Dochter wil vriendje niet mee naar huis nemen
Onze dochter van bijna 18 jaar heeft al enige tijd contact met een jongen. Ze spreken weleens af en ze blijft ook weleens bij hem slapen. Hier hadden we in eerste instantie ook geen problemen mee ( heb destijds ook tel contact gehad met zijn moeder) want ze is er eerlijk over en ze is erg blij met hem. Kunnen het goed vinden met elkaar. Hebben 24/7 contact via de Snap. Aantal maanden terug was er sprake van dat die bij ons thuis zou komen maar dochter heeft dit toen afgehouden omdat ze nog niet helemaal zeker was en ze het niet direct zo officieel wilde maken, ( kwam net uit een rotperiode met een andere knul die haar meerdere malen bedrogen heeft). Hier had ik ook alle begrip voor en heb het toen zo gelaten. Nu zijn we echter maanden verder en hebben ze nog steeds veel contact maar altijd bij hem thuis. Ik weet vrijwel zeker dat hij juist wel graag bij haar thuis wil komen maar dat zij degene is die de boot afhoudt. Ze verteld vaak over hem en ook dat het erg goed gaat tussen hun. Nu zijn we echter als ouders zover dat wij hem ook weleens willen ontmoeten. Dit hoeven geen officiele toestanden te worden. Even wat drinken en dan kunnen ze lekker hun eigen ding doen. Ik heb nu ook tegen haar gezegd dat we hem nu eerst een keer willen zien omdat er anders ook niet meer gelogeerd wordt bij hem. Dan wordt ze boos en raakt ze geirriteerd. Misschien van ons heel kinderachtig om het zo te doen maar we zijn nu pak hem beet een half jaar verder en ik vind dat wij als ouders ook wel het recht hebben om dit aan haar/hun te vragen. Zat ouders die het geeneens hadden goed gevonden dat er geslapen wordt bij iemand die ze niet kennen. Zover ik weet is het echt een prima jongen, aardig, vriendelijk en een leuke vriendengroep. niks om te moeten verbergen maar ik kom er maar niet achter wat maakt dat ze moeilijk doet over een keer hier thuiskomen.
Ook al wordt het op de lange termijn niks dan hoeft het toch niet zo ingewikkeld te zijn om eens hier af te spreken. We zijn geen gekke familie waar je je voor hoeft te schamen haha, huisje boompje beestje, geen ingewikkelde toestanden. Ik vind het niet leuk om hier steeds woorden over te krijgen en is het nu werkelijk zo raar dat we dit vragen en hoe zouden jullie dit aanpakken?
NB: bij haar vorige vriendje duurde het ook vrij lang dat die hier thuiskwam maar niet zo eindeloos als dat het bij deze jongen duurt 
MRI schreef op 16-01-2023 om 18:21:
[..]
ja maar iemand van 18 is dus geen kind meer maar een volwassene
Ik zie iemand van 18 als jong volwassene en zolang hij/zij dagelijks deel uitmaakt van mijn huishouden verwacht ik bepaalde omgangsvormen en zijn er nog regels waardoor je prettig met elkaar samenleeft.
Ik kom nu misschien als een hele strenge ouder over maar dat ben ik beslist niet in overleg was er in ons huis altijd heel veel mogelijk.
Kikki39 schreef op 16-01-2023 om 17:54:
jawel, dat vind ik wel volledig loslaten. Je laat je kind bij iemand slapen die je nog nooit gezien hebt.
Toegegeven als stiefvader kan ik hier waarschijnlijk makkelijker over spreken dan als biologische ouder en veel zal verschillen van kind tot kind, maar rond zijn zestiende hoop ik wel van de controlerende en bepalende rol te kunnen verschuiven naar een adviserende en ondersteunende rol.
