Buitengesloten door nichtje (11)
Onze dochter (11) speelt van kleins af aan graag met haar nichtje van dezelfde leeftijd. Ze hebben er al heel wat speeldates en logeerpartijtjes opzitten. De laatste maanden wordt ze helaas buitengesloten door haar nichtje. Bij opa en oma gaat ze er stiekem met een ouder nichtje vandoor en verstoppen zich dan zodat onze dochter niet weet waar ze zijn. Maar ook op andere momenten mag ze niet meer meekletsen/spelen. De ouders vinden het prima: 'ze spelen liever met zijn tweeen', dus die helpen helaas ook niet. Met familie is het lastige dat je ze toch regelmatig tegenkomt en het ermee moet doen. Daarom mijn vraag hoe we onze dochter kunnen helpen tijdens de vele verjaardagen en bezoekjes aan opa en oma die nog zullen volgen?
"Wat wordt er een punt gemaakt van dat afzonderen! Buitensluiten. Dat klinkt veel erger dan het waarschijnlijk is."
Er staat gewoon letterlijk in het topic dat kind al maandenlang wordt buitengesloten. Ze verstoppen voor kind en ze niet mag mee spelen of meekletsen. Ja goh mensen maken daar een punt van ja. Kind vind het niet fijn, zacht uitgedrukt, blijkt uit de helaas die to schrijft en de geschiedenis vooraf dat het wel fijn was.
Als er nu twee kinderen willens en wetens dit gedrag structureel vertonen en ook weten dat kind van to dit niet fijn vind is dat een vorm van pesten. Hoe kunnen mensen deze kromme banaan rechtpraten. Houd maar op met me. Ik houd mijn hart vast.
Broadway schreef op 28-06-2024 om 10:37:
[..]
dat is een ander verhaal waar ik het overigens mee eens ben. dat gaat over de steeds verder gaande individualisering en alles in het werk stellen om kinderen te beschermen tegen alles dat niet voor positiviteit en een fijn gevoel staat. alles om elke tegenslag te voorkomen waardoor kinderen (en dus later als volwassenen) totaal niet de bagage hebben om zich staande te houden in een SAMENleving.
Maar dat slaat ook op de post van To vind ik; alles moet in het werk gesteld worden zodat het voor haar dochter leuk is tijdens zo'n bezoek. Zelf als nichtjes niet met haar willen spelen moet er waarschijnlijk / gaan ze volgende keer doen een ander kind mee om haar bezig te houden. Tegenslag dat het niet meer klikt en je jezelf bijvoorbeeld moet vermaken of dat een bezoekje een keer gewoon niet leuk is, moet weggepoetst worden want anders is het zielig voor haar kind. Als je je kind dat meegeeft is ook maar net de vraag of ze zich dan staande kunnen houden in een samenleving waar samen betekent dat het niet alleen om jouw wensen en ideeen draait.
Moederkareltje schreef op 28-06-2024 om 10:46:
"Wat wordt er een punt gemaakt van dat afzonderen! Buitensluiten. Dat klinkt veel erger dan het waarschijnlijk is."
Er staat gewoon letterlijk in het topic dat kind al maandenlang wordt buitengesloten. Ze verstoppen voor kind en ze niet mag mee spelen of meekletsen. Ja goh mensen maken daar een punt van ja. Kind vind het niet fijn, zacht uitgedrukt, blijkt uit de helaas die to schrijft en de geschiedenis vooraf dat het wel fijn was.
Als er nu twee kinderen willens en wetens dit gedrag structureel vertonen en ook weten dat kind van to dit niet fijn vind is dat een vorm van pesten. Hoe kunnen mensen deze kromme banaan rechtpraten. Houd maar op met me. Ik houd mijn hart vast.
Helemaal met je eens. Hopelijk neemt TO haar dochter nu in bescherming en stelt ze haar hier niet meer aan bloot als de rest vd volwassenen vertikt er wat aan te doen voor dit arme meisje.
Bij een verjaardag van opa en oma zijn er wellicht ook andere neefjes en nichtjes uitgenodigd en kan jullie dochter daar mee spelen.
En verder zou ik de bezoekjes een beetje zo uitkienen dat het niet tegelijk valt met die twee nichtjes.
