Hoe mee omgaan , dochter geschopt, geslagen.
Mijn dochter had gisteravond een feestje en we werden gebeld. Ze was in een speeltuin met een groepje en waren hard aan het praten. Er was daar een woning met jongeren die begeleidt wonen. (In de avond zonder begeleiding). Van het groepje van dochter gingen er een aantal naar binnen en zij bleef met 3 andere jongens achter. Er kwamen 2 jongeren naar buiten (want ze vonden dat groepje dochter te luid waren). Een meisje begon al tegen dochter tekeer te gaan, waarop dochter weg liep en haar telefoon pakte om te bellen. Het meisje pakt dochters telefoon, pakt haar bij haar hoofd, trekt haar haren uit haar hoofd, duwt haar op de grond, trekt daar door aan haar haren en geeft haar een paar knietjes. Dochter weet los te komen en rent naar huis waar ze het feestje had. Helemaal overstuur, verder gelukkig geen letsel ofzo. Politie erbij en dochter gaat nadenken over aangifte, gisteren konden ze niks doen. De andere jongeren zijn ook enorm geschrokken en voelen zich schuldig omdat ze niet ingegrepen hebben. Mijn vraag is dat ik niet zo goed weet hoe hiermee om te gaan. Moet ik er luchtig over doen tegenover dochter of hele tijd vragen hoe het gaat. Ook zelf ben ik een beetje in de war, tuurlijk is het niet normaal en vreselijk, maar het is misschien ook hoe we er als ouders mee om gaan. Het voornaamste is dat dochter er dadelijk geen last meer van heeft.
beetje lastig om niet te zeggen tegen dochter dat ik boos ben op de dame. Zou ook raar zijn als ik dat niet ben toch? Dochter mag best weten dat wij boos zijn als ouders, ik denk dat ze zich anders ook niet gesteund voelt.
Tuurlijk mag je vragen hoe het is en ook dat je boos bent
Logisch
Kleinduimpje schreef op 13-02-2023 om 12:47:
beetje lastig om niet te zeggen tegen dochter dat ik boos ben op de dame. Zou ook raar zijn als ik dat niet ben toch? Dochter mag best weten dat wij boos zijn als ouders, ik denk dat ze zich anders ook niet gesteund voelt.
Wat je het beste kan doen is je cool bewaren. In de verontwaardiging springen is contra-productief en de emoties hoog laten opspelen is ook. Je bent haar wegwijzer: huisarts en aangifte. En maak het verhaal af, voorbij de slachtofferrol: ze is niet alleen in elkaar geslagen, ze is ook weggegaan en daarmee veel voorkomen. Het is niet haar fout.. wel les geleerd, je snapt dat ze boos is.. zet die boosheid om in een aangifte.. blijf niet in de slachtofferrol. Ga niet met haar in de slachtofferrol zitten.
Je mag zeker aan je dochter laten weten dat je boos bent op de dader, dat lijkt me ook niet meer dan logisch. Het heeft echter geen zin om heel lang in je boosheid te blijven hangen. Laat haar vooral weten dat je er voor haar bent, dat je haar wil steunen met aangifte doen, dat ze naar de huisarts kan of slachtofferhulp als ze daar behoefte aan heeft (nu of later) en dat je haar daarbij zal steunen.
Ik begrijp dat het voor haar naar was dat haar vrienden niks deden. De vraag is of dat verstandig zou zijn geweest. En dat sommige mensen bevriezen in dergelijke situaties. Het lijkt me wel goed als ze het met haar vrienden hier nog eens over heeft. Dat ze met elkaar kunnen delen hoe ze het voorval ervaren hebben en wat ze van elkaar verwachten in zulke situaties. Misschien kan slachtofferhulp hier nog iets in betekenen.
