Verkiezingsposter vvd

Posters

Je moet het je niet persoonlijk aantrekken. Die slogan is niet gericht op mensen die niet kunnen werken, maar op klaplopers die niet willen werken of een uitkering krijgen en ondertussen zwart bijklussen. De VVD heeft ook deze verkiezingsposters:
•Niet doorschuiven maar aanpakken
•Meer straf en minder begrip voor criminelen
Vind je die ook fout?

Ik vind het geen vergelijking

Een crimineel is hoe dan ook fout.
Kan je dat ook van iemand die zijn hand ophoudt zeggen? Laten we elkaar geen mietje noemen, iemand die een uitkering heeft, vooral mensen in de bijstand, wordt in de volksmond al snel verweten dat het een uitkeringtrekker is die zijn of haar hand ophoudt. Dat is helaas een triest feit en ook al zou de VVD het niet zo bedoelen, die poster benadrukt dat beeld wel.

Als de VVD had gesproken over het harder aanpakken van uitkeringfrauders had ik er minder moeite mee gehad.
Maar we weten allemaal hoe ontzettend er gegeneraliseerd wordt m.b.t. uitkeringsgerechtigden. Noem maar het begrip "ziektewet" of "bijstandsmoeder" en daar komen de verhalen al over buurmannen die lekker in de tuin boer zitten te drinken terwijl als jij hárd moet werken (daar was enkele maanden geleden hier nog een topic over). Of over flatscreens (wie zegt dat die er niet stond vóór ze werkloos werden of in de bijstand kwamen?). Of over alleenstaande moeders die totaal geen initiatief tonen.

Ik merk dat ik het me steeds meer aantrek. Dat is niet goed, en ik heb mijn oude lesjes cognitief denken weer uit de kast getrokken, en nu ik er nuchter over na probeer te denken is het vooral verdriet over mijn ene kind, dat nu al zoveel gemeenschapsgeld opslurpt met pgb en speciaal onderwijs, en waarschijnlijk nooit normaal zal kunnen wonen en werken, maar dat zelf zo ontzettend graag wel wil........

Ik ben er nog niet achter of ik nou ontzettend moet janken of hard moet vloeken.

Die poster had ook anders gekund.

Kamille

Als deze poster zo'n effect heeft op jou dan zou ik dit aangeven bij de VVD. Stuur ze een mail, laat ze uitleggen wat ze met die slogan bedoelen. En wellicht denken ze dan bij een volgende campagne beter na over het (negatieve) effect van bepaaLde slogans.

Jammer...

Het verdriet heeft inmiddels plaats gemaakt voor woede. Maar ik denk dat ik het los moet laten. Rafelkap, ik weet precies hoe dat gaat als ik een klacht indien. Tot voor kort heb ik op bijvoorbeeld verjaardagen en ook op dit forum nog wel eens tegengas gegeven als de stereotiepen weer eens door de lucht vlogen, maar dan komt iedereen weer met het voorbeeld van de frauderende buren (de vele voorbeelden van mensen die wél graag willen, maar niet kúnnen, of één van de honderden sollicitanten zijn, die gevallen zijn niet interessant genoeg om over te kunnen roddelen). De VVD-politici en -aanhang is zo dat dat schorriemorrie met een uitkering aan hun bezit, dat ze met hard werken hebben verdiend, gaan morrelen, dat die echt niet opeens anders gaan denken omdat ene Kamille zich aangevallen voelt.
Loslaten dus. Alweer loslaten, net zoals ik mijn zogenaamde vriendinnen heb moeten loslaten die me opeens een stuk minder wenselijk in hun vriendenkring vonden toen ik qua geld en status omlaag viel. Net zoals ik mijn familie heb losgelaten omdat die er maar niet aan wilde dat mijn kinderen zich anders ontwikkelen.
Ik voel nog steeds veel boosheid en ook nog wat verdriet, maar ik ga bedenken hoe ik dit kan ombuigen in "loslaten en iets opbouwends doen", ook al kan ik de economie geen boost meer geven en heb ik een kansloos kind gebaard

Opbouwende tips zijn welkom, met name m.b.t. het loslaten van dit soort lieden, het verdriet om mijn kinderen, om de eenzaamheid en het gevoel van nutteloosheid, en het herstellen van mijn zelfbeeld dat al een tijdje zwaar onder vuur ligt sinds ik mijn hand op moet (mag) houden en dus blijkbaar volgens een flinke groep mensen niet meer de moeite waard ben in deze samenleving

Morgen lach ik er waarschijnlijk weer om en mag de redactie dit jank- en klaagbericht weghalen. Maar nu zit het toch nog even iets te hoog.

