16 jaar en zwanger

waarom

Stoppen met sporten? Geen ervaring met zo jong zwanger zijn, maar wel met zwanger worden en sporten op hoog niveau en niet stoppen. Is het een contactsport of zo?

Floria

Beide doen een contactsport. Mijn dochter kan deze sport niet beoefenen als ze zwanger is. Maar als het kindje er is zal ze weer kunnen beginnen, maar eigenlijk vind ik dat ze haar verantwoording moet nemen en op zaterdag bij haar kindje moet Ik en niet op een sportveld hoe spijtig ik dit ook vind

Sporten

Dat is wel even schrikken, jeetje. Ik vind het wel heel positief dat die jongen zijn verantwoordelijkheid lijkt te nemen, en zijn ouders daar ook achter staan. Dat hoor je toch heel vaak anders.
Sporten is (juist ook) goed voor moeders. Dat zou ik dus zeker aanmoedigen. Vaak is op sportscholen ook kinderopvang aanwezig. En school natuurlijk, op tijd uitzoeken of ze in aanmerking komt voor kinderopvangtoeslag, kindgebonden budget, etc. Dat zou ik zelf niet aan de kinderen overlaten. Er komt op jullie al genoeg af, en dat zakelijke moet gewoon goed geregeld en uitgezocht worden.

M lavel

Typefoutje, ik bedoel moet zij haar verantwoording nemen. Of beter gezegd hun samen. Dit is nu niet het grootste probleem, maar een ding waar ze tegen aan lopen.

Ze hebben er heel veel voor moeten doen en laten om op dit niveau te komen. Dus dit is voor hun nu een ding en tegen die tijd een zware beslissing.

niet moeilijk doen

Kinderwagen langs het sportveld. Altijd wel iemand die op wil letten tijdens de wedstrijd, als jij daar geen zin in hebt. (Mijn man en ik wisselden elkaar af, en waren we toch tegelijk aan de beurt, dan was een vrijwilliger zo gevonden.)

Dat lijkt me nou echt niet het grootste probleem. Ik zou eerder denken aan huisvesting of school.

Floria

Precies! Druk maken om de sport terwijl er belangrijkere dingen zijn. De baby verdient ook een goede toekomst dus hoppa je dochter en haar vriend zullen door moeten leren. Wellicht kan een van hen na de middelbare school een combi werken leren doen zodat er ook wat inkomsten zijn en ze niet voor bijna alles terug moeten vallen op hun ouders.

Waar gaan ze wonen? Hoe wordt de zorg verdeeld? Hoe wordt ervoor gezorgd dat er niet meer dan noodzakelijk wordt verzuimd van school. Ik had op de universiteit ook een studiegenoot die al in haar zwangerschapsverlof zat en nog bezig was met haar studie, sterker nog 5 dagen na de bevalling zat zij haar examen te maken.

pfff

Ik vind dat je er behoorlijk relaxed op reageert als jullie als enige probleem het sporten zien. Ik zou met niet alleen zorgen maken over huisvesting, school maar ook over standvastigheid relatie. Wat is een jaar als je 16 bent.
Misschien ben ik wat negatief maar ik heb alleen mijzelf als 16-jarige en eigen dochter als referentiekader. En echt niet geschikt voor ouderschap en vaste relaties op die leeftijd. Maar daar is nu niet meer veel aan te doen. Ik zou zoals Phryne ook zegt in ieder geval al het zakelijke voor ze regelen want dat is iets dat is iets dat een gemiddelde 16-jarige niet overziet.
En ik zou goede kinderopvang voor ze regelen, want het is wel van belang dat ze school en/of studie af kan maken.

Toekomst

Je dochter van 16 is zwanger en de grootste zorg is de sport? Tenzij ze hun brood kunnen verdienen met die sport (en dan genoeg verdienen in 15 jaar om hun hele leven van te kunnen rondkomen) lijkt dit me toch minder dringend dan bijvoorbeeld waar ze gaan wonen, hoe ze een vervolgopleiding gaat afronden, hoe ze denkt een kind op te gaan voeden en hoe ze het financieel allemaal gaat doen. Realiseert ze zich dat ze nog veel meer opgeeft dan alleen (tijdelijk) haar sport. Je dochter is niet oud genoeg om in deze maatschappij al zelfstandig een kind op te kunnen voeden. Ga jij dat doen? Wie is er eindverantwoordelijk? Wat gaat de aanstaande vader doen?
Ik snap dat ze bang is spijt van een abortus te krijgen maar heeft ze echt een realistisch beeld van hoe het moederschap eruit ziet? Natuurlijk is het hun keuze maar ze moeten zich wel realiseren dat ze een keuze maken die een enorme impact gaat hebben op hun hele leven.
Nou ja daar heb jij niks meer aan. Maar de vragen die ik hierboven stelde moeten wel aan de orde komen.

