Elisa Gemani
23-10-2012 om 18:06
Update medicatie adhd
Zoon van ruim 11 met ADHD slikt dus al sinds ruim drie jaar Concerta; eerst 19mg en sinds ruim twee jaar 27mg. Het werkt heel goed, echter het grootste nadeel is een enorm gebrek aan eetlust. Zodanig dat hij overdag niets eet (wel een uitgebreid ontbijt) en 's avonds laat (als het is uitgewerkt), op zondag en in de vakanties, als hij geen medicatie hoeft te nemen, hij alles eet wat los en vast zit. Hij is dan echt als een bodemloze put Zo is hij afgelopen zomervakantie in 8 weken tijd ruim 5 kilo aangekomen(!) en ook behoorlijk gegroeid. Hij is nu 1.40 en 32 kg. Omdat dat gebrek aan eetlust heel vervelend is en hij toch ook de medicatie heel hard nodig heeft, zijn we vandaag bij de kinderpsychiater geweest om eea te bespreken.
Na een uitgebreid gesprek, meting van de bloeddruk en lengte/gewicht stelde hij twee opties voor: de eerste was Dexamfetamine proberen, wat 6 uur werkt; de tweede was Medikinet of Equasym CR proberen. Uiteindelijk is het Medikinet CR 10mg geworden, wat 8 uur werkt. Een week 10mg (een tablet) 's ochtends, de tweede week 20mg. Iedere dag moeten we even opschrijven wat het doet, welke mogelijke bijwerkingen het heeft en wat de invloed is op de eetlust. Over drie weken evalueren we alles.
We zijn heel benieuwd en hopen echt dat we nu een medicatievorm ontdekken met wel de positieve werking op de ADHD maar zonder of met slechts minimale negatieve invloed op de eetlust. Heeft iemand van jullie ervaring met Medikinet of Equasym? Of met Dexamfetamine? Welke dosering? Gedachten hierover?
Onno
02-12-2012 om 22:33
Waar het mij om gaat
Op dit forum is men er zich totaal niet van bewust dat de CEASE-therapie 80% van al deze kinderen kan genezen. Natuurlijk komt dit ooit in het nieuws maar dat is vaak een langdurig proces, bedenk wel dat er enorme belangen in het spel zijn. Desondanks zijn de meeste van dit soort kinderen absoluut te genezen, ik zie dat in mijn praktijk en al mijn collega's ook. Vroeg of laat wordt het wel bekender. ik denk dat als men goed zoekt er al heel veel over te vinden is.
anna van noniemen
02-12-2012 om 22:48
Waar het mij om gaat
is dat jij nu eens leert dat ADHD en ASS niet te genezen is!! En wellicht dat er wel verbetering zal optreden bij een aantal van deze kinderen, genezen zal het nooit. En ik kan niet begrijpen, dat de media, de anti-medicatie media, niet enorm deze therapie promoot als hij dan zo geweldig en fantastisch werkt.... Ze weten niet hoe snel ze een artikel moeten plaatsen als er wat negatiefs over methylfenidaat gevonden is (zelfs als het oud nieuws is wat al lang weer achterhaald is) dan zou je toch denken dat de kranten wekelijks vol stonden!!
Elisa Gemani
02-12-2012 om 22:54
Nogmaals onzin
Oh hemel wat een geweldige onzin zeg. Ik ken een aantal (goede) homeopathisch artsen en homeopaten en geeneen zal beweren dat je ADHD en ASS kan genezen. En allemaal staan ze zeer sceptisch tegenover alterneuttherapieen als CEASE, Pelsserdieet en meer van dat soort gedoe waarvan in het gros van de gevallen de ouders armer worden, de behandelaars rijker en de kinderen de dupe...
