6 juli 2015
Dit is deel 1 van ons Dossier Pedofilie. Wat ís pedofilie nu eigenlijk, en hoe gaat de wet daarmee om?
Ongeveer 4% van de jongens ontdekt vóór hun 18e dat ze pedofiele gevoelens hebben. Hoe leren ze daarmee omgaan zodat ze zelf een gezond seksueel leven kunnen leiden, zonder daarbij anderen te schaden? Niemand vraagt zich dat openlijk af. Wij wel, om ongelukken en leed te voorkomen. Vandaar ons Dossier Pedofilie.
Het dossier zal meerdere delen gaan bevatten. Hieronder eerst de nodige achtergrond-informatie, over wat nu eigenlijk pedofilie is en wat niet, en hoe de wet daarmee omgaat. Daarna:
In onze cultuur, en in deze tijd (heel anders dan bij de Oude Grieken bijvoorbeeld), is pedofilie aanleiding tot spontane demonstraties, het oproepen tot gruwelijke straffen, en onverbloemde haat. Maar wat ís pedofilie nu eigenlijk?
In de volksmond wordt vaak al "pedo" geroepen als er gesproken wordt over een relatie met een willekeurige minderjarige. Dat hoeft beslist niet altijd het geval te zijn. Want:
een pedofiel voelt zich aangetrokken tot kinderen die nog geen secundaire geslachtskenmerken hebben, zoals schaamhaar en borstvorming.
Een man of vrouw die zich aangetrokken voelt tot een ontwikkelde 15-jarige, is dus geen pedofiel. (Heeft een puber een dons-snorretje, dan noem je een volwassene die dat aantrekkelijk vindt geen pedofiel maar een efebofiel. Sommige volwassenen die jonge pubermeisjes aantrekkelijk vinden, noemen zichzelf soms ook efebofiel, hoewel dat strikt genomen niet helemaal klopt. Het Griekse woord 'efebe' betekent 'jongeling', oftewel een jonge jongen.)
Maar hoe dan ook: seks hebben met een minderjarige hoeft dus lang niet altijd iets met pedofilie te maken heeft, laat staan dat het altijd zo genoemd kan worden.
En bedenk: gevoelens hebben is iets anders dan die gevoelens ook in praktijk brengen. (Hoewel de bijbehorende terminologie – pedofilie tegenover pedoseksualiteit – soms wat gekunsteld kan zijn.)
De wet beschermt alle kinderen en jongeren. Wanneer een volwassene seks heeft met een kind onder de 16 (die eerder genoemde 15-jarige dus) dan kán dat dus vervolgd worden.
Voor internet-seks is de grens zelfs opgerekt tot 18 jaar. Dat heeft alles te maken met de ontwikkeling van kinderpornografie, die door internet een enorme vlucht heeft genomen.
Om kinderen beter te kunnen beschermen, zijn wetten in verschillende landen op elkaar afgestemd, en is alle seks, beelden van seks, dus ook virtuele seks en online pogingen tot het hebben van seks met minderjarigen (dus iedereen onder 18), strafbaar gemaakt. En dus eventueel te vervolgen.
Dat houdt natuurlijk niet in dat een 19-jarige die een seksuele relatie heeft met een 15-jarige die dat zelf ook wil, vervolgd moet worden. Om dat te voorkomen, houdt het OM (Openbaar Ministerie) wel degelijk rekening met de omstandigheden. Als er geen sprake is van dwang of ander machtsmisbruik, zal het strafrecht niet gauw worden ingezet. Zie ook: Probleemloze sexting wordt niet meer vervolgd.
