Ik heb geen enkel vat meer op mijn tienerdochter, zit met de handen in het haar
Mijn dochter van 15 zit volop in haar puberteit. Momenteel weet ik totaal van geen hout nog pijlen te maken.
Er ontstaan ruzies en er is voortdurend onbegrip in twee richtingen.
Twee jaar geleden ben ik gescheiden van haar papa. De scheiding heeft me veel gelukkiger gemaakt, want ik heb door uit elkaar te gaan afscheid genomen van een narcistische man, maar ook weer terug met mezelf kennis gemaakt zoals ik ben.
Het is een zware vechtscheiding geweest, en het loopt nog steeds moeilijk.
Van in het begin was duidelijk dat de impact op mijn dochter erg groot was. Ze is een echt papaskindje zoals ze zeggen. De vechtscheiding en de start van haar puberteit lopen door elkaar, wat niet niks is.
Echter, ik voel dat we alsmaar verder uit elkaar groeien, mijn dochter en ik. Ik probeer met haar te praten, begrip te tonen, haar te prijzen wanneer ze het goed doet, maar ook grenzen te stellen. Maar ik krijg enkel van haar kant nog een positieve respons wanneer ze iets krijgt, iets mag of wanneer ik iets voor haar doe.
Wanneer we van mening verschillen, loopt het gegarandeerd mis.
Zo is de situatie nu weer eens geescaleerd.
Aanleiding was een gebeurtenis afgelopen dinsdag.
We waren met z'n zessen op vakantie. Mijn vriend en zijn kinderen, en ik met de kinderen. Alle kinderen zijn tussen 13 en 18. We waren een spelletje aan het spelen, en op een gegeven moment krijgt mijn dochter een bericht dat een concert waar ze naartoe zou gaan in het najaar, verplaatst is naar het voorjaar van 2022. Ze vertelt dat, en het spel gaat verder. Maar plots, in een vingerknip, slaat haar stemming volledig om. Ze gedraagt zich gepikeerd, is boos, en loop van de groep weg. Ze wil totaal geen uitleg geven.
Ik ben herhaaldelijk naar haar toe gegaan, met de vraag om een woordje uitleg. Maar ze weigerde te zeggen wat er aan de hand was. Dat heeft zo geduurd van 's middags tot 's avonds. Intussen had ik me al wel laten ontvallen dat ik vond dat zij de sfeer in huis verpestte. Zo zagen we dat ook alle vijf, en het was ook zo dat haar houding enorm woog op iedereen.
's Avonds laat kwam ze eindelijk vertellen wat er aan de hand was. Het ging om dat concert, dat stelde haar teleur.
In mijn ogen had ze dat meteen kunnen zeggen, dan had ik haar een beetje kunnen troosten, haar wat laten doen, en kon iedereen verder. Ik zei dat ik het wel erg jammer vond voor haar, maar ook dat het erg jammer is dat dat de dag zo hard bepaald heeft.
Toen ontstond er natuurlijk ruzie, want ze voelde zich volledig misbegrepen. Ze dacht dat ik blij zou zijn dat ze het eindelijk kwam vertellen, maar in haar ogen kreeg ze toen nog harder naar haar voeten.
Zij voelt zich misbegrepen, en ik wilde haar doen inzien dat haar houding een grote impact heeft op iedereen. We hebben het niet echt kunnen uitpraten, maar hebben het naast ons neergelegd, en het beste gemaakt van de volgende dagen.
Vandaag opnieuw geprobeerd om met haar te praten. Ik heb me verontschuldigd bij haar, omdat ik haar te hard gepusht heb en haar een slecht gevoel heb gegeven door te zeggen dat ze de dag verpest had.
Maar zij blijft heeft stug en weerspannig. Alles is mijn fout, en zij heeft helemaal niks verkeerd gedaan. Iedereen had haar moeten laten doen, dan was er in haar ogen niks aan de hand geweest.
En toen kwam het eruit. "Gij geeft mij een kutleven. Het boeit me allemaal niet meer. En het is allemaal doordat gij bij papa zijt weggegaan."
Je kan je voorstellen hoe ik me nu voel...
Dit is 1 voorbeeld, maar er doen zich regelmatig moeilijke situaties voor.
Ik doe mijn uiterste best, maar heb het gevoel dat ik altijd het deksel op de neus krijg. Ik weet het gewoon niet meer.