Relithe
03-12-2012 om 11:09
Cease
Ik heb net even snel iets gelezen hierover en ik moet zeggen dat het me best aansprak hoewel ik niet denk dat echt autisme te genezen is maar hOe vaak worden er verkeerde diagnoses gesteld? Ik zeg niet dat dat met jullie kinderen zo is maar bij die van mij is het maar snel snel gegaan, wij hadden binnen een mum van tijd diagnoses voor onze drie kinderen.. Dat gaf me toen al te denken.
Ik ben er ook van overtuigd dat veel kan komen door ons voedingspatroon en andere gifstoffen die we ongemerkt binnen krijgen. Ook ben ik overtuigd van het negatieve effect van vaccinaties in de baby leeftijd. Mijn oudste zoon is er destijds echt doodziek van geweest, zo dat ik dacht dat hij aan het doodgaan was!
Nogmaals, ik spreek alleen voor mezelf en vanuit mijn eigen ervaringen, ik wil niemand kwetsen want ik weet hoe moeilijk het is om de beslissing te nemen om je kind medicatie te geven en soms kun je ook niet anders denk.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Evanlyn
03-12-2012 om 13:22
Ach,
Alles wat betekent dat je je intensief met je kind bezig houdt, ASS/ADHD of niet, zal "verbetering" doen optreden. Helaas is dat tijdelijk en houdt het op zodra de extra aandacht wegvalt.
Elisa Gemani
03-12-2012 om 13:45
Alternatief
Ja, verkeerde diagnoses worden gesteld. Dat is jammer maar begrijpelijk aangezien iedereen anders is, iedere stoornis zich anders manifesteert en er heel veel overlappende symptomen zijn tussen de verschillende stoornissen.
Veel stoornissen zijn (deels) erfelijk; als je een kind hebt met zeg ADHD, zal een diagnose bij je andere kind voor de hand liggender en vaak makkelijker zijn. Je hebt dan zowel als psychiater en als ouder een ijkpunt.
Sorry, ik geloof absoluut niet in negatieve effecten van vaccinaties; laten we dankbaar zijn dat we de mogelijkheid hebben om onze kinderen te beschermen tegen levensgevaarlijke ziektes. Het belang van voeding is ook zwaar overschat. Een afwijking in de hersenfunctie kan niet met aangepaste voeding worden verholpen. Een kind kan wel beter reageren op bepaalde voeding of door het weglaten van bepaalde voedingsstoffen maar dan heeft hij een voedselintolerantie of -allergie; met ADHD of autisme heeft dat weinig te maken. Dit is allemaal grondig wetenschappelijk onderzocht en bewezen. En ja, ik sta best open voor meer alternatieve behandelingen maar sommige zaken zijn echt onzin.
Pirata
03-12-2012 om 20:46
En nu onno
Goh, wat een milde reactie van jou, Onno. Nu graag nog eentje mét inhoud, dan zijn we helemaal blij.
Zelf ben ik overigens van mening dat er veel te weinig wordt onderzocht bij kinderen met mogelijke ASS of ADHD, waarom wordt er geen fysiek onderzoek gedaan? Stofwisselingsonderzoek, bloedonderzoek, MRI-scans? Er wordt alleen beoordeeld op zichtbaar gedrag, ik vind dat een grote tekortkoming. Niet alleen bij de diagnostisering, maar zo worden ook gegevens die belangrijke statistische conclusies zouden kunnen geven volledig genegeerd. Misschien heeft 50% van de ASS-ers in Nederland wel tekort aan voedingsstof X, of een merkwaardig overschot aan mineraal Z in de ontlasting. Of de hersencel linksonder 3 cm vanuit het midden doet het niet. Hebben ze bij mijn kind allemaal niet onderzocht.
anna van noniemen
03-12-2012 om 21:00
Ik geloof niet in de verhalen over inentingen
ik kan zo de familie-tree terugkijken om te zien waar de ADHD en ASS hier vandaan komt, en aangezien er in die tijd nog geen inentingen bestonden....ONZIN dus!!
Sjansje
03-12-2012 om 21:06
Onderzoek
Ik ben het met je eens, er wordt inderdaad te weinig fysiek onderzoek gedaan.
