Dochter van 12 pubert - hoe gaan andere ouders ermee om?
Dag ouders,
Ik had met onderstaande tekst gereageerd in een ander topic, maar mij werd aangeraden om een nieuw topic te openen. Bij deze dus. Zal de tekst hier en daar even aanpassen.
We hebben een meisje van net 12 die begonnen is aan de puberteit. Ze is de oudste van 2. Lichamelijk én geestelijk lijkt ze verder te zijn dan gemiddeld, ik zou haar minimaal 13 schatten als ik haar niet kende. Dit vooral in het willen dragen van make-up (meer dan wat mascara en lipgloss), non-verbale communicatie, attitude en zo af en toe iets willen wat nog niet bij haar leeftijd past, zoals bijvoorbeeld 's avonds na het eten nog naar buiten terwijl het donker is. Allemaal niet wereldschokkend hoor, maar haar grote nieuwsgierigheid naar de rest van de wereld maakt me weleens bang. Ze heeft hordes vriendjes en vriendinnetjes en ze is een geliefd meisje. Laat de kaas niet van haar brood eten en heeft haar bekkie bij.
Ik zelf heb veel moeite met haar losser te laten. Te laten ontdekken en fouten te maken. Wil graag de controle houden maar die heb je niet altijd en dat vind ik moeilijk. Komt bij mij voort uit onzekerheid die diep in mijzelf zit. Altijd bang voor wat anderen denken en vinden. Bang dat ze volledig ontspoort straks. Ik weet het, niet goed. In het belang van onze band en het vertrouwen werk ik daar hard aan maar ik merk dat ik het heel moeilijk vind. We praten heel veel met haar, in de hoop haar wijzer en krachtiger te maken. Ze weet ergens wel goed wat de grenzen zijn en houdt zich daar over het algemeen wel aan.
Nu bekende ze vorige dat ze pas een keer een trekje van een vape geprobeerd had. Ze was heel eerlijk en we hebben er samen goed over gesproken. Ergens snap ik wel dat ze er nieuwsgierig naar is, hoewel ik daar uiteraard niet blij mee ben. Maaarrrr hoe gaan jullie als ouders nu met dit soort dingen om. Ze heeft t eerlijk bekend, we hebben erover gesproken en nu hopen wij dat ze zo snugger is het niet meer te doen. Verbieden doen we het niet, want dit werkt averechts. Maar hoe werkt dat bij jullie met vertrouwen. Hoe gaan jullie om met 'angsten' rondom je puber (bang dat ze domme dingen doen, uit de bocht vliegen, met verkeerde mensen om gaan, etc.). En hoe stellen jullie je grenzen. Wat sta je bijvoorbeeld toe en hoe 'straf' je.
Lieve groetjes
Ik vind het knap van je dochter dat ze heeft opgebiecht dat ze meerdere keren gevaped heeft. Ik zou in gesprekken meer de nadruk leggen op hoe ongezond dat vapen is dan op het liegen.
Pubers liegen, dat kun jij niet leuk vinden, maar gemiddeld liegt een mens ( en dus ook een puber) meerdere keren per dag.
Die strijd ga je niet winnen.
Hopen, door gesprekken met jou, dat ze zich realiseert wat ze haar gezondheid aandoet door dat vapen, zou meer mijn insteek zijn.
Dat is ook zeker zo en daar ben ik ook blij mee. Ik heb ook al meer dan eens bij haar aangehaald hoe slecht het is etc. Ze zegt dat ze dat daarom ook niet meer doet. Dat hoop ik dan maar.
Gister later op de avond vertelde ze tussen neus en lippen door ook nog dat er al kinderen van haar leeftijd zijn uit de kring waar ze mee omgaat die al alcohol drinken. Ik schrok me t pletter want het lijkt of wij het allemaal niet bij kunnen benen. Dingen wat ik bij haar nog niet verwacht, moeten we kennelijk toch alert op zijn en op anticiperen. Het mag duidelijk zijn dat we als ouders niet altijd blij zijn met deze groep, maar hoe hou je iets tegen? Hoe doen jullie dat?
