Moedeloos [hoe laat ik het UWV meedenken?]

Kaaskopje

Ik zou ook bezwaar maken als ik jou was. Je hebt niets te verliezen.

Ik heb ook gedoe. Het lijkt wel willekeur. De één hoeft niets meer als er een scheet dwars zit en degenen die echt iets hebben zijn daar de dupe van. Ik denk dat we te plichtsgetrouw en te beleefd zijn. Maar ja, dat is de aard van het beestje en eigenlijk ben ik daar ook wel weer trots op.

Er gaat hier ook een draadje over "geld maakt niet gelukkig". Nou, als ik wat beter in de slappe was zou zitten wist ik het wel...

Wat mij betreft ook dat basisinkomen en een zorgstelsel waarbij je niet bijna failliet gaat aan alles wat niet vergoed wordt. Ik was een paar weken geleden 40 euro aan verbandmiddelen kwijt, omdat ik dat bij mijn ziekte slechts van tijd tot tijd nodig heb en mijn wonden niet ver genoeg open waren. Je zou bijna hopen op een chronisch gapend gat. , maar dat is onzin natuurlijk.

En het is ook zo vervelend dat je nu al weet dat je de rest van je leven ieder jaar je eigen risico moet betalen, ook al is dat straks bij wijze van spreken 1000 euro per jaar. En een passende aanvullende verzekering is ook al zo duur. Bah!

Kaaskopje, ik voel met je mee.

Wat die ogen betreft

Wat Lusithiana (?) zegt klopt. Dat wordt echt wel minder als je ouder wordt, alleen gaat dat heel geleidelijk zodat je het bijna niet merkt.

Maar echt zeg, hoe kippig kun je zijn.

Ik zou dus als ik jou was niet al te hard roepen dat mijn ogen echt niet achteruit gegaan zijn. Laat hun van het uwv dat maar vaststellen.
Het wordt er denk ik niet makkelijker op, dus maak het ze dan ook maar niet te makkrlijk of zoiets...

De brief

dat ik weer beter gemeld wordt/ben, is nog niet binnen. Daar zou meer informatie in moeten staan. N.a.v. de brief klim ik inderdaad maar eens uitgebreid in de pen. En inderdaad niet opgewekter doen dan nodig is. Die neiging heb ik een beetje.

Lusithana

Ik krijg de indruk dat het met jouw ogen nog minder goed gesteld is dan de mijne. Ik ben nooit aan grote letterboeken begonnen, omdat dat niet lekker handzaam is, maar het is een feit dat ik al 15 jaar thuis niet meer lees, terwijl ik dat vroeger enorm graag deed. Nu moet ik ook eerlijk zeggen dat dat totaal vervangen is door beeldschermpjes, maar aanvankelijk is het lezen onaantrekkelijk geworden, omdat ik het niet goed meer zag in bed en ik wilde mijn man ook niet lastig vallen met een schijnwerper op mijn boek.

Wij hebben aparte accounts op de computer en dat is maar goed ook. Mijn letters zijn groter dan van man.

Toevallig had ik vandaag een afspraak met mijn zussen. Mijn oudste zus vertelde ook dat ze erg veel moeite krijgt met het beeldscherm op haar werk. Omdat ze geen vast eigen account heeft, kan ze niet alles naar haar hand zetten. Maar haar werk bestaat niet alleen uit computerwerk, het is een onderdeel, dat scheelt. In de oorspronkelijke staat scheelden onze ogen ongeveer een verschil van -6, zij had meen ik -14, maar ook dat is niet ideaal natuurlijk.

Kaaskopje, en even anders

Kaaskopje, ik ken die brieven, en er staat niks in. Alleen dat je per datum x niet meer arbeidsongeschikt bent in de zin van de ziektewet omdat je je oude werk weer kan doen, en dat je twee weken de tijd hebt om bezwaar te maken.

