Hoe kind stimuleren te lunchen…
Hallo.
Misschien kunnen jullie helpen, heeft iemand nog een idee waar wij niet aan gedacht hebben. Kind (13 jaar, 3de klas VO) luncht niet. Dit is al jaren een probleem. Kind heeft een hekel aan boterhammen en eet deze zo min mogelijk. Bolletjes, tosti’s en verse broodjes eet kind overigens wel (als wij erbij zijn, niet uit zichzelf).
Op de basisschool was dit (afhankelijk van het leerjaar) nog wel te behappen. Juffen en meesters die het in de gaten hielden, voor het continurooster thuis lunchen als het kon enz. Maar sinds de middelbare school is het bal. Kind eet alleen als wij zeggen dat het moet; vergeet te eten, heeft geeft zin enz. Wij willen best meeveren, als kind aangeeft iets te willen. Maar ook dat eet kind meestal niet op, of wil kind al snel niet meer. We hebben afspraken gemaakt dat kind na schooltijd kan eten, maar ook dat gebeurt niet. Kind liegt hier dan ook over, zegt wel gegeten te hebben terwijl later blijkt dat dit niet het geval is.
Hongergevoel heeft kind inmiddels denk ik allang niet meer. Alleen, aan het einde van de middag (uur of 16) , als wij thuis komen van werk, is kind bloed chagrijnig als het niet gegegeten heeft, heeft een zeer kort lontje en is moeilijk aanspreekbaar (op de meest simpele dingen). Als kind dan (omdat wij het zeggen) wel wat eet, gaat het daarna een stuk beter. Kind heeft het dus wel nodig, maar heeft zelf de overtuiging van niet. En is hierin (zoals in zoveel) dus heel volhardend (en eigenwijs) in. Uitleg over wat het lichaam (en brein) nodig heeft om te functioneren, hebben wij al heel vaak gegeven natuurlijk.
Iemand nog ideeën om te stimuleren dat kind wel gaat eten?
Gaat hij in een tussenuur wel eens naar een supermarkt met een paar vrienden om daar iets te halen, voor zover jij weet? Heb jij enig idee wat hij dan doet tijdens pauzes of tussenuren?
Kopjekoffi schreef op 07-01-2025 om 19:02:
[..]
Als een van ons thuis is, doen we dat ook zeker. Alleen meestal is de eerste van ons pas rond 17 uur thuis en kind een stuk eerder. We merken dat kind al eerder moet eten, maar dat doet het dus pas als wij zeggen je gaat nu eten.
Waarom moet kind eerder eten? Ik snap dat je niet steeds met een chagrijnige puber opgescheept wil zitten als je net zelf thuis komt van het werk. Maar dan gaat kind maar ergens anders chagrijnig zijn als het dan niet wil eten.
Wat is precies het probleem? Loopt zijn groei achter, slechte concentratie? Of is het het chagrijnige gedrag?
Wat ziet kind zelf als oplossing?
Wat doen zijn vrienden? Eten die ook een hele dag niet?
Ik zou het toch logisch vinden dat als vrienden / klasgenoten zitten te eten dat kind ook wat - desnoods iets klein - in zijn mond steekt.
Is hij dan alleen thuis na school en is hij dan nog lang alleen? Als hij wel goed ontbijt en dat is het dan totdat er warm eten is om een uur of 18.00/18.30 uur zou ik daar ook niet blij mee zijn, ook erg ongezellig.
Niet erg af en toe maar iedere dag lijkt mij niet gezellig thuiskomen.
Kan hij na school niet naar iemand toe? Vriendje, buurvrouw, familielid?
Ik heb dat zelf enige tijd gedaan voor een meisje van 12. Haar moeder moest 's morgens om 7.00 uur beginnen en dan kwam haar dochter naar mij. Samen broodje eten, kopje thee en ik zwaaide haar uit naar school.
Gewoon gezellig, soms kan het leven met wat aanpassingen wat verandering brengen in ingesleten gewoontes.
Is hij op gewicht? heeft hij zelf een idee om iets anders mee te nemen? Wat eten anderen?
Als hij maar 2 x wil eten dan is dat prima, maar charerijnig zijn gaat ie dan maar ergens anders zitten wezen.
Zoon eet ook vaak pas om 1500 en dan vrolijk weer om 1745 met ons mee.
Is hij onderzocht op allergieen? Ik hield als kind ook niet van brood, at het het liefst niet, niet als ontbijt, niet als lunch. Als student kwam ik er achter dat ik een glutenintolerantie heb, dus waarschijnlijk weerde mijn lichaam automatisch alles met gluten erin. Wat de gemiddelde lunch wel bevat....
Als het kind een normaal gewicht heeft is er volgens mij niets aan de hand. Dan snackt hij stiekem, rookt hij of heeft hij gewoon geen trek. Als hij rookt dan is het wel vervelend natuurlijk.
