Hoe mee omgaan , dochter geschopt, geslagen.
Mijn dochter had gisteravond een feestje en we werden gebeld. Ze was in een speeltuin met een groepje en waren hard aan het praten. Er was daar een woning met jongeren die begeleidt wonen. (In de avond zonder begeleiding). Van het groepje van dochter gingen er een aantal naar binnen en zij bleef met 3 andere jongens achter. Er kwamen 2 jongeren naar buiten (want ze vonden dat groepje dochter te luid waren). Een meisje begon al tegen dochter tekeer te gaan, waarop dochter weg liep en haar telefoon pakte om te bellen. Het meisje pakt dochters telefoon, pakt haar bij haar hoofd, trekt haar haren uit haar hoofd, duwt haar op de grond, trekt daar door aan haar haren en geeft haar een paar knietjes. Dochter weet los te komen en rent naar huis waar ze het feestje had. Helemaal overstuur, verder gelukkig geen letsel ofzo. Politie erbij en dochter gaat nadenken over aangifte, gisteren konden ze niks doen. De andere jongeren zijn ook enorm geschrokken en voelen zich schuldig omdat ze niet ingegrepen hebben. Mijn vraag is dat ik niet zo goed weet hoe hiermee om te gaan. Moet ik er luchtig over doen tegenover dochter of hele tijd vragen hoe het gaat. Ook zelf ben ik een beetje in de war, tuurlijk is het niet normaal en vreselijk, maar het is misschien ook hoe we er als ouders mee om gaan. Het voornaamste is dat dochter er dadelijk geen last meer van heeft.
Ik denk dat je dochter zich enorm in de steek gelaten voelt door haar vrienden, dat zou misschien nog wel frustrerender kunnen zijn dan de aanval an sich.
Ik zou daar dus juist op letten/aandacht aan besteden, en over de beweegredenen en achtergrond van de dader; who cares?
Het gaat hier om de dochter van To en to zelf.
Kleinduimpje schreef op 13-02-2023 om 10:59:
[..]
Het gaat me erom dat mocht er later toch letsel is we een probleem hebben als er geen bewijzen zijn, als we niet naar huisarts zijn geweest, toch?
Het is heel jammer dat je niet door de politie geadviseerd is om meteen naar de huisarts te gaan. Als je meteen naar de ha was gegaan, had die kunnen vaststellen wat de wonden waren (en dat ze vers waren) en hoe die waarschijnlijk gekomen zijn. En dan meteen door, aangifte doen. Hier ook geleerd dat dit de volgorde is na een mishandeling (op straat). Het politiebureau wist dit ook niet (wat ik niet helemaal snap). Toen wel aangifte gedaan van mishandeling maar helaas niet een stevige aangifte met bewijs erbij.
Kleinduimpje schreef op 13-02-2023 om 10:59:
[..]
Het gaat me erom dat mocht er later toch letsel is we een probleem hebben als er geen bewijzen zijn, als we niet naar huisarts zijn geweest, toch?
Dat denk ik ook. Ik zou haar aanmoedigen wel te gaan, en het te laten vastleggen. Je weet als leek niet wat ernstig is en wat niet. En daarbij, als ze de melding later toch nodig heeft, is het te laat. Reden 3 (en dat hoef je haar niet te zeggen): het is goed om het niet weg te stoppen, maar er een paar keer over te praten.
Kleinduimpje schreef op 13-02-2023 om 10:59:
[..]
Het gaat me erom dat mocht er later toch letsel is we een probleem hebben als er geen bewijzen zijn, als we niet naar huisarts zijn geweest, toch?
Ja dit
Toch gaan
Kleinduimpje schreef op 13-02-2023 om 10:59:
[..]
Het gaat me erom dat mocht er later toch letsel is we een probleem hebben als er geen bewijzen zijn, als we niet naar huisarts zijn geweest, toch?
Op die manier. Tja, dan is het misschien wel verstandig. Aan de andere kant: moet fysiek letsel persé een voorwaarde zijn om een zaak te hebben of een punt te kunnen maken? Het psychische leed lijkt me groter..... ook een goede reden om naar de huisarts te gaan trouwens.
Ik kan me ook voorstellen dat je dochter niet naar de huisarts wil omdat het voorval dan nog groter wordt zeg maar.
nee, dat de schade vergoedt wordt van het letsel.
troelahoep schreef op 13-02-2023 om 11:32:
Ik kan me ook voorstellen dat je dochter niet naar de huisarts wil omdat het voorval dan nog groter wordt. En daarmee de impact ook groter.
Kleinduimpje schreef op 13-02-2023 om 11:33:
nee, dat de schade vergoedt wordt van het letsel.
Op zo'n manier. Nooit over nagedacht eigenlijk..... ik ga er eigenlijk vanuit dat daar de zorgverzekering voor is. Maar tegenwoordig met het eigen risico dat je moet opmaken is dat wel een dingetje wellicht. Zo beschouwd komt het me een beetje over als Amerikaanse toestanden... triest wel. (Ik begrijp je helemaal hoor Kleinduimpje, daar niet van).
ik twijfel ook. Eigenlijk wel 99 procent weet ik wel zeker dat het gewoon wat spierpijn is. Tja, moeten we dan wel gaan, maken we het ook groter mee ja.
Ik had daar ook niet over nagedacht, maar doordat mensen het op dit forum zeggen.
Ik zou niet naar de huisarts gaan. Huisartsen hebben het tegenwoordig zo druk. Straks kan een ander die echt iets mankeert niet terecht.
Ik zou wel naar de huisarts gaan. Je dochter heeft zeker psychische en misschien ook fysieke schade opgelopen (laat een deskundige dat beoordelen!). De huisarts is er voor beide problemen.
watertoren schreef op 13-02-2023 om 11:49:
Ik zou niet naar de huisarts gaan. Huisartsen hebben het tegenwoordig zo druk. Straks kan een ander die echt iets mankeert niet terecht.
Dochter mankeert ook iets
Heeft een heftig incident meegemaakt.
Kleinduimpje schreef op 13-02-2023 om 11:33:
nee, dat de schade vergoedt wordt van het letsel.
Sorry, ik ben bang dat je daar iets te laat voor bent maar proberen kan natuurlijk geen kwaad. Aangezien er tijd zit tussen voorval en constatering, is de kans groot, zoals bij ons, dat -als er een zaak van komt- geen direct oorzaak-gevolg aangetoond kan worden. Dat voelt heel onrechtvaardig, dat snap ik.
Ik zou het toch proberen, wie weet kan je er toch iets mee.
haarklover schreef op 12-02-2023 om 09:22:
Ik zou als kind het niet leuk vinden als mijn moeder steeds vraagt hoe het gaat.
Ik zou het ook niet leuk vinden als je emotioneel reageert.
Als je boos bent op de agressieve meid of zoiets moet je dat niet doen waar jouw dochter bij is.
Alles beter dan niets denk ik ?