Wie wil schrijven dat ik me niet moet aanstellen en dat ik in een slachtofferrol zit: bespaar je de moeite. Je hebt gelijk, maar vandaag sta ik mezelf dat toe. Vanavond geef ik mezelf weer een schop onder mijn hol en ga ik weer de flinke dame uithangen. Maar vandaag sta ik mezelf toe om me k.u.t. te voelen.

Had je er anders op willen stemmen dan?

Zo denken zij er nu eenmaal over. Als je voorstander bent van een sociaal vangnet (en dat wordt je makkelijker als je in je omgeving ziet wat er gebeurt als het er niet is) zul je (SP) links moeten stemmen.
En.. als je er niet goed tegen kan, moet je je er niet mee bezig houden.
Ik kijk /volg deze "ronde" helemaal geen politiek, ik wordt er somber van en dan m.n. van acties als bv het ineens weer afschaffen van langstudeerboete, alle kanten op zwabberend teneinde de kiezer voor de gek te houden (vandaag vinden we dit, morgen dat). Dat vind ik persoonlijk nog erger dan chronisch zieken financieel uitkleden en er eerlijk voor uitkomen. Dan kun je als chronisch zieke (of iemand die daarmee begaan is, of iemand die zich voor kan stellen dat hij zelf ooit chronisch ziek wordt) duidelijk zien dat dat geen goede partij voor je is.

Eindige solidariteit

kamille:
"Wie wil schrijven dat ik me niet moet aanstellen en dat ik in een slachtofferrol zit: bespaar je de moeite. Je hebt gelijk, maar vandaag sta ik mezelf dat toe. Vanavond geef ik mezelf weer een schop onder mijn hol en ga ik weer de flinke dame uithangen. Maar vandaag sta ik mezelf toe om me k.u.t. te voelen."
Dat ga ik doen, ik ga je een heel verrassend idee aanbieden: Ondersteun de slogan.
Het probleem waar je tegenaan loopt, is eindige solidariteit. Het is onmogelijk, dat mensen onbeperkt solidair zijn met elkaar, vooral, als dat 'elkaar' onder druk staat. Juist jij hebt er dus belang bij, als regels voor subsidies en uitkeringen streng en strikt worden toegepast -want dat zorgt ervoor, dat uitkeringsgeld alleen komt bij mensen die het nodig hebben zoals jij.

Om eerlijk te zijn, dit probleem van 'eindige solidariteit' houdt me op dit moment enorm bezig, omdat ik vind dat het nu niet goed gaat, maar geen helder idee heb, hoe het beter kan.

Nou ja

Misschien heeft het geen effect, maar als meer mensen zo geraakt worden en dat aangeven bij de VVD, wie weet. Kan toch nooit de bedoeling zijn om mensen zo te kwetsen.
Sterkte Rafelkap, het is ook k.u.t.

Oeps kamille

Ik wens jou natuurlijk sterkte!

Nare poster

Kan me goed voorstellen dat zoiets even verkeerd valt. Aan de andere kant merk ik dat in net als Tinus steeds meer worstel met mijn solidariteitsgevoel, dat inderdaad steeds eindiger wordt. Een voorbeeld: gisteren heb ik een gesprek gevoerd met een assistente, die kwam mededelen dat ze ging scheiden. Heel naar voor haar natuurlijk. Als gevolg van haar nieuwe status als alleenstaande ouder wilde ze een dag minder gaan werken, want "anders krijg ik niet alle toeslagen". Overigens fraudeert deze dame niet, ze maakt gebruik van de mogelijkheden die er zijn. Overigens is ze jong, gezond, met een gezond kind. Ze is de vijfde die me dit komt melden in 2 jaar tijd. Ander voorbeeld, mijn tomatenplukkende kinderen zijn kortgeleden ooggetuige geweest van het mislukte experiment om Rotterdamse werklozen aan het werk in het Westland te helpen. Ze waren zwaar geschokt en het heeft heel wat opvoedkundige hoogstandjes gekost om ze niet acuut te laten verrechtsen. Kortom, Kamille ik gun jou en je kind alle steun en hoop dat je verstoken blijft van naar commentaar (waarvan zo'n poster een voorbeeld is), maar hoop dat je ook begrijpt dat ik me af en toe afvraag of er nu wel zo zinvol met overheidsgeld wordt omgesprongen wat betreft toeslagen en uitkeringen.

