Dochter (terecht) boos op mij
Mijn dochter en ik vormen samen ons gezin en zij is sinds bijna vier weken boos op mij. Ik heb toen iets niet gedaan wat ik wel had moeten doen en dochter ondervindt daar nadeel van, wat echt heel vervelend, naar en jammer is. Denk aan iets in de trant van ergens niet aan deel kunnen nemen wat ze wel heel graag wilde. Het is stom van mij, ook echt mijn fout en terecht dat ze boos is.
Het probleem wordt dat dit nu bijna vier weken geleden gebeurd is en haar boosheid en verdriet hierover niet minder worden. Ze mag natuurlijk boos zijn, maar het wordt langzaamaan ook heel lastig, aangezien we met z'n tweeën zijn en ik ook voor haar wil en moet zorgen, verantwoordelijk ben. Ze gaat mij uit de weg, wil dat ik haar met rust laat en communicatie is minimaal.
Nadat het gebeurd was, is ze eerst twee dagen héél boos en verdrietig geweest. Daarna is ze een weekend gaan logeren (niet boos weggelopen, gewoon op een normale manier). Sinds ze terug is, is haar boodschap hetzelfde: ze is gekwetst, boos en verdrietig en wil dat ik haar met rust laat. Ze wil geen excuses en ook geen oplossing of nadenken over iets om het te verzachten, omdat dat de originele situatie niet oplost. Ze zegt dat ze hier voorlopig nog boos en verdrietig over wil kunnen zijn en dus ook geen oplossing wil.
Ik vind het lastig. Ik ga nu mee in haar wens om haar de ruimte te geven, maar dat gaat langzaamaan praktische problemen opleveren. Doe ik er goed aan dit voort te zetten? Wat als haar emoties hierover voorlopig niet zakken? Ik kan moeilijk tegen haar zeggen dat het nu maar afgelopen moet zijn. Maar wat kan en moet ik wel? Ik zie het even niet meer, welke buitenstaander kan zijn licht hierover laten schijnen?
Pejeka1 schreef op 11-06-2022 om 18:52:
[..]
Nog steeds vaag. En nog steeds schrijf je alsof het jouw schuld niet is. Want het was onduidelijk, iets werkte niet, andere dingen vroegen je aandacht. Dus niet jouw schuld. Wat het natuurlijk wel is, als je iets gewoon had moeten regelen. Dan vind ik het nog een verschil alsof het een weekendje uit met vriendinnen was, of iets dat écht belangrijk voor haar was, maar linksom of rechtsom, jij bent in gebreke gebleven, en jij zult denk ik dat ruiterlijk moeten erkennen richting je dochter, zonder excuses als "het was onduidelijk, iets werkte niet, andere dingen vroegen mijn aandacht". Nee, gewoon open en eerlijk erkennen dat je hebt verzaakt.
Dochter is 16, had er niet iets geregeld kunnen worden met vriendinnen om samen te gaan? Had er niet gebeld kunnen worden toen bleek dat er iets niet werkte, ik neem tenminste aan dat er iets online geregeld moest worden? Ging dochter er vanuit dat TO alles ging regelen en is ze daardoor zo boos dat het fout gelopen is? Als het zo belangrijk voor haar was, had ze zelf ook van tevoren kunnen vragen of alles goed geregeld was, op die leeftijd mag je ook wel wat verantwoordelijkheid verwachten, vind ik.
Zonne2017 schreef op 11-06-2022 om 18:54:
[..]
Zo mag To er zelf ook over denken inmiddels. Als je het hebt uitgelegd, excuses hebt gemaakt en het blijkt duidelijk dat je er echt van baalt dat het zo gelopen is en puber blijft boos, dan is het jammer voor puber, maar TO gaat door met haar leven op de normale manier. Het lijkt mij niet goed als TO zich maar blijft schuldig voelen en blijft verontschuldigen. Nergens voor nodig ook. Het moet een keer klaar zijn. De bui gaat vanzelf wel weer over TO, laat duidelijk zien/ weten aan je dochter dat het wat jou betreft een afgesloten zaak is. En door.
Dat bedoelde ik ook..
Je verhaal klinkt meer als 'de druppel die de emmer doet overlopen'
Dan dat dit de eerste druppel is in het emmertje
Precies, een kind wat zich niet gezien en gehoord voelt. Ja, sorry mama moest ook nog 100 andere dingen doen die belangrijker waren en toen deed de duh duh het ook nog eens niet.
Voor excuses koop je niets. Wat kan je doen om haar wel te helpen om deze ervaring met iets positiefs te vervangen, zodat zij zich wel gezien en gehoord voelt?
Mamali schreef op 11-06-2022 om 18:35:
[..]
Ja maar een mens maakt nou eenmaal fouten en dat is iets wat je dochter ook moet leren, boos en verdrietig zijn mag, maar niks meer aan te doen. Welkom in het echte leven..
