Zoon verspilt geld als water
Ik ben een werkende alleenstaande moeder van 2 tieners (dochter 16) en (zoon 19). 7 jaar geleden gescheiden en sindsdien co-ouderschap tot 1,5 jaar geleden vader plotseling kwam te overlijden. Mijn zoon woont sindsdien helemaal thuis, terwijl mijn dochter nog een aantal dagen per maand naar haar stiefmoeder gaat.
Mijn zoon heeft op 4 jarige leeftijd diagnose pdd-nos (autisme) gekregen. Speciaal onderwijs en in 2021 VMBO afgerondt. Hij heeft geprobeerd, mede op mijn aandringen, de opleiding MBO te doen, maar dat zit er niet in, hij was totaal niet gemotiveerd en uiteindelijk is hij daar mee gestopt. Sinds hij 18 is geworden is hij zich steeds meer bewust geworden dat school niks voor hem is en ging hij steeds meer werken, nu al ruim een half jaar voor een vaste werkgever, als verkoper in een telefoonwinkel, waar hij best aardig verdient. Hoewel ik het jammer vindt dat hij die opleiding niet heeft afgemaakt, kan ik mij daar bij neer leggen aangezien hij het op zijn werk goed doet. Ook heeft hij in de laatste jaren een vriendenkring opgebouwd waar hij graag mee uit gaat.
Het probleem waar vooral ik tegen aanloop, is dat hij steeds sneller zijn geld uitgeeft. Ging hij, toen hij net 18 was, nog 1 keer per week uit, dat is nu al 2 x en soms zelfs 3 x per week....Hij vindt het normaal dat er dan honderden euros aan drank uitgegeven wordt in zo n weekend. Daarnaast geeft hij veel geld uit aan snacks tussendoor. Ook is het blijkbaar normaal dat er bij verjaardagen dure cadeaus uitgewisseld worden, zo n 100 euro. Gevolg is dat zijn salaris binnen een dag of 10 op is en hij zelfs een spaarrekening van 9000 Euro binnen enkele maanden op heeft gemaakt.
Hij ziet het zelf nauwelijks als een probleem. Als hij al een keer het inzicht heeft dat hij er wat mee moet doen, komt hij met een paar vage plannen die hij nooit tot stand weet te brengen. Hij leeft een beetje korte termijn (zegt dan zelf ik wil/ kan nu genieten) en heeft nauwelijks oog voor een realistisch perspectief, bijvoorbeeld om een deel van zijn salaris te sparen.
Daarnaast heeft hij ook bijzondere ideeën hoe het leven er zou moeten uitzien. Zoals veel jongens van die leeftijd heeft hij de ijdele illusie dat hij miljonair wordt en in feite is dat hoe hij zich nu al buitenshuis gedraagt. Maar thuis is hij nauwelijks aan te sporen om zijn kamer netjes te houden en klusjes gaan alleen maar op verzoek. Uit eigen beweging gebeurt er niet of nauwelijks iets. Ook op sociaal gebied is hij thuis niet echt de gezelligste, loopt vaak meteen door naar boven en komt alleen even beneden om zijn maaltijd op te eten. Dit leidt natuurlijk regelmatig tot botsingen, aangezien ik aangeef dat het hier geen hotel is.
Hoewel ik al vele gesprekken met hem erover heb gehad, lijk ik nauwelijks tot hem door te dringen. Het is nog een wonder dat hij geen schulden heeft voor zover ik kan nagaan.
Ik ontvang nu 100 euro kostgeld hoewel dat op zich niet echt het probleem is, maar wellicht te weinig. Op zijn 21e ontvangt hij echter een groot bedrag vanwege de erfenis. Ik vrees echt dat dat er dan binnen de kortste keren door heen is. Ondanks mijn aangedragen ideeën over een huis aankopen, slaat hij dat allemaal in de wind. Hij zegt voor zijn 21e op zichzelf te willen wonen, maar maakt ondertussen geen enkele aanstalten om bv. een kamer te zoeken. Ergens denk ik dat het wel goed zou zijn als hij op zichzelf woont, omdat hij dan misschien tot inzichten komt.
Ik ben echt ten einde raad, naar mij luistert hij niet of nauwelijks.
Wie heeft goede raad ?
Deze leefstijl en uitgavenpatroon klinken erg ongezond en niet realistisch. Ik heb zelf ASS maar ik kan en kon altijd al heel goed met geld omgaan. Een financiële administratie heb ik niet, maar ik houd structureel geld over elke maand. Ik heb en had ook weinig nodig en ging niet echt vaak op stap.
Ik heb eigenlijk toen ik ging werken moeten leren om geld uit te geven.
Toen ik ging werken en nog thuis woonde betaalde ik kostgeld. Mijn ouders spaarden dat voor mij. Dat deden ze zodat ik leerde dat het leven geld kostte. Als je went aan het gegeven dat je inkomen volledig verbrast kan worden aan feesten en leuke dingen, is het lastig om in een situatie van op jezelf wonen met vaste lasten dat te ontwennen.
