Het moment dat je partner niet wil maar jij wel
Hallo,
Wij zitten in onze relatie met een libidoverschil en dat maakt het misschien wat lastiger, maar ik kan mij voorstellen dat zelfs in relaties waar het wel goed loopt er af en toe momenten zijn waarop de een wil en de ander niet, en ik vroeg mij af hoe jullie daar dan mee om gaan.
Ik heb geprobeerd te googlen maar ik vind alleen lange termijnoplossingen, communicatie, therapie enz. Wat ik vooral wil weten is stel jullie zitten naast elkaar op de bank en de ene wil en de andere niet, hoe gaan jullie daar dan op dat moment mee om. Gebeurt er iets, gebeurt er niets, praten jullie er over of houden jullie het voor jezelf, masturbeert de partner die zin heeft, en zo ja is dat dan in het bijzijn van de partner, zondert die zich af, of is dat stiekem..?
De reden van mijn vraag is dat ik mij regelmatig in deze situatie bevind en ik niet goed weet hoe ik er mee om moet gaan. Ik denk dat iedereen het patroon wel herkent van een werkdag, thuiskomen, eten, huishouden, uurtje tv kijken en gaan slapen. Als ik overdag mijn vriendin gemist heb en we na alles die dag eindelijk een momentje samen hebben, dan is dat voor mij vaak aanleiding om wel wat meer te willen, maar zij is dan op en voor haar hoeft het niet. Ik kan al van een kilometer afstand zien dat er niks zal gebeuren dus ik begin er ook niet over, ga naast haar zitten en kijk mee naar dat tv programma dat me op dat moment eigenlijk niet interesseert. Als ik wel wat zou proberen of er wat van zou zeggen loopt het toch uit op gezucht en een discussie en dat is het zo vlak voor het slapengaan niet waard. Maar acteren alsof er niks aan de hand is vreet ook energie, en ik moet vaak heel veel moeite doen om niet chagrijnig te zijn tegen haar (want zij kan er natuurlijk niks aan doen maar het is niet fijn om zoiets weg te stoppen).
Hetzelfde doet zich ook voor op zondagochtend bijvoorbeeld. Ze slaapt dan graag uit maar door mijn ritme door de week ben ik meestal al vroeg wakker. Twee uur naast haar liggen maakt dan dingen los, maar zodra zij wakker is dan staat ze op om te ontbijten en de dingen te gaan doen die ze gepland had. En dan is het weer hetzelfde, doen alsof er niks aan de hand is.
Daarom vroeg ik mij af hoe dat bij jullie loopt op zo'n moment.
MRI schreef op 19-07-2024 om 21:04:
[..]
nee natuurlijk is seks met een geliefde niet hetzelfde als mooie intimiteit met een geliefde.
En toch voelt het ... ik weet niet. Iets wat ik me vaker afvraag: waarom is er zo'n narratief dat mannen blauwe ballen zouden krijgen, dat ze zo anders zijn als vrouwen, dat ze naar de hoeren moeten. Wat is dat dan? Het heeft iets van entitlement in zich. Kijk, ik als vrouw met altijd een groot libido vind masturberen ook een boterham met kaas vergeleken met een fijne vrijpartij. Maar ik ga me niet gekwetst voelen omdat ik niet met een geliefde daar lig. Als dat laatste wel gebeurt in je leven is het een geschenk, niet iets waar je recht op hebt. Denk vooral ook niet dat anderen het veel vaker doen, dat proef ik een beetje bij je. Volgens mij valt dat vies tegen. Zeker na een tijd bij elkaar zijn.
Ik heb me dat ook al afgevraagd, wat het nou precies is dat ik van seks krijg en van niets anders. Ik heb al nagedacht hoe ik dat mezelf dat op een alternatieve manier kan geven, maar ik vind het antwoord niet. Voor mij is seks denk ik het ultieme van samen zijn ofzo? Samen een uitstap of samen klussen of samen iets organiseren ofzo is leuk, maar je bent pas echt samen als je seks hebt. Zoiets? Het zit daar volgens mij echt wel, als je nee te horen krijgt (of dat nu als single is of in een relatie maakt niet uit) dan gaat dat samen met gevoelens van eenzaamheid, verdriet en boosheid. Tenminste bij mij toch.