Gingergirl schreef op 28-06-2024 om 10:53:
[..]
Maar dat slaat ook op de post van To vind ik; alles moet in het werk gesteld worden zodat het voor haar dochter leuk is tijdens zo'n bezoek. Zelf als nichtjes niet met haar willen spelen moet er een ander kind mee om haar bezig te houden. Tegenslag dat het niet klikt en je jezelf bijvoorbeeld moet vermaken of dat een bezoekje een keer gewoon niet leuk is, moet weggepoetst worden want anders is het zielig voor haar kind. Als je je kind dat meegeeft is ook maar net de vraag of ze zich dan staande kunnen houden in een samenleving waar samen betekent dat het niet alleen om jouw wensen en ideeen draait.
Ik vind dat wanneer je mensen thuis ontvangt dat je ervoor moet zorgen dat iedereen het fijn heeft. Wanneer er een kind wordt buitengesloten en wordt gepest of op een andere manier onbeschoft wordt behandeld dan moet dat keihard worden aangepakt. Gebeurt dat niet dan daar niet meer komen met kind. Waarom zou ze dan ook ze hebben dan toch lak aan het welzijn van haar kind.
Gingergirl schreef op 28-06-2024 om 10:53:
[..]
Maar dat slaat ook op de post van To vind ik; alles moet in het werk gesteld worden zodat het voor haar dochter leuk is tijdens zo'n bezoek. Zelf als nichtjes niet met haar willen spelen moet er waarschijnlijk / gaan ze volgende keer doen een ander kind mee om haar bezig te houden. Tegenslag dat het niet meer klikt en je jezelf bijvoorbeeld moet vermaken of dat een bezoekje een keer gewoon niet leuk is, moet weggepoetst worden want anders is het zielig voor haar kind. Als je je kind dat meegeeft is ook maar net de vraag of ze zich dan staande kunnen houden in een samenleving waar samen betekent dat het niet alleen om jouw wensen en ideeen draait.
Het is dus niet een keertje en niet alles hoef in werk gesteld te worden maar op de persoon structureel buitensluiten is naar. Het komt niet bij jou binnen. Dat expres verstoppen bijvoorbeeld kun je gewoon verbieden. Iedereen blijft in de woonkamer. Hier wordt gedaan of to haar kind een prinses is die altijd haar zin moet hebben en iedereen met haar moet spelen.
Ik begrijp nu wel hoe ouders van pestkoppen zichzelf weer recht in de spiegel kunnen aankijken. Dit soort gedachtegangen.
De uitspraak 'bezoek is geen amusement op aanvraag' waar Gingergirl het over had, is van mij. Wij hebben af en toe gesprekken één op één waarin we soms discussiëren over dingen waarover we het op het forum niet eens zijn. Zoals in dit topic.
Gingergirl beschreef een situatie waarin de dochter van een bevriend gezin zichzelf niet kan vermaken en zodra daar bezoek over de vloer komt, van de kinderen van het bezoek verwacht dat die haar vermaken en precies doen wat dat meisje wil. Zo werkt het inderdaad niet. Want samen spelen betekent ook samen bepalen wat je gaat doen, zodat het voor beide leuk is.
De kinderen van Gingergirl hebben daar niet altijd zin in en al helemaal niet urenlang.
Desondanks vind ik wel dat je kinderen kunt leren wat hun gedrag voor effect op anderen heeft. Dat geldt voor beide kanten van de medaille; als jij altijd alles wil bepalen voor een ander, heeft die geen zin meer om met je te spelen en is het voor die ander niet leuk. Als je een ander altijd afwijst en zelfs negeert en wegloopt, doet dat een ander pijn.
Haar boodschap gaat ook over verwachtingen die je als ouders projecteert op je kinderen. Als je zegt 'we gaan naar opa en oma, misschien zijn X en Y er ook en kunnen jullie samen spelen', schept dat een verwachting bij een kind dat wanneer X en Y er daadwerkelijk blijken te zijn, dat die dan ook samen willen spelen.
Gingergirl leert haar eigen kinderen om daar niet per definitie vanuit te gaan en altijd iets mee te nemen waarmee ze zichzelf kunnen vermaken. Dat vind ik ook een waardevolle les.
