Autorijlessen: wel/niet betalen?

mijn overweging

Voor mij is het verschil tussen de 1 wel een rijbewijs en de ander niet maar wel de studie dat ik het studiegebeuren meer eigen verantwoordelijkheid vind. Het is een beetje een gevoelskwestie maar ik heb te vaak mensen gezien die hun rijbewijs op latere leeftijd moesten toen toen ze eindelijk geld hadden en daar dus ongelooflijk lang over deden. Ik vind dat echt zoveel vrijheid geven dat gun ik beide kinderen. Dat krijgen ze gewoon. Dan het betalen van studies, dat kun je nooit gelijktrekken. Is bij een rijbewijs of andere zaken ook zo. De een heeft 20 lessen de ander 40 lessen. De een heeft jaren bijles gehad, de ander heeft a, b,c en d diploma zwemmen gehaald en de ander alleen a. Als je alles moet gaan rechttrekken en compenseren dan blijf je bezig. Ik zou dus zeggen: allebei een rijbewijs en allebei een startbedrag voor de studie en verder lekker zelf regelen. Ik snap de aversie tegen lenen niet terwijl iemand dan wel zegt dat lenen voor een autootje wel moet kunnen. Nou dat zou IK dus nooit doen. Die persoonlijke leningen zijn enorm duur. Een studielening niet. Een studielening is enorm schappelijk, geen schande en makkelijk aflosbaar. Ik los ook liever een studieschuld af dan een schuld van een auto die ik misschien na 3 jaar niet meer heb maar nog wel voor moet aflossen.
Zo zit ik er een beetje in. Daarbij vind ik het zelf onwenselijk een kind uit kostenoverweging thuis te laten wonen met een enorme reistijd. Ontzettend zonde van alle leuke dingen die je erbij horen als je studeert. De studententijd is toch een tijd die zo vormend is en je altijd bijblijft met vriendschappen voor het leven. Het is zoveel meer dan alleen sec het studeren. Dus bestuurswerk, feesten, vriendschappen, zelf leren koken en zelf je zaakjes regelen met de huurbaas. ONBETAALBAAR. Lening of niet.

guera

Wij lenen sowieso niet Verder trek je het weer enorm uit zijn verband. Lenen doe je voor een hypotheek en ALS je een baan krijgt aangeboden op een afstand die je moet autorijden kun je een lening aangaan voor een goedkoop tweedehands autootje die je kunt afbetalen met een paar eerste salarissen. Nergens heb ik gezegd dat dat een nieuwe auto moet zijn (juist niet) en dat je daar na drie jaar nog voor aan het betalen bent. Als je gewoon het geld hebt liggen voor een tweedehands autootje hoef je dus alleen te lenen voor je hypotheek.

Verder ben ik niet op kamers geweest en zie ik mijn zoon dat al helemaal niet doen maar als hij wil mag hij, dan wordt het dus lenen (dat mag hij best als hij dat zou willen). Ik zie hem eerder ergens 1 of 2 nachten per week overnachten overigens.

mirreke

500 per maand wordt geschonken???

De aanvullende beurs is voor ouders met een totaal inkomen van 46.000 per jaar en net daaronder krijg je bijna niets. Bij het laagste inkomen krijg je iets van 350 per maand en dat krijg je inderdaad (met die 10 jaar).

Wow inflatie....

In mijn tijd was het nog maximaal 1000 gulden, waarvan 400 ofzo lening.

Mirreke

Ja, heel fijn, voorlichting. Maar dan moet ie wel kloppen. En zoals je het hier schrijft, klopt het dus echt niet. Die aanvullinde lening (die kan worden omgezet in een schenking) is echt geen 500 euro én bovendien nadrukkelijk niet voor alle studenten.

Lekker zo'n voorlichting

Bij een inkomsten van de ouders tot 30.000 euro's krijg je aanvullende beurs ( dit wordt kwijtgescholden bij diploma) Deze wordt afgebouwd in stappen tot 0 euro voor inkomens boven de 46.000 euro's

Ik zou maar eens gauw contact opnemen met jullie middelbare school Mirreke.