Wanneer heb je die arts gesproken, maandag? Als je aanstaande maandag die brief nog niet binnen hebt moet je UWV bellen om te vragen waar die blijft.

Maar er schiet me ineens iets anders te binnen: hoe lang heb je ZW gehad? Was dit een keuring na een jaar ZW? Want dat is een andere keuring, dat is eigenlijk een verkapte WIA-keuring.

In beide gevallen is Kerstin Hopman trouwens degene om heen te gaan

Even anders, je schrijft dit "Ik heb ook gedoe. Het lijkt wel willekeur. De één hoeft niets meer als er een scheet dwars zit en degenen die echt iets hebben zijn daar de dupe van".
Dat hoor ik nou zo vaak he, dat er zoveel mensen zijn die niks mankeren en toch zo maar gewoon een uitkering krijgen. Ik werk nu al twintig jaar met mensen met en zonder uitkering, en gek genoeg ben ik nou werkelijk nog nooit iemand tegengekomen die helemaal niks had en zomaar een uitkering kreeg. Waar zijn al die mensen toch?

Er zijn wel heel veel mensen die menen dat andere mensen 'niks hebben', omdat ze wat anders hebben dan ze zelf hebben

Groeten,

Temet

Temet

Ik heb het gesprek dinsdag gehad

Ik zit/zat sinds augustus in de ziektewet. Ik heb al wel een bijeenkomst gehad over hoe nu verder, als je een jaar in de ziektewet zit, maar dat is voor mij dus nog niet aan de orde.

Ik heb bij Kerstin Hopman gekeken, maar dan moet ik wel subsidie krijgen om dat te kunnen betalen. Ik heb wel rechtsbijstand bij de vakbond, maar niet zelf.

Wat jij aanhaalde heb ik volgens mij niet geschreven

kaaskopje

Ik raakte er ook van in verwarring maar Temet had het tegen: 'Even anders': Even anders, je schrijft dit "Ik heb ook gedoe. Het lijkt wel willekeur. De één hoeft niets meer als er een scheet dwars zit en degenen die echt iets hebben zijn daar de dupe van".

Het staat ook in de titel maar ik denk dat 'even anders' beter een gewone naam kan kiezen al is het maar 'Laptopje' of 'Theeblaadje' of 'Raamkozijn'...

Oh, haha, je bedoelde nick Even anders

Ik heb de brief net binnen met als bijlage het formulier van de arts. Er staat op dat de beperkingen dusdanig zijn verminderd dat ik weer kan voldoen aan de maatgevende arbeid. In de praktijk zal dat ook nog vies tegenvallen overigens. Ik was gister van een paar uur kletsen met mijn zussen bekaf van het kletsen. Maar goed, laat ik maar beginnen met weer ww aan te vragen, want ik heb mezelf ermee als ik dat niet snel doe. De ziektewet is per direct gestopt. Maar ondertussen moet ik wel verder met de rest.

Ik wel Temet

Ik kan er een direct aanwijzen (de overbuurman) en ken er meerdere waar de praat over gaat. In de buurt en over een oude collega. Maar dat is inderdaad van horen van. Overbuurman heeft jarenlang zwart bijgeklust naast zijn wao. Hij kwam uit de bouw en zal vast niet meer 100% inzetbaar zijn maar nog wel goed genoeg om iedere morgen om half 8 in de klusbus te zitten. En hij is er nog trots op ook!

Ik geloof niet dat hij bij jou in de praktijk zou komen, wat zou hij daar moeten doen, dus wat zegt het dat jij geen gevallen kent? Jij ziet toch vooral de mensen die onrecht is aangedaan en niet de mensen die het verbruien voor de rest. Hij heeft namelijk juridisch gezien geen poot om op te staan en dat weet ie ook wel als ie ooit betrapt zou worden.

Temet

Ik ken wel iemand. En ik denk dat anderen ze ook kennen, maar dat kon ik natuurlijk alleen maar opschrijven als "ik denk", want dát kan ik niet voor een ander beslissen.

