Aantal lachende pubers uit onze buurt
Ik heb eigenlijk iets waarvan ik denk ik wel overdrijf, maar het maakt me onzeker. Ik sta er ook van te kijken dat het me zo onzeker maakt.
Mijn dochter heeft met 2 jongens (straatjongens) op de lagere school gezeten, van die stoere pubers. De laatste tijd kom ik ze tegen met een groepje en dan noemt een van de jongens mijn naam of roepen ze hoi....en gaan ze heel hard lachen. In eerste instantie kon ik er wel om lachen. Maar het is nu al een aantal keren gebeurd en ik merk dat ik er super onzeker van wordt. Waarom ze dat doen. Ook hebben ze tegen mijn dochter mijn naam geroepen. Ik wil nu eigenlijk al een andere route gaan fietsen om de kans kleiner te maken dat ik ze tegen kom. Ik wil ze er ook niet op aanspreken, dan maak ik het misschien alleen erger. Hoe moet ik nu reageren en overdrijf ik dat ik het niet fijn vindt?
Ja Jo
zoals altijd zijn jullie de betere versies van de rest. Daal even af voor passende reacties.
@ Kaaskopje
Doe even normaal.
Last van corona agressie?
Er werd mij een persoonlijke vraag gesteld waarop ik antwoord gaf.
Wat al eerder is geadviseerd hoef ik niet te herkauwen.
Ik denk wel dat je niet kunt stellen dat het jou niet zal overkomen. Hoewel het misschien wel de beste uitgangspositie is, om zo in het leven te staan. Maar het zo hard stellen kan wel pijnlijk aanvoelen voor mensen die wel in de situatie zijn gekomen. Alsof het aan hen ligt. Zo zwart wit ligt het allemaal niet, het gaat om balans. Iedereen heeft een grens en als daar fors overheen gegaan wordt kom je in de problemen. Je komt natuurlijk wel eerder in de problemen als je grens (van wat je kunt handelen) erg laag ligt.
Maar
Ik zou niet weten hoe we dit hadden kunnen voorkomen.... Er worden hier tips gegeven om het te negeren en dat doen we ook, er wordt gezegd dat als je juist reageert het niet goed is. Maar dat doet jouw dochter dus wel?. Ik zeg nergens dat mijn dochter niet assertief genoeg zou zijn. Dat ze pas" rot op k kind " heeft gezegd vind ik anders behoorlijk assertief, daar heeft ze toch echt haar grens aangegeven.
Verder ligt er zeker een punt bij mij denk ik. Ik vroeg haar net " heb je weer zin in school? Oja heel erg zegt ze!
Eva
Jij vroeg wat er gezegd werd. Nou de hele tijd dus "lamp".
Kikki
Ook op social media???
Dat schrijven ze dan de hele tijd.
Lamp
Lamp
Lamp
Weet je zeker dat er niets mis is met die pubers?
Dat ze verstandelijk beperkt zijn oid?
Dit klinkt wel heel erg suf.
En dat is dan een medium waar je dochter afhankelijk van is?
Wordt er geen leuke cursus zelfverdediging gegeven in je buurt?
Het klinkt echt alsof er 'niets' aan de hand is en jij jezelf enorm op aan het draaien bent.
Van daaruit kun je ook zelf geen keuze maken hoe om te gaan met dit gedrag, want er zijn echt heel veel verschillende mogelijkheden, die allemaal ok zijn en wrs allemaal prima werken maar jij komt nu niet aan het stukje van jezelf dat je nodig hebt om hier luchtige en bij jezelf passende manieren voor te vinden.
Eva
Ik snap je laatste stukje niet precies, welke mogelijkheden zijn er dan die allemaal ok zijn en welk stukje van mezelf bedoel je? Zelfverdediging, bedoel je dan voor mezelf?
Nee, 1 jongen zat bij dochter in de klas , dus ze hebben niks. Ja, eigenlijk slaat het nergens op, snap ook niet wat er lachen aan is. Maar dochter heeft zelf een keer gelachen dat ze dat woord niet goed uitspreekt geloof ik en zo is dat begonnen.
Ik ben benieuwd en hoe jij er mee om zou gaan dan? Stel je dochter heeft haar zegje terug en ze blijven doorgaan, wat dan?
Ik denk dat de jongens niks aan mijn houding merken, ze zien mij 1 seconde en daarin heb ik hoi terug gezegd en gezwaaid, daarna heb ik ze niet meer gezien.
