Buitengesloten door nichtje (11)
Onze dochter (11) speelt van kleins af aan graag met haar nichtje van dezelfde leeftijd. Ze hebben er al heel wat speeldates en logeerpartijtjes opzitten. De laatste maanden wordt ze helaas buitengesloten door haar nichtje. Bij opa en oma gaat ze er stiekem met een ouder nichtje vandoor en verstoppen zich dan zodat onze dochter niet weet waar ze zijn. Maar ook op andere momenten mag ze niet meer meekletsen/spelen. De ouders vinden het prima: 'ze spelen liever met zijn tweeen', dus die helpen helaas ook niet. Met familie is het lastige dat je ze toch regelmatig tegenkomt en het ermee moet doen. Daarom mijn vraag hoe we onze dochter kunnen helpen tijdens de vele verjaardagen en bezoekjes aan opa en oma die nog zullen volgen?
Ginevra schreef op 28-06-2024 om 13:48:
[..]
Oef, bij dat soort maatregelen vraag ik me eerlijk gezegd af of het middel niet net zo erg is als de kwaal.
Bij mijn oma zochten de kinderen elkaar wel zo'n beetje op naar eigen smaak en leeftijd. Sommigen gingen kaarten in de keuken, sommigen gingen naar buiten, ik sloot me aan al naar gelang de situatie, maar ging ook wel eens in een hoekje met een boekje.
Nou had ik misschien geluk dat er wel meer neefjes en nichtjes waren, dan ben je minder afhankelijk.
Maar toch, zo'n gebod "iedereen blijft in de woonkamer" doet me ook wat erg benauwend aan. Uit angst dat er twee kinderen zich afzonderen van het andere kind, mag er dus niet buitengespeeld, geen ijsje gehaald, niet in de tuin gezeten, niet op zolder gespeeld, etc. Ik vraag me af of de familiebezoekjes daar nou leuker van worden, van zo'n kramp.
Nu schiet je het doel van mijn opmerking "iedereen blijft in de woonkamer voorbij". Het doel is dat expres verstoppen moet stoppen. Dat is een treiteren actie willens en wetens ergens gaan zitten wachten verstopt en dat to haar kind gaat zoeken keer op keer. Dat is iets heel anders dan dat kinderen gewoon in de keuken of tuin een andere activiteit doen. Zonder daarbij expres te zitten wachten en to kind zoeken. Er is een groot verschil.
Dan zeg je tegen de kinderen ipv iedereen blijft in de woonkamer, we gaan geen verstoppertje spelen. Waar gaan jullie zitten? In de keuken? Oke. Ook duidelijk. Ontmantel waar je kan dit soort flauwe acties.
MamaE schreef op 28-06-2024 om 13:49:
[..]
Weet je, als je als mensen niet op dezelfde sociale frequentie functioneert, dan is dat soms gewoon heel lastig en daar moeten zowel de persoon in kwestie als de omgeving mee om leren gaan. Als je altijd een vertaalslag moet maken, dan maak je gewoon regelmatig vertaalfouten. En naast dat het heel vermoeiend is, kan het ook heel verdrietig zijn, juist omdat je zo je best doet en zelf niet ziet dat jouw gedrag storend is.
Dan helpt het denk ik niet om te zeggen 'als je iemand niet leuk vindt, hoef je daar niet mee om te gaan'. Maar wel om kinderen te leren dat ze best samen willen spelen, maar dan wel inspraak willen hebben in wat ze gaan doen. Aangeven dat bepaald gedrag vervelend is en ook wat je wel fijn zou vinden. Ik denk dat alle kinderen daar veel aan zouden kunnen hebben.
We zijn allemaal mensen. Communicatiefouten komen voor en daarmee doen we elkaar soms onbewust en onbedoeld pijn. Dat is niemands bedoeling, maar door open naar elkaar te zijn, zonder verwijten en 'ja maar', kunnen we daar wel van leren. Kinderen, maar ook volwassenen.
Hier wordt dat ook niet zo gezegd hoor. Maar wel dat je je grenzen mag aangeven en ook eigen keuzes hebt, iets vragen mag en nee is ook een antwoord. Teleurgesteld mag je zijn maar kan een ander niet altijd voor je oplossen. Daarin mag je dus ook veilig aangeven dat je liever niet samen speelt omdat je het fijn vind om even iets alleen of samen met een ander te doen. En dat is voor de een moeilijker dan voor de ander.
Moederkareltje schreef op 28-06-2024 om 14:18:
[..]
Nu schiet je het doel van mijn opmerking "iedereen blijft in de woonkamer voorbij". Het doel is dat expres verstoppen moet stoppen. Dat is een treiteren actie willens en wetens ergens gaan zitten wachten verstopt en dat to haar kind gaat zoeken keer op keer. Dat is iets heel anders dan dat kinderen gewoon in de keuken of tuin een andere activiteit doen. Zonder daarbij expres te zitten wachten en to kind zoeken. Er is een groot verschil.
Dan zeg je tegen de kinderen ipv iedereen blijft in de woonkamer, we gaan geen verstoppertje spelen. Waar gaan jullie zitten? In de keuken? Oke. Ook duidelijk. Ontmantel waar je kan dit soort flauwe acties.
Dat het verstoppen vervelend is, dat snap ik. Mijn punt was: dat los je niet op met rigide regels of het steeds afspreken waar kinderen zijn en blijven. Ook in de keuken kunnen er twee gaan smoezen en de derde buitensluiten.
Het lijkt me alleen maar gezond dat kinderen fysiek de gelegenheid hebben om naar buiten te gaan of iets te ondernemen. Daar zitten de volwassenen als het goed is niet de hele tijd met hun snufferd bovenop dus dan moet je inderdaad bespreken hoe je met elkaar omgaat.
Er is voor beide kanten iets te zeggen: enerzijds dwing kinderen niet om te spelen met een kind waar ze geen aansluiting bij hebben. Anderzijds doet iedereen mee bij een familiesamenzijn, ook nichtje X en oom Y.
Wat dan het meest passend is, hangt af van de verdere familiedynamiek en hoe vaak dat bezoek dan is, en of kind zichzelf ook kan en wil vermaken. Ik heb daar niet zo'n uitgesproken mening over.
Als er nog een oom of tante is (anders dan de ouders) die goed met de kinderen overweg kan, kan die misschien ook nog eens het gesprek met nichtjes B en C aangaan. Wat speelt er, waarom willen ze niet meer met nichtje A samenzijn, hoe zouden ze het zelf vinden, wat vinden zij een aardige oplossing voor iedereen? Kan nog wel eens verrassend uitpakken als kinderen zelf oplossingen mogen verzinnen.