Voor mij hoort daarbij dan ook dat ik erop vertrouw dat mijn stiefzoon zelfstandig beslissingen kan nemen, zoals bij wie hij blijft slapen. Persoonlijk zie ik het enge ook niet van dit laatste, ik zou me meer zorgen maken wanneer hij uitgaat.
18 is niet volwassen, maar meerderjarig. Je bent niet van de ene op de andere dag volwassen. Dat ben je ergens tussen 24 en 26 jaar ongeveer. Meerderjarig ben je vanaf de dag dat je 18 bent. Overigens vind ik oud genoeg om zelf te bepalen bij wie je slaapt zonder dat met je ouders te overleggen.
Natuurlijk kan je een 18jarige (of 17jarige natuurlijk) aangeven dat je haar vriend graag wilt zien. Of dat je het jammer vindt dat je hem nog niet kent. Maar om dan te stellen dat je het logeren gaat verbieden als dat niet gebeurt? Ik vind dat nogal wat. Klinkt erg hiërarchisch t.o.v. een bijna volwassene. Het is misschien wel juist deze houding waarom ts-dochter er geen zin in heeft. Er blijkt betrekkelijk weinig vertrouwen in dochters keuze (en dus de opvoeding) uit. Er moet blijkbaar met gezag gehandhaafd worden. Ik weet niet hoor... ik zou er als dochter ook niet zo'n zin in hebben. En als er verboden zou worden om mijn vriendje bij hem thuis te zien, terwijl ik bijna 18 was, zou dat de onderlinge verhoudingen niet ten goede gekomen zijn. Als me daarentegen gevraagd zou worden hem eens mee te brengen voor de gezelligheid dan had ik dat super leuk gevonden.
Wat een rare discussie.
Natuurlijk kan het legitiem zijn je dochter van 17 niet bij iemand te laten slapen die je nooit gezien hebt. In mijn ogen wel alleen als je goede redenen hebt je kind nog onvoldoende te vertrouwen.
Maar dat speelt hier toch helemaal niet, to vond het prima dat dochter daar ging slapen. Alleen nu na een poos niet meer. Bezorgdheid is toch geen issue in deze.
Ik vraag me af hoe je dat dan doet als je kind met 17 of 18 op kamers woont. Dan heb je geen idee waar ze uithangt 's nachts. Een kind van 17,5 is officieel nog niet volwassen, maar er zijn er genoeg die op die leeftijd al wel studeren en op kamers wonen.
Als ze thuis wonen vind ik het netjes om te laten weten of je thuis slaapt en eet. Dat is het wel.
Valdemar schreef op 16-01-2023 om 19:30:
[..]
Toegegeven als stiefvader kan ik hier waarschijnlijk makkelijker over spreken dan als biologische ouder en veel zal verschillen van kind tot kind, maar rond zijn zestiende hoop ik wel van de controlerende en bepalende rol te kunnen verschuiven naar een adviserende en ondersteunende rol.
Voor mij hoort daarbij dan ook dat ik erop vertrouw dat mijn stiefzoon zelfstandig beslissingen kan nemen, zoals bij wie hij blijft slapen. Persoonlijk zie ik het enge ook niet van dit laatste, ik zou me meer zorgen maken wanneer hij uitgaat.
Ik ook, dat is een stuk spannender.
Ingrid18 schreef op 16-01-2023 om 14:42:
Wat veel reacties allemaal. Kom er nu pas aan toe om ze te lezen. Dochter is overigens geen 18 jaar, dat wordt ze pas in de zomer.
Ze woont thuis en niet op kamers en dan heb je nu eenmaal met je thuisfront te maken.