Ook voorlichting op school gehad (Mirreke)

Helaas ligt het echt heel anders.

Het reisproduct is alleen een gift als je afstudeert binnen 10 jaar, anders moet je ook dat terugbetalen.

Er wordt vanuit gegaan dat het benodigde budget 1016 euro per maand is om te studeren.
Als de ouders boven de 46.000 euro verdienen, kom je alleen in aanmerking voor een lening. Je krijgt niets. je mag lenen tot het maximum van 1016 euro per maand.

Onder de 46.000 gezamenlijk inkomen van de ouders krijgt je kind een kleine aanvullende beurs, die beurs loopt op tot maximaal 365 per maand, dat bedrag geldt pas onder een gezamenlijk inkomen van de ouders van 33.000 euro.
Daarboven mag je dan bijlenen tot een hoogte van samen 1016 per maand, dus:
1016 euro - aanvullende beurs = toegestaan leenbedrag.

Hoezeer ik het ook met Barvaux eens ben met de stelling "niet lenen voor de leuk", het is de verantwoordelijkheid van de student. Als ouder ben je geen partij voor de studiefinanciering.
Natuurlijk kun je afspraken (proberen te) maken met je kind dat studeert, maar het kind bepaalt zelf of het leent of niet.

marjolein

Je vergeet dat je als ouder wel financieel verantwoordelijk bent voor je kind tot het 21 is en mijn zoon begint al met 17,5 en nee ik vind niet dat hij volledig zelf mag bepalen of hij gaat lenen. Eerst de tering naar de nering zetten en dán pas lenen als dat dan nog nodig is.

Maar goed, ik hoef niet bang te zijn dat dit kind zomaar voor de leuk gaat lenen.

Helemaal eens

Het is inderdaad best krom dat je als ouder wel financieel verantwoordelijk blijft tot 21 jaar. Terwijl je nadat je kind 18 jaar is, jij als ouder geen informatie meer van de instanties of de bank krijgt.

Je kind is hier geheel zelfstandig in. Jij als ouder bent echt uit beeld.

Ja, je bent financieel eindverantwoordelijk

maar:
- vanaf 16 jaar neemt je kind zelf medische beslissingen, niet jij
- vanaf 18 jaar telt spaargeld van kind niet meer op bij spaargeld van ouders voor de belastingen
- vanaf 18 jaar is je kind zelf verantwoordelijk voor de ziektekostenverzekering en krijgt daar ook zelf een toeslag voor (als kind die aanvraag)
- vanaf studententijd (onafhankelijk van leeftijd) mag jouw kind een lening afsluiten voor studiefinanciering zonder dat jouw handtekening nodig is.
- vanaf 18 jaar mag je kind (met rijbewijs) zelfstandig deelnemen in het verkeer als automobilist. Hier zitten ook financiële risico's aan waar jij eindverantwoordelijk voor bent voorlopig. Toch mag je kind beslissen of hij in een bepaalde auto rijdt, niet jij.
- vanaf 18 jaar mag je kind alcohol kopen en nuttigen in horeca-gelegenheid, zonder dat jouw toestemming nodig is.
- vanaf 18 jaar mag jouw kind schulden maken zonder dat jouw handtekening nodig is. Helaas ben je financieel wel eindverantwoordelijk.

Het is de wet die de bevoegdheden van kind bepaalt, niet jij.
Volgens de wet mag jouw kind volledig zelf bepalen of hij gaat lenen.
Aan jou de vrijheid om je ouderlijke papieren macht te gebruiken om hem daarvan te weerhouden. Of je dreigt niets meer bij te dragen. Dat is ook een soort macht.
Het lijkt mij verstandiger om ook naar kind te erkennen dat hij bepaalt. Daar krijgen kinderen een heel verantwoordelijk gevoel van. Veel meer dan van de mening van een ouder die vindt dat zij de baas is, ook al zegt de wet wat anders.