Ik had vroeger toen ik single was altijd heel veel vriendinnen. Ik kon goed luisteren, ik was lief, ... Maar zodra die vriendinnen een knappe man begonnen te zien dan werd ik aan de kant geschoven. Ik wilde dan ook één van die mannen zijn. Ik denk dat veel mannen dit wel ergens in hun leven ervaren. En daar komt misschien het gevoel van dat een vrouw pas echt zegt dat ze je leuk vindt als ze seks met je heeft.
Bij vrouwen ligt het anders, zij kunnen (denk ik) makkelijker aan seks komen en hechten er dan minder emotionele waarde aan.
Het interesseert mij niet wat andere koppels doen, of het eens per jaar is of elke dag. Op zich maakt dat niks uit als je er beiden maar gelukkig mee bent. Maar daar wringt het bij mij een beetje, en dan vooral als er momenten zijn dat zij niet wil en ik wel en er dan een probleem is waar ik geen blijf mee weet.
Pippeltje schreef op 19-07-2024 om 21:16:
Hoe gaat het eigenlijk als jullie op vakantie zijn? Heeft ze dan ook geen zin?
Vakantie is voor haar vaak stress. Ze slaapt niet in haar eigen bed, ze hoort geluiden die ze normaal niet hoort, ze moet de weg vinden op een vreemde plek, ze wil overal op tijd zijn, wil dat de planning klopt dat we niks missen, ... Dus op reis hebben we eigenlijk nooit seks.
Anoniemvoornu schreef op 19-07-2024 om 21:29:
Hoezo accepteert dat?? Natuurlijk accepteert mijn partner dat , nogmaals je hebt een bijzondere kijk op sex
Nou ik vind het bijzonder dat je zomaar kan gaan masturberen terwijl je partner dat weet en die daar niet moeilijk over doet.
Ze weet wel dat ik dat doe en maakt er geen probleem, maar ze wil het niet zien, horen, of merken. Dus ik doe het altijd stiekem, en vaak "preventief" (dus bijvoorbeeld onder de douche 's ochtends als ik daar eigenlijk geen zin in heb om maar te voorkomen dat ik 's avonds bij haar zin zou krijgen). Dat dat bij jullie dus anders is vind ik bijzonder.
Margaretha2024 schreef op 19-07-2024 om 22:03:
Oude boterham met kaas? Ach, er zijn mensen genoeg die masturberen fijner vinden dan vrijen. Dat gedoe altijd, die wensen en verwachtingen van de ander, even lekker niet. En als je erop aangewezen bent omdat je single bent? Tja, dat is dan zo.
TO ; Het lijkt erop dat je primaire reden om een relatie te hebben is dat je aannam dat je dan verzekerd bent van regelmatig seks. Een automatische vervulling van die behoefte. En dat valt je nu tegen. Je bent de enige niet. Ik heb aardig wat mannen gekend die zich achteraf beklaagden omdat ze zich ‘bekocht’ voelden. Hun vriendin was zo vurig in het begin en eenmaal in een relatie, huis gekocht getrouwd etc kwam er na een paar jaar de klad in. Ze hadden het gevoel dat ze erin geluisd waren. (Hun woorden) Dit waren destijds allemaal mannen van tussen de 35 en 45. Ze zijn nu in de 50. Misschien ligt het aan die generatie en hoe ze opgevoed zijn, maar ik denk dat veel jongere mannen nog steeds zo denken, helaas. Ik denk ook dat jij ook redelijk jong bent TO. Rond de 30, klopt dat ?
Voor mij is dat niet zo, ik kan mij niet voorstellen dat masturberen fijner is dan seks.
Ik voel me niet "bekocht". Ik vind ook niet dat zij maar meer moet vrijen om mij een plezier te doen. Ik zou het gewoon fijn vinden als onze momenten van zin wat meer samen liepen.
Wat ik me wel afvraag, voor die mannen die je beschrijft. Waarom waren die vriendinnen/vrouwen vroeger zo vurig en dan plots niet meer? Wat is er dan veranderd?
Ik ben inderdaad rond de 30.