Ik heb zelf ASS maar op dit gebied kan ik weinig toevoegen omdat ik deze problemen nooit heb gehad. Ik vind ook dat mijn ouders ons financieel goed hebben opgevoed. Vooral ook door voorleven en aangeven dat je bepaalde dingen niet normaal vindt. Mijn vader kan nogal dwingend zijn, maar in dit geval zou ik hem dat toewensen eerlijk gezegd. Ik zou ook proberen om die erfenis veilig te stellen. Zakgeld is leergeld. Een erfenis niet meer. Dat gaat om serieuze bedragen waarvan het meer dan 'jammer' is als die verbrast worden aan onzinnige luxe.
Zijn wereldbeeld en toekomstperspectief zijn niet realistisch. Dat kan door zijn ASS komen, maar het lijkt me toch zaak dat hij dat gaat leren. Je kunt heel veel willen en dromen, de realiteit is anders.
Verder schrijf je dat dit gedrag is begonnen sinds het overlijden van zijn vader. Is het dan niet een soort ongezonde rouw? Dat hij het daar moeilijk mee heeft en dat verdooft met veel drank, dure spullen, en een schijt aan alles mentaliteit? Praten over gevoelens, emotieregulatie en ASS zijn doorgaans geen hele goedwerkende combinatie.
Het verdriet is begrijpelijk. Zijn gedrag is echter geen oplossing maar een probleem erbij. Het is geen schande om daar hulp bij te vragen.
watertoren schreef op 28-01-2023 om 19:14:
[..]
Ik denk niet dat ik een gebrek heb aan inlevingsvermogen. Ik heb in mijn reactie ook gezegd dat ik als je anders niet rond kan komen ik een bijdrage van kinderen wel normaal vind en ik besef ook dat het bij sommige mensen niet anders kan. Ik vind wel dat als je het niet nodig hebt en makkelijk rond kan komen dat je dat niet van je kind gaat vragen. Ik wilde het allerbeste voor zijn toekomst en dat heb ik ook gedaan.
Het allerbeste is niet, niet leren omgaan met geld, al je salaris uitgeven en wonen in hotel mama.
ik las ergens dat zijn geld na 10 dagen op is. Waar leeft hij de rest van de maand van?
Betaal jij nog iets voor hem?
Vervelend allemaal. Veel oplossingen (dokter, coaches, bewind etc) zullen ook lastiger zijn geworden nu je zoon 18 is geworden.
Wel/geen kostgeld zou ik laten afhangen
van de manier waarop mijn kind als puber met geld omgaat en aan mijn eigen financiële situatie. Als de ruimte er is en ik heb niet het gevoel heb dat mijn kind iets hoeft te leren op dat gebied dan zou ik geen kostgeld vragen en andersom wel.
Hoe zit het met zijn iq ?
En wat eerder geopperd is zoek hulp .
Sterkte
Leene schreef op 28-01-2023 om 23:59:
[..]
Maar ja..dat is na wat je onder het allerbeste verstaat.
Als dat allerbeste alleen maar gaat over materialistische dingen zou dat voor mij niet het allerbeste zijn. Het gaat er ook om dat je met geld kan omgaan, niet alles opmaakt aan luxe, soberheid is ook een deugd.
Maar ik denk dat wij erg verschillen.
Inderdaad!! Helemaal mee eens.
Klikt leuk hoor Watertoren, geen kostgeld hoeven betalen zodat je kind als hij bijna 30 is een eigen huis kan kopen. Maar dan leer je dus niet om rekeningen te betalen en dat leven zelf ook geld kost etc. En zo lang thuis wonen om dan een huis te kopen is echt niet het allerbeste.
Leene schreef op 28-01-2023 om 20:35:
Ik ben het eens met de meesten. Kostgeld verhogen, sparen voor zoon, ambulante hulpverlening, autisme coach of iets van dien aard inschakelen.
Maar wat kan TO nu doen als hij dit allemaal weigert. Hij is 19 en zolang hij thuis woont en niet dakloos wordt... kun je hem dan dwingen? Daar ben ik oprecht benieuwd naar.
Dwingen naar een coach te gaan is lastig als hij dat niet wil. Wij hebben bij onze zoon met autisme/ PDD-NOS wel zijn financien beheerd tot zijn 21e, dit ook via de officiele wegen geregeld. Dit was ook nodig omdat hij ondanks zijn intelligentie, veel moeite had met plannen / niet vooruit kon denken, leefde erg bij de dag. Nnu regelt hij het zelf en gaat het goed. Maar bij hem speelde ook een late puberteit mee, hij was 18 toen hij ging werken maar sociaal emotioneel eerder 15/16 jaar.