Nare poster

Er zullen best mensen bestaan die het motto' liever lui dan moe' boven hun leven hebben staan, maar elk weldenkend mens heeft toch niets liever dan een zinvol bestaan, mede doordat je betaald of onbetaald iets bijdraagt aan een plezierige samenleving.
Als dat besef van zingeving er niet is, zit er iets fundamenteel iets mis. Daar moeten we wat mee. Maar zo'n suffe poster draagt niks bij!

Ik snap je enorme frustratie, draadstartster. Heel wat mensen voelen met je mee.

Tonny

Tonny:
"Er zullen best mensen bestaan die het motto\' liever lui dan moe\' boven hun leven hebben staan, maar elk weldenkend mens heeft toch niets liever dan een zinvol bestaan, mede doordat je betaald of onbetaald iets bijdraagt aan een plezierige samenleving."
Fatima Elatik, Rijkman Groenink, Huub Mollenkamp. Dit rijtje is moeiteloos uit te breiden met mensen die niets bijdragen aan een plezierige samenleving, een zinloos bestaan lijden, die niet weldenkend zijn, en die dat eigenlijk uitstekend vinden..

Die autisten moeten zich niet aanstellen

"Die slogan is niet gericht op mensen die niet kunnen werken, maar op klaplopers die niet willen werken of een uitkering krijgen en ondertussen zwart bijklussen. "

Heb het idee dat zieken steeds vaker ook als klaplopers worden weggezet, en dan vooral psychisch zieken. "Die autisten moeten zich niet aanstellen.' zoiets.

Geen smoesjes verzinnen, maar kansen bieden

Ik vind die slogan zelf niet slecht hoor.. Maar dan zou de VVD er nog een slogan bij moeten hebben, gericht op werkgevers.

'Geen smoesjes verzinnen, maar kansen bieden'

Zoveel mensen zitten thuis om zo'n lullige reden. Te oud, of een kleine beperking.. dan kom je dus gewoon niet aan het werk.

En dat wordt vervolgens de werkeloze aangerekend. In dit geval hebben er 2 'schuld' denk ik dan. Spreek die werkgever ook eens aan.

Laatst las ik een berichtje in het AD, dat we massaal Grieken moesten gaan importeren, want als de economie weer opleeft, nou dan hebben we al die mensen nodig. Lijkt me enorm frustrerend als je op de bank zit om zo'n lullige reden..

Ha, daar is ie

"Ik werk hard en mijn man ook, dus wij zijn "goed" bezig." => die discussie hebben we een tijdje geleden al gehad. Jullie zijn dus zuurverdieners
Ik zie hier op het forum helemaal geen tendens van afkammen van de zwakkeren in de samenleving, en ook irl ervaar ik dat niet zo. De verkiezingsslogan van de VVD is misschien wat onhandig gekozen, of stigmatiserend (als je het zo opvat), maar dat moet je ook zien in het politieke spectrum. Het is niet onwaarschijnlijk dat de VVD en de SP straks de grootste partijen worden. De SP is veel te links, dus de VVD neemt alvast een voorschot op de onderhandelingen door zich rechtser dan normaal op te stellen.

Bedankt jullie (lange reactie)

