Hoe kind stimuleren te lunchen…
Hallo.
Misschien kunnen jullie helpen, heeft iemand nog een idee waar wij niet aan gedacht hebben. Kind (13 jaar, 3de klas VO) luncht niet. Dit is al jaren een probleem. Kind heeft een hekel aan boterhammen en eet deze zo min mogelijk. Bolletjes, tosti’s en verse broodjes eet kind overigens wel (als wij erbij zijn, niet uit zichzelf).
Op de basisschool was dit (afhankelijk van het leerjaar) nog wel te behappen. Juffen en meesters die het in de gaten hielden, voor het continurooster thuis lunchen als het kon enz. Maar sinds de middelbare school is het bal. Kind eet alleen als wij zeggen dat het moet; vergeet te eten, heeft geeft zin enz. Wij willen best meeveren, als kind aangeeft iets te willen. Maar ook dat eet kind meestal niet op, of wil kind al snel niet meer. We hebben afspraken gemaakt dat kind na schooltijd kan eten, maar ook dat gebeurt niet. Kind liegt hier dan ook over, zegt wel gegeten te hebben terwijl later blijkt dat dit niet het geval is.
Hongergevoel heeft kind inmiddels denk ik allang niet meer. Alleen, aan het einde van de middag (uur of 16) , als wij thuis komen van werk, is kind bloed chagrijnig als het niet gegegeten heeft, heeft een zeer kort lontje en is moeilijk aanspreekbaar (op de meest simpele dingen). Als kind dan (omdat wij het zeggen) wel wat eet, gaat het daarna een stuk beter. Kind heeft het dus wel nodig, maar heeft zelf de overtuiging van niet. En is hierin (zoals in zoveel) dus heel volhardend (en eigenwijs) in. Uitleg over wat het lichaam (en brein) nodig heeft om te functioneren, hebben wij al heel vaak gegeven natuurlijk.
Iemand nog ideeën om te stimuleren dat kind wel gaat eten?
Tango schreef op 08-01-2025 om 13:32:
Toevallig dit draadje. Omdat ik er hier net achter kwam dat zoon, inmiddels 20, om 12.00 u. de deur uit is gegaan, waarschijnlijk zonder iets te eten.
Zoon heeft ASS, PDA profiel en beneden gemiddeld IQ. Ik reageerde dus ook vooral op jouw draadje omdat ik er iets in herken. Bij PDA heb je moeite met alle demands, dus opdrachten. Ook bijvoorbeeld eten, naar het toilet gaan etc. Misschien iets om naar te kijken of je het herkent. Het is nog redelijk onbekend in Nederland.
Pushen etc. werkt dus vooral averechts. Zeker in de puberteit. Klaarzetten doen we hier ook. Ik zet vaak een bakje fruit klaar in de koelkast. Zoon pakt overigens wel zelf eten uit de kast als hij in de middag thuis komt. Hij eet denk ik meer uit verveling dan uit hongergevoel. En pakt ook echt alleen iets wat kant en klaar is: koekje, chocolade etc. Het heeft jaren geduurd voordat hij zelf een boterham smeerde. Nu doet hij dit soms voordat hij de deur uit gaat, maar het verdwijnt ook zo weer uit zijn systeem.
Voor jouw zoon helpt het misschien om koeken etc. in een bak of mandje klaar te zetten zodat hij het eruit kan pakken als hij thuis komt. Op een plek waar hij in ieder geval langskomt.
Ik had er wel van gehoord PDA, maar heb eigenlijk nooit echt de link gelegd met zoon. Net even gekeken en het omschrijft hem eigenlijk best goed. Zoon heeft een hele sterke hang naar autonomie en heeft een hekel aan moeten, tenzij hij dit zelf bedacht heeft. Dus hier zou wel wat in kunnen zitten. Heb je goede boeken/sites waar ik mij kan inlezen qua handelingsadviezen? En dank je wel.