Met de jongen in kwestie is er voor zover ik weet niks bijzonders aan de hand. Ik zou niet kunnen verzinnen waarvoor ze zich zou moeten schamen mbt hem. Hij ziet er leuk uit en alles wat ze verteld is enkel positief en gezellig. Dat het enkel om de sex zou gaan geloof ik helemaal niks van. Ik weet geeneens of ze al zover zijn. Ik zal er een dezer dagen nog een keer over beginnen en dan zal ik wel zeggen dat hij van harte welkom is wanneer ze hier aan toe is en wanneer ze dit zelf willen en anders niet. mbt dat slapen zal ik zeggen dat dit lullig was om het zo te spelen en dat ze dit wel mag blijven doen als ze dit leuk vindt. Verder heb ik juist heel veel respect voor mijn dochter, hoe ze dingen oplost en doet en het is een slimme meid. Ik onderschat haar totaal niet maar blijf het een lastige kwestie vinden. Doodzwijgen vind ik ook weer zoiets. Ik laat het maar los en dan moet ze zelf maar aangeven als ze er klaar voor is en anders niet. De tip die eerder werd gegeven om positief te reageren op haar verhalen die ze verteld en onze nieuwsgierigheid en dit luchtig te houden vind ik een hele goede.
Als er ontwikkelingen zijn zal ik het laten weten. Bedankt voor de reacties.
Ik moet hier wel een beetje om grinniken. Ze slapen al een half jaar bij elkaar. En het is niet haar eerste relatie. Wat denk je zelf? En blijkbaar wil ze het nog niet officieel maken, dus vindt ze nog niet dat ze een echte relatie met hem heeft. Fwb dus.
Laat haar lekker. Die andere jongen heeft haar gekwetst, nu wil ze zich niet zo snel meer binden. Prima toch.
Pief schreef op 16-01-2023 om 20:56:
[..]
Ik moet hier wel een beetje om grinniken. Ze slapen al een half jaar bij elkaar. En het is niet haar eerste relatie. Wat denk je zelf? En blijkbaar wil ze het nog niet officieel maken, dus vindt ze nog niet dat ze een echte relatie met hem heeft. Fwb dus.
Laat haar lekker. Die andere jongen heeft haar gekwetst, nu wil ze zich niet zo snel meer binden. Prima toch.
Inderdaad. Wat is er mis mee als ze alleen sex zouden hebben. Mag aannemen dat ze op haar 17e genoeg voorlichting heeft gehad.
Wat ik zo gek vind…. Je dochter komt dus wel (wekelijks?) bij de ouders van t vriendje over de vloer. Staat daar in de badkamer haar tanden te poetsen, en s ochtends boterhammen te smeren aan het aanrecht. Als de ( niet uitgesproken) reden voor het hem niet-willen-voorstellen/ een keertje mee naar jullie huis nemen te maken heeft met het feit dat ze het ‘ nog niet zo officieel’ wil maken…hoe denkt haar vriendje daarvan over? En zijn ouders? Want daar is ze (neem ik aan) de ‘vriendin van’ die er ieder weekend wel een nachtje is. Klinkt vrij officieel. Als vriendje nou o0 kamers zou wonen of zo was t misschien een ander verhaal, maar hij woont toch ook nog thuis?
Als er geen ‘echte reden’ is vind ik dit a asymmetrische patroon wel echt gek hoor. En ik zou er ( als moeder) ook moeite mee hebben. Vind t ook zo bijzonder dat je zegt op zich een prima band met je dochter te hebben, maar dat ze je niet kan uitleggen wat maakt dat t zo loopt. En dan wel de hele tijd over m praten, leuke dingen vertellen, maar hij zet geen voet over de drempel? Wat zou er trouwens gebeuren als je een keer avonds de kliko buiten zet terwijl hij haar net op de oprit aflevert omdat ie haar heeft thuisgebracht? Ga je dan daar een handje schudden? Of word je dan geacht te doen of je hem niet ziet? Ongemakkelijk lijkt me.
IngridT schreef op 16-01-2023 om 21:09:
Wat ik zo gek vind…. Je dochter komt dus wel (wekelijks?) bij de ouders vsn t vriendje over de vloer. Staat daar in de badkamer haar tanden te poetsen, en boterhammen te smerek
Misschien hebben ze daar wel meer privacy of zijn de ouders veel weg. Of ze vindt het prima om daar te zijn, maar neemt ze jongens liever pas mee naar huis als ze het zelf als een serieuze relatie ziet. Wil ze hem nog niet in haar domein.
