Hoe kind stimuleren te lunchen…
Hallo.
Misschien kunnen jullie helpen, heeft iemand nog een idee waar wij niet aan gedacht hebben. Kind (13 jaar, 3de klas VO) luncht niet. Dit is al jaren een probleem. Kind heeft een hekel aan boterhammen en eet deze zo min mogelijk. Bolletjes, tosti’s en verse broodjes eet kind overigens wel (als wij erbij zijn, niet uit zichzelf).
Op de basisschool was dit (afhankelijk van het leerjaar) nog wel te behappen. Juffen en meesters die het in de gaten hielden, voor het continurooster thuis lunchen als het kon enz. Maar sinds de middelbare school is het bal. Kind eet alleen als wij zeggen dat het moet; vergeet te eten, heeft geeft zin enz. Wij willen best meeveren, als kind aangeeft iets te willen. Maar ook dat eet kind meestal niet op, of wil kind al snel niet meer. We hebben afspraken gemaakt dat kind na schooltijd kan eten, maar ook dat gebeurt niet. Kind liegt hier dan ook over, zegt wel gegeten te hebben terwijl later blijkt dat dit niet het geval is.
Hongergevoel heeft kind inmiddels denk ik allang niet meer. Alleen, aan het einde van de middag (uur of 16) , als wij thuis komen van werk, is kind bloed chagrijnig als het niet gegegeten heeft, heeft een zeer kort lontje en is moeilijk aanspreekbaar (op de meest simpele dingen). Als kind dan (omdat wij het zeggen) wel wat eet, gaat het daarna een stuk beter. Kind heeft het dus wel nodig, maar heeft zelf de overtuiging van niet. En is hierin (zoals in zoveel) dus heel volhardend (en eigenwijs) in. Uitleg over wat het lichaam (en brein) nodig heeft om te functioneren, hebben wij al heel vaak gegeven natuurlijk.
Iemand nog ideeën om te stimuleren dat kind wel gaat eten?
Bailey26 schreef op 07-01-2025 om 19:15:
[..]
Waarom moet kind eerder eten? Ik snap dat je niet steeds met een chagrijnige puber opgescheept wil zitten als je net zelf thuis komt van het werk. Maar dan gaat kind maar ergens anders chagrijnig zijn als het dan niet wil eten.
Wat is precies het probleem? Loopt zijn groei achter, slechte concentratie? Of is het het chagrijnige gedrag?
Het probleem is meerzijdig; groei loopt achter (in lengte gaat hij nu een beetje vooruit, maar nog steeds flink ondergewicht), niet eten heeft een hele negatieve invloed op zijn concentratie (die sowieso heel slecht is, ondanks medicatie, maar nog veel slechter als hij niet eet. En het chagrijnige gedrag is een understatement; hij is niet meer aan te spreken als hij niet eet -> gaat dus ook niet ergens anders chagrijnig zijn onder escalatie. En dat laatste is voor niemand wenselijk. Als hij dan een maar gegeten heeft, basalt hij zelf ook van zijn gedrag.
Roos57 schreef op 07-01-2025 om 19:23:
Wat ziet kind zelf als oplossing?
Hij vindt het geen probleem (tot hij chagrijnig is van het niet eten, maar dan gaat hij zeker niet op zoek naar een oplossing, want is het de schuld van een ander. En als hij niet gegeten heeft zitten hij het probleem niet meer)
Wat ziet hij zelf als oplossing? Ik kan me niet voorstellen dat hij het leuk vindt om elke keer zo sacherijnig te zijn. Als ik je zo lees, hoeft hij er niet veel moeite voor te doen om als hij thuiskomt, iets te pakken. Vind hij het lastig om te bedenken wat hij wil? Dan misschien dit ‘‘s ochtends al bedenken en dat vast klaar zetten? Denkt hij er helemaal niet aan? Dan helpt misschien een herinnering in zijn telefoon of dat jullie even een berichtje sturen.
Zijn de andere kinderen jonger of ouder? Die kunnen misschien even samen met hem wat eten?
Marty1984 schreef op 07-01-2025 om 19:24:
Wat doen zijn vrienden? Eten die ook een hele dag niet?
Ik zou het toch logisch vinden dat als vrienden / klasgenoten zitten te eten dat kind ook wat - desnoods iets klein - in zijn mond steekt.
Die eten grotendeels wel geeft hij aan. Toch wordt hij daar niet door gestimuleerd. Vrienden zeggen er niets van.
wil40 schreef op 07-01-2025 om 19:48:
Is hij dan alleen thuis na school en is hij dan nog lang alleen? Als hij wel goed ontbijt en dat is het dan totdat er warm eten is om een uur of 18.00/18.30 uur zou ik daar ook niet blij mee zijn, ook erg ongezellig.
Niet erg af en toe maar iedere dag lijkt mij niet gezellig thuiskomen.
Kan hij na school niet naar iemand toe? Vriendje, buurvrouw, familielid?
Ik heb dat zelf enige tijd gedaan voor een meisje van 12. Haar moeder moest 's morgens om 7.00 uur beginnen en dan kwam haar dochter naar mij. Samen broodje eten, kopje thee en ik zwaaide haar uit naar school.
Gewoon gezellig, soms kan het leven met wat aanpassingen wat verandering brengen in ingesleten gewoontes.
Hij is meestal 3 dagen uit school alleen, twee dagen ben ik er. Man en ik zijn meestal tussen 16.30 en 17.00 uur thuis. Zijn zus is wisselend qua thuis komen, soms eerder dan hij, soms later. Hij geeft zelf aan het heerlijk te vinden om alleen thuis te zijn. Soms gaat hij met vrienden nog even op pad (maar ook dan eet hij niet).