Ginny, blij te lezen dat ik in ieder geval niet de enige ben.

En natuurlijk kan iemand die een burnout heeft of heeft gehad zijn huis opknappen. Kan misschien zelfs wel helend werken, maar over dergelijke situaties hoor je mij ook niets zeggen.

Triva, Raamkozijn klinkt wel leuk. Zou ik zelf nooit bedacht hebben. Als het voor jullie minder verwarrend is heet ik vanaf nu zo.

Ik weet het zeker

bij iemand en het stoort me mateloos. Maar ik ken veel meer mensen met een volkomen terechte uitkering die zich op allerlei manieren buitengewoon nuttig maken voor de maatschappij. En ik ken er ook een paar die een uitkering zouden moeten krijgen maar die zelf al gestopt waren met werken omdat de combinatie aandoening jonge kinderen niet werkte en waarbij de aandoening stevig verergert is..
Dus dan negeer ik die ene uitvreter maar......

Mijk

Kaaskopje

Onze laatste twee postings kruisten elkaar. Maar goed, je zit dus nog geen jaar in de ZW, en je hebt inmiddels de beslissing binnen. De klok gaat dus nu tikken: twee weken vanaf de dagtekening van de beslissing.
Als jij zegt dat het nog vies gaat tegenvallen dan denk ik dat je inderdaad in bezwaar moet - maar goed, mijn uitgangspunt is altijd "bij twijfel bezwaar maken"
Ondertussen WW aanvragen is inderdaad het juiste om te doen.

Wat betreft de andere posters: ja, dat weet ik ook wel. Er zijn inderdaad mensen die de boel welbewust beduvelen. Het zijn er alleen naar mijn stellige overtuiging wel stukken minder dan "men" denkt. En er zijn naar mijn idee al helemaal weinig of geen mensen die een uitkering krijgen terwijl er niks aan de hand is.

Ook mensen die hier komen omdat tot hun verontwaardiging een uitkering is geweigerd (of een 'te laag' arbeidsongeschiktheidspercentage is vastgesteld) roepen vaak dat er massa's mensen zijn die helemaal niks hebben en toch een uitkering krijgen. Waarop ik dan altijd opmerk dat ik nou werkelijk nog nooit zo iemand ben tegengekomen.
Ik ken wel de nodige mensen waarvan ik vermoed dat veel andere mensen niet snappen waarom ze een uitkering hebben trouwens, maar dat is iets heel anders

Groeten,

Temet

Temet

Ik gaf toch ook al aan dat het mij vooral gaat om de mensen die onterecht géén uitkering krijgen. Dan is het op sommige dagen heel lastig om die enkele uitvreter te negeren.

Blij dat je toch ook weet dat er mensen zijn die de boel bewust beduvelen. Maar goed, genoeg hierover. Kost me veel te veel energie.

gedeelde computer

Kaaskopje, vertel je zus als ze de computer gebruikt op de Ctrl toets en de + toets te drukken. Net zolang dat het groot genoeg is. En aan het einde met Ctrl - weer terug naar normaal.

Het trieste is

Dat je niet afgekeurd wordt om wat je niet kunt,maarom je rest verdien capaciteit. En dat is het verschil tussen je oude salarisxen wat je kunt gaan verdienen met jouw handicap. De keuringsarts zei het bij ons heel duidelijk: "U hebt geluk dat uw inkomen zo hoog was anders was u nooit voor zoveel procent afgekeurd". M.a.w. bij dezelfde ziekte maar bij een lager inkomen was hij dus niet (gedeeltelijk) afgekeurd. Het is te triest voor woorden. Want hij zou dan gewoon ontslagen zijn en had ie helemaal geen recht gehad op wat dan ook, terwijl hij wel degelijk ziek is.