Kikki
Ik bedoel dat er heel veel manieren zijn om hiermee om te gaan. Hier in dit draadje buitelt ook iedereen om elkaar heen om de beste manier te bepleiten. Maar er is geen beste manier, je kunt dit op honderd verschillende manieren aanpakken, en die kunnen allemaal prima zijn. (jongens wel of niet aanspreken, grapje maken, negeren, uit de weg gaan, inpalmen, inpalmen bij de ouders, praten met de ouders etc)
Als je goed in contact met jezelf staat kun je je 'tas met vaardigheden' opentrekken en een manier van aanpak kiezen. En meestal werkt die manier. En als de manier niet blijkt te werken, dan kies je weer een andere.
Maar jij zit nu zo in je paniek dat het heel moeilijk voor je is een rustige afweging te maken over wat het beste past bij de situatie maar vooral ook bij jezelf.
Zelfverdediging, ja, voor jezelf.
Niet om je fysiek te leren verdedigen maar het leert je een hoop over je eigen grenzen en die bewaken, kan je een flinke boost geven!
En als je je zo'n zorgen blijft maken kan het leuk zijn dochter mee te nemen. Zo'n cursus vind ik nooit overbodig bij jonge mensen, zeker bij meisjes.
Social media
Maar doet die jongen dat via een groepsapp ofzo die je dochter nodig heeft?
Nee
Ze was vorige week een keer 'live' dat kan geloof ik met Instagram en dan kan iedereen meekijken en meepraten.
Ben niet zo thuis daarin
maar kan ze hem niet blokkeren met Instagram? Of kan dat daar niet?
Of vindt zij het geen enkel probleem?
Het klinkt alsof het uit de hand gelopen meligheid is. Verveelde pubers. Ik heb als puber ook weleens rare dingen gedaan. En vond het heerlijk met vriendinnen de herhaling in te gaan, gewoon eindeloos hetzelfde domme grapje. Daar stonden anderen dan buiten maar wrs is dit ook iets van de vriendengroep waar jij eigenlijk buiten staat, jij bent gewoon steeds de trigger.
Bijnaam
Je dochter heeft een bijnaam: Lamp
De mijne was en wordt nog steeds gebruikt door lange lijsten: kleintje, ukkie, opdondertje, kabouter. En tegenwoordig ook wel: die ouwe
Mijn dochter noemt haar broer altijd: Dikzak (ondanks zijn huidige maatje S)
Veel pubers worden onderling alleen met hun bijnaam aangesproken.
Nee
Dat komt omdat ze een letter van het woord niet goed uitspreekt, dat vinden ze lachen
Eens met Eva
Dit is uit de hand gelopen meligheid is. Gewoon negeren, dan gaat het vanzelf over.
kikki
Door haar spraakgebrek heeft ze deze bijnaam gekregen.
Had ook een ander woord kunnen zijn dat zij niet goed uit kan spreken. Iemand is begonnen met het woord lamp en anderen hebben dat overgenomen.
Meid er komen nog wel veel meer dingen op haar pad. Denk je echt dat je haar overal voor kunt behoeden?
Zoek a.u.b. professionele hulp. Nu speelt dit en over een tijdje loop je jezelf op te fokken over een ander incident. Assertiviteitscursus, yoga....... Maar doe er wat mee. Dit is echt niet gezond voor je.
Lamp
Ik probeer me voor te stellen hoe je een spraakprobleem met lamp kunt hebben. Of is het ramp? Dat ze net als met Chinese mensen gebeurt de R lastig vind en er een L van maakt?
Hoe dan ook... dat is een vorm van pesten en dat is erg naar. Wat je misschien beter kunt doen dan je er door mee naar beneden te laten slepen, is naar je dochter en jezelf benadrukken dat dat gedrag hún probleem is. Zij hebben ergens last van, je dochter is meer dan dat. Ze is ongetwijfeld een leuke meid, die jammer genoeg een letter niet goed uit kan spreken. Dat die figuren dat zo groot maken, zegt meer over hun. Ik hoop dat er een moment in hun leven komt waarop ze inzien dat hun gedrag niet fraai was. Maar sta er ondertussen zelf boven! Leer je dochter dat en jezelf.
Ik verbaas me weleens over hoe ik met pestgedrag ben omgegaan. Ik vond het niet leuk, het zal ongetwijfeld ook een beetje meebepaald hebben dat ik onzeker was en ben en toch ervaar ik het niet als iets waar ik echt onder heb geleden. Vervelend, geen trauma. Ik denk dat dat komt omdat het verder wel snor zat. Ik had altijd vrienden, ik vermaakte me wel, maar die vervelende opmerkingen waren er soms ook.
Als jouw dochter gewoon een blij kind is, die helaas weleens vervelende opmerkingen moet incasseren, leef dan mee, maar vertrouw haar als ze laat zien dat ze er zelf niet zwaar gebukt onder gaat. Ze is sterker dan je denkt. Probeer dat uit te stralen als je die anderen ziet. Kijk alleen maar, wenkbrauwen sarcastisch omhoog en dénk "wat moeten jullie nou. Ik lust jullie rauw!"