Gingergirl schreef op 07-01-2025 om 19:11:
Speelt er nog andere problematiek mee? Lust kind bv heel weinig, angst voor verslikken, angst om dik te worden, medicatie die misschien de eetlust remt, overgevoelig voor bepaalde geuren en structuren ( komt bv veel voor bij ASS), voelt kind zich niet lekker na het eten bv buikpijn/ misselijk waardoor het opziet tegen eten?
OVerigens; ik werk in het VO en de meeste leerlingen lunchen niet of lunchen met gehaald eten maar zelden met eten van thuis. Kan zoiets misschien meespelen?
Wij hebben schoollunch, alle leerlingen kunnen soep, bolletjes en fruit op school krijgen. Sindsdien eten zoveel meer kinderen wel wat op school. Zo fijn.
SuzyQFive schreef op 07-01-2025 om 20:25:
[..]
Wij hebben schoollunch, alle leerlingen kunnen soep, bolletjes en fruit op school krijgen. Sindsdien eten zoveel meer kinderen wel wat op school. Zo fijn.
Hier eten ze ook warm in de kantine maar dat is een keus niet iedereen doet dat. Schoolfruit hebben we ook maar eet ook niet iedereen. Brood van thuis wordt weinig gegeten. Ik zie wel een trend dat ze hun pauze liever niet aan eten besteden.
mijn man eet ook bijna geen brood. Tenzij met een dikke laag salade of een plak pate, of een ham uit blik, zodat het brood stevig overstemt wordt.
Voor lunch pakt hij vaak een pakje kant en klare noodles waar alleen nog gekookt water bij moet, of vlees uit blik/ plastic dat alleen nog even op het werk in de magnetron moet.
Er zijn ook veel mensen die een maaltijdsalade meenemen naar het werk. Opties te over.
Op hun 13e mochten ze van mij zelf bepalen wat en wanneer ze wilden eten. Volgens mij ging er hier ook minimaal brood mee naar school maar na thuiskomst namen ze dan wel een tosti, broodje zalm of fruit. Als ze honger krijgen gaan ze vanzelf wel eten. Tenzij wellicht bij zwaar ondergewicht of regelmatig ziek zijn, dan kan ik me voorstellen dat het meer een issue wordt.
Kersje schreef op 07-01-2025 om 19:11:
[..]
Als hij dit ook negeert, waarom dan niet zo laten en het aan je zoon zelf laten? Ik weet nog heel goed hoezeer mijn ouders mij destijds hebben gepusht te ontbijten, maar ik hou gewoon niet van ontbijten.
Inmiddels ben ik 50+ en ontbijt nog steeds niet, maar leef nog steeds 😉
Snap ik hoor. Punt is dus alleen dat hij het niet (meer) voelt (honger) en wel zeer chagrijnig wordt. Dus als wij thuis komen uit het werk is hij niet aanspreekbaar. Dat doet niet goed voor de sfeer, voor ons, voor hem en voor de andere kinderen. En op zulke momenten is de onredelijkheid dusdanig groot dat negeren of naar zijn kamer laten gaan dus niet werkt.
Gingergirl schreef op 07-01-2025 om 19:11:
Speelt er nog andere problematiek mee? Lust kind bv heel weinig, angst voor verslikken, angst om dik te worden, medicatie die misschien de eetlust remt, overgevoelig voor bepaalde geuren en structuren ( komt bv veel voor bij ASS), voelt kind zich niet lekker na het eten bv buikpijn/ misselijk waardoor het opziet tegen eten?
OVerigens; ik werk in het VO en de meeste leerlingen lunchen niet of lunchen met gehaald eten maar zelden met eten van thuis. Kan zoiets misschien meespelen?
Hij heeft ADHD en is HB. Er zitten dus zeker wat gevoeligheden. Verder geen angst om dik te worden, vooral frustratie dat hij zo klein is ten opzichte van klasgenoten. Hij gebruikt medicatie, maar die heeft in principe geen invloed op zijn eetlust (geen methylfenidaat dus). Voelt zich na het eten juist lekkerder dan ervoor. Hij koopt op school zo goed als geen eten (kan niet echt bij hem op school en hij vergeet zijn geld/pinpas meestal.)
felija schreef op 07-01-2025 om 19:13:
Gaat hij in een tussenuur wel eens naar een supermarkt met een paar vrienden om daar iets te halen, voor zover jij weet? Heb jij enig idee wat hij dan doet tijdens pauzes of tussenuren?
Geen supermarkt. Kan op zijn school niet (te ver van supermarkt af). School heeft een snoepautomaat, daar koopt hij soms iets, maar hooguit 1 keer per maand. Hij vergeet geld/pinpas en vindt het ook zonde van zijn geld.