Daarom ben ik ook terughoudend wat betreft beweren dat voeding, vaccinaties en dergelijke geen trigger kunnen zijn.
Het zou kunnen, ik weet het niet.
We hebben voor onze dochter in het verleden een paar keer de alternatieve weg bewandeld. En de klachten die ze had verbeterden. Kwam dat door de alternatieve behandeling? Weet ik niet, op dat moment voelde het als de juiste keuze omdat we binnen de reguliere geneeskunde geen stap verder kwamen. Maar wie weet was het ook wel zonder alternatief gedoe over gegaan. Maar we deden in elk geval iets, en dat voelde goed.
Ik vind het jammer dat er op dit forum zo'n sterke scheiding lijkt te zijn tussen regulier en alternatief. Het kan ook goed naast elkaar bestaan, elkaar aanvullen.
Als iets niet bewezen is wil het niet direct betekenen dat het niet werkt of niet zo is.
De oorzaak van autisme is ook nooit bewezen, en het is er wel degelijk, toch?
anna van noniemen
03-12-2012 om 21:33
Sjansje
maar voor er vaccinaties bestonden bestonden er ook al mensen met ADHD of ASS. Nee, toen heette dat natuurlijk nog niet zo, dat was Pietje Bell, of Dik Trom. Of het was dat vervelende klerejong dat nooit luisterde.
Ik ben er dus van overtuigd dat ADHD en ASS al veel langer bestaat, maar pas later het naampje heeft gekregen.
Alcedo atthis
03-12-2012 om 21:40
Inderdaad
Inderdaad, we weten nog maar weinig over de oorzaak. En ik ben dan ook steeds weer verbaasd als ik sommigen hier zo stellig hoor beweren dat ADHD of autisme niet te genezen is, dat voeding geen rol kán spelen of wat dan ook maar. Hoezo is er iets te zien in de hersenen van mijn ADHD-zoon? Daar heeft nog nooit iemand naar gekeken, er is geen arts die dat doet.
Ik vind het ook jammer dat mensen zoals Pelsser hier door sommigen keihard worden weggezet als kwakzalver. Onderzoeken die aantonen dat er genetisch iets kan spelen of dat er in hersenen iets zichtbaar is, worden hier altijd met luid gejuich ontvangen ("zie je wel!"). Onderzoekers die kijken of voeding een rol kan spelen, lijken op voorhand verdacht en worden beticht van geldbelustheid. Wat is dat toch?
Ik bedoel: de reguliere geneeskunde heeft in de afgelopen tientallen jaren geen (nieuwe) antwoorden kunnen vinden. Veel onderzoek, maar wat zijn we daar als ouders nu feitelijk mee opgeschoten? De DMS staat continu ter discussie binnen de psychiatrie, de beschikbare medicatie werkt maar bij een deel van de mensen. Naast de beschikbare medicatie zijn onze kinderen toch vooral afhankelijke drama-, psycho-, cognitieve- of wat voor therapieën dan ook maar. Die vaak maar ten dele (of helemaal niet) worden vergoed, omdat het 'niet regulier genoeg' is.
Ik merk dat ik niet meer zoveel heb met het hier nogal eens genoemde "het is wetenschappelijk niet bewezen, dus het werkt niet!". Weet je, het boeit mij eigenlijk helemaal niet meer of iets wel of niet wetenschappelijk is aangetoond. Ik heb maar één belang, en dat is dat het voor mijn kind werkt. Als kind baat heeft bij een suikervrij dieet, of zalm, of lecitinekorrels, homeopatische druppeltjes: helemaal top! Mijn inmiddels volwassen buurmeisje met ADD merkt een wereld van verschil dankzij haar homeopatische korreltjes. Ze kan zich eindelijk langer dan een paar minuten concetreren op haar studieboeken. De zoon van een kennis weet dankzij het Pellserdieet welke voedingsstoffen enorme triggers bij hem zijn. Hij slikt geen medicijnen meer, heeft ze echt niet meer nodig. Onzin? Welnee.