Ze gaat na de zomer naar de middelbare school, dan valt in elk geval deze groep uit elkaar, maar ja, wat krijgt ze er voor in de plaats.
Wat ik in jouw teksten bespeur is dat je vreselijk benauwend bent voor haar.
Ze biecht eerlijk iets op, jouw reactie zorgt ervoor dat ze blokkeert. Uiteraard vertelt ze de volgende keer niet zo makkelijk iets eerlijk als ze ergens mee zit.
Ik denk dat het goed is dat je hulp zoekt. Ik had een vreselijk benauwende moeder en dit, in combinatie met uiteraard nog vele andere dingen, heeft ervoor gezorgd dat ik sinds m'n 18e geen contact meer heb met haar.
Creeer een veilige omgeving voor je dochter waar ze naar je toe kan stappen als ze ergens mee zit. Dat ze open met je kan praten, zonder dat jij boos wordt of door je lichaamstaal iets uitstraalt waardoor zij blokkeert.
Naamgenootje schreef op 12-03-2023 om 09:53:
Wat ik in jouw teksten bespeur is dat je vreselijk benauwend bent voor haar.
Ze biecht eerlijk iets op, jouw reactie zorgt ervoor dat ze blokkeert. Uiteraard vertelt ze de volgende keer niet zo makkelijk iets eerlijk als ze ergens mee zit.
Ik denk dat het goed is dat je hulp zoekt. Ik had een vreselijk benauwende moeder en dit, in combinatie met uiteraard nog vele andere dingen, heeft ervoor gezorgd dat ik sinds m'n 18e geen contact meer heb met haar.
Creeer een veilige omgeving voor je dochter waar ze naar je toe kan stappen als ze ergens mee zit. Dat ze open met je kan praten, zonder dat jij boos wordt of door je lichaamstaal iets uitstraalt waardoor zij blokkeert.
Ik doe mn best maar het blijkt elke keer weer dat ze sneller gaat dan wij.
Het is lastig om hier uit te leggen wat wij voor haar doen en tegen haar zeggen en hoe we mer haar praten, maar ze weet echt wel dat wij er altijd voor haar zijn en ze alles tegen ons kan zeggen. Maar het kan toch ook niet zo zijn dat je, omdat ze eerlijk is, nooit eens boos mag worden of ben ik nou gek? Ze is 12 he, net 12. Moeten wij het dan normaal vinden dat ze met dit soort dingen bezig is?
Over wat voor soort dingen heb je het?
Ze krijgt een berichtje van een jongen die haar leuk vindt. Zij geeft netjes aan geen interesse te hebben. Ik begrijp niet in hoeverre dit iets is om boos over te worden, op haar. Ze zal dit vast nog vele malen vaker in dr leven hebben en ze heeft dat gewoon netjes gedaan.
Over het vapen: je mag inderdaad wat mij betreft prima boos worden hierover, maar zorg er wel voor dat ze zich wel veilig blijft voelen dingen uit te spreken tegenover jullie. Ik heb zelf geen goed voorbeeld gehad en heb zelf godzijdank geen kinderen, maar wellicht kunnen andere posters tips geven hoe met dat soort situaties om te gaan. Enerzijds dat ze de waarheid kan opbiechten over iets wat niet om over naar huis te schrijven is, anderzijds de passende reactie van jullie als ouders daarop.
Over haar schermtijd.. uiteraard heb je daar wel wat over te zeggen. Jullie bepalen hoelang ze op haar telefoon mag.
Maak daar concrete afspraken over en als ze die overtreedt, uiteraard mag je dan boos worden.