Anoniemvoornu schreef op 20-07-2024 om 08:21:
to je zegt dat je je vriendin lief en leuk vind maar lees je berichten eens echt de manier waarop je schrijft over haar is niet leuk of lief. Daarnaast valt het me op dat je schrijft over haar taken als het gaat over het huishouden, je schrijft dat ze vaak te moe vandaar dat ik als advies gaf om haar wat minder werkdruk te geven , je reageert echt heel kinderlijk op veel advies hier en klinkt heel verbolgen over het feit dat je ook toen je single was niet genoeg sex had en nu met je vriendin nog niet , ik denk niet dat je je vriendin moet gaan pushen met tantra ,ik denk dat je haar een leukere vriend moet gunnen en zelf een pop moet kopen
We hebben het huishouden verdeeld. Ik doe mijn deel, zij het hare. En dat vind ze fijn want dan kan ze altijd hetzelfde doen. Bovendien zijn er zaken waar een van ons een hekel aan heeft en de ander niet. We vullen elkaar vrij goed aan op dat vlak. Ik kook bijvoorbeeld heel graag, zij heeft er een hekel aan. Zij vindt het gras maaien ontspannend, ik vind dat niet fijn, dus dat doet zij. Daar is toch niks mis mee?
Het enige wat ze wel heeft is dat ze heel perfectionistisch is waardoor ze zichzelf heel veel druk op legt. En ik denk dat dat soms nadelig werkt voor ons seksleven omdat ze vaak stress heeft over hele kleine dingen.
Denk je dat ik echt de enige single was die het vervelend vond dat hij/zij nooit seks had? Ik denk dat dit stiekem voor een meerderheid van de singles geldt. Alleen wordt het in onze maatschappij zo opgelegd dat je een happy single moet zijn dat er een taboe op ligt.
Anoniemvoornu schreef op 19-07-2024 om 16:20:
[..]
Betekend dit dat ze er niets van af weet zeker
Inderdaad. Na jarenlang gesprekken en nul verandering had ik geen zin meer om er nog meer om te smeken.
Wil alleen (nog) niet mijn hele leven op zijn kop zetten.
MRI schreef op 19-07-2024 om 17:55:
[..]
en weet je vrouw dat? Ik bedoel, als het voor haar ook werkt, is het wellicht ook een oplossing voor to en zijn vrouw.
Ooit over open relatie begonnen, werd een bloedbad.
ik heb niet alles gelezen…
Maar je vraag is hoe gaan anderen daarmee om:
Dit is een HEEL vaak voorkomend ‘geval’!! Praat je nooit met je vrienden of collega’s daarover?
Volgens mij is er in minimaal 75% van de koppels dit verschil aan ‘zin in seks’!!
het wordt al altijd afgeschilderd als een ‘probleem’ terwijl dit een heel normaal iets is.
Mannelijke en vrouwelijke seksualiteit is gewoon anders! Vrouwen hebben minder spontane zin in seks dan mannen. Ze wordt vaak gesproken over spontaan en responsief verlangen.
je zegt het zelf, je bent op werk geweest komt thuis en verlangt spontaan naar je madam… ongeacht wat er die dag is gebeurd, wat er is gezegd, de context… het verlangen naar sex is er, je ziet haar en ‘boem’ je hebt zin… ga je actie ondernemen - het duurt niet lang of je bent klaar in over te gaan tot penetratie (uiteraard weet ik dat je meer wilt en doet dan enkel penetratie)
voor de meeste vrouwen werkt dat niet zo. Zin in sex is vaak contextueel! Het is een ‘mentaal’ dingetje. Ik zei altijd tegen mijn ex het voorspel begint uuuuren op voorhand en het is mentaal!
Fuck my brain to get my pussy zei ik vaak!
nu wordt dit allemaal afgeschilderd als een probleem terwijl dit helemaal normaal is vanuit biologisch oogpunt - de hormonen van een man werken anders dan die van een vrouw… ik ga hier niet verder op in want het is vrij complex!
hoe gaan anderen ermee om, was je vraag?
- sommigen (velen) blijft het probleem aanwezig, is er veel frustratie en ruzie… ze blijven gefrustreerd, gaan bedriegen en bij een deel gaan ze op termijn (als het teveel wordt) scheiden of uit elkaar!
ja ik ben zelf voor deze reden 5x uit elkaar gegaan: hij gefrustreerd door te weinig seks en ik gefrustreerd van zijn constant aandringen en gezaag over seks.