Jammer dat TS niet meer terug komt. Ik vermoed dat ze uit België komt gezien het laatste stuk van haar reactie. In België zijn relaties tussen ouders en kinderen soms nog wat ouderwetser.
Ik vermoed dat dochter niet er spraakzaam is en niet gelijk haar teleurstelling heeft laten blijken na het bericht dat het concert niet doorging. Ze had blijkbaar wel erg graag wat meelevende reacties verwacht. Toen dit uitbleef, ging het borrelen en liep het wat uit de hand. Met verwijten heen en weer over verpeste leven en vakanties als gevolg.
Als ts nog wel meelees zou ik haar aanraden om een met dochter te gaan praten. Wat wil zij? Jullie komen niet meer bij elkaar als echtpaar maar zullen wel door moeten gaan als gescheiden ouders. Wat wil dochter en wat is er mogelijk? Samen op vakantie met een samengesteld gezin is misschien wat teveel van het goede. Een vriendin van mij is hertrouwd. Ze hebben samen een kind maar als ze op vakantie gaan huren ze allebei een eigen accommodatie
Het kind van hun samen hobbelt dan heen en weer. De gezinnen samenvoegen als een grote, gezellige familie werkt niet en op deze manier hebben ze een soort LAT vakantie terwijl ze wel in een huis wonen met de kinderen die er op bepaalde dagen allemaal zijn maar niet een paar weken achter elkaar op vakantie. En met gescheiden verblijven is het voor iedereen leuk.
Ik had me voorgenomen om niet meer te reageren in dit topic, maar ik doe het nu toch. Want ik vind dat er wel erg fel richting TO geschreven wordt en dat verdient TO niet.
Ik begrijp goed dat het een openbaar en anoniem forum is, maar tikje vriendelijker kan links en rechts wel. TO stelt zich hier kwetsbaar op, ga daar dan ook zorgvuldig mee om. Er zit een mens achter die nickname.
Daarbij moet ik de eerste mens die nooit iets onhandig/verkeerd aanpakt nog tegenkomen. Waarschijnlijk kunnen we allemaal wel een OP tikken over een situatie waarvan we later (al dan niet na feedback) denken "shit, had ik het maar anders aangepakt" of "ik was me er niet eens van bewust dat ...".
TO is ook maar een mens. Dapper juist dat ze die hulp hier vraagt. Dus als je de moeite neemt om te reageren op die hulpvraag, denk dan ook effe na over de manier waarop je je boodschap verpakt.
Tot zover dominee Gremdaat 
PS. ook eens met de oproep om over meta-communicatie in een ander topic te praten, maar mijn doel is mede dat TO dit leest en zich hopelijk wat minder alleen voelt staan.
Diyer schreef op 19-07-2021 om 13:47:
[..]
Los van welk gedrag dan ook. Ik sluit me hier volledig bij aan. Ik vind twee jaar bijzonder kort voor de heftige gevolgen van de scheiding. Je kind heeft amper tijd en ruimte gekregen zichzelf opnieuw te vinden en wordt al geconfronteerd met de meningen van 5 anderen.
Waarom moet jouw dochter zich nu alweer in een mal persen van een nieuw samengesteld gezin? Terwijl ze qua vorm nog van haar oude gezin is. Ik vind het ongelooflijk weinig empatisch voor haar ontwikkeling. Eentje die ook nog eens extra complex is door corona en puberteit. Je vraagt het boven maximale van haar flexibiliteit.
Helemaal mee eens.
Diyer schreef op 19-07-2021 om 13:57:
[..]
Om het nog maar eens te herhalen. DIT!! Wees nou niet de narcistische moeder die haar eigen belangen voor haar kinderen plaatst: als ik maar een vent heb en gelukkig ben en het mooie nieuwe samengestelde gezin kan spelen en als mijn dochter zich nu maar netjes aan de regels van redelijkheid/onredelijkheid zou houden en mijn geluk niet dwarsboomt. Dan kan ik nl. de redelijke empatische moeder zijn, even troosten en doet ze weer fijn normaal en kunnen we allemaal weer verder met gelukkig zijn en happy familie spelen....