Gingergirl, wat bedoel je met dat je via officiële wegen geregeld hebt dat jullie het geld van je zoon bleven beheren? Is er een bewind ingesteld of ging het op basis van afspraken? Ik denk dat TO daar misschien wel in geïnteresseerd is.
Het regelen van een bewind is vziw relatief eenvoudig, voor een juridische procedure. Een advocaat is niet nodig. Ik zou dat zeker overwegen als ik TO was.
Temet schreef op 29-01-2023 om 09:22:
Gingergirl, wat bedoel je met dat je via officiële wegen geregeld hebt dat jullie het geld van je zoon bleven beheren? Is er een bewind ingesteld of ging het op basis van afspraken? Ik denk dat TO daar misschien wel in geïnteresseerd is.
Het regelen van een bewind is vziw relatief eenvoudig, voor een juridische procedure. Een advocaat is niet nodig. Ik zou dat zeker overwegen als ik TO was.
Moet zoon daar wel akkoord mee gaan, lijkt me?
Montblanc schreef op 29-01-2023 om 07:43:
ik las ergens dat zijn geld na 10 dagen op is.
Dit kan toch alleen wanneer er verslaving of gok problematiek is?
rebmaaviv schreef op 29-01-2023 om 10:03:
[..]
Dit kan toch alleen wanneer er verslaving of gok problematiek is?
Neehoor. Als je niet met geld kunt omgaan, geen inzicht hebt in de waarde en graag aardig gevonden wil worden kun je wekelijks honderden euros uitgeven aan uitgaan, bijvoorbeeld door rondjes te geven. Waardoor iedereen daar bevriend met hem wil zijn, want gratis rondjes. Waarbij die jongen misschien niet het verschil ziet tussen echte vrienden en mensen die alleen wat van hem willen.
Combineer dat met een dure smaak, maar geen super hoog salaris en je geld vliegt er doorheen zonder dat hij het besef heeft dat het gebeurd.
Daarmee zeg ik niet dat al bovenstaande op gaat voor die knul, want ik ken hem niet, maar op basis van de posts van TO vind ik het niet onwaarschijnlijk als het zo gaat.
watertoren schreef op 28-01-2023 om 19:27:
[..]
Laat me duidelijk zijn. Ik vind het belachelijk als mensen geld vragen aan hun kinderen als ze het zelf niet nodig hebben. Zo was het bij ons.
Destijds heb ik zelf aangeboden om kostgeld te gaan betalen. Ik had een fulltime baan en woonde thuis. Het was mijn eer te na om niets bij te dragen aan het huishouden. Mijn vader had een prima inkomen, dus er was geen geldnood.
Maar ik vond het belachelijk dat ik lekker profiterend thuis zou wonen en helemaal niets zou bijdragen. Ik had een baan, het zorgen voor mij vanuit mijn ouders was afgelopen.
En ja, mijn ouders vonden het niet nodig, maar hebben het wel geaccepteerd.
Gingergirl schreef op 29-01-2023 om 09:07:
[..]
Inderdaad!! Helemaal mee eens.
Klikt leuk hoor Watertoren, geen kostgeld hoeven betalen zodat je kind als hij bijna 30 is een eigen huis kan kopen. Maar dan leer je dus niet om rekeningen te betalen en dat leven zelf ook geld kost etc. En zo lang thuis wonen om dan een huis te kopen is echt niet het allerbeste.
Hij is intelligent genoeg en kan goed met geld om gaan. Hij heeft het heel goed voor elkaar en daar ben ik trots op. Mooi huis, goede baan, geen geldzorgen en een leuk gelukkig leven. Dat is toch wat je wil voor je kind.
Auditor schreef op 29-01-2023 om 10:50:
[..]
Destijds heb ik zelf aangeboden om kostgeld te gaan betalen. Ik had een fulltime baan en woonde thuis. Het was mijn eer te na om niets bij te dragen aan het huishouden. Mijn vader had een prima inkomen, dus er was geen geldnood.
Maar ik vond het belachelijk dat ik lekker profiterend thuis zou wonen en helemaal niets zou bijdragen. Ik had een baan, het zorgen voor mij vanuit mijn ouders was afgelopen.
En ja, mijn ouders vonden het niet nodig, maar hebben het wel geaccepteerd.
Ik wilde dat echt niet. Ik heb hem zelfs geld gegeven omdat ik liever met de warme hand geef dan met de koude.
Dat is allemaal leuk en aardig als je kind goed met geld kan omgaan en het gebruikt wordt voor een huis, inboedel etc.
Als je kind na tien dagen door zijn salaris heen is help je hem niet door dit gedrag te faciliteren en te financieren. Verre van zelfs.
Als je gewend ben heel je salaris te verbrassen aan uitgaan, luxe spullen etc dan is het enorm wennen als je van datzelfde salaris opeens ook huur/hypotheek, gwl, verzekeringen, boodschappen etc moet betalen. Kostgeld kan helpen bij dat leerproces.