Moni

Het is gewoon een 'academische discussie' dus verder discussiëren met mij als onderwerp heeft weinig zin en daar doe ik ook niet meer aan mee.

Sterker nog ik heb al een maand of wat geleden informatie gezocht omtrent juist de maximale lening nemen omdat het een goedkope rente zou zijn: leuk begin voor een huisje.

Heus, het is mijn zoons beslissing maar ik ben blij dat het geen type is die zijn 'geleende' geld over de balk gooit. Hij zal absoluut niet meteen op kamers willen, wellicht na een paar jaar misschien. Die 1,5 uur reizen is zijn eigen keuze (nee niet de mijne) want een studie dichterbij wil hij niet eens naar toe op de open dag (en nee dat vond ik ook niet verstandig maar hij wil daar gewoon niet heen om te kijken).

oja

"Het lijkt mij verstandiger om ook naar kind te erkennen dat hij bepaalt. Daar krijgen kinderen een heel verantwoordelijk gevoel van. Veel meer dan van de mening van een ouder die vindt dat zij de baas is, ook al zegt de wet wat anders."

Wat je nu zegt doet wel een beetje de deur dicht. Hoe durf je dat te zeggen als je mijn kind niet kent? Als er iemand van die leeftijd verantwoordelijk is is hij het wel (net dit weekend nog een sterk staaltje van meegemaakt dus dat komt wel goed).

nog genuanceerder

je bent er wel verantwoordelijk voor dat ze genoeg geld hebben om te leven, maar niet verantwoordelijk voor de schulden die ze na hun 18e aangaan.

http://www.ouders.nl/mjur2003-aansprakelijkheid.htm

Dit staat er : 18 jaar en ouder - Een kind van 18 jaar of ouder is meerderjarig. Ouders zijn dan niet meer aansprakelijk voor de schade die deze kinderen veroorzaken of de schulden die ze maken.

Sommige mensen denken dat de aansprakelijkheid van ouders doorloopt tot de kinderen 21 zijn, maar dat is een misverstand. Die leeftijd van 21 jaar heeft betrekking op iets anders, namelijk de verplichting aan ouders om hun kinderen tot die leeftijd financieel te steunen. Het gaat dan om de kosten van levensonderhoud en studiekosten.

Niets te zeggen over studielening?

Als mijn zoon een (studie) lening zou afsluiten en hij zou dit regelen zonder dat wij dit weten als ouders zijnde, zonder overleg en ons goedkeuren, zou hij toch een probleem hebben.
Wat er ook in de wet staat.

idd

Ik ga ervan uit dat je later met je kind een dusdanige relatie hebt dat over belangrijke beslissingen altijd even wordt overlegd. Zo ben ik zelf ook opgevoed en lijkt mij niet meer dan vanzelfsprekend.

