Hoe kind stimuleren te lunchen…
Hallo.
Misschien kunnen jullie helpen, heeft iemand nog een idee waar wij niet aan gedacht hebben. Kind (13 jaar, 3de klas VO) luncht niet. Dit is al jaren een probleem. Kind heeft een hekel aan boterhammen en eet deze zo min mogelijk. Bolletjes, tosti’s en verse broodjes eet kind overigens wel (als wij erbij zijn, niet uit zichzelf).
Op de basisschool was dit (afhankelijk van het leerjaar) nog wel te behappen. Juffen en meesters die het in de gaten hielden, voor het continurooster thuis lunchen als het kon enz. Maar sinds de middelbare school is het bal. Kind eet alleen als wij zeggen dat het moet; vergeet te eten, heeft geeft zin enz. Wij willen best meeveren, als kind aangeeft iets te willen. Maar ook dat eet kind meestal niet op, of wil kind al snel niet meer. We hebben afspraken gemaakt dat kind na schooltijd kan eten, maar ook dat gebeurt niet. Kind liegt hier dan ook over, zegt wel gegeten te hebben terwijl later blijkt dat dit niet het geval is.
Hongergevoel heeft kind inmiddels denk ik allang niet meer. Alleen, aan het einde van de middag (uur of 16) , als wij thuis komen van werk, is kind bloed chagrijnig als het niet gegegeten heeft, heeft een zeer kort lontje en is moeilijk aanspreekbaar (op de meest simpele dingen). Als kind dan (omdat wij het zeggen) wel wat eet, gaat het daarna een stuk beter. Kind heeft het dus wel nodig, maar heeft zelf de overtuiging van niet. En is hierin (zoals in zoveel) dus heel volhardend (en eigenwijs) in. Uitleg over wat het lichaam (en brein) nodig heeft om te functioneren, hebben wij al heel vaak gegeven natuurlijk.
Iemand nog ideeën om te stimuleren dat kind wel gaat eten?
Hebben jullie ( of bijvoorbeeld oma of zo) de mogelijkheid om hem even te bellen na schooltijd om hem eraan te helpen herinneren dat hij wat moet eten?
Dat hebben wij een tijdje met onze zoon gedaan die in de brugklas ook vaak vergat om te eten. We zetten dan 's ochtends al wat voor hem klaar en belden hem dan na schooltijd met "He zoon, leuke dag gehad? Ga je zo huiswerk maken/gamen/voetballen? Er staat een bakje op het aanrecht/ in de koelkast met xxx. Eet dat even op voor je verder gaat!" Dat werkte hier heel goed en na een paar maanden had hij gewoon zelf de routine ontwikkeld
Kopjekoffi schreef op 08-01-2025 om 07:23:
[..]
Dat in nog wel een idee. Zeker omdat deze problemen ook speelden rond zindelijkheid. Hij heeft al baker therapie gehad, dus wil daar wel voorzichtig mee zijn, wil hem ook niet overtherapieceren.
Dat gebeurt ook niet. Willen jullie zo nog jaren doormodderen dan ?
Dat kan je toch ook aan zoon uitleggen?
Komt dat chagrijnige niet ook tegelijk met het uitwerken van de medicatie? Dan wordt het dubbel zo erg natuurlijk 😬.
Hier ook een (inmiddels volwassen) zoon met hb en add. Hij at ook regelmatig niet op school maar bij hem kwam dat duidelijk door de medicatie. Toen hij daar mee stopte en ging blowen ging ie wel meer eten. Niet dat ik dat aanraad hoor. Hij vergat medicatie ook regelmatig en dan at ie alsnog niets op school.
Thuis hadden we gewoon een tijdje de bak met koeken ed op tafel staan zodat ie dat okk meteen zag bij thuiskomst. Dan nam ie wel iets.
Ontbijt hij wel trouwens?
buiten alle geboden oplossingen mis ik 1 vraag:
wat is het probleem? heeft hij ondergewicht? is hij ziek?
want ik lees dat hij gewoon niet luncht. dat hij chagrijnig wordt, maar dat dat over is als je er eten in stopt.
waarom moet hij lunchen? ik zie het oprecht niet. of ik mis info, dat kan.
ik zou niet zonder lunch kunnen, mijn man luncht nooit. iedereen is anders.
Kopjekoffi schreef op 07-01-2025 om 22:51:
[..]