Anna, dat een en ander erfelijk is, zegt nog niets over de oorzaak, laat staan dat het betekent dat er niets aan te doen zou kunnen zijn. Er zijn nog zoveel ziekten of stoornissen warvoor geen medicijn of behandeling is gevonden, dat betekent niet dat het er ook nooit zal komen.
Sjansje
03-12-2012 om 21:40
Anna van noniemen
Natuurlijk bestaan ADHD en ASS al sinds mensenheugenis. Ik ben er ook van overtuigd dat het aangeboren/erfelijk is. Wat ik bedoelde te zeggen is dat ik niet kan uitsluiten dat bepaalde voedingsmiddelen of vaccinaties het wel kunnen triggeren of versterken.
Alcedo atthis
03-12-2012 om 21:43
Anna
"Ik ben er dus van overtuigd dat ADHD en ASS al veel langer bestaat, maar pas later het naampje heeft gekregen."
Dat staat ook niet ter discussie. Maar jij weet ook dat een diagnose op basis van gedrag wordt gegeven, en dat er onderling enorm veel verschil kan zijn. Het is een afspraak of we het ABC of XYZ noemen, en die afspraak wijzigt nogal eens. Het ligt dus voor de hand dat er niet één oorzaak is, maar verschillende oorzaken.
Elisa Gemani
03-12-2012 om 21:43
Onderzoek
Uit onderzoek op volwassenen is gebleken dat de hersenen van mensen met dit soort stoornissen gewoon anders zijn en anders werken. Bij kinderen zal dit dus niet anders zijn maar men is er huiverig voor om belastende onderzoeken bij kinderen te doen. Ik zie het net als bij andere (deels) genetische afwijkingen, stoornissen en ziekten. Een foutje in het DNA of zoiets. En natuurlijk bestaan deze stoornissen al veel en veel langer; tientallen, honderden jaren, zo niet langer. Alleen werd men toen als gek of uitzonderlijk beschouwd. Het zou niet verbazingwekkend zijn als mensen als Mozart, Napoleon, en noem maar een hele rij uit het verleden iets als ADHD, ASS, OCD, PDD-NOS oid hadden.
anna van noniemen
03-12-2012 om 21:58
Hoe kan het dan
dat in tijden dat vaccinaties nog niet bestonden wel gedragingen als in ADHD en ASS beschreven stonden? Waar werden ze dan door getriggerd?
Natuurlijk zou ik ook heel graag willen weten hoe of wat, maar vooralsnog zie ik het inderdaad ook als een foutje in het DNA....
Pirata
03-12-2012 om 22:04
Ja, en...
Ja, en wat zorgt ervoor dat die hersenen zich anders ontwikkelen? Het kan wel een stofwisselingsfoutje zijn of inderdaad iets in het DNA. Ervan uit gaan dat er bij iemand met een gedragsstoornis dús iets in de hersenen niet goed werkt en dat dat wáárschijnlijk door iets in het DNA komt, vind ik nou niet echt een verhelderende diagnose. Ga dat dan eerst eens aantonen, dokters!
Ik houd helemaal niet van alternatief, in de betekenis van wazige verhalen en watertjes die een afdruk hebben van iets dat er ooit heeft naast gelegen, maar ik ben bepaald niet overtuigd dat andere aanpakken dan de gebruikelijke (met medicatie en gedragstherapie) niet werkzaam zijn. Niet voor niets houd ik regelmatig een speurtocht op internet naar andere middelen, waar onze psychiater nooit mee op de proppen zal komen omdat het niet in zijn behandelprotocollen staat. Zo zit onze zoon inderdaad aan de lecithine, en ja, dat werkt, of wij denken dat het werkt. In elk geval doet het iéts.