Autorijlessen

Ik vind het heel logisch om op tijd over zulke dingen na te denken en te bespreken met je kind(eren). Nu zit ik in een heel andere situatie (alleenstaand ouder, inkomen op sociaal minimum dus geen spaargeld/spaarpotje en "maar" een kind) maar ik heb het al wel hierover met zoon. Hij is 14 en zal ook vermoedelijk met 17,5 gaan studeren (HBO of WO). Waarschijnlijk ook nog eerst thuis wonen; hij heeft ADHD en zal in vele opzichten er nog niet aan toe zijn om meteen op zichzelf te wonen. Hij zal dan ook kost en inwoning moeten gaan betalen. En ook hij wil heel graag zodra het kan aan rijlessen beginnen maar ik heb dat geld niet. Hij zal het dus helemaal zelf moeten bekostigen. Hij heeft sinds een jaar een bijbaantje en al bijna 1000 euro gespaard; ook met de financiële giften van oma, vriendjes voor verjaardagen. Mocht oma tegen die tijd nog leven, wil zij wel wat bijdragen maar het grootste deel moet hij dus zelf betalen. Vindt hij ook heel normaal en logisch. Idem wat studeren betreft: hij zal gewoon moeten gaan lenen en erbij (blijven) werken. Maar had ik zoveel geld gehad, had hij van mij zijn rijbewijs gekregen. Had ik twee of meer kinderen, idem. Ik vind niet dat je het je ene kind wel kan gunnen en het andere kind niet. Klaar.
Ik heb trouwens mijn rijbewijs pas op mijn 32e gehaald omdat mijn moeder het toen een prettig idee vond dat ik eventueel zou kunnen rijden omdat zij de jongste niet meer was/is en mijn vader wegens gezondheidsproblemen niet meer kon rijden. Zij heeft het dan ook betaald; net zoals bij mijn oudere zus. Ik had wel vrij veel lessen nodig omdat ik autorijden eng vond maar dat is helemaal goed gekomen en ik ben in 1 keer geslaagd Ik heb dus wel mijn rijbewijs maar geen auto en heb nog maar incidenteel hoeven te rijden. Toch ben ik heel blij met mijn rijbewijs. Het geeft toch een gevoel van zekerheid en onafhankelijkheid.

Bob

En gerelateerd aan Juno's verhaal (wat zal je vreselijk geschrokken zijn!): het is heel fijn om een rijbewijs te hebben zodat je eventueel de Bob kan zijn voor je vrienden die een slok teveel op hebben. Mijn zoon is fel tegen drinken en zegt nu al dat hij later graag de Bob wil zijn mocht dat nodig zijn Vind ik ook een geruststellend idee.

Elisa

Ook aan jou de vraag (ik heb nog geen antwoord gehad): het is blijkbaar niet eerlijk om het ene kind wel en het andere kind geen rijbewijs te geven maar het is blijkbaar wél eerlijk om twee gelijke spaarpotjes te maken waaruit de studie betaald mag worden. Blijft er wat over dan is het opeens wel eerlijk dat het ene kind daar meubels of een rijbewijs uit betaald. Mag het zo wel of ook niet?

gelijk

Maak er niet zo'n punt van. Er is geen gouden regel, iedereen doet het op zijn manier. Of wil je nou iedereen overtuigen van jouw gelijk?

Wat ik in jouw geval nooit zou doen is mijn kind om kostgeld vragen. Maar nogmaals, iedereen doet het op zijn eigen manier. Mag toch?

Antwoord?

Ja hoor dat mag best.
Ik zou dat alleen niet zo doen denk ik.

Ik vind dat je kinderen moet geven wat ze nodig hebben. En wat ze nodig hebben kan per kind en per situatie verschillen.
Mijn schoonvader heeft voor zijn oudste twee zonen de studie betaald. Voor de jongste niet, want dat was niet zo'n studiehoofd. Had verder ook niet zo heel veel nodig want hij ging al jong werken en spaarde zo een aardig kapitaaltje bij elkaar voor de aanbetaling op zijn eerste koophuis. Geen vuiltje aan de lucht, totdat de hij jaren later ging scheiden en toch graag in zijn huis wilde blijven wonen. Zijn vader heeft toen bij de bank garant gestaan zodat hij zijn ex uit kon kopen.
Had papa hem jaren eerder geld geven om meubels van te kopen dan had dat nooit gekund.

Daarom zeg ik: plan niet zo ver vooruit. Heeft geen nut, want je weet toch niet wat het leven jou en je zoons brengt.

Niets mis met kostgeld

maar dan als een kind werkt. Dan vind ik dat het salaris niet alleen zakgeld hoeft te zijn terwijl de ouders alle andere kosten betalen (eten, huis, en zo )
Als een kind studeert en thuis woont, hoort kostgeld bij de kosten van de ouder(s).
En afhankelijk van de mogelijkheden kijk je waar de andere kosten horen (collegegeld, boeken, kleding, zakgeld, etc). Lenen kan. Werken ook. De kosten horen niet automatisch alleen bij de ouder(s).