Desondanks zou ik het heel pijnlijk vinden als bepaalde kinderen die je regelmatig ziet wel altijd met elkaar willen spelen, maar nooit met jou en je stelselmatig buitensluiten.
Zeker als het voorheen wel dikke mik was. Natuurlijk kun je uit elkaar groeien, andere interesses, etc. Maar zeker in het geval je familie bent, kun je wel leren om een beetje normaal te doen tegen elkaar en het voor iedereen een beetje naar de zin te maken.
Broadway schreef op 28-06-2024 om 10:22:
[..]
je maakt hier precies duidelijk dat jij mij niet begrijpt. dat is geen probleem, maar ga dan geen verontwaardigde aannames doen die niet kloppen.
als je wil dat ik het probeer uit te leggen aan je dan hoor ik het graag. ik doe het met liefde, maar wil graag bevestiging daarvan, want zoals je nu reageerde vraag ik me af of je mijn moeite op waarde wil schatten.
Ik heb geen idee wat de diepere betekenis is, dat klopt. Ik reageerde op je posting waarin je het enerzijds hebt over leuke mensen grootbrengen, en anderzijds kinderen uitscheldt.
Dat vind ik een wonderlijke combinatie, meer niet. Of je dat verder wil uitleggen laat ik aan jou, mij maakt het niet uit.
Dietloverzzz schreef op 28-06-2024 om 10:59:
[..]
Ik vind dat wanneer je mensen thuis ontvangt dat je ervoor moet zorgen dat iedereen het fijn heeft. Wanneer er een kind wordt buitengesloten en wordt gepest of op een andere manier onbeschoft wordt behandeld dan moet dat keihard worden aangepakt. Gebeurt dat niet dan daar niet meer komen met kind. Waarom zou ze dan ook ze hebben dan toch lak aan het welzijn van haar kind.
Tuurlijk is dat fijn vinden belangrijk. Maar daarin gaat het twee kanten op en moet je soms als gast je verwachtingen bij stellen. Die nichtjes willen het immers ook fijn hebben. Als 1 het alleen maar fijn kan hebben als anderen met haar spelen is dat wel erg dwingend gedrag.
Een verhaal heeft twee kanten; dat die nichtjes weglopen/ verstoppen kan inderdaad pesten zijn. Kan ook zijn dat ze een paar maanden terug vriendelijk hebben aangegeven en dat To's dochter zich bleef opdringen ( is ook pesten) waardoor ze het zat zijn en ergens anders gaan zitten, dat weten we niet, we kennen maar 1 kant van het verhaal. To geeft aan dat ze eerst wel leuk contact had met dan ene nichtje en nu niet meer. Het wil ook niet zeggen dat als je het goed met elkaar kunt vinden dat altijd zo blijft en je altijd verplicht met elkaar om moet blijven gaan, juist op die leeftijd zijn de verschillen ineens groot. En kan het ook nog zijn dat nichtje die vriendschap heel anders ervaren heeft. Ik had vroeger een nichtje die mij oom als een zeer goede vriendin zag ik vond haar best aardig maar kwam er vooral omdat het van mijn ouders moest omdat zij veel werkten. Toen ik oud genoeg was om alleen thuis te blijven ging ik er nog zelden heen.
Gingergirl schreef op 28-06-2024 om 11:41:
[..]
Tuurlijk is dat fijn vinden belangrijk. Maar daarin gaat het twee kanten op en moet je soms als gast je verwachtingen bij stellen. Die nichtjes willen het immers ook fijn hebben. Als 1 het alleen maar fijn kan hebben als anderen met haar spelen is dat wel erg dwingend gedrag.
