelen. Ik heb een kopje thee en toast gemaakt en dan doet ze poeslief tegen mij en krijg ik een knuffel. Maar ik kan er nu niet echt van genieten omdat ik weet wat er achter mijn rug om geschreven wordt.
Ik kan het me voorstellen.
Wat ik vooral probeer te zeggen, net als Egel: als je met zijn tweeën iets doet dat zij leuk vindt, is een terloops gesprek beginnen een stuk makkelijker.
Wat weet je eigenlijk over die jongen?
Kan je ergens meer info krijgen? Is er iemand in jullie omgeving - behalve kind - die hem kent?
Is het een optie om hem een keer uit te nodigen?
Want als het zo'n omslag is in 2 weken is de oorzaak waarschijnlijk niet ver te zoeken. En zou ik toch écht willen weten met wie kind hele dagen zit te appen. Wie die kerel is, met wie hij omgaat, ... en waarom mijn kind persé dergelijke nonsens moet appen om stoer of geliefd te zijn door hem.
Ik zou inzetten op zo veel mogelijk in verbinding blijven met haar. Dus interesse tonen in alles wat ze mee maakt, in haar nieuwe vriendje, etc. Misschien zelfs haar nieuwe vriendje uitnodigen, om eens kennis te maken. Zorgen voor een veilige sfeer, vriendje bekend maken met jullie fysieke en emotionele aanwezigheid en altijd beschikbaar blijven voor als je dochter je nodig heeft.
Haar veranderde gemoedstoestand is best iets wat je een keer ter sprake kan brengen. Zonder verwijtende toon, maar vanuit een houding van interesse in haar welzijn en opmerkzaamheid.
Ik zou voor de eerlijkheid gaan; aangeven dat je haar whatsapp ben gaan bekijken vanwege de veranderingen in haar gedrag sinds ze een vriend heeft. En dan de vraag waarom ze zo over anderen schrijft, want stoere praat is niet goed en achterhaalt haar wel als de verkering weer uit is en haar ex-vriendje aan haar vrienden laat zien hoe ze over haar moeder schrijft. Dan krijgt ze echt de deksel op haar neus met haar gelieg.
Je imponeert je vriendje niet met zulk gedrag.
Ai, door haar berichten te lezen heb je jezelf wel in een lastig parket gebracht. Waarom niet 'gewoon' door gesprekjes en vanuit de verbinding kijken of je kunt achterhalen waarom ze zich zo anders gedraagt?
Nu kun je niet echt anders dan haar opbiechten wat je gezien hebt, en dat zal wel even een vertrouwensbreuk geven, maar uiteindelijk laat je ook zien dat je verantwoordelijkheid neemt voor je gedrag en transparant wil zijn richting haar. Als ze later merkt dat jij stiekem in haar berichten hebt zitten snuffelen....
mijn man en ik hebben de afgelopen weken verschillende keren gezegd dat we het fijn vinden als ze thuis bij ons afspreken. Dat wil ze niet. Vind ze stom...ik heb zelfs mijn atelier gisteren gezellig gemaakt met cola en chips met de melding dat wij en haar broertje haar met rust zouden laten en de tussen deur dicht zouden laten zodat ze daar lekker konden chillen ipv. Buiten. Ik ken hem en zijn ouders niet helaas...van één vriendin begreep ik dat hij zich bezig houdt met hacken van sites en de school-email van klasgenootjes. Dat had ze eens gehoord.
Madam stond nu alweer aangekleed beneden om weg te gaan ondanks dat ze de hele dag "ziek" op bed lag. Mijn man heeft gezegd dat ze vanavond niet weg gaat en dat hij die jongen nu eerst wil ontmoeten. Met nu een razende dochter tot gevolg natuurlijk🫣.
Ik ben het helemaal met jullie eens hoor. Op het stuk verbinding. Ik vind het alleen lastig omdat er nu nog niks uitkomt. Ik heb gevraagd of ze morgen met mij mee de stad in gaat en daar wat gaan lunchen...hopelijk komt er dan wat meer uit.🤞 Dank voor de tips en het meedenken/leven❤️
Smithje schreef op 15-10-2023 om 18:52:
[..]
Ik wou dat het zo iets zou kunnen zijn maar ik weet zeker dat het daar niet aan kan liggen. Ik ga altijd met mijn kinderen samen of apart weg en dingen ondernemen. Shoppen, dagjes strand, wandelen in het bos, dagjes weg naar andere steden, dierentuinen pretparken. Ik krijg juist van vriendinnen te horen dat ik altijd zo veel met de kinderen onderneem. De kinderen genieten hier ook van.
Ik Kon ook met mijn dochter over alles praten. Sinds 2 weken zijn het wel wat korte antwoorden. Ze is ondertussen wakker en blijkt zich ziek te voelen. Ik heb een kopje thee en toast gemaakt en dan doet ze poeslief tegen mij en krijg ik een knuffel. Maar ik kan er nu niet echt van genieten omdat ik weet wat er achter mijn rug om geschreven wordt.
Je schrijft dat je vanalles met je dochter onderneemt en dat jullie overal over kunnen praten. Waarom dan in haar telefoon kijken? Wat heeft je tegengehouden om open en eerlijk naar haar te vragen?
Wat naar voor je, TO. Ik zou toch eerst even zelf kalmeren voordat je overgaat tot actie. Slaap er even een paar nachtjes over. Zelf zou ik nooit vertellen dat ik de berichten heb gelezen, dat leidt tot een vertrouwensbreuk. Voor nu zou ik inzetten op het behouden van de relatie, al is dat moeilijk.
Ik heb eenzelfde soort situatie meegemaakt, en uiteindelijk ervoor gekozen om in het algemeen een gesprek aan te gaan over ‘foute mannen’. Ik heb dat in scène gezet met mijn beste vriendin, omdat dochter altijd gezellig bij onze gesprekken kwam zitten. Vriendin begon over een nichtje dat een vriendje had en dat vriendje deed zo ongeveer zoals wij vermoedden dat dochters vriendje deed en dan vroegen wij haar om advies.
Beetje omslachtig misschien, maar zo kon ik het onderwerp op tafel krijgen en ook haar mening daarover.
