Als iedereen om je heen zwanger wordt...
Even onder mijn 2e anonieme nick.. Wat ik met dit topic wil? Geen idee, even van me afschrijven denk ik. Excuses alvast voor de warrigheid. En natuurlijk alvast heel erg bedankt voor het lezen!
Morgen eindelijk een afspraak bij de gynaecoloog. En ik ben best zenuwachtig en ik weet niet waarom.
September 2020 de knoop doorgehakt: we gaan voor een 2e kindje. We hebben al een peuter van 2 en een half.
Inmiddels zijn we bijna een jaar verder en nog niks. Mijn klok begint te tikken, ik word bijna 36.
En iedereen om me heen wordt zwanger. Vrienden, zusje, collega's, BNers (tsja, het staat op NU.nl, dus je leest het toch steeds weer).
Ik gun het ze allemaal van harte, maar toch een lichte vorm van jaloezie. En een beetje verdrietig. Ik gun het mezelf namelijk net ietsje meer.
Dit gedrag/gevoel ken ik helemaal niet van mezelf.
Lang verhaal:
Oktober 2020 afspraak gemaakt bij de huisarts om mijn spiraaltje te laten verwijderen. De huisarts kreeg de draadjes niet te pakken, dus ik werd verwezen naar de gynaecoloog. Er was een wachtlijst van ruim 3 maanden, dus toen een verwijzing gevraagd naar een verloskundige. Daar kon ik eind december terecht. Zij had er ook moeite mee maar het lukte gelukkig.
Toen ik in april nog niet ongesteld was geworden ging ik naar de huisarts, ik kreeg medicatie om mijn menstruatie op te wekken.
En gelijk een verwijzing naar de gynaecoloog.
Sinds dien heb ik een hele wisselende cyclus. Dit had ik eerder nooit.
En morgen is het dus zo ver: eerste afspraak bij de gynaecoloog.
Begin 2017 heb ik een missed abortion gehad en moest toen curettage omdat er nog restweefsel zat nadat ik de miskraam moest opwekken met medicatie. Kort daarna zwanger en toen ben ik met 34.5 bevallen van ons kindje. We moesten een maand in het ziekenhuis blijven ivm couveuse en UV-lamp. Dus die start was ook al geen roze wolk. Geen verlof gehad voor die tijd, ik zou zelfs nog een paar dagen moeten werken. Mijn ouder was ernstig ziek en lag de eerste maand na de geboorte van mijn kind in het ziekenhuis en moest daarna revalideren.
Het zou fijn zijn als het gewoon zonder gedoe lukte. En een normale kraamtijd zou ook wel fijn zijn.
Bedankt voor het lezen. 
ik ga voor je duimen dat het goed zit.
Met een test van ClearBlue een duidelijke plus!
Er gaat nu zoveel door me heen, ik weet niet hoe ik me moet voelen... Ik durf nog niet echt blij te zijn.
Aankomende week 2 verjaardagen, het valt op als ik geen bier drink.. Gelukkig begint 1 's middags en mag kleuter ook mee, dus kan ik die als excuus gebruiken, maar voor die andere gaat kleuter uit logeren.
Gefeliciteerd enne er zijn medicijnen waarbij je geen alcohol mag he? Kun je ook als excuus gebruiken. Antibiotica bijv
- Metronidazol (antibioticum)
Wanneer u een kuur heeft met metronidazol mag u geen alcohol drinken tot twee dagen na uw kuur. Anders kunt u veel last krijgen van bijwerkingen, zelfs bij een klein beetje alcohol.
Blokje, hoe gaat het nu met je?
Gatekeeper schreef op 14-07-2022 om 10:34:
Blokje, hoe gaat het nu met je?
Gaat wel goed, weinig klachten. Soms een beetje moe.
Maar dat maakt me ook onzeker. Geen misselijkheid, niet extreem moe, etc.
Wel gerommel in mijn buik, alsof ik ongesteld moet worden...
Dinsdag controle bij de gynaecoloog. Daar leef ik echt naar toe.
Ben ook nooit misselijk geweest. Dat “ik moet ongesteld worden”-gevoel herinner ik me nog heel goed. Ik was wel altijd hondsmoe maar ik heb ook vriendinnen die ook in het begin vol energie zaten.
Succes bij de gynaecoloog!
Ik was ook niet misselijk en moe. Met 13 weken voelde ik me wel ineens heel goed. Dus wrs toch wel een beetje last gehad. Ongesteldheidsgevoel heb ik wel ook gehad. Ik had ook al een (vroege) miskraam gehad dus vond het doodeng. Maar de veroorzaker ligt nu lekker in bedje 😀
Heel veel succes dinsdag!
Spannend. Ik ben ook nooit misselijk geweest gelukkig. Die zeurende buik wel dus het hoeft helemaal niets slechts te betekenen.
Dat stelt me wel gerust 
Ik heb dus 2x een miskraam gehad rond de 8 weken, maar weet niet meer zo goed hoe ik me toen voelde. En bij de zwangerschap die wel goed ging weet ik ook niet meer zo goed. Toen was ik ook niet misselijk, maar wel gevoelig voor geurtjes.
Mijn moeder wist pas na 4 maanden dat ze zwanger was van mij, dus die zal ook niet misselijk geweest zijn.
wat spannend Blokje!
ik heb veel miskramen gehad rond 7-8 weken, en elke zwangerschap voelde wel anders. Dan weer super gevoelige borsten, kotsmisselijk zijn, humeurig tot agressief voelen, totaal geen klachten etc.
Volgens hoeven klachten dus niet perse te leiden naar een voldragen zwangerschap
Blokje schreef op 14-07-2022 om 22:10:
Dat stelt me wel gerust
Ik heb dus 2x een miskraam gehad rond de 8 weken, maar weet niet meer zo goed hoe ik me toen voelde. En bij de zwangerschap die wel goed ging weet ik ook niet meer zo goed. Toen was ik ook niet misselijk, maar wel gevoelig voor geurtjes.
Mijn moeder wist pas na 4 maanden dat ze zwanger was van mij, dus die zal ook niet misselijk geweest zijn.
Gefeliciteerd met je positieve tests! Dit is de allerspannendste tijd, omdat je gewoonweg nog niet kunt weten of alles goed gaat daarbinnen! Afwachten op de eerste echo is het enige, en ja dat duurt láng. De ene merkt niks tot die tijd, de ander van alles. Ik duim voor je!
Nog 14 uur wachten..
Ik merk wel dat ik wat meer moe ben overdag, maar dat kan ook door de warmte komen en omdat kleuter nu vakantie heeft en de héle dag aandacht vraagt.
Het liefst zou ik nu al naar bed gaan, maar dan kan ik vanacht niet slapen
gefeliciteerd blokje 
vriendin van mij had ook amper kwaaltjes, ja ze werd niet ongesteld maar ze heeft PCOS dus viel het niet op kwam er pas na 3 maanden achter.
En, ben je al terug van de gynaecoloog??
We hebben een kloppend hartje gezien <3
De gynaecoloog was heel enthousiast en blij, bij ons moet het nog komen.
Over een maand hebben we de termijnecho en aansluitend een gesprek met de verloskundige.
De vorige keren dat ik een miskraam kreeg was het volgens mij ook tussen de 6 en 8 weken...