- sommigen hebben leren hiermee omgaan en elkaar tegemoet te komen door elkaars standpunt te begrijpen en moeite voor elkaar te gaan doen. Madam is ‘sexier’ gaan denken en meneer heeft begrepen hoe hij madam haar lust in gang krijgt (zonder te puffen dat het teveel moeite kost en dat ze het maar spontaan moet voelen). Die hebben elkaar gevonden.
- een andere groep heeft gewoon geluk dat ze kwa libido op dezelfde lijk zitten. Er zijn natuurlijk vrouwen die zo goed als altijd zin hebben zonder aanleiding en er zijn ook mannen die heel ok zijn met 1x seks per maand. Dit is allemaal een hormonaal en psychologisch ding.
Tips die ik je zou geven: lees je in over de seksualiteit van de vrouw. Ga misschien in je eentje naar een seksuoloog om te begrijpen hoe een vrouw in elkaar zit. Krijg je madam in gesprek maar zorg ervoor dat ze dat niet gaat aanvoelen als “o daar gaan we weer - hij wilt meer seks” dat is druk, en druk is de grote boosdoener van het complex libido van de vrouw.
maar longe beginnen snap dat seks voor je vrouw helemaal anders in elkaar steekt dan voor jou.
ook zou ik je voor nu aanraden om voor jezelf de focus van seks te houden. Ja masturbeer meer en haal die druk over seks bij jou en je vrouw weg. Je bent er obsessief mee bezig… it’s the elephant in the room en het voedt enkel nog harder je frustratie!
weet gewoon dat dit heel normaal is voor vele koppels.
good luck 🍀
je vraagt in een van je posts: waarom waren vrouwen in het begin zo vurig en eens gesetteld niet meer. Dat gesprek heb ik met mijn ex vaak gehad!
het antwoord is heel simpel:
- het nieuwe is eraf
- in het begin versieren mannen vrouwen als een tirelier!! Flirten, bellen, brieven, verleiden, bloemen, uitjes plannen, cadeautjes, haar wel 10 x per dag vertellen hoe leuk ze wel is … (het mentale voorspel waar ik het over had in mijn vorige post)
eens ‘gesetteld’ verdwijnen stilaan die attenties - doordat het leven de overhand neemt en omdat veel mannen ‘die moeite niet meer willen doen (werd me letterlijk gezegd). Ze komen thuis gaan op de bank en grijpen naar borsten billen en hopen zo op vurige seks. Of ze doen niks meer (zoals jij) en er komt geen seks…
Het versieren die essentieel was om de vrouw in gang te krijgen is weg 🤷🏼♀️
als je geen bezien in je auto steekt geraak je nergens…
mannen zeggen vaak ‘mijn vrouw is veranderd’ maar beseffen zelf niet dat ze zelf veranderd zijn.
Yep voor veel vrouwen is het versieren en verleiden van het begin, de speelsheid die er toen was het ding die haar zin in seks liet krijgen! Zijn schoon lichaam alleen is vaak voor een vrouw niet genoeg - voor de man wel, hij vindt vaak nog na 10 jaar haar kont en borsten opwindend, zij een pak minder. Niet leuk om te horen but that’s the way it works.
echt to je vind jezelf beter dan je vriendin , dat straal je nog steeds uit met je taalgebruik, het is voelbaar in al je berichten, je laatste ook weer, zij heeft ergens een hekel aan jij vind iets vervelend , zij is te perfectionistisch...
Y123, zoals jij het beschrijft sta je 's morgens al op met een bepaalde spanning en weet je al op voorhand dat die spanning in de loop van de dag niet afneemt, maar eerder blijft of wellicht toeneemt. Seks is het ontladen van die spanning. Dat heeft niets met intimiteit of relaties te maken, sterker nog, je geeft zelf aan dat er ooit wel heel veel vriendinnen waren met wie je dat zou kunnen.
Aanvankelijk denken vrouwen dat het echt wel met intimiteit etc. te maken heeft, maar op een gegeven moment komen ze tot de conclusie dat het een zichzelf voortdrijvende kracht is, een behoefte van de man zelf, waarin zij slechts een middel zijn. En dan is de interesse weg. Dan wordt het plicht, last, vermoeiend.
Ik denk dat er zoiets speelt.
Ik heb geen oplossing.