Dank je wel voor de tip, maar ik denk dat ze dat weet. Dat is alleen niet altijd een oplossing. Ik zei wel tegen haar dat ze haar muisaanwijzers groot en zwart moet maken. Daar had ze dan nog niet aan gedacht. Dat zou ze proberen. Als ik ergens nieuw ben stel ik dat gelijk in.

Hulpmiddelen

Ik heb verschillende collega's met een visuele beperking. Op de koffie-automaat staan zelfs brailletekentjes en er komt wel eens een geleidehond voorbij wandelen. De collega's hebben ook een aangepaste werkplek, en volgens mij is dat bekostigd uit een speciaal (gemeente?) potje en kost het de werkgever niets. Volgens mij zijn werkgevers zelfs verplicht om een x percentage medewerkers met een arbeidsbeperking in dienst te hebbben.
Ik besef overigens dat ik geen oplossing bied voor je probleem, maar misschien is het daardoor mogelijk om wat breder te denken dan werken in een callcenter. Je kunt toch ook achter een balie werken, of iets administratiefs?

Vesper

Officieel heb je gelijk. Bedrijven moeten dat inderdaad, alleen het gebeurt niet en er is geen controle op. Dan nog moeten die werknemers wel in de WIA of Wajong zitten en dat is dus niet eenvoudig. Het is denk ik in het nadeel van Kaaskopje dat zij toen zij werkte er niet (meer) in zat. Om tijdens je werkeloosheid erin te komen is volgens mij bijna onmogelijk. Je moet tegenwoordig bijna half dood zijn wil je sowieso volledig afgekeurd raken, als je tenminste eerlijk bent bij de keuringsarts. Kaaskopje heel veel sterkte. Het is echt een klote situatie. Is er misschien een omscholing die je kunt doen?

Winkel

Zou je misschien in een winkel willen/ kunnen werken. Weet dat er echt werkgevers zijn die niet willen dat hun personeel piepjong is. Ken er meerdere die ouder personeel aannemen, ook mensen met " een vlekje". Het is alleen wel veel staan, Super commercieel hoef je er vaak ook niet voor te zijn, alhoewel het niet de bedoeling is dat je op zijn Herman Finkers de klant naar de ander winkel stuurt voor kussentjes .

Winkeljuf

Ik vrees dat dat lastig is. Ik zit echt met mijn ogen. Je moet me eens zien als ik per se een etiketje wil lezen. Ik heb toen ik zo'n 18 jaar was overwogen om drogist te worden, dat leek me leuk. Ik heb de leerboeken van de plaatselijke drogist ook gekregen om in te kunnen kijken. Maar toen bedacht ik me dat het een hele foute keus zou zijn. Teveel potjes, te veel kleine lettertjes. Net als een schoenenwinkel. En ik ben in staat om iemand een groene broek mee te geven, terwijl hij of zij een beige wil, of een paarse terwijl het blauw moet zijn. Ik vrees dat ik na één werkdag met een vriendelijke glimlach naar de deur wordt begeleid.

Vesper Lynd

Het probleem is dat ik niet officieel erkend 'gehandicapt' ben volgens het uwv. Daarom keek ik zo uit naar een andere uitkomst van het gesprek met de arts. Niemand zit te trappelen om als beperkt te worden aangemerkt, maar als dat deuren open zet naar nieuwe mogelijkheden, mogen ze aanmerken wat ze willen, wat mij betreft. Vroeger stond ik zo wel geregistreerd. Ik stond in de fase zeer moeilijk bemiddelbaar. Dan heb je geen sollicitatieplicht en ze snappen dat het moeilijk gaat. Maar ja, ondertussen verlopen je ww-rechten wel, dus ondersteuning zou ook wel prettig zijn. Nu ik weer in de ww zit, ga ik van daaruit maar eens schrijven en rondvragen hoe ik hier verandering in kan krijgen. Ik merk dat ik alweer te lang niet gewerkt heb. De drempel wordt weer groter. Terwijl ik werken leuk vind als ik eenmaal begonnen ben.