sport

Dus een moeder mag naast een baan, niet meer sporten? Want dat is wat je nu zegt. Alleen heeft deze jonge moeder geen baan, maar zit ze op school. Het lijkt mij dat omgang met leeftijdsgenoten en ontspanning ook belangrijk is. Ongeacht of de nieuwe moeder of vader 16, 26 of 36 is. Wellicht kunnen de andere opa en oma oppassen als ze gaan sporten. Of is er een (schoon)zus/vriendin/buurvrouw etc. die dat wil doen. Of ze het niveau gaat halen waar ze op zat voor haar zwangerschap en de carrière er in kan maken die ze voor ogen had, dat zal lastiger worden. Ze zal wellicht minder kunnen trainen naast school, een bijbaan om alles te betalen etc. Dat laatste geldt ook voor de vader! Maar daarom hoeft ze nog niet te stoppen.

Belangrijker zijn om financiën, zorg voor de baby en opleiding voor de jonge ouders te regelen en te ondersteunen zodat het met alledrie goed gaat. De kinderen van 16 krijgen een kind en hebben hun eigen ouders hard nodig om ze daarbij te helpen. Het is je kind en kleinkind waar je voor zorgt. Daar zou ik mijn zaterdag graag voor opofferen! Als dat alles is...

Reactie

Natuurlijk is sport niet het grootste probleem, maar dit zijn van die dingetjes die nu naar boven komen.
We zijn druk in overleg voor huisvesting. Waarschijnlijk komt haar vriend bij ons wonen.
Financiën en school zijn we nog aan het uitzoeken.

Ook hebben we gezegd dat we nog gaan kijken hoever dit met het sporten tegen die tijd op gaan lossen.

Iedereen is over de ergste schrik heen en gaan kijken we ze kunnen helpen. Gelukkig krijgen ze al veel steun van familie en vrienden dmv kleertjes, babykamer, kinderwagen etc.

Dus.....nu maar wennen aan het idee dat ik over een paar maanden oma ben.

En jij dan?

Franmi " ik bedoel moet zij haar verantwoording nemen"
En jij dan? Zij is toch jouw kind? Dat kind is toch jouw kleinkind?
Wat je feitelijk zegt is dat zij nu maar op de blaren moet zitten voor de wip die ze gemaakt heeft. Ik vind dat een schandalig uitgangspunt.
Ze is 16. Hij is 16. Ze verwachten een kind. Dat kind heeft helemaal geen keus.
Daarbij hebben zij beiden én dat kind, alle hulp nodig die ze kunnen krijgen.
Strafregels om wat ze samen in een donker hoekje deden, horen daar niet bij.
Schep de voorwaarden zodat ze wel naar school kunnen, wel kunnen blijven sporten, wel kunnen gaan werken.
En ja, dat betekent dat jij en je man en die andere ouders, de komende 4 jaar op zijn minst aan de bak zullen moeten. Opvang bieden tot en met de nachtdiensten aan toe.

Als je dat allemaal niet wilt, dan is het goed om daar heel eerlijk over te zijn.
Naar je man, naar die andere ouders, naar je dochter en haar partner.
Het kan een reden zijn om toch voor abortus te kiezen.

Wie heeft er nu gezegd dat wij geen verantwoording nemen.

Wij doen dat zeker wel. Snap niet waar dit nu vandaan komt.

Ik straf ze zeker niet. Vind het jammer dat het sporten volledig uit zijn verband wordt getrokken. Het was maar een klein voorbeeld.

Het kan niet zo zijn dat hun nog elke avond en weekend straks hun gang kunnen gaan en wij op hun kindje moeten passen. Hierin moeten ze hun verantwoordelijkheid nemen.