Persoonlijk

Niks 'hoort' Moni, jij vindt dat zo. Prima, maar ik zou alleen kostgeld vragen als ik het geld absoluut niet kan missen. Ik zou misschien wel een bedrag afspreken dat hij spaart, maar hij hoeft mij niets te geven voor zijn natje en zijn droogje. Nogmaals, iedereen doet het op de manier die hij/zij het beste vindt.

Ik zeg toch niet dat het zo hoort

Ik zeg alleen wat ik vind.
Maar als een jongvolwassene thuis woont en werkt, vind ik het niet gezond dat die jongere heel veel geld per maand te besteden heeft voor leuke dingen. Dat lijkt niet echt op voorbereiding op een zelfstandig leven. Zoveel geld heb ik ook niet vrij te besteden per maand. Daar moet ik allerlei vaste lasten van betalen.
Als je niet wilt dat hij betaalt voor zijn natje en droogje, kun je ook aangeven dat je wilt dat hij een basisbedrag spaart. Anders moet hij kostgeld betalen.
Of je vraagt kostgeld en spaart het voor hem.

Als een jongere fulltime werkt en minimumloon krijgt, laten we zeggen dat hij 20 jaar is, dan verdient hij 900 euro per maand.
Mag hij dat allemaal opmaken terwijl jij kosten voor hem maakt?
En hij geen kosten heeft voor woning en voeding?

Kostgeld

Als mijn zoon 18 jaar is, studeert en nog thuis woont, ga ik er financieel enorm op achteruit. Hij wordt dan ook gezien als financieel zelfstandig en onze situatie wordt dan gezien als het voeren van een gezamenlijke huishouding; men gaat er dan van uit dat ouder en kind de noodzakelijke kosten van bestaan kunnen delen. De ouder moet dan haar hand ophouden bij haar kind om bijvoorbeeld de huur van het huis te kunnen betalen. Zijn inkomsten worden dan ook meegeteld voor mijn inkomen. Dus helaas zal hij dan absoluut zijn bijdrage moeten betalen voor de vaste lasten en levensonderhoud. Hopelijk kan hij toch relatief snel op zichzelf gaan wonen...

Elisa/Moni

Elisa: in jouw situatie snap ik dat volkomen en is het gewoon niet anders.

Moni: dat zeg ik ook. Ik zou een kind dat werkt een vast bedrag laten sparen, maar ik zou niet mijn handje ophouden naar hem toe. Voelt gewoon niet goed voor mij.

meisje klein

Moni bedoelt dat je kostgeld vraagt en dat stiekem spaart voor je kind en dat later teruggeeft in de vorm van iets dat hij/zij nodig heeft. Je kind verplichten om te sparen vind ik vreemd aangezien ik net geleerd hebt dat je kind ook gewoon zelf leningen moet aan kunnen gaan. Spaargeld kan dus net zo goed ineens weg zijn omdat kind het nodig heeft.

Het is echt heel onverstandig om een kind aan het begin van zijn zelfstandige leven zomaar over honderden euro's per maand te laten beschikken. Daar went het kind dan alleen maar aan en het zal heel hard moeten werken om dat bedrag per maand later ook weer over te houden.

Verplichten te sparen werkt niet want kind ziet het geld dan nog steeds op zijn eigen bankrekening. Kind kan het kostgeld maar beter zien als vaste lasten wat gewoon meteen weg is, dus automatisch overmaken op het moment dat het binnenkomt.

Elisa

Vanwege jouw minimuminkomen krijgt je zoon een studietoelage van ca. 350 euro, dat compenseert het wegvallen van het kindgebonden budget. Je mist dan alleen je kinderbijslag. Hij krijgt ook zorgtoeslag. En hij moet wel heel erg veel gaan verdienen met een bijbaan wil het invloed hebben op je huurtoeslag.

skik