Het meisje heeft nl. al een narcistisch vader. In gedrag ben je net zo egoïstisch bezig to. Je slaat veel teveel stappen over in haar gekwetste ontwikkeling. Heel fijn dat jij nu weer gelukkig bent en de narcist gedumpt hebt. Maar je hebt wel zélf gekozen voor je kinderen die niet gekozen hebben voor hun ouders, maar wel naar hun pijpen moeten dansen.
Na zeven pagina's vraag ik mij af of herhalen nu echt nodig was maar ook nog insinueren dat ze narcistisch zou zijn gaat mij nu even te ver.
Algemeen: Ik stel voor dat we geen nieuwe reacties meer plaatsen zolang TS niet reagereert.
Mija schreef op 19-07-2021 om 08:54:
[..]
Dit is echt een misverstand. Er zijn nu twee forums: ouders.nl en viafora.nl. Een aantal rubrieken worden gedeeld en verschijnt op beide. Als je via ouders.nl binnenkomt in het gesprek, zit je 'gewoon' op een forum waar je al vele jaren komt en dan reageren daar ineens allemaal nieuwe mensen met een andere forumcultuur. Als je denkt dat Viafora een ander forum is, snap je daar niks van. Je ziet niet dat die mensen eigenlijk in hun eigen café staan, waar het er nog steeds hetzelfde uitziet. Die virtuele ruimtes zijn in elkaar geschoven, als twee ingangen naar hetzelfde café. Alleen is er voor ouders.nl-ers op het oog niks veranderd. Het is dezelfde vertrouwde kroeg. Er staan alleen ineens allemaal nieuwe mensen binnen. Als je vanuit Viafora post, wat nieuw is, heb je dat niet in de gaten. Dan komen er twee groepen bij elkaar op een nieuw forum. Maar ouders.nl is een al jarenlang bestaande community, die het nu kennelijk alleen nog moet doen met een eigen voordeur en verder niks meer mag zeggen over de sfeer op ons forum. Kijk maar eens op https://www.ouders.nl/forum
Ik heb navraag gedaan en OO bezocht en de kinder en zwanger pijler worden idd blijkbaar gedeeld. Goed om te weten, want ik vind (wederom) jouw toonzetting (ook in dit bericht) niet bepaald prettig, maar goed 1 persoon kan ik wel ontwijken. Ik stop er nu over want dit draagt natuurlijk niets bij aan het onderwerp van TO.
Als TO nog meeleest heb ik 1 tip: Zorg dat je je dochter "ziet" en dat ze iemand heeft die 200% te vertrouwen is en voor haar gaat.
ik was 25/30 jaar geleden soort van jouw dochter. ouders heftig uit elkaar en na een jaar had mam een nieuwe vriend. met 2 kinderen. die ik kende van school en NIET aardig vond. oh en ik was 13. Recept voor drama dus.
Drama gaf ik, mam was bezig het "gezellige gezinnetje" te spelen, mijn broertje wilde alleen maar naar papa en de kinderen van stiefpap gleden ook steeds verder af.
en toch is het goedgekomen. en weet je wie mijn échte vertrouwenspersoon werd? stiefpap. ondanks de op papier onmogelijke situatie. inmiddels is hij ook 100% opa van de kleinkinderen (kinderen van mijn broertje) en echt de pater familias.
het kán dus goedkomen, maar zie je kind en zorg dat ze iemand heeft. en geef ruimte om teleurgesteld te zijn en tegen dingen aan te schoppen.
in dit geval vergaat haar wereld (concert) en loop jij (in haar ogen) te piepen over een stom spelletje. laat haar.
Je moet niet vergeten dat het brein van een puber moeite heeft met het constructief en rustig verwerken van (negatieve) prikkels. Dat kan concreet betekenen dat ze al weken (maanden?) spanning opbouwen, zonder dat ze dat door hebben. Dan kan de bom barsten bij de laatste druppel. Zij zijn dan eigenlijk net zo verbaasd over het geheel als jij en weten ook niet echt hoe zich te gedragen. In de wanhoop en het onbegrip kan er dan een pijnlijke steek uitschieten gericht op jou als ouder.
als ik het zo lees is de spanning van lockdowns en de scheiding opgebouwd en kwam dat op basis van het uitgestelde concert eruit. De enige tip die ik aan jou kan meegeven is om je best te doen de zaken niet persoonlijk aan te trekken. Onthoud dat dit een fase is en dat je puberdochter vanzelf rustiger en redelijker wordt. Haar help je het meest door er voor haar te zijn, onvoorwaardelijk, en haar te vertellen dat je van haar houdt. Je kunt het niet voor haar oplossen en ze moet zelf een weg vinden in haar binnenwereld en kolkende emoties. Het laatste wat haar helpt is het gevoel dat haar moeder haar in de steek laat of 'ook weg gaat' nadat haar vader is vertrokken (zo is het niet helemaal, maar zo kan het voelen).