Om te beginnen ben ik het eens met de foute bepalingen waardoor bijvoorbeeld een bijstandsmoeder liever in de bijstand blijft i.v.m. een paar tientjes toeslag extra, hoewel ik persoonlijk liever zou werken, en dan een paar tientjes minder, dan volkomen afhankelijk moeten zijn.
En wat het mislukte project met de groentekwekers betreft: ik heb van verschillende kanten gehoord dat men daarvoor ook wel de meest kansloze types heeft uitgenodigd. Op enkele uitzonderingen na, de personen die binnen het stereotiep zouden passen. Maar ik heb ook gehoord dat iemand met een longaandoening is uitgenodigd om in een warme kas te werken, zo iemand lijkt me ook niet goed geselecteerd. Ik heb gehoord dat het op zich een goed plan was, maar absoluut verkeerd uitgevoerd. En waar richten de media zich dan op? Op de foute handophouders, in plaats van op de uitvoering van het plan. Net als alleenstaande ouders dwingen buiten kantooruren te gaan werken zonder dat er opvang is buiten de gewone uren, ook al zoiets ondoordachts. Niet iedereen heeft een vangnet! Ik had vroeger mijn ouders nog, tot die de kinderen te lastig vonden worden, gelukkig kreeg ik toen een pgb voor begeleiding na school en in de vakantie.
Ik heb ook hemel en aarde moeten bewegen om in ieder geval nog een beetje van mijn oude freelance werk te mogen doen toen ik in de ziektewet kwam, het gedeelte zonder deadline. In loondienst ben ik volslagen kansloos omdat ik vandaag goed aanspreekbaar ben, maar morgen zo'n terugslag heb dat ik amper uit mijn woorden kom en op bed moet liggen om energie te sparen tot mijn kind terug komt uit de opvang (leve het PG. Zonder dat restantje freelance werk zou ik echt helemaal inkakken. Het wordt keurig verrekend met mijn uitkering, maar voor ik het UWV er van had overtuigd dat die paar uur werk per week niet betekende dat ik dus weer gewoon fulltime in loondienst aan de slag kom. Pfff!
In plaats van "blij" te zijn dat ik toch enigszins in de running wil blijven maken ze het je juist extra moeilijk.

En dan de toekomst van mijn kinderen... Mijn oudste kind zou kunnen studeren, maar zal daar extra begeleiding en wat meer tijd voor nodig hebben.
Mijn jongste kind heeft veel meer zorg en begeleiding nodig, wat steeds verder wordt wegbezuinigd en deels al wegbezuinigd is want (ja, Henk, je hebt gelijk) hij heeft autisme. Ik las vanmorgen in de krant dat leerlingvervoer ook al onder vuur ligt. We wonen 15 km van de dichtstbijzijnde passende school, kind kan niet fietsen en met OV en ik mag niet elke dag zelf autorijden. We wachten maar weer af........

Mijn oudste kind heeft dankzij intensieve begeleiding uit het PGB "leren" werken, daar heeft hij nu in zijn bijbanen groot profijt van. Mijn jongere kinderen hebben dit waarschijnlijk niet meer. Dat al mijn koters een diagnose hebben, was ook niet mijn eigen keuze, maar ik heb wel eens het idee dat er wel zo naar wordt gekeken: "Je moet ze gewoon eens een keertje gaan opvoeden!" (de woorden van mijn zus en mijn ouders hoor ik nog zo vaak in mijn hoofd)

Ik wil ze echt niet in de wajong, maar de toekomstmogelijkheden worden één voor één wegbezuinigd, zoals sociale werkplaatsen (die zijn ook steeds meer prestatiegericht en dat is voor hen niet te doen), en er is steeds meer druk op de werkvloer (moet je vooral doen bij autisten die snel in paniek raken bij stress). Mijn oudste kan het misschien wel redden, maar mijn jongste kind absoluut niet.

Mijn kinderen kunnen straks best werken, maar helaas wel met aanpassingen en investeringen, bijvoorbeeld in een goede, aangepaste opleiding. Mijn ene kind heeft zo zwaar dyscalculie dat hij waarschijnlijk wordt vrijgesteld voor wiskunde, maar de trend is dat bijna elke opleiding wiskunde eist. En weer slaat er een deur dicht.

Mijn oudste kind zal kunnen studeren, die heeft asperger en een goed stel hersenen en zit op speciaal VWO, maar zal daar vanwege zijn asperger wel meer tijd voor nodig hebben. Helaas gaat hem dat een boete opleveren. Jammer, ondanks zijn autisme kan hij goed leren. Wat zonde van zijn talenten! Wat is het alternatief voor hem? Ik weet het niet, we zullen vast wel wat bedenken, maar ik heb steeds meer het idee dat er alleen maar steeds meer hindernissen worden opgeworpen, in plaats van dat ze extra steun krijgen om ondanks hun stoornis toch te kunnen gaan werken en zo zelfstandig mogelijk te kunnen leven. Nu investeren, straks resultaat.

Dat is nog niet alles. Ik moet volgend jaar mijn aanvullende ziektekostenverzekering opzeggen omdat ik dat, plus de hogere eigen bijdrage die ik al binnen 2 maanden heb uitgegeven, niet meer kan betalen. Medicatie voor mijn jongte kind wordt uit het basispakket niet vergoed. Het is niet van levensbelang, maar het helpt hem wel aanmerkelijk om zich te concentreren op school. VMBO-theoretisch i.p.v. VMBO-praktijk zit er dan niet meer in, dat staat nu al vast. Jammer, weer een deur dichtgeslagen.