Elisa Gemani
03-12-2012 om 22:06
Oorzaken
Ik heb me de afgelopen 5 jaar behoorlijk verdiept in (de mogelijke oorzaken van) ADHD, ASS etc. en er is natuurlijk niet mogelijk sprake van maar een oorzaak; maar van een combinatie van factoren. Zo schijnt stress tijdens de zwangerschap de ontwikkeling van met name de hersenen van een ongeboren foetus nadelig te kunnen beinvloeden. Voeg daar dan een genetisch bepaalde component bij (vader van zoon heeft ADD, mijn zus heeft ADD, oma vertoont trekjes van ADHD en OCD) en tja, dat zoonlief ADHD en OCD heeft verbaast mij dan niks...
Elisa Gemani
03-12-2012 om 22:11
Petra
Probleem is dat dit soort onderzoeken peperduur en tijdrovend zijn. Plus dat wij nog maar een heel klein beetje begrijpen van de werking van de hersenen. En ook al zijn we een stuk verder met DNA-onderzoek dan zeg 10 jaar geleden, ook op dat gebied weten we eigenlijk nog maar weinig. Dus er zal eerst veel geld moeten komen en vervogens meer kennis. Maar ik ben ervan overtuigd dat men over een heleboel jaren wel achter de oorza(a)k(en) komt en wellicht hopelijk ooit een echt goede remedie. Maar dat is voor nu science-fiction...
Pirata
03-12-2012 om 22:18
Duur
Ja, ik weet dat die onderzoeken duur zijn. Toch vraag ik me serieus af of deze vorm van diagnostiek recht doet aan de patiënten. En ik vraag me af of al die duren onderzoeken (die nu dus niet gedaan worden) uiteindelijk toch niet goedkoper kunnen uitpakken voor de patient én de maatschappij. Koffiedik kijken, dat weet ik.
Als ze nu eens bij alle ASS- en ADHD-diagnoses een uitgebreide bloedtest zouden doen, dit voor breed wetenschappelijk onderzoek. Maar zelfs zoiets gebeurt niet.
Pirata
03-12-2012 om 22:30
Lekker onduidelijk
"Deze vorm van diagnostiek" = de huidige vorm, op basis van gedragskenmerken.
Alcedo atthis
03-12-2012 om 23:33
Anna en elisa
"Uit onderzoek op volwassenen is gebleken dat de hersenen van mensen met dit soort stoornissen gewoon anders zijn en anders werken."
Je moet dit wel relativeren. Uit onderzoek komt niet dat ALLE mensen met een stoornis anders werkende hersenen hebben dan ALLE mensen zonder een stoornis. 'Wetenschappelijk bewezen' betekent dat er een significant verschil is aangetoond. Het lastige van wetenschap is dat het wel iets zegt over het macroniveau, maar niets over een individu. Zo is wetenschappelijk bewezen dat Ritalin werkt, maar toch zijn er ook veel mensen die hier geen baat bij hebben. En daarnaast speelt natuurlijk dat de wijze van diagnostisering. Een breed scala aan gedragingen leiden tot bepaalde etiketten. Het zou wel erg toevallig zijn als precies bij die ene clustering (zeg maar: afspraak) ook één fysieke oorzaak uit de bus komt.
"Natuurlijk zou ik ook heel graag willen weten hoe of wat, maar vooralsnog zie ik het inderdaad ook als een foutje in het DNA...."
Dat DNA meespeelt, is aangetoond. Maar ook hierbij speelt dat er geen 100% score is binnen zo'n onderzoeksgroep. Verre van dat zelf. Het zegt dus niets over jouw of mijn kind.
Neem bijvoorbeeld borstkanker. Inmiddels is duidelijk dat in sommige families sprake is van een defect gen. In die families is de kans op ziek worden enorm hoog. Maar sommigen worden niet ziek. En er worden ook vrouwen ziek die wel een goed gen hebben. Borstvoeding blijkt ook mee te spelen. En roken. En alcohol. En gezonde voeding.