Daar komt dat vandaan

franmi "Het kan niet zo zijn dat hun nog elke avond en weekend straks hun gang kunnen gaan en wij op hun kindje moeten passen."
Het is volstrekt duidelijk dat daar jouw grootste probleem zit: zij lekker in een donker hoekje en jij met de gevolgen zitten zeker. Je bent er in alles op ingesteld om dat te voorkomen.
Maar dat kan niet. Ja, jij en je man en die andere ouders, zullen de gevolgen moeten dragen voor hun gedrag op de manier zoals dat gewoon is in culturen waar tieners met de natuur zwanger worden.
Ze zijn pas 16 en zullen dientengevolge het ouderschap wat lichtvoetiger nemen dan dan we in de moderne maatschappij genoegen mee nemen.
Daar zal jij (zullen de ouders) het op moeten vangen, ook als dat betekent dat zij voor de zoveelste keer op pad zijn, te laat zijn, dubbele afspraken hebben gemaakt, terwijl pa en moe hun geplande uitje moeten afzeggen omdat er toch iemand voor de baby moet zorgen.
Zo is dat nu eenmaal.
Dus stop met er bang voor zijn, zo is het en zo gaat het worden.

Als je dat werkelijk niet wil dan moet je zorgen dat die baby niet komt.

Verantwoordelijkheid nemen

Franmi, grote schrik dat je oma gaat worden op een tijdstip waarop je nog niet had verwacht oma te worden.
Wat ik lees pak je het heel positief op en neem je ook je verantwoordelijkheid als moeder van een dochter die (te) vroeg moeder wordt. Je beseft dat je als aanstaande omameer ondersteunende en oppastaken gaat krijgen dan wanneer je dochter pas later moeder zou zijn geworden.

Heel goed dat je ook aangeeft dat de baby die komt de verantwoordelijkheid gaat worden van je dochter en haar vriend. Zij worden de ouders en jij de oma. Zo te lezen wil jij best voor de baby zorgen als de jonge ouders hun school moeten afmaken, iets moeten verdienen om van te leven en eventueel ook nog hun sport te blijven beoefenen.

De aanstaande ouders moeten hun verantwoordelijkheid nemen in die zin dat jij niet ieder weekend met de baby zit en de ouders naar trainingen en wedstrijden gaan en ook nog eens willen doen wat alle jongeren van hun leeftijd doen; uitgaan en de bloemetjes buiten zetten.

Hier in de straat een paar jaar geleden ook een meisje dat op haar 17e een kind kreeg en nu met de vader bij haar ouders woont. Daar gebeurde precies dat wat jij niet wilt, oma deed alles, consultatiebureau, brengen en halen naar opvang en later school. Ik zag de ouders nooit met het kind. Oma deed en doet alle taken die ouders normaal zouden moeten doen. Ik ben geen psycholoog maar het lijkt me ook niet goed voor het kind zelf, die zag waarschijnlijk oma meer als moeder dan haar eigen moeder.

Heel veel sterkte voor jullie gezin Franmi, ondersteun en help zo veel als je kunt maar zoals ik al zeg jij wordt oma en je dochter moeder, iets waar zij en haar vriend hun verantwoordelijkheid in moeten nemen.

Zo hoort dat

Stickertje " Daar gebeurde precies dat wat jij niet wilt, oma deed alles, consultatiebureau, brengen en halen naar opvang en later school. Ik zag de ouders nooit met het kind. Oma deed en doet alle taken die ouders normaal zouden moeten doen. Ik ben geen psycholoog maar het lijkt me ook niet goed voor het kind zelf, die zag waarschijnlijk oma meer als moeder dan haar eigen moeder."
Dit is een moreel standpunt. Je vindt dat het zo niet hoort.
Franmi vindt dat vermoedelijk ook.

Maar het gaat overal zo waar jonge zwangerschappen normaal zijn.
De ouders gaan naar school of werken, de grootouders houden het honk met de kleintjes. Het heeft geen zin om dat kind te laten komen en je tegelijkertijd knorrig tegen die werkelijkheid te verzetten.
Dan kun je beter zorgen dat dat kind niet komt.

Verzet ertegen, het kind laten barsten omdat die ouders toch maar.... Of anders die ouders elke mogelijkheid tot scholing of arbeid ontzeggen omdat ze anders maar.... is vragen om problemen.
Dan wordt dat kind uit huis geplaatst.
Net goed, kun je denken. Maar voor dat kind is oma en opa met paps en mams in de buurt toch het beste alternatief.

Het een sluit het ander niet uit.