Tsjor
Belgica schreef op 20-07-2024 om 09:40:
je vraagt in een van je posts: waarom waren vrouwen in het begin zo vurig en eens gesetteld niet meer. Dat gesprek heb ik met mijn ex vaak gehad!
het antwoord is heel simpel:
- het nieuwe is eraf
- in het begin versieren mannen vrouwen als een tirelier!! Flirten, bellen, brieven, verleiden, bloemen, uitjes plannen, cadeautjes, haar wel 10 x per dag vertellen hoe leuk ze wel is … (het mentale voorspel waar ik het over had in mijn vorige post)
eens ‘gesetteld’ verdwijnen stilaan die attenties - doordat het leven de overhand neemt en omdat veel mannen ‘die moeite niet meer willen doen (werd me letterlijk gezegd). Ze komen thuis gaan op de bank en grijpen naar borsten billen en hopen zo op vurige seks. Of ze doen niks meer (zoals jij) en er komt geen seks…
Het versieren die essentieel was om de vrouw in gang te krijgen is weg 🤷🏼♀️
als je geen bezien in je auto steekt geraak je nergens…
mannen zeggen vaak ‘mijn vrouw is veranderd’ maar beseffen zelf niet dat ze zelf veranderd zijn.
Yep voor veel vrouwen is het versieren en verleiden van het begin, de speelsheid die er toen was het ding die haar zin in seks liet krijgen! Zijn schoon lichaam alleen is vaak voor een vrouw niet genoeg - voor de man wel, hij vindt vaak nog na 10 jaar haar kont en borsten opwindend, zij een pak minder. Niet leuk om te horen but that’s the way it works.
Nou dat is wel wat ik vaak heb meegemaakt en ook hoor van vriendinnen, seks wordt een partijtje punten afwerken (zoenen, borsten grijpen, billen en dan hup) maar zij voelt zich niet 'gezien'. Ik houd zelf wel van spontane seks en hoef geen cadeautjes of bloemen of zo. Maar houd wel van elkaar echt zien, en van uit die verwondering over de pracht van elkaars wezen steeds die waanzinnige oerstroom van seksualiteit samen beleven. Goede seks vraagt ook overgave daar aan. En daar onstaat ook weer creativiteit uit. En dat kan subtiel en strelend zijn maar ook wild en ruig, maar in ieder geval verrassend. Maar helaas, voor de mannen in mijn leven werd het op den duur meestal gereduceerd tot een bijna pornografisch nummertje, weinig bezield dus. Daar werden zij dan blij van maar ik voelde me eigenlijk een dumpputje na zo'n sessie. Een vriendin zei eens tegen me "mannen n$%ken van zich af". Daarmee bedoelde dat mannen zich blijkbaar via de vrouw ontladen van spanningen of zo. Ik weet niet of dat zo is. Het zou wel verklaren waarom masturbatie voor mannen niet genoeg is. Alsmede waarom veel vrouwen geen zin meer hebben na een tijdje.
Ik vind niets minder sexy en opwindend dan wanneer een man echt geïnteresseerd is in mijn psyche, intellect, hoe ik over dingen denk, hoe ik de dingen zie. Dus juist niet het lichamelijke. Natuurlijk fijn om heel af en toe te horen dat iemand je mooi vind, maar ik heb niks met 'lekker' gevonden worden en dat er iemand op de meest willekeurige momenten verlekkerd naar mij kijkt (als ik me even snel aankleed, een broek aan heb die mijn rondingen accentueert) meteen met het oog op seks. De eenzijdige focus op lust en lichamelijke ontlading, te snelle seksuele opwinding vind ik niet aantrekkelijk. Als er meer nadruk op het eerste zou zijn (vol gezien worden), zou ik het waarschijnlijk prima en self fijn vinden om ook af en toe lekker gevonden te worden. Maar anders krijg ik niet het gevoel dat ik voor vol wordt aangezien.
TO, kan jij beschrijven welke eigenschappen je waardeert en mooi vind aan je vriendin? Wat maakt dat je haar een geweldige vrouw vindt? Uit je dat weleens naar haar?
Jouw relatie met seks en hoe je mentale welzijn er bijna van afhankelijk lijkt, vind ik niet gezond klinken. Natuurlijk fantaseren de meeste mensen over seks met een persoon als ze single zijn. Maar fantaseren en ergen naast verlangen is heel wat anders dan dat je je somber en depressief voelt als dat er niet is.