Natuurlijk is een stoornis niet vergelijkbaar met borstkanker, maar het laat wel zien hoeveel factoren kunnen meespelen in het wel of niet ontwikkelen van een ziekte (of stoornis).
anna van noniemen
03-12-2012 om 23:42
Dat ontken ik ook niet
maar nogmaals, als ik de geschiedenis van mijn familie en mans familie bekijk, dan is er toch duidelijk sprake van erfelijk belast en of dat dan nog extra getriggerd is onderweg, tja, dat kan...Het zou prettig zijn als men daar ooit achter komt, maar is het tij nog te keren dan?
Alcedo atthis
04-12-2012 om 00:04
Anna
"dan is er toch duidelijk sprake van erfelijk belast en of dat dan nog extra getriggerd is onderweg, tja, dat kan"
Maar stel nu eens Anna, dat alle ASS'ers/ADHD'ers in jouw familie worden getriggerd door graanproducten of fruit, ik noem maar eens wat. Of door gras, of boomblaadjes, of melk of wat dan ook maar. Het feit dat er sprake is van erfelijkheid (hier ook trouwens) is geen bewijs dat er dus niets anders kan meespelen, laat staan dat er nooit iets aan te doen al zijn. En al helemaal niet dat andere zaken (vaccinaties) 'onzin' zijn, zoals jij stelt. Hoe kun je daar zo stellig in zijn? Dat er nog geen duidelijke verbanden zijn aangetoond, betekent niet dat het er niet is. We moeten gewoon erkennen dat er nog veel onbekend is.
En erfelijk of niet: ik hoop écht dat er meer behandelmogelijkheden komen voor mensen met een stoornis. En ik neem aan dat dat voor alle ouders hier geldt. We zitten niet in deze rubriek omdat het allemaal zo makkelijk en eenvoudig is met/voor onze kids. Dus ja, graag meer onderzoek! Ik weet dat ze hier op het forum wordt afgeserveerd, maar respect voor iemand als Pelsser, die het lef heeft om het ook in een heel andere hoek te zoeken. Dat zouden meer artsen en onderzoekers mogen doen. Ik zou het toejuichen! Wanmt zeg nou eerlijk: de medische wereld heeft onze kinderen nauwelijks iets te bieden.
anna van noniemen
04-12-2012 om 00:08
Mmmm pelsser
daar heb ik dan wel weer moeite mee....maar goed. Beetje in de hoek Onno, roepen dat je de oplossing hebt, maar wel angstvallig geheim houden , tenzij je flink dokt. Hou ik niet van....
Waarom ik denk dat het niks met vaccinatie te maken heeft, omdat er, zoals gezegd, al beschrijvingen van deze gedragingen waren ver voor er gevaccineerd werd... Er lijken dan dus kennelijk andere oorzaken te zijn, als je er van uit gaat dat de erfelijkheid perse getriggerd moet zijn.
Relithe
04-12-2012 om 10:40
Misschien
Is het ook wel zo dat onze kinderen juist doordat ze Ass hebben heftig reageren op vaccinaties, daar zit ook wel wat in.. Aan de andere kant, zijn er nu gewoon niet veel en veel meer kinderen met een diagnose dan vroeger? Vroeger was er misschien eenPietje Bell in het dorp maar nu zijn het er wel twintig.. Hoe komt dat dan?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Onno
04-12-2012 om 10:48
Borstkanker en zo.
Neem bijvoorbeeld borstkanker. Inmiddels is duidelijk dat in sommige families sprake is van een defect gen. In die families is de kans op ziek worden enorm hoog. Maar sommigen worden niet ziek. En er worden ook vrouwen ziek die wel een goed gen hebben. Borstvoeding blijkt ook mee te spelen. En roken. En alcohol. En gezonde voeding.
De allergrootste oorzaak van borstkanker is het pil gebruik.
Autisme is een stapelingsziekte. De grootste oorzaak zijn de neurotoxines in de vaccins maar er zijn nog tal van andere oorzaken. Medicijngebruik in de zwangerschap, medicijngebruik tijdens de bevalling zelfs reisvaccinaties vlak voor de bevruchting. Natuurlijk is er nog veel meer maar dat moet een deskundige uitzoeken. Ik ken alle therapiëen die er op de markt zijn maar de CEASE is de meest effectieve.