Een verhaal heeft twee kanten; dat die nichtjes weglopen/ verstoppen kan inderdaad pesten zijn. Kan ook zijn dat ze een paar maanden terug vriendelijk hebben aangegeven en dat To's dochter zich bleef opdringen ( is ook pesten) waardoor ze het zat zijn en ergens anders gaan zitten, dat weten we niet, we kennen maar 1 kant van het verhaal. To geeft aan dat ze eerst wel leuk contact had met dan ene nichtje en nu niet meer. Het wil ook niet zeggen dat als je het goed met elkaar kunt vinden dat altijd zo blijft en je altijd verplicht met elkaar om moet blijven gaan, juist op die leeftijd zijn de verschillen ineens groot. En kan het ook nog zijn dat nichtje die vriendschap heel anders ervaren heeft. Ik had vroeger een nichtje die mij oom als een zeer goede vriendin zag ik vond haar best aardig maar kwam er vooral omdat het van mijn ouders moest omdat zij veel werkten. Toen ik oud genoeg was om alleen thuis te blijven ging ik er nog zelden heen.
Je kan idd niet afdwingen dat kinderen verplicht met elkaar spelen, maar wel dat ze normaal en beleefd doen tijdens zo een bezoek. En dat gebeurt hier niet. Ik ga uit van TO haar verhaal en ik ga niet aan victim blaming doen als het gaat om pesten, hetgeen hier volgens het verhaal nu het geval is.
MamaE schreef op 28-06-2024 om 11:21:
De uitspraak 'bezoek is geen amusement op aanvraag' waar Gingergirl het over had, is van mij. Wij hebben af en toe gesprekken één op één waarin we soms discussiëren over dingen waarover we het op het forum niet eens zijn. Zoals in dit topic.
Gingergirl beschreef een situatie waarin de dochter van een bevriend gezin zichzelf niet kan vermaken en zodra daar bezoek over de vloer komt, van de kinderen van het bezoek verwacht dat die haar vermaken en precies doen wat dat meisje wil. Zo werkt het inderdaad niet. Want samen spelen betekent ook samen bepalen wat je gaat doen, zodat het voor beide leuk is.
De kinderen van Gingergirl hebben daar niet altijd zin in en al helemaal niet urenlang.
Desondanks vind ik wel dat je kinderen kunt leren wat hun gedrag voor effect op anderen heeft. Dat geldt voor beide kanten van de medaille; als jij altijd alles wil bepalen voor een ander, heeft die geen zin meer om met je te spelen en is het voor die ander niet leuk. Als je een ander altijd afwijst en zelfs negeert en wegloopt, doet dat een ander pijn.
Haar boodschap gaat ook over verwachtingen die je als ouders projecteert op je kinderen. Als je zegt 'we gaan naar opa en oma, misschien zijn X en Y er ook en kunnen jullie samen spelen', schept dat een verwachting bij een kind dat wanneer X en Y er daadwerkelijk blijken te zijn, dat die dan ook samen willen spelen.
Gingergirl leert haar eigen kinderen om daar niet per definitie vanuit te gaan en altijd iets mee te nemen waarmee ze zichzelf kunnen vermaken. Dat vind ik ook een waardevolle les.
Desondanks zou ik het heel pijnlijk vinden als bepaalde kinderen die je regelmatig ziet wel altijd met elkaar willen spelen, maar nooit met jou en je stelselmatig buitensluiten.
Zeker als het voorheen wel dikke mik was. Natuurlijk kun je uit elkaar groeien, andere interesses, etc. Maar zeker in het geval je familie bent, kun je wel leren om een beetje normaal te doen tegen elkaar en het voor iedereen een beetje naar de zin te maken.
Mooie post!
Dietloverzzz schreef op 28-06-2024 om 12:01:
[..]
Je kan idd niet afdwingen dat kinderen verplicht met elkaar spelen, maar wel dat ze normaal en beleefd doen tijdens zo een bezoek. En dat gebeurt hier niet. Ik ga uit van TO haar verhaal en ik ga niet aan victim blaming doen als het gaat om pesten, hetgeen hier volgens het verhaal nu het geval is.
Het gaat ook niet om victim blaming maar bv ook voor To om zaken eens vanuit een ander perspectief te zien dan alleen je eigen visie. Ik heb het bv met mijn oudste zoon gehad; hij werd ook gepest en buitengesloten, althans zo voelde hij dat zelf. Uiteindelijk bleek dat hij inderdaad voor een deel werd buitengesloten maar vooral omdat hij zichzelf ook niet bepaald leuk gedroeg naar anderen alleen had hij dat niet door van zichzelf. Was voor ons ook een eye- opener, en goede les zaken van twee kanten te bekijken en niet meteen van het een uit te gaan.