Auran schreef op 08-01-2025 om 13:35:
Volgens mij kan het heel simpel zijn: prima als je niet op school luncht, maar als het je dan ook niet lukt om thuis een boterham (of iets anders) in je mik te stoppen, dan ben je dus nog niet groot genoeg om alleen thuis te zijn 's middags en komt er dus een oppas. Zou het dan niet zomaar ineens heel veel beter gaan lukken om wel zelf wat te eten?
Zo staan wij er wel in. Aan de andere kant kan ik het niet echt waar maken ben ik bang. Waar ga ik een oppas vinden voor de 13 jarige middelbare scholier…. Die dan ook nog eens van goede huize moet komen, want zoon is een ster in maskeren….
IMI-x2 schreef op 08-01-2025 om 13:39:
[..]
Zelfde hier!
Mijn zoon doet het goed op kliekjes avondeten, vindt hij ook lekkerder dan brood. Dus ik kook standaard een portie extra dat de koelkast/vriezer in gaat
Fijn die herkenning! Ik vind het altijd lastig uitleggen.
Zoon doet ook goed op kliekjes, maar man en ik ook. Dus dat snap ik wel. Noedels werken hier ook goed. Ik heb hem vanmorgen noedels en een bakje op het aanrecht laten neerzetten. Ben benieuwd.
Mijn kinderen zijn dol op instantnoedels, maar ik vraag me af of dat niet ook deels snelle suikers is. Vezels en eiwitten zitten er in elk geval niet of nauwelijks in.
" Koeken (flink suikerrijk) eet hij thuis soms wel. Maar….zeer neurodivers brein dat dus niet erg goed reageert op enkel suikers (krijgt heel snel schommelingen helaas), waardoor hij dus ook chagrijnig/ ongeconcentreerd is. Koeken met iets meer voedingswaarde pak hij dan weer niet (liggen er altijd voor het grijpen)."
Is knijpyoghurt of chocomel een idee? Naast suikers ook eiwitten en vetten, misschien helpt dat (en het slikt lekker makkelijk weg)? Maar misschien moet je ook eens met een diëtist praten.
Ik zou ook inderdaad flink op m inpraten dat hij nu nog de kans heeft om te groeien maar dat hij over een paar jaar op zijn eindlengte zit. Dus hij moet nu aan de bak als hij niet als ukje wil eindigen.
Kopjekoffi schreef op 08-01-2025 om 13:58:
[..]
Ik had er wel van gehoord PDA, maar heb eigenlijk nooit echt de link gelegd met zoon. Net even gekeken en het omschrijft hem eigenlijk best goed. Zoon heeft een hele sterke hang naar autonomie en heeft een hekel aan moeten, tenzij hij dit zelf bedacht heeft. Dus hier zou wel wat in kunnen zitten. Heb je goede boeken/sites waar ik mij kan inlezen qua handelingsadviezen? En dank je wel.
Op https://ploeteren.nl/ kan je veel informatie vinden. Ook op Facebook is een oudergroep waar je vragen kan stellen. Supportgroep voor ouders van kinderen met PDA.
Ontbijt hij wel goed? En weet je zeker dat hij niet tussendoor een zak chips wegwerkt?
Buiten een fatsoenlijk stevig ontbijt aanbieden, fruit meegeven en zorgen dat hij 's avonds fatsoenlijk eet kan je weinig doen als je niet thuis bent als hij thuis komt.
Zoon heeft het tussendoor ook wel eens te druk om te eten, maar die jaag ik op tijd uit bed, ontbijt staat gesmeerd klaar en als hij thuis komt ben ik of mijn man er ook zodat er weer wat ingaat indien nodig.
Kan je het niet regelen dat er iemand is als hij thuis komt? Want eigenlijk is een 13jarige gewoon nog echt een kind.