.
Misschien kan ze volgende keer terugroepen "Je bent niet erg origineel meer hoor!". Of een soortgelijke zin die ze goed kan uitspreken achter de hand houden.
Moeilijk hè, als je kind onrecht wordt aangedaan. Het hoort er soms helaas bij. Je kunt dat niet altijd voorkomen of oplossen. Het is niet jouw schuld.
Ken je Miss Montreal. Een zangeres, met een stotterprobleem. Het is een leuk mens, niks mis mee. Door ademhalingstechnieken kan ze het wat onder controle brengen, maar daar heeft ze niet altijd zin in. Veel te vermoeiend, jammer dan. Je neemt me maar zoals ik ben dan.
Het
Is een ander woord als lamp, was maar een voorbeeld. Maar ze spreekt het gewoon goed uit en ze praat prima, maar is een beetje als grap begonnen. Ze heeft er zelf een keer een grap over gemaakt, zo is het begonnen. Maar dat is eigenlijk al 2 jaar geleden. Maar nu lijkt het alsof ze niet meer terug kunnen om dat woord niet te zeggen. Nu zit degene niet meer bij haar in de klas, maar nu zullen ze het wel op de gang gaan roepen ben ik bang en onderweg naar school.
Zij is heel vrolijk en heeft ook genoeg vriendinnen, ook op school. Maar het is dus meer zo van wat gaan ze nu doen? Houden ze op een gegeven moment toch op of blijven ze doorgaan.
Ik snap ook niet zo goed waarom ze het bij haar doen. Zij is vlot, ziet er leuk uit, is vrolijk. Dus waarom die trigger om ermee te blijven doorgaan? Waarschijnlijk omdat ze met de andere jongens dan even kunnen lachen ofzo.
Kikki
Zo'n verspreking is toch ook grappig voor pubers.
Sorry, ik vind dat nog steeds erg grappig.
Omdat ze pubers zijn kunnen ze zich nog niet beheersen en blijven ze ook ik de herhaling vallen.
Net als jij eigenlijk.....
Vandaar dus ook mijn tip
Zoek een cursus, of een verdedigingssport.
Iets om jezelf 'eruit' te halen, of op z'n minst leuke afleiding te hebben.
Natuurlijk kun je ook in therapie, maar dat is 1) lang niet zo leuk 2) misschien wel minder effectief en 3) resultaat laat lang op zich wachten. (schat ik in, bij jou, bij de meesten hoor.)
Terwijl een goede cursus je zelfvertrouwen al flink kan boosten na 1 les.
Dadelijk moet er nog een oplossing komen omdat ik het zo erg vind, lijkt me niet de bedoeling. Ik en dochter moeten er luchtig mee om blijven gaan, dat lijkt me ook het beste. Maar helaas denkt mijn gedachte er anders over en maak ik er zo'n probleem van. En ik hoop dat dochter er op een gegeven moment ook niet klaar mee is...
Ik heb pas de verhalen gehoord dat een meisje op die school zo gepest werd dat ze zich maar op moest gaan hangen enz. Maar misschien heeft dit daar niets me te maken, maar het lijkt me wel vreselijk.
Dochter
Ik hoop maar dat je al deze absurde gedachten niet overbrengt op je dochter.
Dit is echt niet gezond hoor. Zoek hulp.
Eva en pluk
Jullie zouden er dus niks om geven als dit bij jullie zo was?
Kikki
Als zo’n akkefietje als dit je leven gaat beheersen, is er echt wat aan de hand. Ga eens naar de huisarts om dit te bespreken, want je reageert echt veel te heftig. Je dochter is een vrolijke meid met genoeg vriendinnen, die gaat zich echt niet ophangen omdat er wat grappen worden gemaakt.
Dat bedoelde ik niet
Kwam misschien verkeerd over maar ik bedoelde er was een meisje die werd gepest met berichten zoals "je moet je maar op gaan hangen". Dat vond ik zo erg dat ze zo gepest werd.
Oke, ik ben er wel uit dat jullie het overdreven vinden hoe ik denk😬
Kikkie
Ja, als het zo groot is voor jóu, moet jíj er iets mee doen. Dit lijkt geen probleem van je dochter te zijn. Straks moet ze jou nog troosten en geruststellen.
Probeer er een week niet over te praten. Tenzij je dochter er zelf over begint. Gaan je gedachten toch die kant op, zeg dan in je hoofd of hardop STOP! En bedenk een nieuw onderwerp. Ga iets doen wat je leuk vindt.
Nee
Ik zou er nog geen seconde bij stil staan denk ik.