Het aantonen van letsel als “bewijs”? Heeft dat ergens nut voor dan? Zijn jullie dan op zoek naar een schadevergoeding of zo. Begrijp ik niet goed. Zeker omdat de medische kosten gewoon gedekt zijn in dit verhaal. Ken iemand die kreeg ruzie en kreeg een glas in haar gezicht, die kreeg een schadevergoeding vanwege littekens etc. Maar in dit verhaal?
Zoals het klinkt heeft je toch vooral het meeste last van de psychische een klap die ze gekregen heeft, verder lijkt het tot nu toe op spierpijn. Geef haar wat fatsoenlijke magnesium (dus niet van de Kruidvat of zo) voor die pijn op haar spieren. Bijvoorbeeld Magnesium Citraat van Elvitum.
nee natuurlijk niet. Maar als ze bv een dure operatie moet ondergaan, ik noem maar wat. Of dure psychologische hulp moet krijgen. Nou zal dat echt niet het geval zijn, maar niet dat we ons achteraf voor onze kop slaan.
Daarbij kan ik wel zeggen dat het spierpijn is, maar ik ben geen huisarts.
Prachtwacht schreef op 13-02-2023 om 13:09:
Ken iemand die kreeg ruzie en kreeg een glas in haar gezicht, die kreeg een schadevergoeding vanwege littekens etc. Maar in dit verhaal?
Het kan wel opgelegd worden door bv een bureau halt. Valt onder immateriële schade.
Kleinduimpje schreef op 13-02-2023 om 13:20:
nee natuurlijk niet. Maar als ze bv een dure operatie moet ondergaan, ik noem maar wat. Of dure psychologische hulp moet krijgen. Nou zal dat echt niet het geval zijn, maar niet dat we ons achteraf voor onze kop slaan.
Daarbij kan ik wel zeggen dat het spierpijn is, maar ik ben geen huisarts.
Een vergoeding zal max een paar honderd euro zijn, meer niet. Maar alleen als ze hier eerder voor veroordeeld is.. Dan is er mogelijk een boete door de rechter en misschien wat voor het slachtoffer. Een fijne schadevergoeding, reken daar niet op. In Nederland krijg je max e 100.000 als je verkeerde been is afgezet.. Let wel, dan moet je andere been ook afgezet worden en ben je voor de rest van je leven gehandicapt.
Maar, even uit de verontwaardiging en in de realiteit: je hebt voorlopig nog geen aangifte en je hebt al helemaal geen bewijs bij de aangifte want er is teveel tijd over gegaan waardoor er geen objectieve en deskundige constatering is van enig letsel.
Ik snap heel goed dat deze boodschap niet in het straatje past, maar het wordt tijd dat je uit de slachtofferrol gaat want jij bent het voorbeeld voor je dochter.
Dus, wees praktisch. Neem een besluit over de aangifte.. als het alsnog nee is, beschouw het dan als een gepasseerd station. Je dochter is iets vervelends overkomen waardoor de realiteit en het openbare gebied niet zo veilig leken als ze dacht. Dat is het. En dat is vervelend genoeg. Maak het niet te groot.
Regel hulp maar doe nu niet alsof de wereld is vergaan. Maak het verhaal van het voorval af.. je bent geslagen, dat klopt maar je bent ook weggegaan en dus meer slaag is voorkomen.
Pepperoni schreef op 13-02-2023 om 13:26:
[..]
Het kan wel opgelegd worden door bv een bureau halt. Valt onder immateriële schade.
Dan legt een rechter dat op, niet bureau halt. Daarvoor moet er dan in ieder geval aangifte gedaan worden. Heb je foto's van hoe ze eruit zag net na het incident?
Ik betwijfel of ze hiervoor een schadevergoeding gaat krijgen. Dat is toch vaak voor dingen die blijvend zichtbaar zijn.