Herkenbaar. Als onze oudste niet goed eet is ie bloedchagrijnig en er valt geen land mee te bezeilen. Hoogste prio is dat hij dan eerst eet. Daarvoor is hij niet ontvankelijk voor welke tip/advies/etc dan ook.
Zorgen dat hij eet vraagt echt om actie, soms boos worden, van ons als ouder.
Hij luncht wel op school (zit in brugklas).
Verder zorgen we ervoor dat hij echt veel ontbijt zodat hij een basis heeft. Denk aan 3 gebakken eieren op brood.
Zou dat voor jouw zoon ook een idee zijn, meer ontbijten?
En: heb je wel eens aan hem gevraagd hoe jullie ervoor kunnen zorgen dat hij eet als hij thuis komt? Misschien heeft hij daar zelf een goed idee bij.
Sterkte ermee, met name de chagrijnigheid als gevolg van niet eten is vermoeiend en heeft impact op het hele gezin.
Verder is onze zoon (12) ook 2 van de vijf dagen regelmatig alleen thuis vanaf 1500 uur omdat man en ik dan beide op kantoor zijn en rond 1700/1800 thuis zijn. Soms spreekt hij af met een vriendje, dan eten ze wel. Zijn zusje is om 1500 thuis, maar zij heeft natuurlijk ook speelafspraken en gaat hem niet vertellen dat ie moet eten natuurlijk.
Kortom, niemand om hem er eerder op te wijzen dat ie moet eten.
Kopjekoffi schreef op 07-01-2025 om 22:58:
[..]
Hij is meestal 3 dagen uit school alleen, twee dagen ben ik er. Man en ik zijn meestal tussen 16.30 en 17.00 uur thuis. Zijn zus is wisselend qua thuis komen, soms eerder dan hij, soms later. Hij geeft zelf aan het heerlijk te vinden om alleen thuis te zijn. Soms gaat hij met vrienden nog even op pad (maar ook dan eet hij niet).
De dagen dat jij 's middags thuis bent eet hij dus ook niets? Hij kan het fijn vinden om alleen thuis te zijn, maar dan zou ik overleggen dat hij misschien de verantwoording nog niet aankan omdat hij niet goed voor zichzelf zorgt.
Het moeten aanmanen om te eten, douchen, tanden poetsen, en hier waren dat nog meer dingen, is voor mij zeer herkenbaar. Strijd voeren had misschien geen zin maar ik deed het wel over sommige dingen. Het is goed gekomen maar heeft toch wel de hele pubertijd geduurd.
Ik weet niet wat het effect van suiker op neurodiversiteit is, dus daar kan ik niks zinnigs over zeggen.
Mij is ooit de tip gegeven om er eerst voor te zorgen dàt ze eten. En daarna te kijken naar béter eten. Dus als hij tussen de middag een roze koek wel zou eten, dan zou ik die geven. En vanuit daar naar alternatieven toewerken.
Hallo!
Dit is echt een lastige situatie. Misschien helpt het om je kind te betrekken bij het bereiden van maaltijden, zodat het zich meer betrokken en geïnteresseerd voelt bij wat het eet😊. Je zou ook verschillende snacks kunnen aanbieden, zoals wraps, fruit of smoothies, in plaats van boterhammen. Als ontbijten een probleem is, kun je lichte en snelle opties aanbieden, zoals fruit of ontbijtgranen.
Een gezinsmaaltijd na schooltijd, zelfs voor een tussendoortje, kan ook helpen om vermoeidheid aan het eind van de middag te voorkomen. Tot slot kan het proberen om maaltijden leuker te maken met kleurrijke lunchtrommeltjes of hapjes om op te knabbelen motiverend werken. Het belangrijkste is om maaltijden te blijven aanbieden zonder druk, zodat het een gewoonte wordt🙂.
Bertie09 schreef op 08-01-2025 om 15:30:
Hallo!