Aardbei_86 schreef op 17-07-2021 om 15:24:
Probeer er achter te komen wat de reden achter dit gedrag zit. Ze gedraagt zich niet voor niets zo. Misschien weet ze zelf niet wat erachter zit. Hoe hebben jullie haar ondersteund tijdens de scheiding?
Die is heel moeilijk verlopen. Ik had graag gehad dat de scheiding op een rustige en respectvolle manier kon verlopen, maar dat lukte jammer genoeg niet. Het is behoorlijk complex, idd heel lastig voor de kinderen.
Nose schreef op 17-07-2021 om 15:37:
To ik wil je nog even een hart onder de riem steken want ik denk dat je gewoon het beste wilt voor je dochter. Soms is het zo simpel....ga eens naast haar zitten en zeg gewoon eerlijk dat je ook maar een mens bent en het niet altijd goed doet maar dat je er wel uit wilt komen samen.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt TO
Dank je wel. Ik wil idd het beste voor iedereen, maar soms pak ik het verkeerd aan...
Dag allemaal, ik moet me excuseren voor de late reactie. Maar problemen met de computer hebben ervoor gezorgd dat ik nu pas alles goed heb kunnen lezen. (op m'n telefoon lukte het ook niet zo goed, dus heb ik maar even afgewacht tot het weer via laptop kon).
Dank jullie wel voor de vele reacties.
Ik heb er héél veel uit bijgeleerd, en besef dat ik nog veel te weinig inzicht heb in een tienerbrein. Wat ik er vooral uit zal onthouden, is dat ik me meer moet verplaatsen in hoe het allemaal is voor haar, en dat ik veel meer aandacht moet hebben én tonen voor de gevoelens en noden van mijn dochter. Misschien mag ik wel zeggen dat ik dat onvoldoende inzie doordat ze een sterke dame is? Waarmee het meestal gewoon goed lijkt te gaan, terwijl er vanalles borrelt binnenin?
Ik heb heel veel adviezen gelezen die ik ter harte ga nemen. En ja, ik voelde me hier en daar ook aangevallen, maar dat is dan maar zo. Er zijn zoveel meer zinvolle dingen geschreven waar ik écht iets aan heb.
Wat ik wel nog even kwijt wil, gaat over wat mijn dochter vindt van mijn nieuwe relatie. Er wordt vaak gezegd dat het te veel voor haar is, dat mama al gauw in een nieuwe relatie stapt, en de kinderen daarin meegesleurd worden. Maar mijn dochter draagt mijn vriend op handen, ze heeft hem heel graag. Dus daar ben ik wel blij om.
Ik besef gewoon dat ik als moeder te kort geschoten ben, door haar niet te begrijpen en haar niet te zien. Ook al heb ik dat niet bewust gedaan.
Oneindig zou ik nog kunnen verder vertellen. Maar dat gaat wat te lang worden.
Morgen vertrek ik samen met mijn dochter, haar beste vriendin en haar mama, enkele daagjes ertussenuit. Dat zal haar deugd doen, mij ook, en ik ga er het allerbeste van maken!
Veel liefs x
Verl plezier Apw! Ik hoop dat jullie deze tijd kunnen gebruiken om samen te ontspannen en het fijn te hebben.
Veel plezier!
Wat fijn dat je een update doet @apw. Heel veel plezier dit weekend met je dochter. Fijn om te lezen dat je hebt bijgeleerd.
Stoer dat je toch weer even van je laat horen, sommige dingen werden echt heel onaardig gebracht.
Veel plezier met jullie uitje. Ik hoop dat alle nieuwe inzichten ervoor gaat zorgen dat jullie elkaar beter begrijpen.
Goed van je TO! Zowel de reactie als je inzichten. Geniet van je dochter, van elkaar! 