Sjef74 schreef op 20-07-2024 om 09:21:
[..]
Inderdaad. Na jarenlang gesprekken en nul verandering had ik geen zin meer om er nog meer om te smeken.
Wil alleen (nog) niet mijn hele leven op zijn kop zetten.
Dan ga je toch uit elkaar?
Na jouw laatste berichten te hebben gelezen, denk ik eigenlijk dat jij een heel ander ‘probleem’ hebt.
Jouw kijk op seks is al vanaf jouw jeugd gebaseerd op uiterlijk, jouw uiterlijk en zijn, wel te verstaan.
‘En dan heb je singles die eenzaam en alleen in een hoekje wegkwijnen’ (serieus, totaal onherkenbaar voor mij!) of ”als je nee te horen krijgt (of dat nu als single is of in een relatie maakt niet uit) dan gaat dat samen met gevoelens van eenzaamheid, verdriet en boosheid. Tenminste bij mij toch.
Ik had vroeger toen ik single was altijd heel veel vriendinnen. Ik kon goed luisteren, ik was lief, ... Maar zodra die vriendinnen een knappe man begonnen te zien dan werd ik aan de kant geschoven. Ik wilde dan ook één van die mannen zijn. Ik denk dat veel mannen dit wel ergens in hun leven ervaren. En daar komt misschien het gevoel van dat een vrouw pas echt zegt dat ze je leuk vindt als ze seks met je heeft”
Een afwijzing voor seks lijkt voor jou een afwijzing op (jouw) uiterlijk vanuit je jeugd. Zo lang jij deze koppeling blijft maken en niet kunt zien dat jouw partner bij jou is, omdat zij van je houdt, blijft dit issue spelen denk ik. Het één staat nl los van het ander, maar dat kun jij niet zo zien. Jouw hele beeld vh hebben van seks klopt niet (meer)……
Ik zou, als ik jou was TO, hiermee aan de slag gaan, evt met professionele hulp. Je klinkt hier ook nogal verongelijkt soms incl. slachtofferschap en dat maakt niemand aantrekkelijk(er), dus ook voor jouw partner niet.
Saar76 schreef op 20-07-2024 om 10:21:
Jouw relatie met seks en hoe je mentale welzijn er bijna van afhankelijk lijkt, vind ik niet gezond klinken. Natuurlijk fantaseren de meeste mensen over seks met een persoon als ze single zijn. Maar fantaseren en ergen naast verlangen is heel wat anders dan dat je je somber en depressief voelt als dat er niet is.
Dit!
Anoniemvoornu schreef op 20-07-2024 om 11:01:
[..]
Dan ga je toch uit elkaar?
Is ook een optie. Maar als zij het zo wel best vindt, vindt ik dat ook.
Kinderen minder zien, m'n huis uit en helft van m'n zaak weg is nu nog geen optie.
To, wat je schrijft over je vriendin vind ik toch echt wel richting asperge ofzoiets gaan.
Wat jij schrijft over jouw verwachtingen rondom sex vind ik heel ongezond.
Er is een hele goede tip gegeven om samen naar een sexuoloog te gaan, met voorbeelden wat je kan verwachten. Daar ga je niet op in. Ik zeg, maak morgen - oké maandag - die afspraak! Voor jullie beider welzijn. Je kan hier wel eeuwig blijven jeremieren dat je een mooie vrouw nodig hebt, maar dat is NIET de oplossing.
En daarnaast, lees dat Tantra boek. Alles staat of valt met wat een mens doet et verlangen en geen zin, dat kan je daarin mooi lezen. Of bij de sexuoloog leren.
Sjef74 schreef op 20-07-2024 om 11:48:
[..]
Is ook een optie. Maar als zij het zo wel best vindt, vindt ik dat ook.
Kinderen minder zien, m'n huis uit en helft van m'n zaak weg is nu nog geen optie.
Maar je vrouw weet het toch niet? Dus ze vindt het wel best gebaseerd op een leugen.
En je weet dat ze het eigenlijk niet best vindt als ze de waarheid weet want je calculeertin dat er dan een scheiding komt dus je blijft liever leugenachtig van twee walletjes eten.