Mijn eigen moeder zou in deze situatie bijvoorbeeld boos op mij zijn geworden als ik had bekend dat mijn klasgenoten (dus niet ikzelf) vapeten. Ze werd dus boos over iets waar ik de waarheid over vertelde maar waar ikzelf geen schuld in had. Zulke situaties hebben er bij mij voor gezorgd dat ik nooit meer de waarheid verteld heb tegen mijn ouders, als het dit soort zaken betrof.
Als je boos bent over het vapen, drinken en ongewenst gedrag op sociale media, wees dan vooral boos op de maatschappij waarin zo jonge kinderen al daarmee in aanraking komen en verleid worden. Die woede kan je best met je dochter delen ("ik ben vooral boos op de vape-producenten") en heel duidelijk te maken dat dit iets is waar je samen voor wil zorgen dat ze er verstandig mee omgaat, ook in de "storm" van de puberteit waarin ze alles zelf willen doen. Verleidingen weerstaan is moeilijk, laat staan in een groep waar alle puberbreinen met nieuwsgierigheid bij elkaar komen.
Als je boos reageert op dingen die ze jou eerlijk verteld zal ze in het vervolg dingen voor je achter gaan houden. Waarschijnlijk weet je ook niet alles wat ze doet want welke puber verteld alles aan hun ouders. Jij ziet haar nog als een kind maar zo ziet zij zichzelf waarschijnlijk niet en dat kind zijn gaat er al helemaal snel af zodra ze naar de middelbare school gaat. Als ik jouw dochter zou zijn dan zou je op mij nogal benauwend over komen.
watertoren schreef op 12-03-2023 om 11:18:
Als je boos reageert op dingen die ze jou eerlijk verteld zal ze in het vervolg dingen voor je achter gaan houden. Waarschijnlijk weet je ook niet alles wat ze doet want welke puber verteld alles aan hun ouders. Jij ziet haar nog als een kind maar zo ziet zij zichzelf waarschijnlijk niet en dat kind zijn gaat er al helemaal snel af zodra ze naar de middelbare school gaat. Als ik jouw dochter zou zijn dan zou je op mij nogal benauwend over komen.
Dat snap ik wel, enerzijds, van dat benauwende, maar ze krijgt ook echt wel heel veel vrijheid. Mag veel, maar er zijn ook regels waar ze zich aan moet houden en dat lijkt me niet meer dan normaal. En nogmaals, we zijn niet boos geweest over het vapen an sich. Dat heb ik haar ook uitgelegd. Maar als je dan vraagt om eerlijk te zijn en ze zegt op dat moment dat ze eerlijk is en later kom ik erachter dat ze toch gelogen heeft dan ben ik niet blij. Maar zoals ik het lees hier in de reacties is dat dan vreemd?
Maar hebben jullie dan tips wat er in jullie ogen zo benauwend is en hoe ik dit kan verbeteren?
Ik begrijp heel goed dat je wat bozig reageert. Ze zit in groep 8, is net 12 en heeft ADHD. Voor alcohol en vapen is ze echt nog te jong. En daar mag je vanuit je bezorgdheid echt wel bozig op reageren.
En nee, ik vind je niet benauwend. Ik ben eerder verbaast wat we van hele jonge tieners tegenwoordig 'normaal' moeten vinden.
Lief wat je schrijft, het doet me goed om te lezen dat ik kennelijk niet op iedereen overkom als een benauwende moeder ☺️
Vind het lastig om de situaties letterlijk te omschrijven en een kijkje te geven in hoe het hier gaat en wat wij doen. En ik realiseer me dat ik haar misschien kleiner wil houden dan mijn man bijvoorbeeld doet, maar tegelijkertijd, wat jij schrijft, dat je dat allemaal ook niet normaal hoeft te vinden. En is het dan zo raar dat er regels zijn waar ze zich aan moet houden en we niet alles goedkeuren? Ze mag echt genoeg en we zijn flexibel, iedereen is hier welkom en ik ben heel erg bereid om ook mee te denken vanuit haar. Maar nogmaals, ik ben dan wel benieuwd waarin anderen vinden dat ik benauwend ben?