Maar M Lavell we zijn geen natuurvolk meer waar jong kinderen krijgen en die groot worden in families waar iedereen bij elkaar woont en voor elkaar zorgt.

Natuurlijk laat Franmi haar dochter, het vriendje en de op komst zijnde baby niet barsten en ik ook niet, dat heb ik nergens geschreven. Vinden dat je kind dat een baby krijgt zelf de verantwoordelijkheid moet nemen is niet hetzelfde als je handen er totaal vanaf trekken.

Iedere oma in spe die een dochter/zoon heeft in die situatie zal zijn kind steunen waar het kan, helpen met dingen regelen, zorgen dat school afgemaakt kan worden, waar nodig oppassen enzovoort. Ik ook als het mijn kind zou overkomen.

Jong zwanger worden hoeft in deze tijd niet meer en als je als tiener op verantwoorde wijze seks hebt (dubbel beschermd) wordt je (een enkel ongeluk daargelaten) niet zwanger. Als je de pil niet consequent neemt, toch seks hebt en dan zwanger wordt dan is die baby je eigen verantwoordelijkheid maar wel met hulp en steun van je familie.

Waar ik voor zou waken is dat ik als oma met mijn kleinkind in de wagen naar mijn vrijwilligerswerk moet gaan of naar het concert van mijn eigen vader, omdat mijn kind moet trainen/wedstrijd spelen zonder de baby of erger nog een avondje wil stappen zonder de baby.
Dat zou een moment zijn waarop ik mijn kind zou wijzen op zijn verantwoordelijkheid, het is jou kind, ik heb een concertkaartje dus als ik weg moet ben jij thuis om voor je eigen kind te zorgen. Jammer maar dan is de derde helft (bieren in de voetbalkantine) vanavond voor jou even niet mogelijk.

Eigen schuld?

Stickertje "Maar M Lavell we zijn geen natuurvolk meer waar jong kinderen krijgen en die groot worden in families waar iedereen bij elkaar woont en voor elkaar zorgt."
Want? Niet voor elkaar zorgen is een vorm van beschaving?

We zijn een moderne maatschappij die hoge eisen stelt, ook aan opvoeden. Dat is niet iets voor zestienjarigen. Die hebben alle hulp nodig die ze kunnen krijgen en dan nog zullen ze fouten maken.

Stickertje "Jong zwanger worden hoeft in deze tijd niet meer en als je als tiener op verantwoorde wijze seks hebt "
Dus? Is het hun eigen schuld?
Kun je mij uitleggen welke schuld dat kind heeft?

Volgens mij leven we niet meer in de jaren vijftig waar een uit onwetendheid geboren kind een leven lang de schaamte van de ouders mee moet dragen.

Stickertje "Waar ik voor zou waken is dat ik als oma met mijn kleinkind in de wagen naar mijn vrijwilligerswerk moet gaan of naar het concert van mijn eigen vader, omdat mijn kind moet trainen/wedstrijd spelen "
Het lijkt me nou een van de minste zorgen die te wachten staan. Tegen de tijd dat je over dit soort zaken ruzie kunt maken, is al het andere ok.
Over de rest zou ik glimlachen.
Is ook beter voor dat kind.

Ik zeg wel eerlijk...

Ik zou alles doen voor mijn kind, kleinkind en mijn schoonzoon. Maar ik zou schoonzoon niet in huis nemen.
Als ze wat ouder zouden zijn en al plannen hadden om samen te gaan wonen, zou ik het doen, als tijdelijke oplossing. Beide thuiswonen, school afmaken, werken, sparen, sporten en ik pas op als ik kan en zal zeker bijstaan. Ook financieel.
Gaat de relatie goed, kunnen ze samen gaan wonen als ze er aan toen zijn.

Maar ik weet van mezelf dat 24/7 de drukte van de baby wel genoeg is, schoonzoon mag nog even volwassen worden bij zijn eigen ouders. Ik heb ook geen ruimte om een gezin te herbergen, al zou ik het wel willen. Ik wil thuis ook nog wat rust om energie te bewaren voor nachtelijke flesjes

Franmi, ondanks de wat ongeplande omstandigheden, gefeliciteerd met je aanstaande kleinkind. Dit kind krijgt vast super jonge grootouders Komt goed, ik hoop dat de zwangerschap voorspoedig gaat verlopen voor de jonge moeder, dat zou mijn eerste grote zorg zijn voor nu.