Ik heb altijd naar mogelijkheden gekeken om wél verder te kunnen, altijd geloofd dat er een raampje open ging als er een deur was dichtgegaan, maar eerlijk gezegd geloof ik daar steeds minder in. Ik wil graag een stap extra doen om te investeren in de toekomst van mijn kinderen en mijzelf, maar ik ben het tegen de steeds sterkere stroom in zwemmen zo moe geworden. Ik heb altijd heel hard gewerkt, dus ik ben gewend om aan te pakken en door te zetten, maar hoe meer kinken er in de kabel komen, hoe harder je tegenwerking ervaart.

Handen uit de mouwen? Gráág! Maar die mouwen worden wel steeds langer, dankzij datzelfde VVD!

Ik zit nog niet in armoede, en daar ben ik dankbaar om. Ik ben enorm achteruit gegaan in inkomen, maar ik kan goed bezuinigen en als het moet kan er nog meer geschrapt worden. Maar wat zou het fijn zijn als ik door het UWV niet meer als iemand zou worden behandeld die fraudeert (een vast aanspreekpunt die mijn achtergrond kent zou al erg prettig zijn), wat zou het fijn zijn als mijn kinderen net dat zetje extra zouden kunnen krijgen waardoor ze later op hun niveau zouden kunnen werken, studeren en wonen en zélf hun bijdrage aan de economie konden leveren, i.p.v. dat alle extra steuntjes stuk voor stuk worden wegbezuinigd! En ja, dat kost geld op korte termijn, maar dat blindelings wegbezuinigen kost op termijn nog veel meer geld.

Bedankt dat ik mijn verhaal hier kwijt mocht, en dat jullie naar me geluisterd en op me gereageerd hebben. En ja, ook de "foute" verhalen ken ik. Maar er staan zoveel andere verhalen tegenover. Niet eens altijd over armoede en schulden, maar gewoon ook over kansloosheid, omdat er echt NIKS wordt gedaan om iemand binnen zijn mogelijkheden te helpen! Je moet in het sjabloontje passen en anders heb je pech gehad.

Ik ga er nu mee stoppen, merk dat dit me weer energie kost. Ik ben blij dat ik mijn verhaal heb kunnen delen, want als ik het in mijn eentje op ga lopen potten wordt het alleen maar zwaarder en zwaarder. Nu kon ik het kwijt, en nu ben ik het ook kwijt. En ik beloof jullie om er zo min mogelijk verder over door te blijven drammen op het forum, maar die rotposter van gisteren was echt een heel grote druppel in een eigenlijk al veel te volle emmer.

En nu weer positief ertegen aan!!! )

Vic

Ik wilde de computer afsluiten maar zag toen jouw opmerking: "De verkiezingsslogan van de VVD is misschien wat onhandig gekozen, of stigmatiserend (als je het zo opvat), maar dat moet je ook zien in het politieke spectrum. Het is niet onwaarschijnlijk dat de VVD en de SP straks de grootste partijen worden. De SP is veel te links, dus de VVD neemt alvast een voorschot op de onderhandelingen door zich rechtser dan normaal op te stellen."

Ja, zo had ik het nog niet bekeken, dank je wel, dat relativeert het wel voor mij.
Ik vraag me überhaupt af of SP en VVD wel samen kunnen regeren, maar dat is weer een andere discussie.
En nu ga ik echt offline, mijn hoofd tolt alweer te veel

PS: ik ben zelf ex-zuurverdiener, geef ik eerlijk toe. Tot ik als vorm van stage/vrijzilligerswerk een tijd betrokken raakte bij een steunpunt voor o.a. mensen in de bijstand. Heb daar héél veel geleerd over hoe de maatschappij werkelijk in elkaar zit. Ja, ook klaplopers en profiteurs die je met liefde tegen een muur zou willen gooien, maar (vooral) ook mensen die helemaal kapot gingen, zo graag wilden maar echt niet kónden door uiteenlopende oorzaken. En dit was ver voor de huidige crisistijd, de tijd waarin zelfs steeds meer modalen naar de voedselbank moeten omdat ze het niet meer trekken.