En ergens las ik een hele goede opmerking, de reguliere geneeskunde heeft deze kinderen gewoon niets te bieden. Ook de GGZ niet, die is aleen maar goed in het schrijven van rapporten en onderzoeken en verder wordt je aan je lot overgelaten.
Als ik hier schrijf over autisme kun je daar ook al die labeltjeskinderen onder scharen, want alles valt onder dat grote autistische spectrum.
Karmijn
04-12-2012 om 11:09
Complex
Volgens mij is er een complex aan oorzaken. En ik denk dat het complexer is dan wij en alle wetenschappers samen tot nu toe nog kunnen bedenken.
Ten eerste is de diagnostiek van een stoornis subjectief. Het is een onderlinge afspraak van onze maatschappij, om bepaalde gedragingen/symptomen een stoornis te noemen.
Aan de ene kant omdat het 'de maatschappij' stoort, als mensen zich zo gedragen/die symptomen hebben. Maar aan de andere kant ook omdat het de persoon zelf stoort.
Er worden steeds meer eisen aan kinderen en volwassenen gesteld in onze maatschappij, dus mensen met een stoornis vallen veel eerder uit de boot dan vroeger. Bepaald gedrag 'stoort' dus eerder dan vroeger.
Aan de andere kant heeft het beestje nu een naam, daardoor wordt het ook eerder opgemerkt door de wetenschap. Als het geen naam heeft, kun je het ook niet diagnostiseren.
Ook speelt mee, dat we nu de luxe hebben om goed op onze kinderen en medemensen te letten. Mijn schoonvader verkommerde vroeger zo'n beetje, met zijn adhd. Hij heeft allerlei vaardigheden nooit geleerd, omdat niemand aandacht voor hem had. Zijn ouders waren druk met brood op de plank, kleding voor de kinderen regelen en zorgen dat ze konden wonen. Nu hebben we de luxe dat dit soort dingen vanzelfsprekend zijn en daarom komen we er aan toe om ook aan de kinderen die niet zo meekomen, andere aandacht te geven dan straf en klappen.
De diagnostiek is subjectief, maar dat wil niet zeggen dat het niet echt is. Veel diagnostiek is subjectief. Soms zijn er grensgevallen, maar er zijn ook hele duidelijke gevallen. Het verschil tussen dag en nacht is ook duidelijk, maar toch kan niemand precies definieren, wanneer de nacht nu werkelijk begint.
Ten tweede denk ik dat veel stoornissen een dna component hebben. Die dna afwijking kun je erven van je ouders, maar die kun je ook ontwikkelen. Tijdens het onstaan van je leven, dus tijdens de vroege deling in de baarmoeder bijvoorbeeld. Waarom zulke genen er zijn, hoe ze ontstaan, daar weten ze echt nog niet zoveel van.
Die dna component komt niet altijd tot uiting in een stoornis. Niet iedereen met het 'borstkanker gen' krijgt borstkanker. Niet iedereen met de genetische aanleg voor adhd, zal adhd ontwikkelen. De wetenschap om de factoren te onderzoeken, die een dna afwijking tot uiting laten komen, staat ook nog in de kinderschoenen.
Ten derde denk ik dat er ook nog een neurologische component is, die wordt beinvloedt door enerzijds het dna, en anderzijds invloeden in de omgeving. Alcohol misbruik van een moeder in de baarmoeder is daar een voorbeeld van.