Op zich helemaal mee eens. Maar blijft ook lastig omdat we niet weten waar het over gaat.
Gaat het om een activiteit of uitje wat nu niet door gaat dan zou de boosheid wel klaar moeten zijn na 4 weken.
Is moeder vergeten haar aan te melden bij een vervolgopleiding waardoor ze nu naar een hele andere opleiding moet, dan kan ik me de langdurige boosheid wel voorstellen.
Omdat wij niet weten waar het over gaat en of dochter het wellicht zelf had kunnen regelen blijft het lastig oordelen.
Gingergirl schreef op 11-06-2022 om 19:22:
[..]
Op zich helemaal mee eens. Maar blijft ook lastig omdat we niet weten waar het over gaat.
Gaat het om een activiteit of uitje wat nu niet door gaat dan zou de boosheid wel klaar moeten zijn na 4 weken.
Is moeder vergeten haar aan te melden bij een vervolgopleiding waardoor ze nu naar een hele andere opleiding moet, dan kan ik me de langdurige boosheid wel voorstellen.
Omdat wij niet weten waar het over gaat en of dochter het wellicht zelf had kunnen regelen blijft het lastig oordelen.
Eens! Wat lastig een goed advies te geven als ik niet weet waarover dochter zo boos is.
Kun je niet uitleggen of het om een uitje, weekendje weg, concert van favoriete band of artiest, zomerkamp, aanmelding vervolgopleiding ging? Dat maakt inderdaad enorm veel verschil.
Gingergirl schreef op 11-06-2022 om 19:22:
[..]
Op zich helemaal mee eens. Maar blijft ook lastig omdat we niet weten waar het over gaat.
Gaat het om een activiteit of uitje wat nu niet door gaat dan zou de boosheid wel klaar moeten zijn na 4 weken.
Is moeder vergeten haar aan te melden bij een vervolgopleiding waardoor ze nu naar een hele andere opleiding moet, dan kan ik me de langdurige boosheid wel voorstellen.
Omdat wij niet weten waar het over gaat en of dochter het wellicht zelf had kunnen regelen blijft het lastig oordelen.
Ja mee eens hoor..
Als ze niet aan iets kan deelnemen dat nog moet komen, kan ik me voorstellen dat ze minstens tot die tijd pissig blijft. Zéker als vrienden wel kunnen gaan. Ze mist dan op dit moment namelijk de voorpret en dat komt in haar ogen omdat jij een afspraak die voor haar heel belangrijk is, niet nakwam. Dus nee, deze keer valt het denk ik niet goed te maken. Hopelijk krijg je snel een herkansing en lukt het je dan wel.
Kun je iets doen waardoor je dichtbij de gewenste situatie komt om de pijn te verzachten? En afspraak maken voor de toekomst om het toch zoveel mogelijk te voorkomen wat je nu niet hebt kunnen doen?
Betreft het boos zijn mag dat er zijn natuurlijk maar het onwerkbaar worden van de situatie zou ik ook niet accepteren. De vraag inderdaad als het andersom was, hoe lang mag jij dan boos zijn op haar? Het hoort ook bij het leven dat je fouten maakt. Daar kun je van leren en toch overkomt het ons allemaal. En kun je haar beste vrienden benaderen om je spijt te delen en te vragen wat zij denken dat ze nu nodig heeft om er overheen te komen? Zo krijg je ook meer zicht op wat ze voelt en hoe je dit het beste kunt benaderen. Je gaat nu al mee in haar verdriet dus dat is niet geheel de oplossing.
En het laatst wat ik altijd voor ogen hou is dat wat ik graag zou willen dat iemand doet of zegt dat ook bij de ander doe. En of de ander het accepteert is de vraag maar dan kan ik het afsluiten en verder gaan. Want dat wil je ook graag, je zit nu behoorlijk oude blaren dus geef jezelf ook verlichting.
Het lijkt mij een harde les voor je dochter dat teleurstellingen nu eenmaal bij het leven horen.
Had ze zelf ook iets kunnen doen om het te regelen?
alhambra schreef op 11-06-2022 om 20:23:
Het lijkt mij een harde les voor je dochter dat teleurstellingen nu eenmaal bij het leven horen.
En een wijze les voor moeder dat als ze iets belooft te regelen dit ook doet.
Gingergirl schreef op 11-06-2022 om 20:25:
[..]
En een wijze les voor moeder dat als ze iets belooft te regelen dit ook doet.
Natuurlijk maar mensen zijn nu eenmaal niet onfeilbaar en dat is zij zelf ook niet.
SuzyQFive schreef op 11-06-2022 om 20:24:
Had ze zelf ook iets kunnen doen om het te regelen?
Of heeft ze je een aantal keer van tevoren gevraagd of het al geregeld was?