Het kan verkeren...!

Kamille

Fijn dat mijn reactie je heeft geholpen te relativeren. Zie je wel, voor een VVD'er val ik best mee

Ik kan me dus wel voorstellen

Ja, zieke mensen en werklozen worden onnodig weggezet als profiteurs. Niet netjes. Toch denk ik dat , net als met elk onderbuikgevoel, hier ook een kern van waarheid in zit. Neem de AWBZ. Dat is ooit begonnen als een vergoeding voor de kosten die zwaar gehandicapten en demente ouderen moesten maken. Niks mis mee. Maar als je geld beschikbaar stelt, dan zijn mensen daarin geinteresseerd. En boor je heel nieuwe doelgroepen aan. En dat zijn vaak mensen met autisme en ADHD. Waar die vroeger geen PGB kregen, kunnen ze nu niet meer zonder. Gek is dat. Mijn broertje is autistich, en die heeft nooit een PGB gehad. Wel hulp(in natura). Ook ging hij wel op zomerkamp, maar dat betaalden mijn ouders zelf, samen met de autismevereninging. En ik denk dat heel veel ouders zelf die investering kunnen dragen. Maar ja, je hebt recht op PGB, dus vraag je dat aan.. Zomaar zakken geld weggeven. sja, dan krijg je wel veel nieuwe 'klanten'. En komt de solidartiteit onder druk te staan. Ik vind dat hulp alleen vergoed moet worden voor de mensen die het anders niet kunnen betalen.

Ik kan me dus wel voorstellen waar dit soort emoties vandaad komen. Laast ook weer een draadje over een gescheiden mevrouw. Die was vooral bezig met hoe ze onder de sollicitatieplict uit kon komen, en met bedenken welk werk ze allemaal NIET kan doen..

Sja, ik kan me dus wel voorstellen waar al die gevoelend vandaan komen.

Ga maar gewoon opvoeden

"Dat al mijn koters een diagnose hebben, was ook niet mijn eigen keuze, maar ik heb wel eens het idee dat er wel zo naar wordt gekeken: "Je moet ze gewoon eens een keertje gaan opvoeden!"

De politiek heeft er belang bij dat sommige ziekten als aanstellerij worden weggezet.

De harde waarheid: Er moet bezuinigd worden. Waar er 100 zieken/gehandicapten zijn, heeft de regering geld voor de zorg voor 75 mensen. Dat betekent dat de kwalen van die overige 25 niet verholpen gaan worden. Er is een reële aandoening, maar geen zorg. Er gaan waarschijnlijk mensen in de knel komen, net zoals dat gebeurt in de derde wereld en Amerika.

Dat is, zeker in verkiezingstijd geen fijne boodschap. Dus probeert men het zo te draaien dat die 25 sowieso al geen echt probleem hebben. Dat ze zich gewoon eens moeten herpakken, en dat het ook niet erg is als daarop bezuinigd wordt.

Dus.. 'Ga maar gewoon opvoeden'.

Harde waarheid nummer 2: Dat geld is er niet omdat de kiezer dat er niet voor over heeft. Denk ik. Ik ben bewust van de 'managersplaag', maar ik vrees dat met het eruit knikkeren van die gasten de zorg nog steeds duur is.

Stel dat we de belasting zo inrichten dat alle franje eraf gaat. Met die extra opbrengst zouden we een royaal zorgstelsel kunnen financieren. Maar daar hebben mensen ook geen zin in.. De meeste mensen denken dat ze niet ziek worden, of pas als ze oud zijn. Wie dan leeft, wie dan zorgt. Die willen dat randje vet daar nu niet voor inleveren, denk ik.

Of dat 'egoïstisch' van ze is.. daar ben ik nog niet uit.

Erik

"Gek is dat. Mijn broertje is autistich, en die heeft nooit een PGB gehad. Wel hulp(in natura). "

Ik ben met je eens dat er kritisch gekekeb nag worden wie er hulp nodig heeft en ofdat niet eventueel uit eigen portomonee betaald kan worden.
Maar zorg in natura wordt uit dezelfde pot betaald als het PGB en is doorgaans stukken duurder. Dus jou vergelijking hier loopt scheef. Als jou broetje hulp in natura gehad heeft kost dat meer dan als jou broertje voor dezelfde uren PGB had gehad.

gr Passiebloem

Pgb

"Maar zorg in natura wordt uit dezelfde pot betaald als het PGB en is doorgaans stukken duurder. Dus jou vergelijking hier loopt scheef. Als jou broetje hulp in natura gehad heeft kost dat meer dan als jou broertje voor dezelfde uren PGB had gehad"

Die redenering klopt, bij een gelijk gebleven aantal hulpvragen. Maar volgens mij is het aantal hulpvragen juist ernorm gestegen. Ik heb geen precieze cijfers, maar het totaalbudget aan AWBZ blijft maar groeien. Misschien zijn er cijfers bekend waaruit het aantal natura aanvragen voor autisme flink gedaald is?