M Lavell

Het zou fijn zijn als je op mijn hele verhaal reageerde en niet op losse zinnen zou reageren waardoor het lijkt alsof ik er anders over denk dan ik doe.

Natuurlijk is niet voor elkaar zorgen geen vorm van beschaving. Ik (mantel)zorg volop met een zorgintensief kind en ouder wordende ouders.

Opvoeden is niet iets voor 16 jarige nog volop puberende tieners daar hebben ze hulp en ondersteuning bij nodig van hun eigen ouders, van professionals, dat ontken ik niet en ik zou mijn kind daar ook bij helpen, mocht ik onverhoopt nu oma worden.

===Volgens mij leven we niet meer in de jaren vijftig waar een uit onwetendheid geboren kind een leven lang de schaamte van de ouders mee moet dragen.===

Nee we leven niet meer in de jaren vijftig en dat is fijn. Pubers weten al lang voordat ze aan een relatie toe zijn waar Abraham de mosterd haalt. De tienerzwangerschappen van nu zijn geen resultaat van onwetendheid maar van een verkeerde samenloop van omstandigheden. Dat is nog steeds niemands schuld, zeker niet van de baby die er gaat komen maar als een tiener seks heeft weet hij/zij dat daar een baby van kan komen en als je dat niet wilt moet je maatregelen nemen waarvan ook iedere tiener op de hoogte is dat er maatregelen bestaan.

Als mijn kind ervoor zorgt dat ik oma ga worden gaan we dat samen oplossen. Samen zorgen dat mijn puber de opleiding af gaat maken en later voldoende inkomen kan vergaren om zelfstandig van te leven. De puber kan dan ook blijven sporten om nog zoveel mogelijk een normale jeugd te hebben.

We zijn een moderne maatschappij die hoge eisen stelt, aan iedereen en op vele niveaus. Je moet werken, je kinderen opvoeden, mantelzorgen voor je ouder wordende ouders, hier en daar nog een handje toesteken als vrijwilliger op de sportclub of bij maatschappelijke organisaties. Dat geldt voor alle generaties.

Als mijn kind een kind krijgt zijn we daar samen verantwoordelijk voor en als jonge oma zal ik daar een hoop tijd insteken maar de puber niet van alle verantwoordelijkheden ontslaan. Het is namelijk niet de bedoeling dat het puberleven gewoon doorgaat en mijn leven min of meer tot stilstand komt, omdat ik de zorg krijg voor mijn kleinkind.
Ik wil ook nog mijn dingen blijven doen waar ik voldoening uithaal, mijn vrijwilligers werk blijven doen dat vrijwillig maar niet vrijblijvend is.

contact zoeken met andere moeders van tienermoeders

Ik denk dat je daar wat aan kunt hebben, Franmi. Je hebt hier niet om gevraagd, het is zoals een ander al schreef een verkeerde samenloop van omstandigheden. Het is voor alle betrokkenen een stevige klus om te maken dat dit kindje zich welkom voelt en blijft voelen ( en geen 'ongelukje') en dat de ouders werken aan een goede toekomst, al dan niet samen - want erg jong zijn we wel.

In mijn kennissenkring zijn mensen die dit ook beleefden. Grote schrik natuurlijk, niet in het minst voor oma! In eerste instantie wilde de jonge moeder vader totaal niet meer in haar buurt. Hij bleef bij zijn ouders, hij bij de hare. Ze maakten allebei hun opleiding af en ook de onderlinge relatie kwam tot rust. Ze zijn nu jonge twintigers, getrouwd, hun kind heeft een extra speciale band met de grootouders vanwege hun grote inzet in de beginjaren. En de andere neefjes en nichtjes kijken met een bewonderende blik naar het kind: jaja, die heeft eerst een poosje bij opa en oma gewoond.

Voogdij

https://tienermoeders.nl/informatie/juridisch/voogdij

Zoek ook juridisch advies over voogdij. Voor er een instantie mee aan de haal gaat. Het is handiger om ze voor te zijn.

Het is wel heel erg fijn dat beide paren aanstaande grootouders het prille gezin willen helpen.

Bespreek ook vooral met de jonge ouders zelf de grote verantwoordelijkheid die ze aangaan. Het is wel dag en nacht, ook al is er hulp van grootouders. Je wil toch zoveel mogelijk de eigen ouders, al zijn ze jong, de kans geven om die band met hun kind te ontwikkelen.