Knutselkei schreef op 07-01-2025 om 19:48:
Is hij op gewicht? heeft hij zelf een idee om iets anders mee te nemen? Wat eten anderen?
Als hij maar 2 x wil eten dan is dat prima, maar charerijnig zijn gaat ie dan maar ergens anders zitten wezen.
Zoon eet ook vaak pas om 1500 en dan vrolijk weer om 1745 met ons mee.
Nee, hij heeft ondergewicht (al zijn hele leven, niet zorgenlijk). Hij wil alleen nog maar fruit meenemen. Eerder had hij ook wel andere dingen (crackers, smoothie, yoghurt), maar dat wil hij niet. Meestal vrienden eten brood.
En op zich heb je gelijk hoor, 2 keer eten is ook prima, als je lichaam daar goed op reageert. Maar dat is dus niet het geval (groei, lage concentratie en dus bloedchagerijnig en hierin onderstuurbaar).
Roserabbit schreef op 07-01-2025 om 19:52:
Is hij onderzocht op allergieen? Ik hield als kind ook niet van brood, at het het liefst niet, niet als ontbijt, niet als lunch. Als student kwam ik er achter dat ik een glutenintolerantie heb, dus waarschijnlijk weerde mijn lichaam automatisch alles met gluten erin. Wat de gemiddelde lunch wel bevat....
Hij wordt voor coeliakie extra in de gaten beholden, aangezien ik dat heb. Hij heeft het niet.
rionyriony schreef op 07-01-2025 om 20:24:
Als het kind een normaal gewicht heeft is er volgens mij niets aan de hand. Dan snackt hij stiekem, rookt hij of heeft hij gewoon geen trek. Als hij rookt dan is het wel vervelend natuurlijk.
Hij heeft dus ondergewicht. Hij rookt niet , snackt soms wel, echt weinig. We merken het als hij wel snackt, want dan is hij veel beter te pas. Dat is dus positief. Hij voelt geen honger meer en gunt zichzelf de tijd niet voor eten.
SuzyQFive schreef op 07-01-2025 om 20:25:
[..]
Wij hebben schoollunch, alle leerlingen kunnen soep, bolletjes en fruit op school krijgen. Sindsdien eten zoveel meer kinderen wel wat op school. Zo fijn.
Mood initiatief!
Pakt hij wel iets te drinken? Een glas sap of zo helpt misschien ook wel tegen het chagrijn?
Zeespiegel schreef op 07-01-2025 om 20:52:
mijn man eet ook bijna geen brood. Tenzij met een dikke laag salade of een plak pate, of een ham uit blik, zodat het brood stevig overstemt wordt.
Voor lunch pakt hij vaak een pakje kant en klare noodles waar alleen nog gekookt water bij moet, of vlees uit blik/ plastic dat alleen nog even op het werk in de magnetron moet.
Er zijn ook veel mensen die een maaltijdsalade meenemen naar het werk. Opties te over.
Zie eerder reacties. Prima als hij geen brood wil eten, punt is dat niet eet (behalve soms een sinasappel) gedurende de dag.
MMcGonagall schreef op 07-01-2025 om 22:13:
Op hun 13e mochten ze van mij zelf bepalen wat en wanneer ze wilden eten. Volgens mij ging er hier ook minimaal brood mee naar school maar na thuiskomst namen ze dan wel een tosti, broodje zalm of fruit. Als ze honger krijgen gaan ze vanzelf wel eten. Tenzij wellicht bij zwaar ondergewicht of regelmatig ziek zijn, dan kan ik me voorstellen dat het meer een issue wordt.
Probleem is dus dat hij honger niet voelt… En hij dus NIET eten pakt na school. Eten op school hebben we al los gelaten, maar dan moet hij dus wel eten als hij thuis komt.
Schemerlampje schreef op 07-01-2025 om 22:53:
Wat ziet hij zelf als oplossing? Ik kan me niet voorstellen dat hij het leuk vindt om elke keer zo sacherijnig te zijn. Als ik je zo lees, hoeft hij er niet veel moeite voor te doen om als hij thuiskomt, iets te pakken. Vind hij het lastig om te bedenken wat hij wil? Dan misschien dit ‘‘s ochtends al bedenken en dat vast klaar zetten? Denkt hij er helemaal niet aan? Dan helpt misschien een herinnering in zijn telefoon of dat jullie even een berichtje sturen.
Zijn de andere kinderen jonger of ouder? Die kunnen misschien even samen met hem wat eten?
Ik denk dat hij er uberhaupt niet aan denk, maar ook dat hij het moeilijk vindt om iets te bedenken. Ik zou eens kunnen proberen om het met hem klaar te zetten voor schooltijd, dat is wel een goed idee. Zus is ouder, ze is soms laat thuis, soms vroeg. Ik ken haar rooster niet goed (mbo), dit wisselt namelijk heel vaak. Maar ik zou haar dit zeker kunnen vragen.
Schemerlampje schreef op 07-01-2025 om 23:11:
Pakt hij wel iets te drinken? Een glas sap of zo helpt misschien ook wel tegen het chagrijn?
Nee ook niet.
Lastig, kopjekoffie! Hij is ook aan het puberen en dan neem je tips en goede raad van je ouders niet aan. 
Is hij te afgeleid om te eten? Eet hij wel als er een echt eetmoment is in een rustige ruimte met mede-eters?
Ervaart hij geen hongergevoel, of heeft hij dat al zo lang genegeerd, dat hij het niet meer voelt? Is eten voor hem geen prioriteit? Kan hij wel genieten van iets wat hij heel lekker vindt?
Sorry, nogal veel vragen.