En dan heb je ook nog de constructie dat ouders zichzelf(!) uit kunnen betalen voor de zorg aan hun eigen kind. Dat deden ze vroeger ook, maar toen kregen ze er geen PGB voor. De redenering is hierbij, als het kind gezond was geweest, hadden beide ouders kunnen werken, en hadden ze een tweeverdienersinkomen gehad. Dus moet de 'schade' vergoed worden. Maar er zijn zoveel mensen die door omstandingheden geen riant tweeverdienersloon kunnen opstrijken, moeten we die allemaal vergoeden? En ja, het 'loon' van zo'n ouder ligt lager dan de kosten van een opname. Maar ik denk dat de meeste ouders een opname alleen overwegen als ze niet anders kunnen. Dus je hoeft ze helemaal geen loon te betalen.. ze zullen toch wel alles doen om hun kind uit een instelling te houden.

Erik

Ik ben met je eens dat het aantal vragen gegroeid zijn en dat een aantal zaken anders zouden moeten kunnen.

Ik vind het onacceptabel dat kinderen met ASS vanuit een PGB een dagje naar de Efteling gaan, of andere luxe zaken. Maar dat kn m.i. ook niet uit zorg in natura. Ook het feit dat ouders zichzelf uit kunnen betalen is terecht terug gedraaid.

Ik denk dat er nog veel meer gekeken mag worden naar het resultaat van de begeleiding. Ik denk dat het goed is dat ouders vanuit de AWBZ begeleiding en tips krijgen als ze moeite hebben om om te gaan met hun kind met ASS of welke beperking dan ook.
Ik kan me voorstellen dat een cursus of een tijdje individuele begeleiding daar heel veel kan opleveren.
Daarnaast zou het goed zijn als begeleiding mensen en kinderen met een beperking helpt om zoveel mogelijk in gewone activiteiten mee te draaien. Dus geen appart clubje voor kinderen met ASS om te sporten, maar samen naar een reguliere sportclub om te kijken of een kind of volwassenen daar kan mee doen. Het vraagt ook aanpassen van ons allemaal. Het is voor mensen zonder diagnose ook wel makkelijk als "moeilijke" kinderen hun eigen clubjes hebben. Dan hoeven wij ons niet aan te passen. (en missen we ook veel.) Allemaal meedoen is voor veel gemeentes belangrijk, en ik kan daar ook achterstaan.

Mee eens.

"Ik ben met je eens dat het aantal vragen gegroeid zijn en dat een aantal zaken anders zouden moeten kunnen."

Mee eens. Al die dingen zoals logeerhuizen, een student die een paar uur met je komt spelen, of een speciale sportclub, die waren er vroeger niet. Ik twijfel ook aan de noodzaak ervan.

Mijn broertje is ook altijd naar 'gewone' sportclubs gegaan. Het is inderdaad niet gezond om mensen die een beetje anders zijn apart te zetten. Ook de 'normalen' moeten toch eens leren dat niet iedereen hetzelfde is En voor echt zware gevallen hebben veel sportclubs g-teams.

"Ik denk dat er nog veel meer gekeken mag worden naar het resultaat van de begeleiding. Ik denk dat het goed is dat ouders vanuit de AWBZ begeleiding en tips krijgen als ze moeite hebben om om te gaan met hun kind met ASS of welke beperking dan ook."

Ik denk dat ouders die zelf voor hun kind zorgen meer hebben aan ondersteuning dan een zak geld. Ik heb het idee dat slecht ingelichte leraren/artsen/terapeuten en een gebrek aan een aanspreekpunt het juist zwaar maakt.