Even inhakend op het eerste deel wat Philou schreef:
De zoon van een kennis van ons belandde in een vechtpartij. Werd ook zonder pardon op zijn neus geslagen, en er ontstond een wederzijds gevecht. Met getuigen en er waren zelfs wat vage camerabeelden gemaakt (het was donker want het was al laat) Er is aangifte gedaan tegen de jongen die begon te vechten, hij kreeg bezoek van politie en kreeg naderhand vanzelf een brief thuis van de officier van justitie en bureau halt. Bij bureau halt is die jongen een behoorlijke taakstraf opgelegd en hij moest het slachtoffer een bedrag van 450 euro betalen, wegens immateriële schade die het slachtoffer geleden had. Nee, geen megabedrag maar wel voor de 17 jarige dader. Is allemaal keurig afgehandeld, ook door de ouders van de dader want die waren zich ook wezenloos geschrokken.
philou, ik snap je hele verhaal niet. Slachtofferrol? Wereld vergaan????
Waar heb je het over????
MamaE schreef op 13-02-2023 om 13:35:
[..]
Dan legt een rechter dat op, niet bureau halt. Daarvoor moet er dan in ieder geval aangifte gedaan worden. Heb je foto's van hoe ze eruit zag net na het incident?
Ik betwijfel of ze hiervoor een schadevergoeding gaat krijgen. Dat is toch vaak voor dingen die blijvend zichtbaar zijn.
Bureau Halt handelt in opdracht van de officier van justitie. Ben je het niet met het besluit eens ga je 't als dader aanvechten bij de rechter. Zo is de volgorde. Maar de meeste ouders van daders kiezen meestal eieren voor hun geld, want een rechtzaak beginnen is meestal duurder dan de opgelegde boete.
Ik snap heel erg goed dat dochter erg geschrokken is van deze plotselinge aanval. Toch is ze "maar" aan haar haren getrokken en heeft ze een paar knietjes gehad. Fysiek gezien niet echt iets waar je blijvend letsel aan over houdt.
Dit soort aanvallen heb ik vroeger vaak op school gezien en werd geschaard onder een ordinaire bitchfight.
Kleinduimpje schreef op 13-02-2023 om 13:44:
philou, ik snap je hele verhaal niet. Slachtofferrol? Wereld vergaan????
Waar heb je het over????
Tja, weet je misschien moet je nu heel snel wat hulp gaan zoeken want je blijft een slachtoffer zonder het zelf te zien. Je zit vooral in de emotie en daar heeft jouw dochter nu niets aan. Dat is allemaal ballast. Lees anders over een paar dagen dit hele draadje opnieuw, misschien heb je dan meer oog voor wat hier gezegd wordt.
Het wordt tijd voor actie: wel of geen aangifte, wel of niet naar huisarts voor constatering letsel.. Dus, wat doe je hier nog op het forum? Ik zou even heel koelbloedig het gesprek aangaan en als het op beiden nee is.. zeggen ... ok, je hoeft geen aangifte te doen als je niet wilt maar dan houdt het nu ook op. Dan gaan we daar nu ook niet meer zielig over doen. Het is klaar om te huilen om een schadevergoeding want er komt maar geen aangifte. Je bent laat, misschien wel te laat. Je bent laat omdat je niet uit het "oh wat is mij toch overkomen" raakt, je blijft verontwaardigd. En dat mag. Je schiet er alleen niets praktisch mee op. Daarmee snij je je in je eigen vingers. Dat is ook een keuze.
Regel een verwijzing voor een psycholoog, een voor dochter en een voor jezelf.
Pepperoni schreef op 13-02-2023 om 13:47:
[..]
Bureau Halt handelt in opdracht van de officier van justitie. Ben je het niet met het besluit eens ga je 't als dader aanvechten bij de rechter. Zo is de volgorde. Maar de meeste ouders van daders kiezen meestal eieren voor hun geld, want een rechtzaak beginnen is meestal duurder dan de opgelegde boete.
Het valt onder strafrecht en dus is dit toch echt iets tussen OM en vermeende dader en niet tussen twee privé partijen.