Achter een balie werken zou ik zeker ook willen proberen, zolang er maar een stoel staat waar ik regelmatig op kan zitten.

Het dringt steeds meer tot me door dat mijn voorlaatste werkgever echt een paradijs op aarde was voor mij. Begripvol, mijn karakter viel daar in een gelijkgestemd bedje. Zo jammer... en aan beide zijden niet gewenst, maar zonder werk geen baan. Maar goed, ik moet door en ik hoop ooit weer zo'n werkgever te treffen.

Oh ja Winkeljuf

Ik heb wel kort overwogen of een winkel beginnen iets voor mij zou zijn. In mijn eigen winkel mag ik tutten wat ik wil met mijn ogen, maar het ziet er natuurlijk niet uit voor een klant. En dan de kosten om het op te starten en vol te houden. Daar heb ik geen budget voor.

Ik blijf door denken.

Die onzekerheid

Kaaskopje, ik voel met je mee. Ik zit een andere situatie maar wel soortgelijke strekking en heb ook behoorlijk slechte ogen ondanks oogoperaties.
Er wordt al geadviseerd bezwaar aan te tekenen en dat moet je ook doen. Ik ken een verhaal waarna er na een bezwaar anders tegen de situatie aangekeken werd en wao werd gestart.
Maar mocht je toch de ww in moeten ga dan vragen om reïntegratiebemiddeling. Zo'n 3 jaar geleden ben ik na ziekte bij een heel prettig en menselijk bureau terecht gekomen. Ze kunnen geen werk voor je regelen en ze bieden geen dingen die je zelf ook niet kan bedenken maar ze denken met je mee, geloven in je en zijn toch een stok achter de deur. Ik vond dat prettig.
Ik zat midden in een scheiding, was ziek en had geen greintje energie maar ben uiteindelijk, via een kennis, aan een baan gekomen waar ik erg blij mee was, al was het heel, heel zwaar in het begin en het salaris minimaal; ik heb het gered en bijna 2 jaar zonder ziekzijn gewerkt. Helaas worden er in dit bedrijf absoluut geen vaste contracten gegeven en sta ik na 1 jaar en 11 maanden weer op straat. Ik woon alleen met de kinderen en ben rond de vijftig dus ja...

Ach jee Narcis

Dus jij zit ook in een hele lastige situatie. Ik kan zo chagrijnig worden over dat je tegenwoordig al na twee contracten op straat komt te staan. Wat hadden ze toch in vredesnaam gedacht toen ze al die regels veranderden? Dat werkgevers iedereen opeens massaal een vast contract zouden aanbieden? Welnee, je bent gewoon sneller je baan weer kwijt in de praktijk. Dat speelde bij mij ook mee. Jij ook veel sterkte. Hopelijk kun je binnenkort goed nieuws vertellen.

Ik zie dat ik weer toegang heb tot mijn account van het uwv, dus ik kan weer berichten sturen.

Afspraak

Ik heb gister een bericht naar het uwv gestuurd, waarin ik de situatie heb aangegeven en nu heb ik een afspraak voor 6 december van een uur. Dus ze nemen er de tijd voor. Zijn er nog tips hoe ik dit gesprek zo goed mogelijk voorbereid in kan gaan?

Temet, misschien onderschat ik ondanks alles de situatie, maar heeft advies van een advocaat in dit stadium zin, denk je?

Net afspraak bij de oogarts gemaakt

Ik vroeg of ze iets van begrijpelijke informatie konden sturen wat ik mee kon nemen naar het uwv. Ik bleek alláng op controle geweest te moeten zijn (oeps), dus 2 december voor het krieken van de dag moet ik daar zijn en kunnen ze een rapportje opstellen. Twee vliegen in een klap dus.

Tips

Niet stoer doen en groot houden maar gewoon echt zeggen dat het je belemmert in je dagelijkse bezigheden. Bedenk van te voren een paar voorbeelden.