Dit is echt een lastige situatie. Misschien helpt het om je kind te betrekken bij het bereiden van maaltijden, zodat het zich meer betrokken en geïnteresseerd voelt bij wat het eet😊. Je zou ook verschillende snacks kunnen aanbieden, zoals wraps, fruit of smoothies, in plaats van boterhammen. Als ontbijten een probleem is, kun je lichte en snelle opties aanbieden, zoals fruit of ontbijtgranen.
Een gezinsmaaltijd na schooltijd, zelfs voor een tussendoortje, kan ook helpen om vermoeidheid aan het eind van de middag te voorkomen. Tot slot kan het proberen om maaltijden leuker te maken met kleurrijke lunchtrommeltjes of hapjes om op te knabbelen motiverend werken. Het belangrijkste is om maaltijden te blijven aanbieden zonder druk, zodat het een gewoonte wordt🙂.
Kleurrijke trommeltjes op de middelbare school voor een 13jarige????
Kopjekoffi schreef op 08-01-2025 om 13:59:
[..]
Zo staan wij er wel in. Aan de andere kant kan ik het niet echt waar maken ben ik bang. Waar ga ik een oppas vinden voor de 13 jarige middelbare scholier…. Die dan ook nog eens van goede huize moet komen, want zoon is een ster in maskeren….
Maar er een beetje mee dreigen en het in elk geval op die manier met hem bespreken kan wel. Bij alleen thuis zijn horen ook bepaalde verantwoordelijkheden of dingen die gewoon even moeten gebeuren: je fiets op slot zetten, de voordeur dichtdoen, de kat naar buiten laten en dus ook zelf even iets eten. Prima om er samen over na te denken hoe dat zo mogelijk makkelijk kan, maar wel een verantwoordelijkheid die hoort bij alleen thuis zijn.
Bertie09, heeft Chatgpt je reactie geschreven? Zo leest het namelijk.
Er is nergens een verplichting om te eten, maar gewoon een natuurlijk gegeven dat je lichaam brandstoffen en bouwstoffen nodig heeft. Die moeten er dan wel eerst in komen, door te eten. Net zoals je ook af en toe moet tanken met de auto.
Hij wil veel eigen verantwoordelijkheid, maar neemt die niet. Ik vind hem te groot om hem nog alles voor te doen en na te dragen, hij kan ook zelf meedenken over dingen.
Op school eten wil hij niet, dat kan, dan daarna thuis. En een koek is geen vervanging voor een lunch in mijn ogen. Mijn dochter eet na school ook eerst brood omdat ze daar op school niet voldoende tijd voor heeft omdat ze sinds continurooster nog maar een kwartier hebben om te eten. Ze eet op school een gekookt ei en fruit en dan na school eerst brood. Was haar eigen oplossing, maar ze doet het wel, ook als ze ergens gaat spelen.
Als hij graag alleen thuis wil zijn, moet hij ook de verantwoordelijkheden nemen die daarbij horen, zoals iemand hier al schreef. En anders is hij daar nog niet volwassen genoeg voor. Maar anderzijds...er is een reden dat er geen bso meer bestaat op de middelbare school. En veel kinderen gaan eind basisschool al zelf naar huis.
Een hongergevoel is niet per se nodig om te eten. Ik heb zelf soms ook een aantal dagen geen hongergevoel, maar eet dan wel omdat ik weet dat ik moet eten. Je kunt eten als een soort medicatie zien; driemaal daags innemen.
Je mag hem best duidelijk maken dat jullie last hebben van zijn gedrag als hij niet eet en dat het niet relevant is dat hij geen honger voelt. Soms doe je ook iets voor een ander. Zoals eten, waardoor je weer voor rede vatbaar bent.
Mijn dochter heeft ook veel behoefte aan autonomie en kan dat op een hele nare manier afdwingen, maar ze neemt wel radicaal en volledig de verantwoordelijkheid daarvoor.
Autonomie en verantwoordelijkheid gaan hand in hand en hij moet laten zien dat hij dat aan kan.