Het lijkt me juist prima als beide jonge ouders bij elkaar kunnen wonen. Als het iemand teveel wordt kan er altijd nog uitgeweken worden naar het andere ouderlijk huis.

Doe het vooral ook met je hart en samen en bereid je voor op de mogelijke stress van de situatie. Houd je kalm en realiseer je dat samenwerken nou eenmaal niet altijd meevalt, maar als iedereen van goede wil is en bereid om oplossingen te zoeken kan het ook nog een hele goede tijd worden.

Meerderjarigheidsverklaring

https://www.v-advocaten.nl/blogs/tienermoeder-en-gezag/

Ook een mogelijkheid.

Fijn zo

Stickertje "Pubers weten al lang voordat ze aan een relatie toe zijn waar Abraham de mosterd haalt. "
Welk ander doel kan het aandragen van dit argument hebben dan dat je nog eens wilt zeggen dat het toch echt haar/hun eigen schuld is?
De werkelijkheid: Pubers weten op zijn best net zoveel als ze verteld is.
Ik citeer TS "Ze hadden me al verteld dat ze de pil een keer vergeten was, maar dachten dat het wel losliep. Ook ik dacht dat. Stom stom en naïef ik weet het"
Stickertje"De tienerzwangerschappen van nu zijn geen resultaat van onwetendheid maar van een verkeerde samenloop van omstandigheden."
Wel dus.
Stickertje"Dat is nog steeds niemands schuld, zeker niet van de baby die er gaat komen maar als een tiener seks heeft weet hij/zij dat daar een baby van kan komen "
In dit geval niet dus.
Maar al die argumenten doen er bovendien ook helemaal niet toe.
Als er besloten wordt om het kind te houden dan zit er maar een ding op en dat is er mee leven, voor de rest van het leven.
Stickertje "Als mijn kind ervoor zorgt dat ik oma ga worden gaan we dat samen oplossen."
Fijn. Zo moet dat.
Een beetje miepen over sport, bier of Abraham is vooral mosterd na de maaltijd.

Reactie

Ik weet niet goed wat je met je reactie wil M Lavell.

Ik voel me ook erg aangevallen door je

Om nog even op het sporten terug te komen. Mijn dochter sport (met reistijd) meer dan 15 uur in de week. Dit is dus nog wel wat. Het is dus logisch dat dat haar eerste zorg was. Ze is 16 dus dit is voor haar belangrijk. De rest overziet ze nog niet

We zijn blij met alle steun die hun en wij krijgen ook haar 3 broers hebben aangeboden om haar te steunen. Sommige tips hebben we zeker te harte genomen.

Mochten jullie nog meer tips hebben hoor ik ze graag

Zelf ook tienermoeders geweest

Hallo

Zelf heb ik mijn dochter op mijn 17de gekregen. Dus ik kan er wel over mee praten en denken. Ik zal als eerste kijken of ze iets aan fiom hebben daar zijn ze ook bekend met tienerzwangerschappen en tienermoeders. Ook heeft bijna elke gemeente wel een jonge moedergroep waar je als jonge moeders ervaringen kunt uitwisselen met elkaar. Zeker een meerderjarigheid verklaring aan vragen ook de vriend het ongeboren kindje alvast laten erkennen. Ook zou ik als ik uw dochter was een voogd aanstellen voor het kindje kan u of iemand anders uit de familie zijn. En misschien dat dochter en vriend nu al kunnen beginnen met een financiële overzicht van beide. Als ze een bijbaantje hebben. Ook zou ik als ik uw dochter was een rekeningnummer openen waar dochter en vriend al vast elke maand een bedrag op storten voor de baby. Vaak is het trouwens ook zo als dochter een meerderjarigheids verklaring heeft dat ze zich al kan inlaten schrijven voor een huisje. Zodat ze in ieder geval punten opbouwt. Ook hebben sommige scholen zelfs een kinderopvang in de school zitten zodat moeder en kind in het zelfde gebouw zitten. En idd ik zou zelf goede afspraken maken met dochter en vriend. Hebben mijn ouders ook gedaan die hebben met mij de afspraak toen ik mijn dochter had gekregen wij willen oppassen als jij op school zit maar zo gauw je vrij bent ga jezelf weer voor je kindje zorgen. Dus ook tussen het huiswerk en toetsen leren bijv. De kleine verschonen etc. Ook hadden we de afspraak gemaakt om te oppassen 2 avonden/nachten denk aan het stappen in de maand te willen oppassen zodat mijn vriend en ik ook even tijd voor ons 2 hadden en even tiener te wezen ipv mama en papa. Ook zijn er trouwens tienermoeders huizen waar je als tienermoeder woont met je kind en begeleiding krijgt met allerlei dingen denk aan financiëlen opvoedkwestis maar ook opleiding enzv en je word als jonge moeder klaar gestoomd om op jezelf te kunnen wonen met je kind. Ik zal wel dochter en vriend duidelijk maken jullie willen het kindje houden jullie zijn de ouders we steunen en helpen jullie maar wij zijn de opa's en oma's