Moederkareltje schreef op 28-06-2024 om 11:05:
[..]
Het is dus niet een keertje en niet alles hoef in werk gesteld te worden maar op de persoon structureel buitensluiten is naar. Het komt niet bij jou binnen. Dat expres verstoppen bijvoorbeeld kun je gewoon verbieden. Iedereen blijft in de woonkamer. Hier wordt gedaan of to haar kind een prinses is die altijd haar zin moet hebben en iedereen met haar moet spelen.
Ik begrijp nu wel hoe ouders van pestkoppen zichzelf weer recht in de spiegel kunnen aankijken. Dit soort gedachtegangen.
Ja wel hoor, ik heb er alleen een andere mening over, en velen met mij en dat mag ook. Kies vooral voor wat jij vind werken in jullie setting. Jouw voorbeeld van iedereen blijft in de woonkamer, zou hier al niet werken; De volwassenen zitten toch ook niet allemaal in de woonkamer. Bij jullie misschien wel waardoor je alweer een heel ander beeld hebt.
Moederkareltje schreef op 28-06-2024 om 11:05:
Dat expres verstoppen bijvoorbeeld kun je gewoon verbieden. Iedereen blijft in de woonkamer.
Oef, bij dat soort maatregelen vraag ik me eerlijk gezegd af of het middel niet net zo erg is als de kwaal.
Bij mijn oma zochten de kinderen elkaar wel zo'n beetje op naar eigen smaak en leeftijd. Sommigen gingen kaarten in de keuken, sommigen gingen naar buiten, ik sloot me aan al naar gelang de situatie, maar ging ook wel eens in een hoekje met een boekje.
Nou had ik misschien geluk dat er wel meer neefjes en nichtjes waren, dan ben je minder afhankelijk.
Maar toch, zo'n gebod "iedereen blijft in de woonkamer" doet me ook wat erg benauwend aan. Uit angst dat er twee kinderen zich afzonderen van het andere kind, mag er dus niet buitengespeeld, geen ijsje gehaald, niet in de tuin gezeten, niet op zolder gespeeld, etc. Ik vraag me af of de familiebezoekjes daar nou leuker van worden, van zo'n kramp.
Gingergirl schreef op 28-06-2024 om 13:32:
[..]
Het gaat ook niet om victim blaming maar bv ook voor To om zaken eens vanuit een ander perspectief te zien dan alleen je eigen visie. Ik heb het bv met mijn oudste zoon gehad; hij werd ook gepest en buitengesloten, althans zo voelde hij dat zelf. Uiteindelijk bleek dat hij inderdaad voor een deel werd buitengesloten maar vooral omdat hij zichzelf ook niet bepaald leuk gedroeg naar anderen alleen had hij dat niet door van zichzelf. Was voor ons ook een eye- opener, en goede les zaken van twee kanten te bekijken en niet meteen van het een uit te gaan.
Weet je, als je als mensen niet op dezelfde sociale frequentie functioneert, dan is dat soms gewoon heel lastig en daar moeten zowel de persoon in kwestie als de omgeving mee om leren gaan. Als je altijd een vertaalslag moet maken, dan maak je gewoon regelmatig vertaalfouten. En naast dat het heel vermoeiend is, kan het ook heel verdrietig zijn, juist omdat je zo je best doet en zelf niet ziet dat jouw gedrag storend is.
Dan helpt het denk ik niet om te zeggen 'als je iemand niet leuk vindt, hoef je daar niet mee om te gaan'. Maar wel om kinderen te leren dat ze best samen willen spelen, maar dan wel inspraak willen hebben in wat ze gaan doen. Aangeven dat bepaald gedrag vervelend is en ook wat je wel fijn zou vinden. Ik denk dat alle kinderen daar veel aan zouden kunnen hebben.
We zijn allemaal mensen. Communicatiefouten komen voor en daarmee doen we elkaar soms onbewust en onbedoeld pijn. Dat is niemands bedoeling, maar door open naar elkaar te zijn, zonder verwijten en 'ja maar', kunnen we daar wel van leren. Kinderen, maar ook volwassenen.