Nou ja, snappen jullie mijn huis-tuin-en-keuken beschouwing. Omdat ik zie hoe complex het allemaal is, geloof ik niet in wonderbaarlijke genezingen, zoals Pelsser belooft. Dat komt doordat ik zie hoe diep die adhd verweven is in onze zoon, maar ook in mijn schoonfamilie. Ik kan niet geloven dat die mooie, creatieve, emotionele, impulsieve, karakters allemaal 'rustig en mainstream' zouden kunnen worden door een dieet. Gaat er niet in bij mij. Zou ik ook nooit willen. Ik zou geloof ik niet eens willen dat onze zoon rustig en mainstream werd. Want hoeveel last hij ook heeft van zijn stoornis, hij is een prima mens een prachtig mens. Ik geloof niet in een wereld van allemaal vierkantjes die precies het zelfde doen. Ik houd wel van een beetje vuurwerk op zijn tijd.
Dus, wat doen we. We blijven pragmatisch. Wat werkt, daar gaan we mee door. Wat niet werkt, daar stoppen we mee en dan verzinnen we wat anders. Positief, kalm, georganiseerd en volhardend. Met adhd.
anna van noniemen
04-12-2012 om 11:28
Heel goed en helder omschreven karmijn
heel duidelijk en ik ben het er mee eens.
Ja, het lijkt of het veel vaker voorkomt. Ik vraag me dat af. Vroeguh kon je gewoon van school gaan en gaan werken. Mijn vader, hele intelligente man, is van elke middelbare school afgeschopt omdat hij niet te handhaven was! (ADHD en ASS zou er zomaar oppassen). Zijn vader nam hem toen maar mee onder de hei-stelling. Daar is hij gebleven met zijn poten in de klei zeg maar en zo opgeklommen, zonder ook maar 1 diploma. Dat kon toen nog. Nu niet meer. Ik denk inderdaad dat de eisen die de maatschappij tegenwoordig stelt veel extra diagnoses opleveren die er vroeger niet zouden zijn. Helemaal mee eens. Maar hoe lossen we dat dan op? Zeg ik dan maar, maatschappij barst maar? Laat ik mijn kinderen gewoon lekker? En dan, wat komt er dan van ze terecht??
En inderdaad. De medicatie werkt. Werkt het niet, dan zoeken we een andere oplossing.
Alcedo atthis
04-12-2012 om 12:12
Anna, over pelsser
"Beetje in de hoek Onno, roepen dat je de oplossing hebt, maar wel angstvallig geheim houden , tenzij je flink dokt."
Nou, ik zie dat toch echt heel anders hoor. De werking van het dieet is zo helder als het maar kan zijn. Je eet een maand alleen maar rijst, peer en kalkoen (zo ongeveer). Bij een deel van de kinderen, nemen daardoor de klachten af of verdwijnen volledig. Is dat bij jou niet het geval, dan weet je dat voeding bij jou geen rol speelt. Verdwijnen de klachten wel, dan weet je dus dat voeding een rol speelt. Maar welk voedingsmiddel. Om daar achter te komen, volgt een jaar van het beetje bij beetje toevoegen van voedingsmiddelen aan je dieet. Uiteraard onder intensieve begeleiding, want dat probeer je niet op eigen houtje uit. En dat je voor die begeleiding moet betalen, vind ik ook logisch. Er zijn trouwens inmiddels zorgverzekeraars die deze begeleiding (deels?) vergoeden.
Ik vind hier persoonlijks niets vaags of alternatiefs aan. Het is ook niet uniek. Kinderen met bijvoorbeeld ernstige darmklachten worden soms ook op een streng dieet gezet, en daarna worden langzaam weer dingen toegevoegd. Net zo lang tot je weet op welk middel je reageert.
Het weglaten van voedingsstoffen zorgt natuurlijk niet bij iedereen voor resultaat, dat weet je na die maand. Maar medicatie werkt óók niet bij iedereen. Maar jeetje zeg, stel dat jouw kind in die maand wél overduidelijk reageert, dat jouw kind wél hoort bij die groep (hoe groot of klein die ook mag zijn) waarbij sprake is van een voedselovergevoeligheid. Echt, wat zou ik daar blij mee zijn! Natuurlijk volgt dan een zwaar jaar waarin je nog steeds zwaar op dieet bent, maar als dat een goed functionerend kind oplevert dat goed in zijn vel zit...