Het probleem is meerzijdig; groei loopt achter (in lengte gaat hij nu een beetje vooruit, maar nog steeds flink ondergewicht), niet eten heeft een hele negatieve invloed op zijn concentratie (die sowieso heel slecht is, ondanks medicatie, maar nog veel slechter als hij niet eet. En het chagrijnige gedrag is een understatement; hij is niet meer aan te spreken als hij niet eet -> gaat dus ook niet ergens anders chagrijnig zijn onder escalatie. En dat laatste is voor niemand wenselijk. Als hij dan een maar gegeten heeft, basalt hij zelf ook van zijn gedrag.
ah sorry. dus toch 
dit miste ik in de beginpost.
Is zijn bloedsuiker weleens getest?
Het chagrijnig worden van niet eten kan (hoeft niet) een symptoom zijn van te lage bloedsuiker.
Dat kan gevaarlijk zijn.
Wasgij schreef op 08-01-2025 om 09:17:
Is zijn bloedsuiker weleens getest?
Het chagrijnig worden van niet eten kan (hoeft niet) een symptoom zijn van te lage bloedsuiker.
Dat kan gevaarlijk zijn.
We noemen het Hangry 🤭
IMI-x2 schreef op 08-01-2025 om 07:08:
Ik zou inzetten op zijn gezond verstand. Hij baalt dat hij klein is, maar hij groeit niet goed omdat hij zelf zijn lichaam te weinig voedingsstoffen geeft! Ook al heb je geen honger en geen zin, je MOET eten. Juist nu, nu je nog kunt groeien, want dat stopt straks.
Mijn zoon heeft ASS en ADD. Hij heeft als sinds de babytijd te weinig hongergevoel (ook bv kou voelt hij niet goed). Toen hij medicatie kreeg (methylfenidaat) heeft de arts daar de voorwaarde aan verbonden dat hij niet zou afvallen, anders moest hij stoppen.
Zij zei: de vraag is niet of je zin hebt in eten, je moet gewoon eten, punt. De machine heeft brandstof nodig om te draaien, en nog meer om te groeien. Ze heeft samen met hem (!) een schema met opgesteld van wat hij minimaal moest eten (3 boterhammen in de ochtend, 4 voor lunch plus fruit, bij thuiskomst een snack, flinke portie avondeten, en neem een tweede portie of een flinke bak volle yoghurt met muesli later op de avond). Hij is nog steeds slank, maar heeft geen ondergewicht meer.
In vakanties stopt hij met de medicatie en dan komt hij meestal wel wat aan. Is dat een mogelijkheid bij jullie?
Aangezien hij niks van jullie aanneemt, zou ik een arts vragen om dit met hem te bespreken. Hopelijk maakt die meer indruk. Sterkte.
Dit is de boodschap die wij hem zeker ook geven. Misschien inderdaad eens door een arts ofzo laten geven. Dat hielp bij zindelijkheid ook het beste.
J.24 schreef op 08-01-2025 om 08:06:
Hier eten beide pubers ook niet op school. De kantine is de enige plek waar gegeten mag worden en ook de enige plek waar je op je telefoon mag zitten. Daar is het dus erg druk.
Beide nemen maiscrackers mee. Deze zijn per 3 verpakt en met een smaakje. Dat kunnen ze sneller eten en eventueel ook buiten. Als ze thuis komen eten ze een boterham. Mijn dochter neigt naar ondergewicht en is bij een diëtiste geweest. Daar is het advies gekomen dat eten niet lekker hoeft te zijn, niet iets is wat gezellig hoeft te zijn maar een taak is. Net zoals tandenpoetsen en je aankleden is eten iets wat je nu eenmaal moet doen. Misschien helpt die insteek ook bij jouw puber?
Wat een herkenning. Wij geven dus al wel de boodschap dat voeding nodig is. Feit is alleen dat hij ook andere ‘gewone ‘ dingen niet altijd ziet als moeten (tandenpoetsen, naar het toilet gaan enz). De creativiteit in zijn brein is flink groot, maar dus ook belemmerend.
Diezijnvanmij schreef op 08-01-2025 om 08:23:
Ik heb op de middelbare school ook jarenlang niet geluncht. Elke dag stond er een stapel boterhammen klaar, die moesten mee. Ik nam ze niet mee terug, maar gooide ze op school in de prullenbak.
Vreselijk, die strijd om eten. Nu ik zelf ouder ben zie en ervaar ik de andere kant: Je wil het beste voor je kind en daarbij hoort dat het goed gevoed wordt.
Je geeft al aan dat hij geen boterhammen/yoghurt/etc wil eten. Hoe zit het met koek?