Kikki39 schreef op 16-01-2023 om 18:10:
ik vraag het net ook aan mijn man en hij zegt ook meteen, ze mag daar blijven slapen als ik vriend gezien heb.
Ook als ze al bijna 18 is? Nou dan help ik je alvast uit de droom; tegen de tijd dat je dochter bijna 18 jaar is zal ze zich daar weinig van aantrekken. Op die leeftijd wil je eerst zelf ontdekken hoe het samen is voor je hem voorstelt en hoe lang dat duurt bepaald dochter dat kun je niet afdwingen. Is ook niet wenselijk. Weten op welke locatie ze verbijft is prima.
En als ouder snap ik de nieuwsgierigheid absoluut.
Mij enkele dagen afzijdig gehouden van de discussie maar nog wel gevolgd. Ik heb al kleinkinderen, dus ik zal best als een oude taart met ouderwetse ideeën worden beschouwd. En dat mag. Maar omdat een idee nog stamt uit de vorige eeuw, wil dat niet automatisch zeggen dat het afgedaan heeft, integendeel: kwaliteit blijft.
Ik lees hier dat mensen van 18 jaar totaal geen rekenschap meer (zouden) hoeven te geven aan hun ouders 'want ze zijn meerderjarig'. Zoals iemand schrijft: volwassen word je niet van de ene dag op de andere. Daarenboven, als men in een familie leeft, dan vind ik dat het tot gewoon familiaal fatsoen hoort dat in de situatie waarover we het hier hebben, dat meisje (desnoods kort) die jongen aan haar ouders voorstelt. Niet in de zin van 'dit is de man met wie ik ga trouwen' maar dit is X waar ik geregeld bij blijf slapen en over wie ik jullie al meerdere keren heb verteld.
En tot slot over dat zich wel kunnen gedragen als een volwassene: als er bij een 18-jarige (ik zeg niet bij dochter van TO) problemen in één of andere zin komen, en dan bedoel ik nog niet ivm een relatie, kan even goed met bijvb een auto zijn, dan zijn toch wel de ouders die als eerste worden aangesproken (en terecht!) om zoon of dochter uit de nood te helpen of met raad bij te staan. Maar als het gaat over een situatie zoals die in dit topic, ho maar! Dan weten moeders (en vaders waarschijnlijk ook niet) waar hun plaats is.
Die gast ontmoeten gaat waarschijnlijk ook niet om goed- of afkeuren. Maar voor hetzelfde geld sta in in de frituur aan te schuiven achter die kerel en weet je nog helemaal niet dat hij het is.
Ik vind kinderen behandelen als jong-volwassenen prima, MET alle kenmerken vandien, maar de afstand die ik in sommige posts lees die je zou moeten houden ten opzichte van een kind van 18, 
Ingrid18 schreef op 16-01-2023 om 14:42:
Wat veel reacties allemaal. Kom er nu pas aan toe om ze te lezen. Dochter is overigens geen 18 jaar, dat wordt ze pas in de zomer.
Waarom schrijf je dan in je openingspost dat ze
" bijna" 18 jaar, als het nog een half jaar duurt 
geeft dan een wat vertekent beeld van de situatie.
Pief schreef op 16-01-2023 om 21:15:
[..]
Misschien hebben ze daar wel meer privacy of zijn de ouders veel weg. Of ze vindt het prima om daar te zijn, maar neemt ze jongens liever pas mee naar huis als ze het zelf als een serieuze relatie ziet. Wil ze hem nog niet in haar domein.
Kan allemaal, maar als je een beetje ok bent met je ouders dan kun je zoiets in grote lijnen toch gewoon delen?