Ziektewinst etc

Erik:
"Mee eens. Al die dingen zoals logeerhuizen, een student die een paar uur met je komt spelen, of een speciale sportclub, die waren er vroeger niet. Ik twijfel ook aan de noodzaak ervan."
Nou, dat is een zinloze benadering. Vroeger hadden we ook geen auto's en antibiotica, de meerwaarde van dit soort activiteiten is er wel ('noodzaak' is ook een onbruikbaar begrip, omdat alleen water en brood noodzakelijk zijn om te overleven).
Ik zie het probleem anders; weegt de meerwaarde op tegen de kosten, zijn de kosten op te brengen, en -last but not least- wat is negatieve effect van ziektewinst. Vooral 'ziektewinst' geeft allerlei maatschappelijke problemen. Als bv een kind een diagnose nodig heeft voor extra geld en steun op school, dan stimuleert dat druk om die diagnoses te stellen, ook in grensgevallen, en jaloezie/frustratie bij mensen die wel tegen problemen aanlopen, maar geen diagnose kunnen 'veroveren'.
Een vergelijkbaar probleem zie je trouwens bij de armoedeval. Een pasklare oplossing heb ik niet....

Levensreddend

"Nou, dat is een zinloze benadering. Vroeger hadden we ook geen auto\'s en antibiotica, de meerwaarde van dit soort activiteiten is er wel (\'noodzaak\' is ook een onbruikbaar begrip, omdat alleen water en brood noodzakelijk zijn om te overleven)."

Antibiotica redt levens. Betaalde speelkameraadjes niet. Je argument zou op gaan als een autistisch kind in de vernieling zou raken zonder betaald speelkameraadje en logeerhuis. Ik heb niet het idee dat mijn broertje heftig is beschadigd door een gebrek aan die dingen. Ik gun die kinderen hun logeerhuis, begrijp me goed, maar als ik dan hoor dat er te weinig geld is voor levensreddende medicijnen voor een spierziekte nou dan heb ik liever dat logeerhuis eerst wegbezuinigd.

Ziektewinst is inderdaad ook een probleem. Zoals voor 'rugzakjes' En dan heb ik het nog niet eens over de medicijnindustrie, die er erg veel belang heeft zo veel mogelijk mensen een levenslange aandoening(goed controleerbaar met de juiste medicatie) aan te smeren.

Wat gedachtes over solidariteit

Vic:
""Ik werk hard en mijn man ook, dus wij zijn "goed" bezig." => die discussie hebben we een tijdje geleden al gehad. Jullie zijn dus zuurverdieners "
Jaja
Zoals gezegd, dit onderwerp fascineert me op dit moment mateloos. De gedachte die bij me langskwam, is dat de bekende linkse/PvdA benadering van solidariteit 'de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten' eigenlijk fout is; biologisch en antropologisch zit solidariteit heel anders in elkaar: Solidariteit is zorg voor elkaar, tussen gelijken. De basis van solidariteit is niet, dat de sterken de zwakkeren helpen, maar dat mensen elkaar helpen, omdat wie vandaag sterk is, morgen zwak kan zijn. De basis van solidariteit is tweerichtingsverkeer; we zijn eigenlijk per definitie solidair met onszelf.
We zijn dan ook van nature solidair met kinderen (zelf geweest), ouderen (hopen we zelf te worden), en zieken/gehandicapten (hopen we niet te worden, maar t kan ons overkomen). Solidariteit met werklozen/bijstandstrekkers en andere groepen waarvan onduidelijk is of er wel sprake is van dat tweerichtingsverkeer, is er veel minder.

De huidige solidariteit kraakt aan een aantal kanten:
-ten eerste, betalers moeten het gevoel hebben dat de lasten van de solidariteit (concreet: belastingen en premies) op te brengen zijn. Dat gevoel staat onder druk.
-ten tweede, betalers moeten het gevoel hebben dat hun belastinggeld zinvol wordt uitgegeven, juist als het ene hoog bedrag is; dit verklaart de woede over graaiende topmannen in de publieke sector.
-ten derde, betalers moeten het gevoel hebben, dat ze beter af zijn dan ontvangers, omdat het anders verstandiger is om ontvanger ipv betaler te worden. Dit gevoel staat (juist bij de working poor) onder druk en verklaart veel van het geklaag over werklozen.
-ten vierde, betalers moeten het idee hebben dat ze ook ontvangers zijn, of kunnen zijn. Dat idee staat onder druk door bv bezuinigingen op stufi en kinderopvang. Dit is de grootste bom omdat het het hele idee van solidariteit aantast.