Koeken (flink suikerrijk) eet hij thuis soms wel. Maar….zeer neurodivers brein dat dus niet erg goed reageert op enkel suikers (krijgt heel snel schommelingen helaas), waardoor hij dus ook chagrijnig/ ongeconcentreerd is. Koeken met iets meer voedingswaarde pak hij dan weer niet (liggen er altijd voor het grijpen).
SuzyQFive schreef op 08-01-2025 om 09:05:
Komt dat chagrijnige niet ook tegelijk met het uitwerken van de medicatie? Dan wordt het dubbel zo erg natuurlijk 😬.
Hier ook een (inmiddels volwassen) zoon met hb en add. Hij at ook regelmatig niet op school maar bij hem kwam dat duidelijk door de medicatie. Toen hij daar mee stopte en ging blowen ging ie wel meer eten. Niet dat ik dat aanraad hoor. Hij vergat medicatie ook regelmatig en dan at ie alsnog niets op school.
Thuis hadden we gewoon een tijdje de bak met koeken ed op tafel staan zodat ie dat okk meteen zag bij thuiskomst. Dan nam ie wel iets.
Ontbijt hij wel trouwens?
Hij ontbijt wel, mits we erop toezien. Als dat niet het geval is slaat hij dit ook over. Maar dan zijn wij meestal nog thuis, dus kunnen we erop toezien.
Zijn medicatie werkt niet uit. Hij heeft een 24 uurs middel met spiegel. Medicatie die uitwerkt gaf inderdaad nog meer problemen.
Wiet is inderdaad niet echt een goede oplossing denk ik.. 
Wasgij schreef op 08-01-2025 om 09:17:
Is zijn bloedsuiker weleens getest?
Het chagrijnig worden van niet eten kan (hoeft niet) een symptoom zijn van te lage bloedsuiker.
Dat kan gevaarlijk zijn.
Bloedsuiker is als baby wel getest, daarna niet meer. Wel weten we dat hij daar gevoelig voor is. Enkelvoudige suikers reageert hij slecht op (wordt dan zeer snel hangry). Maar hij heeft geen andere symptomen van diabetes, dus denk eerder hangry.
Toevallig dit draadje. Omdat ik er hier net achter kwam dat zoon, inmiddels 20, om 12.00 u. de deur uit is gegaan, waarschijnlijk zonder iets te eten.
Zoon heeft ASS, PDA profiel en beneden gemiddeld IQ. Ik reageerde dus ook vooral op jouw draadje omdat ik er iets in herken. Bij PDA heb je moeite met alle demands, dus opdrachten. Ook bijvoorbeeld eten, naar het toilet gaan etc. Misschien iets om naar te kijken of je het herkent. Het is nog redelijk onbekend in Nederland.
Pushen etc. werkt dus vooral averechts. Zeker in de puberteit. Klaarzetten doen we hier ook. Ik zet vaak een bakje fruit klaar in de koelkast. Zoon pakt overigens wel zelf eten uit de kast als hij in de middag thuis komt. Hij eet denk ik meer uit verveling dan uit hongergevoel. En pakt ook echt alleen iets wat kant en klaar is: koekje, chocolade etc. Het heeft jaren geduurd voordat hij zelf een boterham smeerde. Nu doet hij dit soms voordat hij de deur uit gaat, maar het verdwijnt ook zo weer uit zijn systeem.
Voor jouw zoon helpt het misschien om koeken etc. in een bak of mandje klaar te zetten zodat hij het eruit kan pakken als hij thuis komt. Op een plek waar hij in ieder geval langskomt.
Volgens mij kan het heel simpel zijn: prima als je niet op school luncht, maar als het je dan ook niet lukt om thuis een boterham (of iets anders) in je mik te stoppen, dan ben je dus nog niet groot genoeg om alleen thuis te zijn 's middags en komt er dus een oppas. Zou het dan niet zomaar ineens heel veel beter gaan lukken om wel zelf wat te eten?
Kopjekoffi schreef op 08-01-2025 om 12:43:
[..]
Koeken (flink suikerrijk) eet hij thuis soms wel. Maar….zeer neurodivers brein dat dus niet erg goed reageert op enkel suikers (krijgt heel snel schommelingen helaas), waardoor hij dus ook chagrijnig/ ongeconcentreerd is. Koeken met iets meer voedingswaarde pak hij dan weer niet (liggen er altijd voor het grijpen).
Zelfde hier!
Mijn zoon doet het goed op kliekjes avondeten, vindt hij ook lekkerder dan brood. Dus ik kook standaard een portie extra dat de koelkast/vriezer in gaat