Dat kleiner willen houden ken ik wel een beetje van mijn 10-jarige met ADHD. Ja, ze is 10, maar sociaal-emotioneel loopt ze (net als veel kinderen met ADHD) toch een beetje achter. Ze speelt nog heel veel en heeft meer met jongere kinderen dan met leeftijdsgenoten. Dus onbewust behandel ik haar ook wat jonger, dat gaat vanzelf. Ik probeer het niet te doen, maar het blijft moeilijk. Dat ze zelf allemaal speelgoed wil vragen voor haar 11de verjaardag helpt ook niet heel erg...
Frikandelspeciaal schreef op 12-03-2023 om 11:57:
[..]
Dat snap ik wel, enerzijds, van dat benauwende, maar ze krijgt ook echt wel heel veel vrijheid. Mag veel, maar er zijn ook regels waar ze zich aan moet houden en dat lijkt me niet meer dan normaal. En nogmaals, we zijn niet boos geweest over het vapen an sich. Dat heb ik haar ook uitgelegd. Maar als je dan vraagt om eerlijk te zijn en ze zegt op dat moment dat ze eerlijk is en later kom ik erachter dat ze toch gelogen heeft dan ben ik niet blij. Maar zoals ik het lees hier in de reacties is dat dan vreemd?
Maar hebben jullie dan tips wat er in jullie ogen zo benauwend is en hoe ik dit kan verbeteren?
Ik vind je totaal niet benauwend overkomen. Maar pubers vertellen zaken graag in meerdere delen. Dat ze de “waarheid” in 2 delen vertelt, is volgens mij niet echt liegen, tenminste zo zal zij dat niet zien.
Dat je haar grenzen geeft, vind ik niet meer dan normaal en zeker niet benauwend.
Frikandelspeciaal schreef op 12-03-2023 om 11:57:
[..]
Dat snap ik wel, enerzijds, van dat benauwende, maar ze krijgt ook echt wel heel veel vrijheid. Mag veel, maar er zijn ook regels waar ze zich aan moet houden en dat lijkt me niet meer dan normaal. En nogmaals, we zijn niet boos geweest over het vapen an sich. Dat heb ik haar ook uitgelegd. Maar als je dan vraagt om eerlijk te zijn en ze zegt op dat moment dat ze eerlijk is en later kom ik erachter dat ze toch gelogen heeft dan ben ik niet blij. Maar zoals ik het lees hier in de reacties is dat dan vreemd?
Maar hebben jullie dan tips wat er in jullie ogen zo benauwend is en hoe ik dit kan verbeteren?
Ik vind je niet benauwend, ik vind dat je terechte grenzen stelt. Ze is twaalf, te jong voor vapen, alcohol en seks. Dat ze het vertelt is mooi, maar je mag best heel duidelijk uitdragen dat jij het een slecht idee vibdt.
Ik vind je gedrag ook niet benauwend. Het zou erger zijn als je het allemaal maar liet gaan. Zoals ik al in een eerder bericht al aangaf, ik herken je bezorgdheid. Op de basisschool al vapen en alcohol drinken, dat is echt zorgwekkend vind ik. Zeker voor een meisje met ADHD. Hoe gaat haar school hier mee om?
Dat ze liegt, vind ik wel 'normaler' want dat geeft aan dat ze zelf wel beseft dat wat ze doet verkeerd is. Dat ze het uit zichzelf heeft opgebiecht, vind ik ook positief van haar. En geeft aan dat ze echt nog wel vertrouwen in je heeft.
Ik denk dat het meespeelt dat je je vraag in de rubriek puberteit hebt gezet. Qua leeftijd van je dochter past je vraag beter bij basisschooltijd.
Lezers vergeten makkelijk dat je dochter pubert maar toch nog in groep 8 zit en net 12 is.