Tienermoeder

Ikzelf ben nu 32 jaar en mijn dochter word aankomende zondag al weer 14 en ik moet zeggen als jonge moeder heb ik momenten gehad dat het zwaar was school mijn ouders helpen in de huishouding kleine verzorgen nachtelijke voedingen en dan in de ochtend met wallen onder de ogen naar school vriendinnen die weg blijven. Niet even gauw de stad in om dat 1ne truitje te scoren want ja kleine slaapt. Ik zelf had heel veel aan de moedergroep. Maar ookal was ik jong en heb ik veel dingen wel moeten missen denk aan voor het eerst alleen op vakantie zonder pa en ma of het elke weekend stappen. Ik zou het zo weer overdoen als ik de kans kreeg. Om jong moeder te worden. Maar ik vertel wel tegen mijn dochter dat zij zelf niet zo jong moeder hoeft te worden

Feliciteren

Als de eerste schrik voorbij is is het ook tijd om blij te zijn met de zwangerschap en de jonge ouders daarmee te feliciteren. Niet te zorgelijk, maar ook genieten.
En bespreek wat er aan informatie en cursussen nodig is.
Wees voorzichtig met instellingen als de FIOM en andere voorzieningen voor 'tienermoeders'. Die hebben een meldplicht zodat je bij onbegrip of verschil van mening ineens in een tang kunt zitten van een zorgmelding. En men wil zo graag helpen.
Neem ook vrijwillig die hulp niet aan. Wijkteams en sociale tienerzorg zijn geen deskundigen op het gebied van zwangerschap. Je hebt al hulp van de huisarts en de vroedvrouw, ze informeren zich, ze gaan naar cursussen, ze hebben families met ruime ervaring. Heeft iemand van de grootouders een gezondheidszorgopleiding laat dit dan direct weten als het aan de orde komt. Een tienerzwangerschap kan ongewenste bemoeizorg aantrekken van hulpverleners die van zwangerschap en bevalling geen verstand hebben maar wel van 'veiligheid' en statische risico's.
Draag naar buiten toe duidelijk uit dat deze jonge mensen twee families hebben die bij de zorg betrokken zijn.
Zoek samen een interessante zwangerschapscursus uit, gewoon samen met andere volwassen vrouwen. Breng je dochter daar en ga even mee naar binnen om je gezicht te laten zien.
Ga naar de bieb of schaf zelf boeken aan op het gebied van zwangerschap, borstvoeding, babyverzorging. Laat zoveel mogelijk mensen meelezen en meegenieten.
Doe dit samen met de jonge aanstaande ouders.

Jonge moeder groep

Anne j

De jonge moeder groep is juist voor jonge moeders om juist de jonge moeders te helpen. En juist de begeleiding van die jonge moeder Groep wil altijd dat de kinderen bij hun moeders blijven

Ja, Melissa

Het is fijn dat je goed geholpen bent bij de Groep.

Als een stel een goed netwerk heeft, met hulp bij huisvesting, financien, regelgeving, zwangerschap en opvoeding, dan is een groep niet nodig.

Ik zou me nu richten op waar het werkelijk over gaat. Bezoek aan de huisarts, de vroedvrouw, foliumzuur, zwangersschapsvitaminen, vette vis eten en overigens extra op gezonde voeding letten en rauwe (vlees/vis)voeding vermijden.

Je informeren over het verloop van de zwangerschap en de bevalling met boeken, internet en cursussen.

Met de familie bespreken hoe het verder gaat. Wat hebben de jonge aanstaande ouders voor beeld bij hun leven en wat hebben ze daar voor steun bij nodig?

Hoe gaat het verder met sport en school?